Οι εκατό μέρες που διέλυσαν την χώρα…

Χωρίς να είμαι ούτε δημοσιογράφος, ούτε καθηγητής πανεπιστημίου, ούτε συγγραφέας,  ούτε τραγουδιστής, ούτε κανενός είδους opinion maker, είχα εδώ και καιρό διαπιστώσει, χάρη απλά στον κοινό νου που θέλω να πιστεύω ότι διαθέτω, πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα μας διέλυε, αν ποτέ έρχονταν στα πράγματα.

Και όντως ήρθε, και όντως μας διέλυσε.

Άσχετα αν ακόμη χαίρει μεγάλης εκτίμησης από τον «σοφό» λαό, που ανάθεμά με αν γνωρίζει τι ακριβώς πρεσβεύει και οραματίζεται αυτό το συνονθύλευμα διάφορων πειραγμένων ιδεοληπτικών και ακροαριστερών συνιστωσών, που από το 3% , ελέω κρίσης, έφτασε σε σημείο να γίνει κυβέρνηση, έχοντας μαζέψει στους κόλπους του το πιο άχρηστο κομμάτι των επιτήδειων και καιροσκόπων Πασόκων, συνδικαλιστών, αγαναΧτιστών, κλπ, που επί δεκαετίες μας οδήγησαν στα σημερινά αδιέξοδα…

Προσωπικά κοιμάμαι ήσυχος τα βράδια, διότι αν μη τι άλλο scripta manent, και άρα έχω καθαρή τη συνείδησή μου.

Αλίμονο σε όλους τους «αλαφροίσκιωτους» που μάσησαν από τα φληναφήματα του Αλέξη, πίστεψαν ότι θα σκίσει το μνημόνιο, θα δώσει αυξήσεις, θα καταργήσει τους φόρους, θα κάνει προσλήψεις, και τον έκαναν πρωθυπουργό, με αποτέλεσμα για πρώτη φορά από την κατοχή και εντεύθεν, να μη ξέρουμε κυριολεκτικά σε τι χώρα θα ξημερώσουμε αύριο το πρωί.

Μέσα λοιπόν σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, η Ελλάδα πήγε πίσω αρκετές δεκαετίες, τόσο οικονομικά και πολιτικά, όσο και κοινωνικά.

Και όλα αυτά χάρη στο τσίρκο που αποφασίσαμε να μας κυβερνήσει.

Το παιχνίδι χάθηκε από τα αποδυτήρια. Το φιάσκο που ακολούθησε φάνηκε από τις πρώτες μέρες, τότε που ο κάθε υπουργός πριν καν ορκιστεί αμολούσε και τη κοτσάνα του, αυτοδιαψευδόμενος  λίγο αργότερα.

Με υπέρλαμπρο αστέρι της νέας άφθαρτης κυβέρνησης τον πολύ Δρα Μπαρουφάκη, που έγινε instant  ποπ σταρ εξαιτίας του ότι επί χρόνια ολάκερα οι άσχετοι  και καθόλου αθώοι δημοσιογράφοι τον είχαν τακτικό καλεσμένο στα παράθυρα (μέσω σκάιπ) ως ειδικό,  προκειμένου να ξεδιπλώνει το όραμά του για την χρεοκοπία (εντός ευρώ).

Και ο ζαλισμένος τηλεθεατής να τον θεωρεί οικονομικό εγκέφαλο, άσχετα αν ο ίδιος εργάζονταν σε εταιρία παραγωγής βιντεοπαιχνιδιών…

Και να που ο Αλέξης μάσησε (και αυτός) και τον όρισε αρμόδιο υπουργό, προκειμένου να υλοποιήσει…  αρμοδίως το όραμα της χρεοκοπίας που λέγαμε.

Και από κάτω ο λαός να χειροκροτά  σεληνιασμένος.

Ευτυχώς που οι βελανιδοφάγοι Ευρωπαίοι πρόλαβαν και τον πήραν χαμπάρι από νωρίς, διότι αν το αφήναμε στη κρίση του ελληνικού λαού, μέχρι και ισόβιο δικτάτορα θα τον ψήφιζαν οι ιθαγενείς. Τόσο πολύ τους έκανε εντύπωση η μπαρουφολογία (μέχρι και σύμβολο του σεξ τον ανακήρυξαν κάποιες, προφανώς σε κλιμακτήριο ευρισκόμενες).

Και να ήταν ο μόνος;

Εδώ έγινε υπουργός αρμόδια για την είσπραξη δημοσίων εσόδων παρακαλώ η πρώην αρχιέρεια του κινήματος ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ!

Που να το πεις και που να σε πιστέψουν;

Είχα γράψει τότε ότι αυτή η επιλογή είναι σαν να βάζανε τον Κουφοντίνα υπουργό Δημόσιας Τάξης… Λάθος. Με διόρθωσε φίλος λέγοντας πως τουλάχιστον ο Κουφοντίνας γνωρίζει περί αστυνομίας, κλπ. Η Βαλαβάνη όμως από  μόνη της παραδέχθηκε ότι δεν ξέρει να κάνει ούτε φορολογική δήλωση!

Για τέτοια καραγκιοζλίκια μιλάμε…

Για να μην αναφερθώ και στον υπουργό Ανάπτυξης(!), που μοναδικός του νταλκάς είναι να μας επαναφέρει σε καταστάσεις τύπου ΕΣΣΔ. Ποια ανάπτυξη και σαχλαμάρες;

Μέχρι και από το «αλληλέγγυο» Αζερμπαϊτζάν έφαγε πόρτα.

Ίσως γι αυτό προσκύνησε ως άλλος μουζίκος τον ολιγάρχη Μίλερ της Γκαζπρόμ.

Να μιλήσουμε για την Τασία; Την επί χρόνια ακτιβίστρια υπέρ των λαθρομεταναστών, που από την εξωκοινοβουλετική Αριστερά (Ανάσα) εντάχθηκε και αυτή στον Σύριζα και έγινε υπουργός;

Όπου παρέα με τον σύντροφό της στη ζωή, που ορίστηκε υπεύθυνος του Λιμενικού, έχουν φέρει τα πάνω κάτω με αποτέλεσμα να κινδυνεύουμε σε μερικά μόνο χρόνια από σήμερα οι Έλληνες να είμαστε μειοψηφία στον τόπο μας;

Να μιλήσουμε για τον Πανούση, τον και καλά εγκληματολόγο, που δεν γνωρίζει ότι αμολώντας χιλιάδες ξυπόλητους και πεινασμένους λαθρομετανάστες στις πόλεις, καλλιεργείς την εγκληματικότητα;

Να μιλήσουμε για τον Στρατούλη; Αυτόν τον διανοητή;

Για τον Βούτση τον απερίγραπτο;

Για τον ποιητή Κουράκη;

Για τον «νεωτεριστή» παιδαγωγό Μπαλτά;

Για την Ζωζώ; Χα χα χα…

Για τον (ταμτάκο) Τσακαλώτο;

Για την Κουντουρά;

Για τον «πατριώτη» Καμένο;
Για τον μπαρμπα Φλαμπουράρη;

Για ποιον απ όλους αυτούς τους statesmen να πρωτομιλήσουμε; Και τι να πούμε;

Ότι ο Γιακουμάτος μπροστά τους φαντάζει Ελευθέριος Βενιζέλος;

Και όμως αυτοί (και κάποιοι άλλοι χειρότεροι) ελέγχουν τις τύχες μας εδώ και τρεις μήνες. Και μας έχουν καταντήσει failed state.

Με το κράτος να μην έχει ούτε μισθούς και συντάξεις πλέον να πληρώσει.

Με πυροσβεστικά οχήματα χωρίς καύσιμα, με νοσοκομεία χωρίς γάζες, και με ασθενοφόρα χωρίς λάστιχα (και με τις απολυμένες καθαρίστριες σε αντίσκηνα έξω από το υπουργείο…).

Με το μνημόνιο να μένει ως έχει, και μάλιστα με το ενδεχόμενο να γίνει ακόμη πιο σκληρό.

Με την ανεργία να θεριεύει.

Με την αγορά να έχει στερέψει από χρήμα.

Με τις τράπεζες να έχουν αδειάσει από καταθέσεις.

Με τους φόρους να πέφτουν χιαστί.

Με τον ΕΝΦΙΑ να ισχυροποιείται.

Και με την εικόνα της Ελλάδας να γελοιοποιείται σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης.

Κι από κει που ο Αλέξης θα έφτιαχνε «μέτωπο» πανευρωπαϊκό παρακαλώ, που θα άλλαζε τον κόσμο, σήμερα τον αποφεύγουν μέχρι και οι Ποντέμος, ακόμη και το γκρουπούσκουλο Ντερ Λίνκε, που ήταν ο μεγάλος του διεθνής σύμμαχος.

Για Βενεζουέλα και Αργεντινή δεν μιλάμε… τα ξεχάσαμε αυτά.

Τώρα οι συριζαίοι (βλ. Δούρου) τρέχουν να βγουν καμιά σέλφι με τον πλανητάρχη, ή διαγκωνίζονται για το ποιος θα πει τη καλύτερη κουβέντα για την (μαντάμ) Μέρκελ (την οποία θα την χόρευε ο Αλέξης στο ταψί, να τα θυμόμαστε αυτά).

Βέβαια, ακόμη κι εκεί τα θαλάσσωσαν, ψηφίζοντας φωτογραφική διάταξη για να απελευθερωθεί ο Ξηρός, τσαντίζοντας  έτσι και τους Αμερικάνους!

Ποιος μας έμεινε; Το Σουδάν; Διότι και το Ιράν μας έγραψε κανονικά, άσχετα αν μετέβη επί τόπου ο … ειδικός(!!!)  επί των διεθνών σχέσεων ξάδελφος του Αλέξη.

Μιλάμε για σούργελα!

Που δυστυχώς κυβερνάνε.

Και που αν συνεχίσουν την καταστροφική τους πορεία, η Ελλάδα θα χρειαστεί τουλάχιστον πενήντα χρόνια για να επανέλθει σε μια στοιχειωδώς πολιτισμένη και οικονομικά σταθερή κατάσταση.

Εκατό μέρες άρκεσαν για να αντικρίσουμε την άβυσσο.

Στην οποία θα πέσουμε με το κεφάλι, αν παραμείνει στο Μαξίμου αυτή η τρελοπαρέα.

Ας ελπίσουμε όμως πως θα ξεκουμπιστούν όλοι αυτοί οι μαθητευόμενοι μάγοι, που μαθαίνουν την τέχνη της καταστροφής στου κασίδη το κεφάλι,  όσο το δυνατό νωρίτερα, διότι ήδη η βλάβη που προκάλεσαν είναι ανεπανόρθωτη.

Άσχετα αν όλοι οι δραχμολάγνοι (που έβγαλαν τα χρήματά τους έξω) και οι διάφοροι σαμποτέρ και πράκτορες του χάους προσεύχονται νυχθημερόν για την μακροημέρευση της γιαλαντζί αυτής Αριστεράς κυβέρνησης του τίποτα.

Strange Attractor