Στημένο το παιχνίδι;

Παρακολουθώντας τό πολιτικό παιχνίδι, εντός καί εκτός τής χώρας, τολμώ νά ισχυρισθώ ότι:

1. Πολύ πρίν τίς πρόσφατες εκλογές, είχε επέλθει συμφωνία ανάμεσα στόν Τσίπρα (καί μέ τό στενό του περιβάλλον ελέγχου) μέ τούς αντζέντηδες τών κέντρων εξουσίας.

2. Η συμφωνία προέβλεπε τήν άνοδο τού ΣΥΡΙΖΑ στήν εξουσία, τήν άλωσή της καί τήν μακροχρόνια παραμονή του σέ αυτήν (εφ' όσον ακολουθούσε συγκεκριμένη πολιτική οικονομικής, δομικής καί πολιτιστικής ανατροπής -δέν είναι τού παρόντος νά αναφερθούμε σέ λεπτομέρειες- ) τής χώρας…

3. Η διαχείριση τής λοβοτομημένης μάζας θά είναι τό πρωτεύον καθήκον τού Τσίπρα καί θά πρέπει νά οδηγήσει σέ ένα νέο μνημόνιο, δεκαετούς -τουλάχιστον- διάρκειας.

4. Η παραμονή στην ευρωζώνη είναι προϋπόθεση (εδώ φροντίζει το πιστό μπουλντόγκ Γερμανία, παρά τα αντιθέτως θρυλούμενα).

5. Ο Τσίπρας θά πρέπει νά «διεμβολίσει» τόν συντηρητικό χώρο τής ΝΔ, ώστε η «ενεργός συμμετοχή» τής ΝΔ στόν νεοαποικιακό Διεθνή Έλεγχο πού θά εντάξει τήν χώρα ο ΣΥΡΙΖΑ, νά τήν θέσει στό πολιτικό περιθώριο, ώς πλήρως συνένοχη (Εδώ εντοπίζεται καί ο πόλεμος εναντίον τού Σαμαρά -από όλο τό μιντιακό καί δεξιό μασονικό σκυλολόϊ-, γιατί θεωρούνται ο Σαμαράς -καί οι στενοί του συνεργάτες-  ώς «εθνικιστές», πού θά αντιδράσουν στήν πορεία).

6. Τό πιό ισχυρό (καί επιθυμητό) σενάριο επιβολής τού Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου τής χώρας είναι η χρεοκοπία της εντός ευρωζώνης (Λαπαβίτσας, Λαφαζάνης, Στρατούλης, Καμμένος, κ.λ.π., θά παίξουν τόν ρόλο τού χρήσιμου ηλίθιου).

7. Η συμφωνία μέ τό ευρωπαϊκό «Διευθυντήριο» θά είναι μία καί τελειωτική. Υποθέτω πρός τό τέλος Μαΐου ή καί τέλος Ιουνίου.

Ανάλογα μέ τίς διαχειριστικές ικανότητες τού Τσίπρα θά επικρατήσει τό «ήπιο» σενάριο παράδοσης (υπογραφή μέ ή χωρίς δημοψήφισμα) ή τό «σκληρό» (αναγκαστική λύση μέ τεχνική χρεοκωπία τής χώρας καί έκτακτες συνόδους κορυφής, ώπου θά «λυθεί» καί τό θέμα θέσπισης κανόνων διαχείρισης μιάς χρεοκοπίας χώρας τής ευρωζώνης -μέ παραμονή της στό ευρώ εννοείται-).

Ιαπετός