Ήταν το 1961 όταν ο Joseph Heller δημιούργησε τον όρο Catch-22 στο ομώνυμο μυθιστόρημά του για να περιγράψει τους απίθανους γραφειοκρατικούς περιορισμούς που αντιμετώπιζαν οι στρατιώτες του B’ Παγκοσμίου Πολέμου. Τι όμως είναι αυτό ο όρος; Ουσιαστικά μιλάμε για μία κατάσταση η οποία είναι καταδικασμένη να παραμείνει άλυτη, λόγω ενός γραφειοκρατικού φαύλου κύκλου διαμετρικά αντίθετων ταυτόχρονων κανόνων. Μπερδευτήκατε; Η έννοια εξηγείται καλύτερα με το παράδειγμα με το οποίο την έθεσε ο χαρακτήρας Doc Daneeka, ο στρατιωτικός ψυχίατρος που ήταν στο μυθιστόρημα επιφορτισμένος με την ψυχιατρική αξιολόγηση των πιλότων.
Τι έλεγε ο γιατρός; Πως όταν ένας πιλότος προσπαθεί να βγει ακατάλληλος για πτήση, ώστε να μην κινδυνεύσει, επικαλούμενος νοητική-ψυχολογική ανεπάρκεια, αυτομάτως αναιρεί το αίτημά του, αφού είναι αρκετά επαρκής νοητικά ώστε να ενδιαφέρεται για την σωματική του ακεραιότητα. Ή, όπως μου είχε εξομολογηθεί αξιωματικός αλεξιπτωτιστής, θεωρείται αστεία η ψυχολογική εξέταση επάρκειας για τους αλεξιπτωτιστές, γιατί εξ ορισμού το να πηδάς με ένα πανί στην πλάτη σου από ένα αεροπλάνο δεν είναι δείγμα πλήρους ψυχολογικής υγείας. (Εννοείται πως το τελευταίο όχι μόνο δεν είναι μομφή ενάντια στους καταδρομείς μας, αντιθέτως επιδεικνύει τις αντιξοότητες του επαγγέλματός τους.)
Και που κολλάει σε αυτό η Κυβέρνηση? Μα αυτό που ζούμε είναι έναν ατέρμονας φαύλος κύκλος, ένα ματς πινγκ-πονγκ ανάμεσα στον ρεαλισμό και στους κανόνες πολιτικής εμπλοκής που έθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά. Το Catch-22 βρίσκει την πιο απλή και ευθεία εφαρμογή του: Ο ΣΥΡΙΖΑ για να μπορέσει να κυβερνήσει θα πρέπει να έχει λεφτά. Για να έχει λεφτά θα πρέπει να έρθει σε συμφωνία. Εάν έρθει σε συμφωνία, αυτή θα είναι τέτοια ώστε να μην του επιτρέπει να κυβερνήσει.
Οι μοναδικές έξοδοι είναι να θέλουν πραγματικά να το κάνουν «Κούγκι», θεωρώντας πως ο Ελληνικός λαός θα τους συγχωρήσει την ακραία φτώχια, αφού αυτοί διαπραγματεύτηκαν όρθιοι (ναι, αυτός ο ίδιος λαός που τους ψήφισε επειδή ήθελε να επανέλθουμε στις προ της κρίσης ατασθαλίες) ή να υπάρξει το ιδανικό μείγμα υποχώρησης των Εταίρων μας και υποχώρησης των ακραίων συνιστωσών της Συγκυβέρνησης (που και πάλι ο λαός είναι πυριτιδαποθήκη με ετοιμοπόλεμο φυτίλι).
Οπότε, το θέμα δεν είναι αν η Κυβέρνηση μπορεί να εξέλθει του δικού της Catch-22 ζωντανή, αυτό προδιαγράφεται πρακτικά αδύνατο, αλλά πόσο καιρό το διαφαινόμενο κουφάρι της και σε ποιο βαθμό θα τυραννάει τον Ελληνικό λαό.
TopGunZ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου