Ένα σφουγγαρόπανο που το έλεγαν Αριστερά…

Το σύνδρομο «μανίας μεγαλείου και καταδιώξεως» που διέπει τον ψυχισμό σωρείας ατόμων αλλά και κοινωνικών ομάδων, εκφραζόμενο συνήθως μέσα από μία ποικιλία συνωμοσιολογικών θεωριών που εκβλαστάνουν και αναπτύσσονται δίκην ιστού αράχνης στους ατομικούς ή συλλογικούς εγκεφάλους τους, καλά κρατεί και στην κρατούσα σήμερα στην χώρα μας «πρώτη φορά αριστερά» (τα «πρωτάκια» που λένε και στα δημοτικά σχολεία).

Στα πλαίσια του εν λόγω ψυχοπαθολογικού συνδρόμου του κατά φαντασίαν γιγαντισμού και του υποτιθέμενου φθόνου που αυτός επισύρει, προβάλλεται εσχάτως από τους εις βάθος σκεπτόμενους κύκλους της καθ’ ημάς αριστεράς, εις επήκοον όχι της Παναγίας, ήτις τυγχάνει εκ της θείας της φύσεως «γοργοεπήκοος», αλλά της μερίδας των αργόστροφων και ευκολόπιστων εκ του ελληνικού λαού, η θεωρία ότι η Ευρώπη συλλήβδην στοχεύει στην ανατροπή της κυβερνήσεως του σύριζα (του ακολουθούμενου από τον απαραίτητο προοδευτικό «Διονυσιακό θίασο» των πολιτικών μαινάδων και σιληνών – Ζωή, Τασία, Ραχήλ και κομπανία, κι οι άλλοι εις –άκης κι ο Κουφιοκεφαλάκης – και όλων των υπέρμαχων των «μπάφων» σε πρόσφατο «φεστιβάλ ναρκοκουλτούρας» υπέρ της ελευθέρας χρήσεως της ινδικής – και, κατά γεωγραφική επέκταση, της πακιστανικής, αφγανικής και μπανγκλαντεσιανής – κάνναβης) αλλά και του υποβαστάζοντος αυτόν εκστασιακού «θύρσου» (της πολιτικής βακτηρίας του σύριζα με τον ΑΝΕΛισσόμενο κισσό τον τρεφόμενο από τους λεκτικούς «υδατάνθρακές» του και όχι μόνον)…

Η στοχοποίηση από σκοτεινούς και σατανικούς διεθνείς κύκλους της πρωτοπόρου ελληνικής αριστεράς της εμπλουτισθείσας (κατ’ άλλους μολυνθείσας από ραδιενεργό πλουτώνιο) με τους «καϋμμένους» της πάλαι ποτέ ακροδεξιάς, οφείλεται στο ότι έχει κατατρομοκρατήσει με την αγωνιστική της διεισδυτικότητα στο λαϊκό υπόστρωμα της Ευρώπης, το κλυδωνιζόμενο πολιτικό της σύστημα, το οποίο κάτω από τα έξοχα τρίποντα των πολιτικών υβριδίων της μεταμοντέρνας γενετικής μηχανικής, Λα(μ)παβ(δ)ίτσα, Τσακ-ουφάκη και Βαρ-αλώτου, κινδυνεύει να χάσει τα ηνία της εξουσίας του.

Και αυτό δεν θα είναι παρά μόνον η αρχή μιας μείζονος κοινωνικής ανατροπής, καθότι ο μεγαλόπνοος στόχος τής καθ’ ημάς πρωταθλητικής αριστεράς των «σταχανοφικών πιονιέρων» είναι η ανάπτυξη μιας ασπίδας προστασίας όχι μόνον υπέρ των λαών της Ευρώπης αλλά και των καταπιεζόμενων ΗΠΑ, και σταδιακά ολόκληρου του κινδυνεύοντος πλανήτη Γη, εν όψει μάλιστα και της επαπειλούμενης επέλασης των μοχθηρών εξωγήϊνων εναντίον του συνόλου της ανθρωπότητος, όπως τεκμαίρεται και από τους μυστηριώδεις ψεκασμούς που αυτή υφίσταται εσχάτως από τα «ούφο» τα εκπορευόμενα από το συνωμοτικό υπερπέραν.
Τα οράματα, οι παραισθήσεις, οι ψευδαισθήσεις, οι ονειρώξεις, οι εφιάλτες, οι παροξυσμοί, οι υστερικές και επιληπτικές κρίσεις, έχουν και αυτά τις συλλογικότητές τους. Το ίδιο όμως έχει και η σκληρή πραγματικότητα των εταίρων, συνεταίρων και παράταιρων με τους οποίους συγχρωτιζόμαστε εσχάτως, αιτούντες παρ’ αυτών «τον άρτον ημών τον επιούσιον».

Όλοι αυτοί οι κατ’ επάγγελμα διαχειριστές της εκάστοτε αναδυόμενης, λόγω ψυχολογικής καταπίεσης και νευρικής κοπώσεως, ανθρώπινης πολιτικής παραφροσύνης και κοινωνικής φρενοβλάβειας (συλλογικής και ατομικής), είναι εκείνοι που ανέδειξαν την ντόπια αριστερά σε κυβέρνηση της δύσμοιρης πατρίδας μας, υπονομεύοντας την προηγούμενη άνευρη κατάσταση.

Ο φρουρός του γένους

Και που ανάγκασαν την καθ’ ημάς αριστερά να υποβάλει το «δικό της» (αλάς υποβολιμαίο) μνημονιακό πρόγραμμα στους επικυρίαρχους τριαδικής φύσεως θ(δ)εσμούς, οι οποίοι, δίκην «παντεπόπτη οφθαλμού» ενός οξυδερκούς τροϊκανού δράκοντος, εποπτεύουν τα χθόνια και υποχθόνια δρώμενα του πλανήτη.

Και οι οποίοι την στηρίζουν στην εξουσία με προπετάσματα καπνού, δίκην απαιτήσεως σκληρότερων τάχα δικών τους προγραμμάτων με εξωφρενικά μέτρα, που τα πετούν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για να τα αποσύρουν αμέσως μετά, με στόχο να παράσχουν μια ψευδεπίγραφη πλασματική νίκη στον δημεγέρτη Τσιπρανδρέου, αρκετή για να ακυρώσει τις αντιδράσεις των αφελών ιδεολόγων της αριστερής πλατφόρμας και να τους κάνει να υπερψηφίσουν το (τ)συ(π)ριζαίϊκο μνημονιακό πρόγραμμα, που είναι αυτό ακριβώς που οι δανειστές επιθυμούν και που αυτοί οι ίδιοι έχουν επί της ουσίας διαμορφώσει.
Κοντολογίς οι ανά τον πλανήτη περιπλανώμενοι δυνάστες-δανειστές, ενεχυροδανειστές και οι απανταχού μεγαλοσαράφηδες ουδόλως στοχεύουν στην ανατροπή της εν Ελλάδι αριστεράς από την κυβέρνηση.

Αντιθέτως την στηρίζουν και την προωθούν με τον δόλιο τρόπο τους, γιατί σκοπός τους είναι να την μεταμορφώσουν (και αυτήν) σε σφουγγαρόπανο των ανομιών τους. Και επειδή γνωρίζουν καλώς την ημετέρα βυζαντινή ιστορία, γνωρίζουν ότι πολλοί είναι οι πρόθυμοι να «ψαρώσουν» ως νεογέννητοι πολιτικοί γυρίνοι που είναι, εξελισσόμενοι σταδιακά σε κοάζοντες βάτραχους ανερχόμενους με πηδηματάκια την κοινωνική κλίμακα της εξουσίας, μέχρι να καταλάβουν επαξίως τον ιεραρχικά επίζηλο τίτλο των σφουγγοκωλάριων του παγκοσμίου χρηματοπιστωτικού συστήματος.

Χρίστος Γούδης

Δημοκρατία