Πάντα προσπαθούσα πάντα πίσω από
"παράξενες" ερωτήσεις, να καταλάβω το πραγματικό ερώτημα.
Σε αυτό το δημοψήφισμα, το ερώτημα ήταν έντεχνα
καλυμμένο και γνωστό πλέον σε όλους.
Το όχι ως απάντηση είναι ξεκάθαρα όχι στην
Ευρώπη, μας αρέσει δεν μας αρέσει.
Και όπως έντεχνα τέθηκε το ερώτημα, έτσι η
εκμαίευση του όχι, με ωραίο τρόπο θα μας οδηγήσει ένα πρωί στην ουσιαστική
έξοδο...
Σε έναν Λαό που έχει κουραστεί, του φόρτωσαν το
φορτίο της "απόφασης" που κάποιοι δεν θέλησαν να πάρουν. Έδιωξαν τις
ευθύνες τους, τις φόρτωσαν σε εμάς. Στην γιαγιά στο χωριό, στον εργάτη, στον
άνεργο, στο δάσκαλο, στο γιατρό, στον γείτονα τελικά...
Οι Μεγάλες Αποφάσεις χρειάζονται Μεγάλους
ηγέτες. Σίγουρα υπάρχουν. Δεν χρειάζεται να τους εφεύρουμε. Και δυστυχώς οι
σημερινοί ηγέτες, αποφάσισαν να μην πάρουν καμιά απόφαση, απλά να μεταφέρουν
την απόφαση στο Λαό. Βάζοντας στο Λαό ένα ερώτημα που δεν υφίσταται πλέον (αφού
η πρόταση έχει τραβηχτεί).
Το 2015 δεν μπορεί να σκεφτόμαστε ότι μπορούμε
να ζήσουμε εκτός Ε.Ε, την ώρα που οι γείτονες περιμένουν να μπουν.
Το 2015 δεν μπορεί να έχουμε ηλικιωμένους στην
ουρά να πάρουν 60 ευρώ. Θα πει κάποιος ήταν και στα συσσίτια. Ναι αλλά τώρα δεν
υπάρχουν καν χρήματα ούτε για συσσίτια. Και είναι λύση να πάμε και όλοι οι
υπόλοιποι στα συσσίτια;
Αυτό περιμέναμε; Αυτό προσδοκούσαμε;
Ως Λαός που ψήφισε πρώτη φορά Αριστερή
Κυβέρνηση;
Το 2015 κάποιοι μελετούν τον Λένιν…
Το ερώτημα
του δημοψηφίσματος ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ ΠΛΕΟΝ
Εκείνο που ισχύει είναι η καταμέτρηση δυνάμεων
της Κυβέρνησης.
Ο Λένιν με 20% της νεολαίας έκανε το δικό του
κομματικό στρατό.
Δεν τους ενδιαφέρει η απάντηση των ηλικιωμένων,
γιατί αυτοί δεν μπορούν να είναι απέναντί τους, να αντιδράσουν. Τους ενδιαφέρει
η απάντηση των νέων
Εκείνων των νέων που εμείς οι γονείς, τους
μάθαμε στο iphone, στην εύκολη ζωή, στον freddo.
Αυτών των νέων, που αν τους κόψεις το internet
δεν ξέρουν να βγουν στην γειτονιά, να καθίσουν στο παγκάκι και να μιλήσουν με
τον παππού
Φταίνε τα παιδιά; Όχι, φταίμε εμείς που τα
γαλουχήσαμε στα εύκολα
Περίμεναν να μπουν οι 100.000 18χρονοι, που
ψηφίζουν πρώτη φορά, να αποσπάσουν αυτές τις σίγουρες ψήφους των παιδιών που
δεν έζησαν την δραχμή, αλλά ζουν μέλι-γάλα με το ευρώ και θέλουν να κάνουν την
επανάστασή τους.
Θα μπορούσα να γράφω πολλά αλλά δεν έχει καμιά
σημασία.
Λέω ΝΑΙ
στην προοπτική της Πατρίδας μου εντός Ευρωπαϊκής Ένωσης. Προσπαθώντας με τη δική
μου φωνή, να βοηθήσω στην επανασύσταση της Ευρώπη των Λαών και της
Αλληλεγγύης.
Και ΝΑΙ θα προσπαθήσω αυτή τη μάχη να την δώσω
εκ των έσω, όχι απομονωμένος και μόνος, όχι με φωνές αλλά με επιχειρήματα, όχι
με τσαμπουκά αλλά με σεβασμό πρώτα σε μένα μετά στον απέναντι…
Ψηφίζω ΝΑΙ στο Δημοψήφισμα!
ΝΑΙ για να μην χάσω αυτά που έχω
ΝΑΙ για να διεκδικήσω περισσότερα, εντός της ΕΕ
ΝΑΙ στην Πατρίδα μου
ΝΑΙ στην οικογένειά μου
ΝΑΙ στα όνειρά μου
ΝΑΙ στις ελπίδες μου…
Μπιάνκα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου