Στο καλό να πας Αλέξη…

Κάθε μέρα που περνάει, το σαθρό πουλόβερ του Σύριζα ξηλώνεται όλο και περισσότερο. Μέχρι τις εκλογές θα έχουν μείνει κάποιες βρώμικες ξεθωριασμένες κλωστές μόνο και τίποτα άλλο, που θα θυμίζουν την άλλοτε μεγάλη ΕΛΠΙΔΑ του τόπου.

Η περίφημη «στρατιά» του Τσε Παπάρα, που θα άλλαζε την Ευρώπη, κατάντησε μια φαιδρή καρικατούρα αυτού που ήταν 8 μόλις μήνες πριν.

Η «αριστερή παρένθεση» που είχαν προβλέψει πολλοί (και εγώ), και για το οποίο λοιδορήθηκαν από τους «φίλους του λαού» συριζαίους, επιβεβαιώθηκε φωτοφανώς, και τώρα είμαστε στη φάση που η θλιβερή αυτή παρένθεση κλείνει επιτέλους τον κύκλο της.

Το Πρώτη Φορά Αριστερά κινδυνεύει να γίνει Τελευταία Φορά Αριστερά, και δικαίως…

Η λαίλαπα του Σύριζα ήταν τέτοια, που για πολλά τέρμινα ακόμη θα κοιτάμε τα αποκαΐδια της χώρας μας και θα αναρωτιόμαστε για το πόσο κορόιδα πιαστήκαμε από μια δράκα άεργων ανισόρροπων ομφαλοσκόπων, που δεν είχαν ούτε έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα. Κομματόσκυλα μεγαλωμένα μέσα στην ασφάλεια της «ηθικής» μεταπολιτευτικής Αριστεράς, που το μόνο που ξέρει καλά είναι να κουνάει (εκ του ασφαλούς) το δάχτυλο σε αυτούς που έχουν τις πραγματικές ευθύνες. Ανέξοδη κριτική και τίποτα άλλο, και πάντα με τον αέρα του άφθαρτου «αγωνιστή».

Τρίχες κατσαρές δηλαδή, αλλά ας όψονται οι «σοφοί» ψηφοφόροι…

Προσωπικά (scripta manent) την είχα προβλέψει την καταστροφή. Απλά έπεσα έξω όσον αφορά στο μέγεθός της, και στη χρονική διάρκεια που χρειάστηκε μέχρι ο Αλέξης να μας γονατίσει.

Πίστευα ότι θα άντεχε μερικούς μήνες παραπάνω, μέχρι να φάει το πλεόνασμα που του άφησε ο κακός Σαμαράς, και μετά να χρεοκοπήσουμε και επίσημα, αλλά αυτός ήταν τόσο ανίκανος, που από τον Φεβρουάριο κιόλας άρχισε να βάζει χέρι στα παράβολα των προξενείων και των πορθμείων(!) μπας και καταφέρει να πληρώσει τους μισθούς και τις συντάξεις.

Είχε προηγηθεί το μπουρλέσκ σόου του Δρα Μπαρουφάκη, ο οποίος εκτός από τα περίφημα «ουάου», δήλωνε περιχαρής στους εταίρους ότι προτιμάμε την αξιοπρέπεια από τα λεφτά, και ότι τα λεφτά δεν αγοράζουν την αγάπη, και άλλες τέτοιες σαχλαμάρες, που παρά λίγο να μας στείλουν οριστικά στο κλαμπ χωρών όπως η Β. Κορέα (που τουλάχιστον έχει τάξη και ασφάλεια), ο Ισημερινός,  ή η Βενεζουέλα, εκεί δηλαδή που για να αγοράσει κάποιος ένα ρολό χαρτί υγείας τον μήνα πρέπει να δακτυλοσκοπηθεί, και να έχει μπάρμπα στη Κορώνη…

Ο Σύριζα λοιπόν αποδείχτηκε η πιο καταστροφική κυβέρνηση από την εποχή της κατοχής.

Μια παρέα τυχάρπαστων, ιδεοληπτικών, καιροσκόπων, και άκρως συμπλεγματικών ούφο, που από την πρώτη κιόλας εβδομάδα, πριν καν ορκιστούν ως υπουργοί, άρχισαν να λένε ο καθένας το μακρύ και το κοντό του… ενώ στη συνέχεια άρχισαν και να τα εφαρμόζουν!

Ποια κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, ποιες προσλήψεις στο δημόσιο, ποια 751 ευρώ κατώτατος μισθός, κλπ κλπ;

Το μόνο που πέτυχαν είναι να ανοίξουν ξανά την κοστοβόρα και αμαρτωλή ΕΡΤ, να επαναπροσλάβουν τις υψηλόμισθες καθαρίστριες στο υπουργείο Οικονομικών, να δώσουν επιδόματα στους ΔΕΗτζήδες, και να οργανώνουν φιέστες για τον μπάφο στο Σύνταγμα, ή ξέφρενους χορούς με συριζαίες μπουτούδες πανηγυρίζοντας το μπάχαλο που έφεραν. Και λίγο πριν εξαφανιστούν από το προσκήνιο, έχοντας ήδη υπογράψει το πιο επαχθές μνημόνιο έβερ, έχοντας επιβάλλει capital controls, έχοντας γιγαντώσει την ανεργία, πρόλαβαν και «απέλυσαν» 2.000 προλετάριους στις Σκουριές, και μείωσαν (ανήμερα της Παναγίας) τις κατώτατες συντάξεις. Για τέτοιους δημοκράτες  μιλάμε…

Η αποτυχία του «αριστερού» κυβερνητικού εγχειρήματος ήταν προδιαγεγραμμένη για οποιονδήποτε νοήμονα πολίτη παρακολουθούσε στοιχειωδώς τα πράγματα. Όταν κάνεις υπουργό αρμόδια για την είσπραξη δημοσίων εσόδων την άλλοτε αρχηγό του κινήματος ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ, ή υπουργό Ανάπτυξης τον εχθρό κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας τον δραχμολάγνο Λαφαζάνη, τι περιμένεις; Ή όταν διορίζεις υπουργό αρμόδιο για να λύσει το πολυσύνθετο αγκάθι του ασφαλιστικού, αυτή την νάρκη που οσονούπω θα σκάσει στα κεφάλια μας, τον … γελωτοποιό Χαϊκάλη;

Χώρια κάτι Κατρούγκαλοι, κάτι Τσακαλώτοι, κάτι Στρατούληδες… και χώρια όλα εκείνα τα «άφθαρτα» επιτήδεια ανθρωπάκια του Πασόκ που όψιμα έγιναν «επαναστάτες» μπας και ξαναφάνε με χρυσά κουτάλια μέσα από το συνονθύλευμα του Σύριζα (βλ. Κουρουμπλή, Μητρόπουλο, κ.ά). Για να μη μιλήσω και για τους πσαικαζμένους συγκυβερνήτες τους.

Ένα συνονθύλευμα που διελύθη στα εξ ων συνετέθη μόλις βρέθηκε αντιμέτωπο με την πραγματικότητα. 

Με όλα τα μέχρι πρότινος περήφανα «ποντίκια», να εγκαταλείπουν το σκάφος της Αριστερής Ελπίδας, επανερχόμενα στο μίζερο περιβάλλον που γνωρίζουν καλύτερα από όλα, σε ένα κόμμα διαμαρτυρίας δηλαδή, με επικεφαλής του έναν επαγγελματία άεργο, αιώνιο φοιτητή στα 65 του χρόνια, που τη μια προσκυνάει (κυριολεκτικά) τους μαφιόζους ολιγάρχες της Ρωσίας, και την άλλη ονειρεύεται λαϊκό ντου στο … εθνικό νομισματοκοπείο.

Αυτός λοιπόν ήταν ο περίφημος Σύριζα… ο φόβος και ο τρόμος των διεθνών τοκογλύφων, και η αχτίδα φωτός των προοδευτικών δυνάμεων της Ευρώπης. Που τώρα ακούνε Αλέξης, και σταυροκοπιούνται.

Ένας Σύριζα που μας αφήνει χρόνους, και που όπως πάνε τα πράγματα προσωπικά τον βλέπω να πιάνει κάτω από 20% στις εκλογές της 20/9. Και πολύ του είναι…

Ας πάει λοιπόν στο καλό, και ας αφήσει όλους εμάς τους υπόλοιπους που δεν πιστέψαμε ποτέ τις φανφάρες του, να ξαναφτιάξουμε την χώρα.

Και ας μας άφησε ένα φέσι που θα χρειαστεί να περάσουν πολλές γενιές για να αποπληρωθεί, και ας μας άφησε παρακαταθήκη εκατοντάδες χιλιάδες λαθρομετανάστες, που αργά ή γρήγορα θα στραφούν εναντίον μας.

Αρκεί που εξαφανίζεται.

Στο καλό λοιπόν Αλέξη και να μας γράφεις… το ότι δεν φεύγεις τελικά με ελικόπτερο από την ταράτσα του Μαξίμου ίσως να είναι η μεγαλύτερη επιτυχία σου.

Strange Attractor