Ο Φώτης ή Φανούρης ή απλώς ο μικρός Κουβέλης…

Ήταν ακριβώς πριν έναν χρόνο. Ο γέρο Φώτης ή Φανούρης Κουβέλης έχασε την ευκαιρία να καταστεί ο πιο υπεύθυνος και σώφρων Αριστερός του τόπου.

Με μια από τις γνωστές «εμπρός –πίσω» κινήσεις του, αρνήθηκε να πει στη Βουλή το όνομα «Σταύρος Δήμας» κι η χώρα οδηγήθηκε στα τάρταρα και στη λαίλαπα του Τσίπρα, του Βαρουφάκη, της Ζωής, του Λαφαζάνη, του Στρατούλη, της Χριστοδουλοπούλου, του Καμμμένου, του Κουίκ και των άλλων ιδεοληπτικών, σταλινιστών, εθνικοσοσιαλιστών, αγράμματων υστερικών μουλάδων.

Κι όμως, ήταν ο άνθρωπος που με περισσή υπευθυνότητα στήριξε την κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου, αλλά δεν άντεξε επί μακρόν να παραμένει σοβαρός , υπεύθυνος και κυρίως χρήσιμος για τον τόπο.

Κι όμως, αυτός ο άνθρωπος θα ήταν σήμερα Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αν δεν έκανε πάλι «εμπρός – πίσω» στην καταφατική απάντηση που είχε δώσει από τον Αύγουστο (2014) στους Σαμαρά και Βενιζέλο…

Ποιοι τον μετέπεισαν;

Ποιοι τον κατέστησαν μοιραίο, άβουλο και πολιτικό ρετάλι στο τέλος της πολιτικής του διαδρομής;

Ποιοι τον χρησιμοποίησαν κι εν συνεχεία τον πέταξαν με κλωτσιές στο περιθώριο;

Ποιοι τον ανάγκασαν από τα δυσώδη και θλιβερά βοθρολύματα του πολιτικού παρασκηνίου;

Ποιοι τον κατέστησαν συμπαίκτη των παραστάσεων του Λαζόπουλου και του Χαϊκάλη ή της Ξουλίδου, με τους δήθεν χρηματισμούς βουλευτών κι άλλα παρόμοια;

Κι όμως. Πόσο διαφορετικά θα ήταν όλα αν ο μικρός αυτός πολιτικός άνδρας είχε πράξει το αυτονόητο;

Να στηρίξει, δηλαδή, τη χώρα του κι όχι τις επιδιώξεις των δραχμολάγνων;

Πολύ περισσότερο αφού η χώρα πορευόταν ήδη σε ρυθμούς ανάπτυξης, τους μεγαλύτερους στην Ευρωζώνη, συμφώνως με τα στοιχεία της Eurostat, αλλά και συμφώνως με τις εκθέσεις της Τραπέζης της Ελλάδος και του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής και το 2015 θα έκλεινε με ανάπτυξη άνω του 3% και συνεχή πρωτογενή πλεονάσματα;

Και την ανεργία να υποχωρεί κάτω του 22%, δηλαδή περισσότεροι από 330 χιλιάδες άνεργοι Έλληνες θα έβρισκαν δουλειά;

Κι όμως, αυτός ο μικρός άνδρας, είπε ότι δεν ψηφίζει «Σταύρο Δήμα» για να… βγούμε από τα …επάρατα μνημόνια.

Όπως επαγγελόταν ο Τσίπρας κι η Αριστερή ουτοπία του.

Να πούμε κι άλλα;

Αν δεν έλεγε «όχι» στην εκλογή Προέδρου ο δήθεν σοβαρός Κουβέλης, η χώρα θα έβγαινε μαθηματικά από τα μνημόνια και το κυριότερο θα είχε πρόσβαση στο «καυτό» πακέτο του Γιουνκέρ, αλλά στο «ζεστό» χρήμα του Ντράγκι.

Οι Έλληνες δεν θα είχαν υποστεί τα μοιραία για την οικονομία capital controls ενώ το δημόσιο θα είχε τουλάχιστον 30 δισεκατομμύρια ευρώ στο χαρτοφυλάκιό του, από τις αξίες των τραπεζικών μετοχών που εξαϋλώθηκαν από την ανακεφαλαιοποίηση των Τσίπρα –Καμμένου.

Χώρια που ο ΕΝΦΙΑ θα ήταν ήδη πιο χαμηλός κατά 20%.

Χώρια που οι επιχειρήσεις δεν θα στέναζαν από την νέα φορολογία.

Χώρια που θα είχε εφαρμοστεί το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα για τις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες.

Χώρια που είναι βέβαιο ότι δεν είχαμε μπλέξει κι εμείς κι η Ευρώπη με τα εκατομμύρια προσφύγων που ξαφνικά είδαν από την κυρά Τασία φως και μπήκαν…

Φώτης – Φανούρης Κουβέλης. Μοιραίος, μικρός, άβουλος. Απολίθωμα ενός κόσμου που δεν θέλει να προχωρήσει ο τόπος μπροστά και να παραμένει εσαεί στην υστέρηση…

Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

GR Post