Κρανίου τόπος…

Χθες πήγα στη Βέροια. Η εικόνα της χώρας είναι άθλια και θλιβερή. Αυτοκίνητα και νταλίκες να σέρνονται μέσα στη Χαλάστρα, στα Κύμινα και στα Μάλγαρα και δίπλα ο αυτοκινητόδρομος να χάσκει άδειος. Δρόμοι χωρίς διαγράμμιση, χωρίς κράσπεδο, με τέλειωμα που νωχελικά δένει την άσφαλτο με το χώμα και την χλωρίδα.

Βρώμικες και εν μέρει δυσδιάκριτες πινακίδες τοποθετημένες από υποχρέωση, δίχως να τηρούνται κανόνες λειτουργικότητας και ομοιογένειας.

Στη Βέροια ο ένας ανέφερε τις αναπηρικές συντάξεις που μοιράστηκαν σε υγιείς ανθρώπους στον κάμπο και στις επιδοτήσεις που κατασπαράχτηκαν από επιτήδειους και κατέληξε ότι οι πολιτικοί φάγαν, φάγαν, φάγαν και μας καταστρέψαν. Το είπε δίχως να καταλαβαίνει την αντίφαση. Όταν επεσήμανα οτι τα λεφτά μοιράστηκαν στο λαό και άντε να φαγώθηκε (κλάπηκε) το 1% του χρέους, οι αντιρρήσεις ήταν άμεσες. Όχι, οι πολιτικοί τα φάγανε...

Ο άλλος έλεγε δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας, οι Ευρωπαίοι νοιώθουν την πίεση του προσφυγικού και θα κλείσει η αξιολόγηση ώστε να πάρουμε λεφτά. Αλλιώς η Ευρώπη θα διαλυθεί. Δεν το έλεγε μόνο. Το πίστευε κιόλας.

Στην επιστροφή μου έκανε εντύπωση η αγαστή συνεργασία Αστυνομίας και αγροτών στην δημιουργία των μπλόκων: στη διασταύρωση Νησελίου δεν υπήρχαν τρακτέρ στην κατεύθυνση προς Θεσσαλονίκη, απλά κάποιοι αγρότες είπαν "εδώ έχουμε μπλόκο" και κάποιοι από την Αστυνομία βάλαν κώνους για να μας εκτρέψουν στο παράπλευρο δίκτυο. Εικονικό μπλόκο με απτά αποτελέσματα ταλαιπωρίας.

Ξαναμπήκα από Κλειδί και συνέχισα προς τα διόδια αλλά στην έξοδο Μαλγάρων πάλι κώνοι. Εδώ όμως είχαν νόημα αφού λίγο παρακάτω είναι το μπλόκο των διοδίων. Πρόσεξε όμως: το μπλόκο ήταν ανοιχτό εκείνη τη στιγμή!

Έτσι, προχώρησα λίγο προς Μάλγαρα, έκανα αναστροφή και ξαναμπήκα στον αυτοκινητόδρομο αφού η είσοδος από Μάλγαρα ήταν ανοιχτή, χωρίς κώνους. Δύο γκισέ διοδίων είχαν πράσινα φανάρια. Πέρασα κανονικά ανάμεσα από δύο τρακτέρ τοποθετημένα απειλητικά πρόσωπο με πρόσωπο.

Δηλαδή όλη η εκτροπή από Νησέλι μέχρι Κλειδί και από Μάλγαρα μέχρι Χαλάστρα ήταν απολύτως άνευ λόγου και αιτίας.

Εδώ να σημειώσω οτι και όταν πήγαινα στη Βέροια, στον κόμβο Νησελίου υποχρεωθήκαμε σε έξοδο παρ' όλο που τα τρακτέρ δεν είχαν μπλοκάρει το δρόμο αλλά ήταν απλά παρατεταγμένα στη ΛΕΑ. Όμως ο δρόμος ήταν μπλοκαρισμένος με κώνους και κάποια ελαστικά τοποθετημένα διάσπαρτα στο οδόστρωμα. Δηλαδή οι αγρότες λένε "εδώ έχουμε εικονικό μπλοκ" και η Αστυνομία τρέχει να τους εξυπηρετήσει. Εμείς και τα δικαιώματά μας μπορούμε να πάμε να γαμηθούμε.

Μπήκα στη Θεσσαλονίκη από το λιμάνι και σε όλη την παλιά παραλία μέχρι τη Χρυσοστόμου Σμύρνης (860 μέτρα σύμφωνα με το google maps) δεν είδα πάνω από είκοσι άτομα παρ' όλο που επρόκειτο για ένα πολύ γλυκό βράδυ και η αριστερή λωρίδα ήταν πλήρως κατειλημμένη από αυτοκίνητα.

Η Ελλάδα διολισθαίνει όλο και περισσότερο σε κρανίου τόπο.

Ηθικά και πραγματικά. Όταν ξυπνήσουμε, θα είναι δυστυχώς πολύ αργά.

Ηλίας Όμικρος

Facebook