Είναι γνωστό τοις πάσι ότι όταν οι οικονομικές
κρίσεις δεν αντιμετωπίζονται με ορθολογισμό και σοβαρότητα αναδύονται μέσα από
αυτές τις συνθήκες τα άκρα. Έτσι και η οικονομική κρίση στην Ελλάδα γιγαντώθηκε
από έναν λαϊκιστή και ανεπαρκή πολιτικό, τον Γεώργιο Παπανδρέου τον μικρότερο,
με αποτέλεσμα να ανέλθει στην εξουσία ένας άλλος, ακραίος πολιτικός, ο Αλέξης
Τσίπρας.
Δεν φταίει βέβαια για αυτήν την κατάσταση ποτέ
μόνον ένας. Μεγάλο μερίδιο της ευθύνης πρέπει να αποδοθεί στα ΜΜΕ. Όταν ο
Αντώνης Σαμαράς προειδοποιούσε το ΔΝΤ για τον πολλαπλασιαστή τα τότε κραταιά
κανάλια τον ειρωνεύονταν. Όταν δε διακήρυττε ότι θα επανακαταλάβει τις
ελληνικές πόλεις που κατακλύζονταν από παρανόμους μετανάστες, τα ίδια μέσα
κραύγαζαν εναντίον του «ακροδεξιού» προέδρου της ΝΔ...
Αλλά και κατά την διάρκεια θητείας του, όταν
έκλεισε την προμετωπίδα του κρατισμού, την ΕΡΤ, ο λαϊκισμός περίσσευε σε αυτούς
που κατηγορούν άλλους για λαϊκιστές. Ενθυμούμαι δε, αδυνατώντας να καταπιέσω
την θυμηδία, την κ. Σία Κοσιώνη λίγο πολύ να μαλώνει τον Χρύσανθο Λαζαρίδη για
την θεωρία των δύο άκρων.
Κάπως έτσι φτάσαμε λοιπόν στο σήμερα.
Προσπαθώντας να επιστρατεύσω την επιστημονική μου ιδιότητα, του πολιτικού
επιστήμονος, αδυνατώ, ακόμα και τώρα, να ανασύρω από την μνήμη μου ένα, έστω
ένα, επίτευγμα αυτής της κυβερνήσεως. Αντιθέτως ανατρέχω στην «λεβέντικη»
διαπραγμάτευση κόστους 15 δις ευρώ, στο εμφυλιοπολεμικό δημοψήφισμα και στα
capital controls που οδήγησαν σε ένα ακόμα πιο επώδυνο μνημόνιο – ταφόπλακα για
την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας. Πλέον, μία μέση τετραμελής οικογένεια
αποδίδει εν συνόλω 45% του εισοδήματός της σε εφορία και εισφορές ενώ όποιος
είναι ελεύθερος επαγγελματίας πρέπει να ευρίσκεται στα όρια της σχιζοφρένειας
για να δηλώσει όλα τα εισοδήματά του εκτός και εάν είναι κομμουνιστής εκ
πεποιθήσεως.
Ταυτόχρονα, το νεο - κομμουνιστικό καθεστώς καλά
εδραιώνεται. Επαναπροσλήφθηκαν όλοι ο εργαζόμενοι της ΕΡΤ με υποχρέωση να
ασκούν κυβερνητική προπαγάνδα αλά Β. Κορέα, οι συμπαθέστατες καθαρίστριες
αναβαθμίσθηκαν σε δικαστικούς λειτουργούς και, όλως τυχαίως, οι εργαζόμενοι
στην ΔΕΗ αισθάνονται άνετα και κάπως σταθερά στην καρέκλα τους. Η κ. Τασία
Χριστοδουλοπούλου μπορεί να έφυγε αλλά το δόγμα των «λουομένων» μεταναστών των
ανοικτών συνόρων παρέμεινε. Κατά την κυβέρνηση δεν υπάρχουν «λαθραίοι άνθρωποι»
και όλοι βαπτίζονται πρόσφυγες. Πρόκειται περί ενός νέου, ριζοσπαστικού
δόγματος, που έχει ως στόχο να επιλύσει το ασφαλιστικό πρόβλημα. Με ένα
εκατομμύριο νέους φορολογουμένους από όλα τα μήκη και πλάτη του μουσουλμανικού
κόσμου θα καταφέρουμε όχι μόνον να ανασχέσουμε το κόψιμο των συντάξεων, αλλά
και να τις αυξήσουμε. Ουάου όπως θα έλεγε και ο σύντροφος Γιάνης!
Στην πεζή πραγματικότητα βέβαια που
αντιλαμβανόμαστε όλοι εμείς οι κοινοί θνητοί ο κ. Τσίπρας κατάφερε να
αναβαθμίσει τον ρόλο της Τουρκίας, να εμπεδωθεί σε όλο τον δυτικό κόσμο ότι τα
Σκόπια λέγονται Μακεδονία και να αποδώσει «ιθαγένεια» σε παρανόμους μετανάστες,
μελλοντικούς ανέργους, για να κερδίσει ψήφους μακροημέρευσης το καθεστώς του.
Τέλος, ο έλεγχος των τηλεοπτικών αδειών σε ανθρώπους προσκείμενους στο νέο
καθεστώς έχει ως στόχο να καταστήσει την τραυματισμένη ελληνική δημοκρατία σε
προσχηματική. Φαντάζομαι ότι ο μόνος λόγος που η κ. Κοσιώνη δεν στέλνει sms
συγχώρεσης στον Χρύσανθο Λαζαρίδη είναι επειδή κοστίζει. Δύσκολοι καιροί για
δημοσιογράφους.
Έχω την αίσθηση ότι θα φτάσουμε σε κάποια καμπή
όπου θα ακούμε το «Σταύρος Δήμας» και θα ανατριχιάζουμε από συγκίνηση. Άραγε
συμμερίζεται το άγχος μας ο κ. Κουβέλης;
Και θα κλείσω και με ένα «αντιστασιακό»: καλό
παράδεισο Nancy Reagan!
Ραφαήλ Α. Καλυβιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου