Να τα λέμε αυτά…

Υπάρχει μια ολόκληρη γενιά Ελλήνων, οι σημερινοί εικοσάρηδες, που μεγάλωσαν και ενηλικιώθηκαν μέσα στην κρίση, και που το μόνο που ξέρουν είναι η ύφεση, η ανεργία και η λιτότητα.  Είναι όλα εκείνα τα παιδιά που όταν πρωτοχτύπησε την πόρτα μας η παγκόσμια κρίση και τα μνημόνια, ήταν δεν ήταν 12-13 χρόνων, και άρα αυτό μόνο ξέρουν. Δεν πολυθυμούνται την Ελλάδα της επίπλαστης ευμάρειας, των Καγιέν, και των σκυλάδικων καθ εκάστην.

Αυτή λοιπόν τη φουρνιά νέων δεν την λυπάμαι, διότι όντας μαθημένη στα λίγα θα μπορέσει να επιβιώσει, όπως άλλωστε επιβίωσαν όλες οι γενιές των Ελλήνων μέχρι τις εύκολες δεκαετίες του  ’80, ’90 και του ’00…

Αλίμονο όμως στους σημερινούς τριαντάρηδες, οι οποίοι αποτελούν την χαμένη γενιά. Αυτήν χωρίς καμιά προοπτική. Αυτές οι ηλικίες είναι άτυχες διότι θυμούνται πολύ καλά όλα εκείνα τα καλούδια, που δυστυχώς όμως δεν θα τα ζήσουν ποτέ. Μέχρι να βγουν στη σύνταξη, αν ποτέ βγουν, ή αν ποτέ βρουν δουλειά, θα έχει χαθεί η ζωή τους, τουλάχιστον με την έννοια που ονειρεύονταν να τη ζήσουν.

Από και κει και πέρα, σε καμιά 20ετία δηλαδή, αν όλα πάνε καλά και ξεμπερδέψουμε με το συριζέικο τσίρκο που μπλέξαμε, ίσως η επόμενη γενιά να φάει κι αυτή κανένα κοκαλάκι. Εκτός κι αν προλάβει ο Αλέξης και ολοκληρώσει το όραμά του για ένα τσαβικό καθεστώς πειναλέων κλακαδόρων.

Επί του πρακτέου τώρα,  επειδή όπως αντιλαμβάνομαι καθημερινά, οι εικοσάρηδες, που λέγαμε, δεν πολυκατάλαβαν τι έγινε, θα προσπαθήσω να τους το εξηγήσω με απλά λόγια. Δεν αναφέρομαι στην οικονομική  κρίση και στα παρεπόμενά της, αφού αυτά όλα υπάρχουν και θα συνεχίσουν να υπάρχουν στην παγκόσμια και ντόπια βιβλιογραφία, και εξάλλου υπάρχουν ειδικότεροι εμού για να τους τα κάνουν λιανά. Για να τους αναλύσουν το πώς γίναμε ένα σύγχρονο failed state από οικονομικής πλευράς.  

Αναφέρομαι όμως στα σημερινά μας χάλια, με την ανεργία να καλπάζει, την δυστυχία να κυριαρχεί, την φορολόγηση και τα χαράτσια επί παντός επιστητού, την ανομία, και την πλημμύρα των λαθρομεταναστών που μας έχει πνίξει (με τις ευλογίες της κυβέρνησης). Αναφέρομαι δηλαδή στην θολούρα και στο σκοτάδι που άπλωσε ο Σύριζας πάνω από την ηλιόλουστη Ελλάδα. Θα προσπαθήσω να εξηγήσω πως και γιατί, κατά την γνώμη μου, φτάσαμε σε αυτό το χαμηλότερο όλων σκαλί, ένα βήμα πριν από την εθνική μας αυτοκτονία, εκλέγοντας τον ανερμάτιστο θίασο του Τσε Παπάρα στην εξουσία. Βγάζοντας δηλαδή τα μάτια μας με τα ίδια μας τα χέρια.

Όλα ξεκίνησαν από τον συγκαμένο. Που όταν ο Σαμαράς είδε το φως, μέτρησε δηλαδή και κατάλαβε την σκληρή πραγματικότητα, και έκανε την μνημονιακή του στροφή, ο παχύς αυτός νεοδημοκράτης (να τα λέμε αυτά) λεβέντης, όχι μόνο δεν ακολούθησε, αλλά σήκωσε την δική του αντιμνημονιακή παντιέρα, ποντάροντας στην δυστυχία του μέσου καλομαθημένου Έλληνα, και μάζεψε γύρω του όλα τα κατακάθια του αγαναΧτισμού, που δυστυχώς οι περισσότεροι μέχρι τότε ψήφιζαν ΝΔ, με αποτέλεσμα στις επερχόμενες εκλογές να στερήσει από τον Σαμαρά την δυνατότητα να έχει μια κάποια αυτοδυναμία. Αναγκάζοντάς τον να συνεργαστεί κυβερνητικά με τον κυρ Φώτη και τον Μπένι (που μέχρι το 2013 σαμποτάριζε και αυτός με τον λαϊκισμό του την προσπάθεια του Σαμαρά να αναστηθούμε). 

Δεύτερος κρίσιμος παράγοντας για το χάλι που ζούμε σήμερα ήταν ο κυρ Φώτης (ο ολίγιστος). Με τα ήξεις και αφίξεις του. Με το συνεχές πριόνισμα της κάθε απόπειρας του Σαμαρά να ορθοποδήσει η χώρα. Ένα πριόνισμα ανούσιο, άνευ λόγου και αιτίας, με τελικό αποτέλεσμα να φύγει από την τρικομματική συγκυβέρνηση για τα μάτια … της ΕΡΤ! Αυτής  που επανασύστησε ο Σύριζα της ζουρλής, και που έρχεται σήμερα ο Παππάς να μας πει ότι έχει πολλούς υπεράριθμους (βλ. αργόμισθους) υπαλλήλους, τους οποίους ο Σπίρτζης θέλει να κάνει ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας, και ο Δρίτσας φαροφύλακες!

Και σαν να μην έφτανε αυτή η αψυχολόγητη αποχώρηση του κυρ Φώτη, στη συνέχεια μαζί με τους άλλους σαμποτέρ της χώρας, αρνήθηκε να ψηφίσει τον Δήμα ως ΠτΔ, διότι ήταν… δεξιός! Ψήφισε όμως τον Προκόπη Παυλόπουλο… γνωστό Αριστερό. Έτσι αναγκαστικά, για ένα καπρίτσιο του, οδηγήθηκε η χώρα σε εκλογές, με αποτέλεσμα να καταντήσουμε σήμερα μια Σομαλία του Βορρά. Στην πορεία βέβαια πήρε την τιμωρία που του άξιζε, αφού μέχρι και ο Τσε Παπάρα τον έφτυσε κατάμουτρα, αφού τον έστυψε σαν λεμονόκουπα,  στέλνοντας τον να ψάχνει να βρει πολιτικές κολεγιές από δω κι από κει (μέχρι και με τους Κυνηγούς συνεργάστηκε προεκλογικά). Το ότι σήμερα ο Βασίλης Λεβέντης είναι ο άνθρωπος κλειδί και ο βασικός παίκτης στην πολιτική μας σκηνή, πρέπει να αποτελεί το καλύτερο μάθημα για τους πολιτικούς αμοραλιστικούς τυχοδιωκτισμούς του κυρ Φώτη του ολίγιστου… του ανθρώπου που θα μπορούσε να είναι ΠτΔ αλλά κατάντησε βαστάζος των συριζοψεκασμένων. Θα τον κρίνει όμως και αυτόν κατάλληλα η ιστορία.

Τέλος, άλλος ένας βασικός λόγος για την κατάντια μας ήταν η αψυχολόγητη επιβολή του ΕΝΦΙΑ από την κυβέρνηση Σαμαρά και πρωτευόντως το περίφημο πλέον e mail Χαρδούβελη, που αν θυμάμαι καλά μιλούσε για ένα ακόμη βάρος ύψους 977 εκατομμυρίων ευρώ σε μέτρα κλπ. Ένα e mail που η αντιπολίτευση και τα παπαγαλάκια της στα ΜΜΕ έκαναν σημαία, βρίζοντας απ το πρωί μέχρι το βράδυ τους ανάλγητους σαμαροβενιζέλους που μας πατάνε κάτω σαν χταπόδια.

Και έτσι, με αυτά και με αυτά,  φτάσαμε να εκλέξουμε πρωθυπουργό το γελαστό παιδί, που θα έσκιζε τα μνημόνια, και θα καταργούσε τους φόρους.

Και μετά ξυπνήσαμε… και εμείς μπορεί τώρα να κλαίμε, αν και τα χειρότερα έπονται, αλλά το γελαστό παιδί ζει το όνειρο… με το αρχικό του όραμα να ξετυλίγεται σιγά σιγά, και να μην ανοίγει μύτη.  Μεταμορφώνοντας την Ελλάδα σε μια νεοσοβιετική βαλκανική ντεμί δημοκρατία, πολυπολιτισμική, άθρησκη, και ντίσνειλαντ της ανομίας και της παραβατικότητας, όπου θα διώκεται η αριστεία, η ιδιωτική πρωτοβουλία, και γενικά η επιχειρηματικότητα. Με στρατιές δημοσίων υπαλλήλων, και με δικό της περήφανο (πλην όμως ανυπόληπτο διεθνώς) εθνικό νόμισμα, το οποίο θα τυπώνεται νυχθημερόν προκειμένου να πληρώνονται οι αμέτρητοι δημ. υπάλληλοι που λέγαμε, αλλά και οι κυβερνητικοί σύμβουλοι στυλ Καρανίκα και Λάμπρου.

Όλα αυτά για τον συγκαμένο, τον κυρ Φώτη, και για το e mail του Χαρδούβελη…

Να τα λέμε αυτά, και να τα μαθαίνουν οι 20αρηδες, για να μην κάνουν κι αυτοί τα ίδια λάθη στο δικό τους μέλλον…

Strange Attractor