Χανόμαστε… με τη βούλα του λαού!

Οι περισσότεροι άνθρωποι κάνουμε παρέα και συναγελαζόμαστε με «ομοίους» μας. Κυρίως δηλαδή με ανθρώπους που «ταιριάζουν τα χνώτα μας». Και όπως και να το κάνουμε αυτή η «συντροφιά» μας  είναι τις περισσότερες φορές μια μειονότητα μέσα στο γενικότερο «γίγνεσθαι» Γι αυτό και συνήθως αγνοούμε  την μεγάλη εικόνα, αγνοούμε δηλαδή την κυρίαρχη ιδεολογική και πολιτική κουλτούρα που διαμορφώνεται στην υπόλοιπη κοινωνία.

 

Ψηφοφόρος του ΣΥΡΙΖΑ περιμένει να λήξουν τα κάπιταλ κοντρόλς...

Τα τελευταία χρόνια, από τότε δηλαδή που μας χτύπησε η κρίση, και οι περισσότεροι μέχρι πρότινος απολιτίκ συμπατριώτες μας πολιτικοποιήθηκαν βιαίως και ανακάλυψαν όψιμα την σημασία που έχει στη ζωή τους η πολιτική επιλογή και η ψήφος τους, η περιχαράκωση σε «ομάδες» έγινε εντονότερη. Κι αυτό το βλέπουμε κυρίως όσοι ξημεροβραδιαζόμαστε στο διαδίκτυο και ειδικότερα στο φέισμπουκ, μέσα από το οποίο ενημερωνόμαστε και «ενημερώνουμε». Και επειδή το συγκεκριμένο φόρουμ δίνει την δυνατότητα εύκολης «απαλλαγής» από ενοχλητικές ή αντίξοες φωνές, είθισται να έχουμε «φρεντς» άτομα με τα οποία ταιριάζουμε κυρίως στις πολιτικές απόψεις, αφού όλα τα άλλα έχουν πια καταντήσει δευτερεύοντα…

Ζούμε δηλαδή σε εικονική πραγματικότητα. Έτσι, προσωπικά ανέχομαι (για παράδειγμα) άτομα που ποστάρουν ή που σεληνιάζονται με την Στανίση, τον Γονίδη, κλπ, που κάτω από άλλες συνθήκες θα τους απέφευγα συστηματικά, αρκεί που έχουμε την ίδια πολιτική άποψη, η οποία στην εποχή μας μεταφράζεται στο αν είναι κάποιος με την Ευρώπη και την πρόοδο, ή με την βαλκανική μιζέρια και την ισοπέδωση. Αν είναι δηλαδή κάποιος συριζαίος ή μη. Απλά πράγματα.

Ναι, αλλά αυτή η κατάσταση ενέχει «κινδύνους». Διότι έτσι κλεινόμαστε σε έναν ιδιότυπο κύκλο συναναστροφών, ο οποίος είναι τεχνητός, εικονικός, και που ουδεμία σχέση έχει με τον πραγματικό κόσμο εκεί έξω. Ο οποίος, στην δική μου περίπτωση πόρρω απέχει από αυτό που εγώ νομίζω ότι ισχύει σερφάροντας στον προσωπικό διαδικτυακό μου ωκεανό.

Τι θέλω να πω; Πολύ απλά, ότι ο έξω κόσμος ΔΕΝ έχει καμία σχέση με όλα όσα εγώ (προσωπικά) και οι «φρεντς» μου πρεσβεύουμε.

Και αυτό γίνεται καταφανές κάθε φορά που δημοσιεύεται κάποια νέα δημοσκόπηση, η οποία αποδεικνύει ότι όσα χαστούκια και να φάει ο νεοέλληνας, πάλι σύριζα θα ψηφίζει. Παρόλο που αυτό το συνονθύλευμα ιδεοληπτικών ανισόρροπων, όχι μόνο τον κορόιδεψε κατάμουτρα, αλλά μέρα με τη μέρα καταστρέφει την ζωή του, το μέλλον του, κι αυτό των παιδιών του.

Και όμως… ότι και να κάνει, ο σύριζας κυριαρχεί στην κοινωνία. Η οποία εν πολλοίς αποτελείται από διανοητικά υστερημένους (το βλέπουμε καθημερινά παντού), και άτομα μειωμένης αντίληψης και μειωμένης γνώσης. Χώρια οι περίπου 600.000 δημόσιοι υπάλληλοι (με τις οικογένειές τους) οι περισσότεροι εκ των οποίων  ζουν και αναπνέουν Αλέξη, όπως παλιότερα ζούσαν για το Πασόκ… ότι να’ναι δηλαδή, αρκεί να προστατεύονται τα «προνόμιά» τους, και από κει και πέρα γαία και πυρί μιχθήτω.

Πέρασαν 15 σχεδόν μήνες από την αποφράδα 25/1/15, και τα πάντα όλα άλλαξαν, προς το χειρότερο. Δεν χρειάζεται να απαριθμήσω τις καταστροφές που επέφερε η «εθνοσωτήριος». Όποιος έχει στοιχειώδη κοινή λογική το βλέπει. Και όμως… Ο σύριζας όχι μόνο κέρδισε με συντριπτική διαφορά το δημοψήφισμα, αλλά πήρε και τις εκλογές του Σεπτέμβρη, με κλειστές τράπεζες και με μια μνημονιακή κωλοτούμπα που θα ζήλευε και ο … Τζίμερος. Και αυτές τις μέρες σημειώνει 27% στις δημοσκοπήσεις!!!

Προσωπικά το έχω πει κι άλλες φορές. Ότι δηλαδή το δηλητήριο με το οποίο έχει ποτιστεί η κοινωνία μας είναι τόσο πολύ, που αν αύριο ο Αλέξης καλούσε τις κάμερες και πυροβολούσε μωρά παιδιά στην πλατεία Συντάγματος, πολλοί συνέλληνες θα τον δικαιολογούσαν… «κάποιο λόγο θα έχει το παιδί για να κάνει αυτά τα πράγματα» θα έλεγαν. Γι αυτό και ο σύριζας κάνει τόσα «εγκλήματα», που το ένα τοις χιλίοις να είχαν κάνει οι ανάλγητοι σαμαροβενιζέλοι, θα βλέπαμε τα καμένα πτώματά τους να κρέμονται από φανοστάτες μπροστά απ την Βουλή.

Δυστυχώς όλα αυτά οφείλονται σε μεγάλο βαθμό στην άγνοια η οποία πάει σύννεφο. Πιο συγκεκριμένα, υπάρχουν δυο τρία πράγματα, που αν και πέρασαν τόσα χρόνια από την αρχή της κρίσης, αν και υπάρχει τόση άπλετη ενημέρωση, ελληνική και ξένη, εν τούτοις οι περισσότεροι με όσους μιλάω (στον έξω κόσμο) αγνοούν την αλήθεια, ζώντας μέσα σε ένα ψέμα, που όμως τους βολεύει.

Για παράδειγμα, τα «επαχθή» μνημόνια που όλοι καταδικάζουν, πουθενά μα πουθενά δεν αναφέρουν την ανάγκη εξτρά φορολόγησης, χαρατσιών, εισφορών, κλπ. κλπ. Το μόνο που ζητούν είναι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, όπως π.χ. συμμάζεμα του δημοσίου, άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων, μείωση της γραφειοκρατίας, ώθηση της επιχειρηματικότητας, κλπ. ώστε να φτιάξουν τα δημοσιονομικά μας, να μειωθούν τα ελείμματα, να αρχίσει κάποια υγιής ανάπτυξη, κλπ. Επειδή όμως καμιά ελληνική κυβέρνηση δεν μπορεί να τα κάνει αυτά λόγω γενικευμένων αντιδράσεων και άρα πολιτικού κόστους, το ρίχνει στα «ισοδύναμα», δηλαδή στα χαράτσια. Με τον μέσο νεοέλληνα αγαναΧτιστή να πιστεύει ότι ο Σόιμπλε και η Λαγκάρντ απλά θέλουν τα λεφτά μας, στίβοντάς  μας σαν λεμόνια για να τα πάρουν.

Μια άλλη μεγάλη παρεξήγηση που επίσης είναι κυρίαρχη είναι το  ότι πολλοί (πάρα πολλοί) πιστεύουν ότι η χώρα χρεοκόπησε λόγω του μνημονίου, αγνοώντας ότι παραλίγο πράγματι να χρεοκοπούσαμε και επίσημα, αλλά ήρθε το μνημόνιο (μετά) μπας και κρατηθούμε στον «πολιτισμένο» κόσμο. Και όμως, αυτή η απλή παρεξήγηση (λόγω άγνοιας) είναι που δίνει φτερά στον λαϊκιστή Αλέξη, και στον συγκαμένο συγκυβερνήτη του.

Απελπισμένα γυναικόπαιδα...

Τέλος, μια άλλη γενικευμένη παρεξήγηση, που τελευταία άρχισε να αγγίζει και λογικούς, κατά τα άλλα, συμπολίτες μας, είναι ότι αν πάμε στη δραχμή, αυτό αυτομάτως θα σημαίνει και διαγραφή τόσο του δημοσίου και εθνικού μας χρέους, όσο και των ατομικών χρεών του καθενός! Απίθανο; Κι όμως το ακούω σχεδόν κάθε μέρα. Από ανθρώπους που δεν διαβάζουν ούτε ιστορία, ώστε να ξέρουν ότι π.χ. η Μεγάλη Βρετανία πλήρωνε κερατιάτικα στις ΗΠΑ ως και το 2007 (αν δεν κάνω λάθος), λόγω των χρεών της προς αυτές από την εποχή του Β’ΠΠ.

Εν ολίγοις, για να το ξεκαθαρίσουμε, αν όντως πάμε στη δραχμή (όπως διακαώς θέλει ο σύριζας) τότε τα χρέη μας προς τους εταίρους θα γιγαντωθούν, αφού θα τα χρωστάμε σε σκληρό νόμισμα (ευρώ) την ώρα που το δικό μας θα είναι ανυπόληπτο και πληθωριστικό. Αυτό ακριβώς παραδέχτηκε και στον Ενικό πέρσι ο αρχιερέας της δραχμολαγνείας Δρ. Λαπαβίτσας, ο οποίος σε μια σπάνια στιγμή διαύγειας, προφανώς φοβούμενος τις τυχόν συνέπειες της ιδεοληψίας του,  δήλωσε δημόσια ότι αν πάμε στη δραχμή τα χρέη δεν διαγράφονται.

Τέλος, δεν μπορώ να μην αναφερθώ στον διεθνή οικονομικό «γκουρού» Δρα Μπαρουφάκη, που αν κι εγώ τον κατάλαβα ως φούσκα πολύ πριν γίνει υπουργός, και ο ίδιος ο Αλέξης κάποιους μήνες μετά, εν τούτοις συνεχίζει να πουλάει φούμαρα και να αρέσει στον κόσμο, και μάλιστα να λατρεύεται ως μετρ της οικονομίας, ακόμη και στο εξωτερικό, όπως φάνηκε αυτές τις μέρες, που καταχειροκροτήθηκε σε εκδηλώσεις «αγαναΧτιστών» στη Γαλλία, ζώντας στιγμές ροκ σταρ.

Γι αυτό, ότι και να λέμε μεταξύ μας, η γενική εικόνα είναι άλλη. Κι αν αύριο γίνουν εκλογές, ο σύριζας δεν θα πέσει κάτω από το 27%, με την ΝΔ να είναι καθηλωμένη στο 30-35% το πολύ, άρα πάπαλα.

Χανόμαστε… και μάλιστα με τη βούλα του «σοφού» λαού!

Strange Attractor

ΥΓ-Μια άλλη γενικευμένη παρεξήγηση, που έχω βαρεθεί να διορθώνω, είναι κι αυτή σε σχέση με τους «πρόσφυγες». Δεν αναφέρομαι στο 60% που προέρχονται από χώρες που δεν έχουν πόλεμο, αλλά στο 40% των Σύριων, των Ιρακινών, και των Αφγανών (με προϋποθέσεις οι δυο τελευταίοι).

Όσοι φεύγουν απ τη χώρα τους για να γλιτώσουν τους βομβαρδισμούς και πάνε στη Τουρκία, η οποία είναι ασφαλέστατη και οικονομικά αναπτυγμένη, είναι όντως πρόσφυγες πολέμου. Όσοι όμως συνεχίζουν το ταξίδι τους για την Ελλάδα και την Γερμανία, κλπ είναι απλά λαθρομετανάστες, αφού δεν κινδυνεύουν πια από βόμβες και σφαίρες. Τόσο απλό, αλλά συνάμα τόσο δυσνόητο για μια μεγάλη μερίδα Ελλήνων, που δυστυχώς θα καταλάβει το τι λέω όταν οι διάφοροι Μαροκινοί και Σομαλοί μαχαιροβγάλτες βαρεθούν την Ειδομένη, το Ελληνικό,  και τα Διαβατά, και αρχίσουν να εξαπλώνονται στις πόλεις, με ότι αυτό συνεπάγεται.

Αλλά τότε θα είναι αργά. Μέχρι τότε θα τρώμε στη μάπα τα απόνερα της κυρά Τασίας και τις «αγαθοεργίες» του Μουζάλα, μαζί με τις ματσακονιές και τα σαμποτάζ των αλληλέγγυων και των ΜΚΟ…