Όσοι έχουν την ευκαιρία να πληροφορηθούν την
κατάσταση του Πρωθυπουργού τις τελευταίες δυο ημέρες, λένε ότι επρόκειτο
εμφανώς για έναν άλλο Τσίπρα. Πολύ πιο χαμογελαστό, πιο ήρεμο και φιλικό και
χαλαρό γενικότερα στη συμπεριφορά του.
Αν και η πίεση που ασκούν πάνω του τα γεγονότα
και οι εξελίξεις στην υπόθεση του προσφυγικού – μεταναστευτικού και η
αξιολόγηση είναι παρούσα, ο ίδιος πιστεύει τις τελευταίες ώρες και πάλι ότι
μπορεί να αντιστρέψει το κλίμα, αξιοποιώντας τη διεθνή κρίση και τους
χειρισμούς του για τον περιορισμό των επιπτώσεών της στην ελληνική οικονομία
και κοινωνία…
Λένε οι πιο μυημένοι στα παρασκήνια του Μεγάρου
Μαξίμου ότι ατενίζει και πάλι το μέλλον με αισιοδοξία και πιστεύει ότι λόγω και
των εξελίξεων με τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Βέλγιο, θα υπάρξει εξωτερική
βοήθεια, καθώς το πρόβλημα δεν αφορά μόνο την Ελλάδα, αλλά είναι ευρωπαϊκό και
παγκόσμιο.
Το ζήτημα είναι αν αυτή η βοήθεια, εάν έρθει, θα αρκεί για να αλλάξει το κλίμα στην κοινωνία και δουν οι πολίτες να αλλάζει η καθημερινότητά τους.
Όμως, το βασικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση, αλλά και ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας προσωπικά, είναι ότι δεν μπορεί πλέον να εμπνεύσει αισιοδοξία στην κοινή γνώμη. Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις και η ραγδαία πτώση της δημοφιλίας του, αφού είναι τρίτος από το τέλος (μετά από τον ίδιο είναι προτελευταίος ο Πάνος Καμμένος και τελευταίος ο Νίκος Μιχαλολιάκος) είναι ένα μεγάλο βαρίδι, αφού οι πολίτες έχουν απογοητευθεί, αφού πίστεψαν πως κάτι μπορούσε να αλλάξει.
Περίπου 15 μήνες μετά την εκλογική του νίκη και την άνοδό του στην Πρωθυπουργία, ο Αλ. Τσίπρας έχει περιορισμένα θέματα να διαφημίσει, τα κηρύγματα διαφάνειας προκαλούν μόνο ειρωνικά χαμόγελα, αφού δεν γεμίζουν την…κατσαρόλα των πολιτών!
Η κυβέρνηση είναι πολύ δύσκολο πια να σηκώσει κεφάλι και αυτό φαίνεται τις τελευταίες ημέρες από τη συμπεριφορά των ίδιων των βουλευτών της, που δεν σταμάτησαν τις μουρμούρες ούτε τις εκφράσεις απόγνωσης και απογοήτευσης.
Και τα δύσκολα δεν έχουν έρθει ακόμη. Δεν ξέρω εάν ο Πρωθυπουργός πιστεύει πως ακόμη και αν κατορθώσει να κλέψει τις εντυπώσεις από τον Κυριάκο Μητσοτάκη στην επικείμενη συζήτηση της προσεχούς Τρίτης στη Βουλή για τη διαφθορά και τη δικαιοσύνη, οι πολίτες θα στραφούν και πάλι προς το μέρος του και θα του ανανεώσουν την εμπιστοσύνη τους.
Οι αντιπαραθέσεις αυτές μπορεί να προσφέρουν ερείσματα για συζήτηση στα καφενεία, αλλά δεν αλλάζουν το πολιτικό σκηνικό και κυρίως δεν αλλάζουν την αντίληψη που έχει ο κόσμος για την κυβέρνηση, ότι δηλαδή δεν μπορεί πια να ελπίζει σε αυτήν.
Και όταν ο λαός παύει να ελπίζει σε μια κυβέρνηση, τότε η κυβέρνηση αυτή βλέπει το τέλος της να πλησιάζει...
Το ζήτημα είναι αν αυτή η βοήθεια, εάν έρθει, θα αρκεί για να αλλάξει το κλίμα στην κοινωνία και δουν οι πολίτες να αλλάζει η καθημερινότητά τους.
Όμως, το βασικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση, αλλά και ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας προσωπικά, είναι ότι δεν μπορεί πλέον να εμπνεύσει αισιοδοξία στην κοινή γνώμη. Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις και η ραγδαία πτώση της δημοφιλίας του, αφού είναι τρίτος από το τέλος (μετά από τον ίδιο είναι προτελευταίος ο Πάνος Καμμένος και τελευταίος ο Νίκος Μιχαλολιάκος) είναι ένα μεγάλο βαρίδι, αφού οι πολίτες έχουν απογοητευθεί, αφού πίστεψαν πως κάτι μπορούσε να αλλάξει.
Περίπου 15 μήνες μετά την εκλογική του νίκη και την άνοδό του στην Πρωθυπουργία, ο Αλ. Τσίπρας έχει περιορισμένα θέματα να διαφημίσει, τα κηρύγματα διαφάνειας προκαλούν μόνο ειρωνικά χαμόγελα, αφού δεν γεμίζουν την…κατσαρόλα των πολιτών!
Η κυβέρνηση είναι πολύ δύσκολο πια να σηκώσει κεφάλι και αυτό φαίνεται τις τελευταίες ημέρες από τη συμπεριφορά των ίδιων των βουλευτών της, που δεν σταμάτησαν τις μουρμούρες ούτε τις εκφράσεις απόγνωσης και απογοήτευσης.
Και τα δύσκολα δεν έχουν έρθει ακόμη. Δεν ξέρω εάν ο Πρωθυπουργός πιστεύει πως ακόμη και αν κατορθώσει να κλέψει τις εντυπώσεις από τον Κυριάκο Μητσοτάκη στην επικείμενη συζήτηση της προσεχούς Τρίτης στη Βουλή για τη διαφθορά και τη δικαιοσύνη, οι πολίτες θα στραφούν και πάλι προς το μέρος του και θα του ανανεώσουν την εμπιστοσύνη τους.
Οι αντιπαραθέσεις αυτές μπορεί να προσφέρουν ερείσματα για συζήτηση στα καφενεία, αλλά δεν αλλάζουν το πολιτικό σκηνικό και κυρίως δεν αλλάζουν την αντίληψη που έχει ο κόσμος για την κυβέρνηση, ότι δηλαδή δεν μπορεί πια να ελπίζει σε αυτήν.
Και όταν ο λαός παύει να ελπίζει σε μια κυβέρνηση, τότε η κυβέρνηση αυτή βλέπει το τέλος της να πλησιάζει...
Στέφανος Λιγνός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου