Η Ευρώπη που ξέρουμε τελειώνει. Οι αρχές της, οι
παραδόσεις της, η κουλτούρα της, ο πολιτικός πολιτισμός της, η οικονομική και
κοινωνική της ευμάρεια, είναι πλέον ξεπερασμένα από τις παγκόσμιες
ανακατατάξεις και εξελίξεις. Η περίοδος ειρήνης και ευημερίας που γνώρισε από
το 1945 θα αποδειχτεί μια απλή ιστορική παρένθεση, και όπως όλα δείχνουν η
ήπειρος θα επιστρέψει στις παλιές «καλές» συνήθειές της, των εθνών κρατών
δηλαδή, με διακριτά σύνορα και πληθυσμούς, που θα τρώγονται το ένα με το άλλο.
Η σημερινή Ευρώπη θυμίζει μια σιτεμένη
καλοαναθρεμμένη μεγαλοαστή «κυράτσα», με τα πιάνα και τα γαλλικά της, που έχει
μείνει αποκλεισμένη και ολίγον τι σαστισμένη μέσα στην χορταριασμένη έπαυλή
της, όπου όλα είναι σε μια «εύθραυστη» κατ επίφαση τάξη, ποτίζοντας τις
βουκαμβίλιες της, την ώρα που τα μισά δωμάτια του σπιτιού είναι κατειλημμένα
από απρόσκλητους μουσαφίρηδες, η πισίνα έχει γεμίσει από γλίτσα, ενώ απ’ έξω
ορδές τρελαμένων ξυπόλητων φανατικών κάνουν ντου στον κήπο γκρεμίζοντας τους
φράχτες…
Πριν από πέντε περίπου χρόνια είχα διαβάσει μια
επιστημονική μελέτη, που έλεγε ότι με βάση τους ρυθμούς γεννήσεων η δυτική
Ευρώπη θα είναι πληθυσμιακά κατά πλειοψηφία μουσουλμανική ως το 2050. Αυτό
σίγουρα έχει ήδη αλλάξει, αφού τόσο οι θάνατοι Ευρωπαίων από Ισλαμιστές
τρομοκράτες, όσο και η αύξηση των μεταναστευτικών τους ροών (χώρια οι
γεννήσεις) έχουν αυξηθεί κατά πολύ. Άρα, κατά το 2030 το πολύ, οι Μουσουλμάνοι θα είναι πλειοψηφία, και η
Σαρία δεν θα κυριαρχεί μόνο σε κάποιες γειτονιές ευρωπαϊκών μεγαλουπόλεων, αλλά
σχεδόν παντού.
Εκτός κι αν γίνει κάτι δραστικό. Και όλα κατά
κει συντείνουν.
Αν για παράδειγμα ολοκληρωθεί ομαλά η έξοδος της
Μεγάλης Βρετανίας από την ΕΕ, και αν η χώρα μπορέσει να αντεπεξέλθει
οικονομικά, αλλά και κοινωνικά (απέναντι στο μουσουλμανικό στοιχείο), αυτό θα
είναι η θρυαλλίδα. και το πουλόβερ της ενωμένης Ευρώπης θα αρχίσει να
ξηλώνεται. Μετά, θα είναι θέμα χρόνου να εκλεγούν ακροδεξιοί ξενοφοβικοί
εθνικιστές λαϊκιστές (με ξερή και απλή λογική και επιχειρήματα, simple things
for simple minds)) σε σημαντικά κράτη όπως είναι η Ολλανδία, η Αυστρία, η
Γαλλία (βλ. Λεπέν) και αλλού, που θα βγάλουν και τις δικές τους χώρες από την
ΕΕ, θα περιορίσουν ή απαγορεύσουν την είσοδο μεταναστών, και ίσως (αν η ιστορία
επαναληφθεί) θα αποπέμψουν ή θα μαντρώσουν τους Μουσουλμάνους τους, καλούς και
κακούς μαζί. Κάτι που δεν είναι τόσο δύσκολο όσο νομίζουμε, αφού το μόνο που
εκμεταλλεύονται οι Τζιχαντιστές και οι ακραίοι Ισλαμιστές είναι η σημερινή
ανεκτικότητα και ο φιλελευθερισμός της Ευρώπης, καθώς και ο σεβασμός της στα
ανθρώπινα και στα πολιτικά δικαιώματα και στην ισονομία και δικονομία.
Αυτά όμως μπορεί εύκολα να αλλάξουν με δυο τρεις
τροποποιήσεις-αναστολές άρθρων των Συνταγμάτων, και με μερικούς περιορισμούς των δικαιωμάτων
(π.χ. κράτηση χωρίς απαγγελία κατηγορίας, απαγόρευση συγκεντρώσεων, κλπ). Από
κει και πέρα ο δρόμος είναι εύκολος και βατός για τα σημερινά δημοκρατικά
φιλελεύθερα κράτη να μετατραπούν σε πάλαι ποτέ εθνικιστικά και ημιδικτατορικά
καθεστώτα. Κάτι σαν τη Ρωσία του Πούτιν ή την Τουρκία του Ερντογάν στο πιο
ήπιο, ή την Γερμανία των 1930ς στο πιο ακραίο.
Έτσι βλέπω το μέλλον της Ευρώπης, ειδικά αν στο
Brexit έρθει να προστεθεί και μια εκλογή του Τραμπ στις ΗΠΑ, όπου εκεί υπάρχει
(ακόμη) επιπλέον και το αιώνιο αμερικανικό ζήτημα των φυλετικών διακρίσεων,
όπως και αυτό βέβαια της δημόσιας ασφάλειας.
Από κει κι ύστερα, κι αφού μεταλλαχθεί η Ευρώπη,
με ένα αμετανόητο εξτρεμιστικό Ισλάμ απέναντί της, θα είναι θέμα χρόνου να
επέλθει και η μεγάλη τελική σύγκρουση μεταξύ της φιλελεύθερης Δύσης και της φονταμενταλιστικής
Ανατολής, οι νέες σταυροφορίες δηλαδή, που δεν αποκλείεται να καταλήξουν ακόμη
και σε μικρής κλίμακας πυρηνική σύρραξη, ανάλογα με το ποιοι παίκτες θα
συμμετάσχουν στο γενικό μελέ (βλ. Ρωσία). Διότι δυστυχώς, όσο ευγενής, όσο
καλλιεργημένος, κι αν είναι κάποιος, μετά από πολλά συνεχόμενα χαστούκια και
προσβολές, δεν αντέχει και αντιδρά… συνήθως ως μεθυσμένος ναύτης. Δείτε π.χ.
την Γαλλία, όπου τα αλλεπάλληλα χαστούκια που τρώνε οι πολίτες τους, τους έχουν
αφήσει προς το παρόν ζαλισμένους, αλλά μόλις συνέλθουν κάπως, και
συνειδητοποιήσουν τι παίζει, δεν θέλει πολύ για να μετατραπούν στους άλλοτε
σκληρούς αποικιοκράτες, ενθυμούμενοι ότι μέχρι πριν μερικές δεκαετίες είχαν
κατακτήσει ακόμη και το Βιετνάμ, ενώ είναι πολύ πιθανό να θυμηθούν και το force
de frappe τους. Καλώς ή κακώς η Δύση διατηρεί ακόμη
την συντριπτική υπεροπλία απέναντι στους φανατισμένους κατσαπλιάδες της ISIS, της
Αλ Κάιντα, κ.ά. και γι αυτό συνεχίζουμε ακόμη να υπάρχουμε όσο υπάρχουμε, αφού
αν δεν υπήρχε αυτή η στρατιωτική τεχνολογική υπεροπλία μάλλον οι γυναίκες μας θα
φορούσανε μπούρκες από καιρό.
Συνεπώς, κατ εμέ, το μέλλον είναι σκοτεινό,
δυστοπικό, ζοφερό, και συγκρουσιακό. Σε
20-30 χρόνια από σήμερα ο κόσμος μας θα είναι πολύ διαφορετικός, εκτός κι αν
όλοι οι δυτικοί συνεχίσουν να κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου, αν συνεχίσει
δηλαδή η συστηματική επέλαση της στρεβλής πολυπολιτισμικότητας που προωθούν
κάποιοι δήθεν ανθρωπιστές διεθνιστές ιδεοληπτικοί, και η Ευρώπη καταλήξει όντως
σαν την γεροντοκόρη με τις βουκαμβίλιες που λέγαμε στην αρχή.
Και ποιος θα προκύψει ως ο απόλυτος κυρίαρχος απ
όλες αυτές τις παγκόσμιες μετατοπίσεις, αν το σενάριο που προανέφερα
πραγματοποιηθεί; Μα φυσικά η Κίνα του 1.5 δις πληθυσμού, και της ραγδαίας
οικονομικής και στρατιωτικής ανάπτυξης, που όντας ακόμη «κομμουνιστική» δεν
καταλαβαίνει ούτε από ανθρώπινα δικαιώματα, ούτε από ισονομία, ούτε από πολλά
πολλά. Κίνα, ο επόμενος πλανητάρχης. Γιατί όχι;
Εξάλλου, αν το δείτε ιστορικά, αν το δείτε
γεωγραφικά, από αρχής της ανθρώπινης γνωστής ιστορίας, οι αυτοκρατορίες και οι
κυρίαρχοι του εκάστοτε κόσμου, τείνουν να μετακινούνται (κατά μία άτρακτο) από
ανατολικά προς τα δυτικά. Ξεκίνησαν οι Σουμέριοι, οι Πέρσες, συνέχισαν οι
Αιγύπτιοι, οι Έλληνες, οι Ρωμαίοι, αργότερα οι Ισπανοί, μετά οι Άγγλοι, και
σήμερα οι Αμερικανοί. Πάντα δηλαδή ένα κλικ προς τα δυτικά. Και ποιος θα είναι ο επόμενος; Ποιος είναι
δυτικά των ΗΠΑ, πέρα από τον Ειρηνικό; Η Κίνα. Και άρα ο ιστορικός αυτός κύκλος
της ανθρώπινης ιστορίας κλείνει για τα καλά…
Όσο για τα
καθ’ ημάς, συνεχίζουμε να είμαστε το ανέκδοτο του πλανήτη, ή όπως θα έλεγα
παραφράζοντας τον Αλέξη, ο ψειριάρης σκύλος που έχει ξεμείνει πίσω από το
καραβάνι των εξελίξεων και του πολιτισμού, το οποίο συνεχίζει την πορεία του,
ενώ αυτός ουρλιάζει το φεγγάρι, ξύνοντας και γλείφοντας τα αχαμνά του. Και εν πάση περιπτώσει,
άσχετα με τους αρχαίους ημών προγόνους, και τα περασμένα μεγαλεία μας, λαός που
ψήφισε δυο φορές Σύριζα (την δεύτερη μάλιστα με κλειστές τράπεζες και με μια
κωλοτούμπα νααααα), ή που ανέχεται να νομοθετεί για πάρτι του ο συγκαμένος, ο Πάντζας, και ο Φίλης (μεταξύ πολλών άλλων), δεν του
πρέπει λευτεριά.
Καλές διακοπές λοιπόν, και προσοχή στις
τσούχτρες.
Strange Attractor
ΥΓ- Εκατό και βάλε χιλιάδες άτομα μπήκαν
παράνομα στη χώρα τα χρόνια του Αλέξη, και εμείς τα υποδεχόμασταν στις παραλίες
με πρώτα κεράσματα, χορούς, και θαλπωρή. Μόλις όμως μπήκαν 8 κυνηγημένοι
Τούρκοι στρατιωτικοί, οι αρχές τους συνέλαβαν ενθυμούμενες ότι υπάρχει νόμος
για «παράνομη είσοδος στη χώρα»! Οσονούπω θα τους εκδώσουν στην Τουρκία για τα
περαιτέρω… το υποσχέθηκαν άλλωστε στον Σουλτάνο οι Αλέξης και Κοτζιάς.
Εθνική αξιοπρέπεια και περήφανη εξωτερική
πολιτική αλά Σύριζα (και συγκαμένο).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου