Ενδεχομένως, θα έχει προκαλέσει εντύπωση σε
όσους παρακολουθούν το Κυπριακό (όχι στα ελληνικά ΜΜΕ, βέβαια, τα περισσότερα
εκ των οποίων το περνούν στα ψιλά) ότι η τουρκική και τουρκοκυπριακή πλευρές
επιμένουν να οριστεί πολυμερής, όπως θέλει η ελληνική πλευρά, πενταμερής, όπως
θέλει η τουρκική, διεθνής Διάσκεψη, εντός του Δεκεμβρίου του 2016. Γιατί; Ξέρει
κάτι περισσότερο η Άγκυρα και τα κατεχόμενα από μας;
Η απάντηση είναι απλή: Η σημερινή αμερικανική ηγεσία Ομπάμα, πιέζει αφόρητα για να υπάρξει λύση
προτού αποχωρήσει ο Ομπάμα από τον Λευκό Οίκο. Ως γνωστόν, ο Ντόναλντ Τραμπ
αναλαμβάνει τα καθήκοντα της προεδρίας στις 20 Ιανουαρίου 2017. Μέχρι τότε, θα
κυβερνάει ο Μπάρακ Ομπάμα, και στο Κυπριακό θα συνεχίσουν να ασκούνται πιέσεις
από τον αντιπρόεδρό του, Τζο Μπάϊντεν και την υφυπουργό Εξωτερικών για
Ευρωπαϊκές Υποθέσεις, Βικτώρια Νούλαντ. Βέβαια, είναι φυσικό, μετά από
τα αποτελέσματα των προεδρικών στις ΗΠΑ, η “γραφειοκρατία” να έχει επιβραδύνει
κάπως τους ρυθμούς της και στο Κυπριακό, δεδομένου ότι δεν γνωρίζει τι θα
αποφασίσει η επόμενη “διοίκηση”. Ωστόσο, μέχρι τότε, ο κίνδυνος για βεβιασμένη
επίλυση του Κυπριακού είναι σημαντικός…
Ο Ομπάμα, μόλις πρόσφατα, στη συνέντευξή του
στην Καθημερινή, έδωσε το στίγμα των προθέσεών του. Επιμένει σε λύση του
Κυπριακού, λέγοντας ότι κάτι τέτοιο θα είναι “ισχυρό και θετικό μοντέλο για
όλους”, και εκφράζει την ελπίδα του ότι μπορεί να υπάρξει μια βιώσιμη συμφωνία,
που, εκτός των άλλων, θα δημιουργούσε ευκαιρίες για τις αμερικανικές και
ευρωπαϊκές επιχειρήσεις στην περιοχή. Προφανώς, εννοεί τα συμφέροντα που έχουν
οι αμερικανικές εταιρείες (και οι ισραηλινές, λέμε εμείς) στο φυσικό αέριο στην
ανατολική Μεσόγειο.
Να σημειωθεί πως, σύμφωνα με πληροφορίες, και
το ισραηλινό λόμπυ πιέζει και αυτό για ταχεία επίλυση του Κυπριακού, ούτως ώστε
να δρομολογηθεί το πέρασμα του αγωγού φυσικού αερίου μέσω Κύπρου στην Τουρκία,
και από εκεί στην Ευρώπη. Άραγε, στις 8 Δεκεμβρίου, στην τριμερή συνάντηση
κορυφής Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ, στα Ιεροσόλυμα, ο κ.Τσίπρας θα βάλει το θέμα
στον Νετανιάχου; Και τι θα απαντήσει ο τελευταίος, ο οποίος επί εποχής Ομπάμα
δεν περνούσε την πόρτα του Λευκού Οίκου, αλλά τώρα φέρεται να στήνει γέφυρες με
τον Τραμπ;
Θεωρείται πολύ πιθανόν, λοιπόν, ότι στην ατζέντα
της επίσκεψης Ομπάμα στην Αθήνα θα βρίσκεται, εκτός των άλλων, και το Κυπριακό.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, βεβαίως, επικοινωνιακά προβάλλει ό,τι την συμφέρει.
Μονομερώς, τα λεκτικά πυροτεχνήματα Ομπάμα περί διευθέτησης του ελληνικού
χρέους. Είναι ηλίου φαεινότερον, όμως, ότι δεν έρχεται μόνο γι' αυτό στην
Ελλάδα.
Όλα αυτά συμβαίνουν τη
στιγμή που στο θέρετρο του Μοντ Πελεράν της Ελβετίας, ουσιαστικά
οι συνομιλίες Αναστασιάδη – Ακιντζί,
παρά τις μεγάλες πιέσεις που ασκήθηκαν από τον ειδικό απεσταλμένο του ΟΗΕ,
Εσπεν Αϊντα, οδηγήθηκαν σε αδιέξοδο, με πρόσχημα την απουσία σύμπτωσης πάνω στο
εδαφικό. Τώρα, λοιπόν, τους αναγκάζουν να κάνουν διάλειμμα ολίγων ημερών, και
να επανέλθουν, αυτή τη φορά στη Γενεύη, στις 20 του μηνός, για να τα βρουν.
Είναι εμφανές τι επιδιώκεται. Θέλουν πάση θυσία
να “σφραγίσει” η πολυμερής ή πενταμερής Διάσκεψη για το Κυπριακό. Ουσιαστικά,
κάτι τέτοιο σημαίνει διεθνή πίεση για να πέσουν υπογραφές σε προσύμφωνο, ώστε
εντός του 2017 να ακολουθήσει δημοψήφισμα. Πενταμερή ζητάει η Τουρκία, διότι
θεωρεί ότι είναι προς το συμφέρον της η παρουσία της Βρετανίας. Εκεί θα
μετάσχουν οι εγγυήτριες δυνάμεις, Ελλάδα, Τουρκία, Βρετανία, ο ΟΗΕ, καθώς και
οι ελληνοκύπριοι και τουρκοκύπριοι. Ένας τέτοιος συσχετισμός, με τον ΟΗΕ
μάλιστα να μην παίζει και τόσο ουδέτερο ρόλο, διόλου θετικός για τα ελληνικά
συμφέροντα είναι. Αθήνα και Λευκωσία, αντίθετα, ζητούν πολυμερή. Σε αυτήν,
εκτός των προηγουμένων, θα συμμετέχουν τα πέντε μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας
(ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα, Γαλλία, Βρετανία) και οπωσδήποτε εκπρόσωποι της Ευρωπαϊκής
Ένωσης. Σε αυτή την περίπτωση, την οποία υποστηρίζει και ο έλληνας υπουργός
Εξωτερικών, Νίκος Κοτζιάς, τα πράγματα φαίνονται πιο θετικά.
Όπως και να' χει, όμως, είτε πενταμερής, είτε
πολυμερής, εάν οδηγηθεί το Κυπριακό σε διεθνή Διάσκεψη, δίχως προηγουμένως να
έχει επέλθει συμφωνία στα βασικά ζητήματα (εδαφικό - χάρτης, εγγυήσεις,
ασφάλεια, κατοχικά στρατεύματα, διακυβέρνηση), τα πράγματα δεν θα είναι καθόλου
θετικά. Ο Ν.Κοτζιάς, μάλιστα, φέρεται να πιστεύει ότι δεν πρέπει να συρθεί η
Ελλάδα σε μια τέτοια διάσκεψη, εάν δεν υπάρχει ουσιαστική συμφωνία σε όλους
τους τομείς.
Από τη μεριά της η Άγκυρα, προφανώς επειδή
γνωρίζει τις επιθυμίες της σημερινής αμερικανικής ηγεσίες, τα παίζει όλα στο
“παζάρι” του Κυπριακού, ευελπιστώντας στα μεγαλύτερα δυνατά οφέλη.
Κοντολογίς, και να πετύχει πολυετή παραμονή τουλάχιστον των μισών κατοχικών
στρατευμάτων της (20.000) στο νησί και να μην δώσει ουσιαστικά ανταλλάγματα και
περιοχές στο εδαφικό. “Η Κύπρος θεωρείται πεδίο ασφάλειας της Τουρκίας”,
δήλωσε ωμά ο εκπρόσωπος της τουρκικής κυβέρνησης, Νουμάν Κουρτουλμούς, για ένα
νησί – ανεξάρτητο κράτος, το οποίο, μάλιστα, μετά την οποιαδήποτε συμφωνία για
επανένωση, θα αποτελεί κομμάτι της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και πρόσθεσε: “Εμείς
ξέρουμε πολύ καλά μέχρι ποιου σημείου θα κάνουμε υποχωρήσεις. Δηλώνουμε, όμως,
ότι δεν θα αποδεχτούμε την επιθετική στάση της ελληνοκυπριακής πλευράς η οποία
θέλει να ορίζει τα πάντα. Επομένως στη νέα φάση των διαπραγματεύσεων (σ.σ. στη
Γενεύη), εάν η διεθνής κοινότητα θέλει αποτελέσματα, πρέπει να κάνει υποδείξεις
στην ελληνοκυπριακή πλευρά, η οποία από την αρχή προκαλεί εντάσεις στις
διαπραγματεύσεις και πότε πότε προκαλεί ταραχές στο τραπέζι”. Πρόκειται για τη
μόνιμη επωδό της Άγκυρας, να ρίχνει τις ευθύνες στην Αθήνα και τη Λευκωσία.
Όλα αυτά τα λέει η
Άγκυρα, τη στιγμή που σήμερα μπαίνει στο μικροσκόπιο της ΕΕ η θεωρούμενη ως
χειρότερη έκθεση αξιολόγησης που έγινε ποτέ για την Τουρκία. Στο Συμβούλιο
Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ, αναμένεται να θιγεί το ζήτημα των σχέσεων ΕΕ –
Τουρκίας, υπό τη σκιά της πρόσφατης έκθεσης της Κομισιόν, η οποία καταγράφει
“οπισθοδρόμηση” της Άγκυρας σε όλα τα κριτήρια προόδου. Μάλιστα, μετά από
αυτήν, η Αυστρία φέρεται να ζητάει το πάγωμα της ενταξιακής διαδικασίας, αλλά,
αντίθετα, την ίδια στιγμή η Βρετανία στηρίζει την Άγκυρα θεωρώντας “στρατηγικό
λάθος” να ανασταλούν οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις, ενώ “βρισκόμαστε στο
κατώφλι της λύσης του Κυπριακού, μετά από 42 χρόνια «διένεξης»”.
Sukhoi
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου