Ο Φιντέλ Κάστρο, ο άνθρωπος που με το αντάρτικό
του κατέλαβε την εξουσία στη Κούβα το 1959, οδηγώντας την στο άρμα του
σοβιετικού κομμουνισμού… ο άνθρωπος που αψήφησε την παντοδυναμία μιας ντουζίνας
Αμερικανών προέδρων, αυτός που κυβέρνησε την χώρα του με σιδερένια πυγμή για
μισό αιώνα… πέθανε χτες βράδυ πλήρης ημερών, σε ηλικία 90 ετών.
Με τρεμάμενη φωνή, ο αδελφός του Ραούλ, που εδώ
και μερικά χρόνια τον έχει αντικαταστήσει στην ηγεσία της χώρας, ανακοίνωσε στην
κουβανική δημόσια τηλεόραση ότι ο μεγάλος αδελφός του πέθανε στις 10:29 μμ…
Η πολύχρονη εξουσία του Κάστρο, στην νησιωτική αυτή
χώρα, που απέχει μόλις 150 χιλιόμετρα από την Φλόριντα της Αμερικής,
σημαδεύτηκε κυρίως από την αμερικανοκίνητη αποτυχημένη απόβαση στον Κόλπο των
Χοίρων το 1961, και την κρίση των πυραύλων το 1962, που κόντεψε να προκαλέσει
παγκόσμιο πυρηνικό πόλεμο.
Ο γενειοφόρος επαναστάτης, που άντεξε ένα
πολυετές αμερικανικό εμπορικό εμπάργκο, καθώς και δεκάδες (μπορεί και
εκατοντάδες) απόπειρες δολοφονίας του, πέθανε μετά από 8 χρόνια ασθένειας,
έχοντας παραδώσει την εξουσία στα χέρια του νεότερου αδελφού του Ραούλ.
Οι οπαδοί του επαναστάτη δικηγόρου τον λάτρευαν
ως τον άνθρωπο που επέστρεψε την Κούβα στα χέρια του λαού της. Την ίδια ώρα που
οι αντίπαλοί του τον κατηγορούσαν για αυταρχισμό, καταπίεση, και φίμωση κάθε
αντιπολιτευόμενης φωνής.
Ο Κάστρο, που είχε φυλακιστεί από το καθεστώς
Μπατίστα, που είχε εξοριστεί στο Μεξικό, και που λίγο κόντεψε να αποτύχει παταγωδώς
όταν ξεκίνησε το αντάρτικό του με ελάχιστους μόνο πιστούς, στη συνέχεια
κατάφερε να μπει θριαμβευτής στην Αβάνα, και σε ηλικία μόλις 32 ετών, με το αιώνιο
πούρο στο στόμα, να γίνει ο νεότερος σε ηλικία ηγέτης στη Λατινική Αμερική.
Για πολλές δεκαετίες αποτελούσε το σύμβολο, την
έμπνευση, και την πηγή υποστήριξης για χιλιάδες επαναστάτες σε όλα τα μήκη και
πλάτη της γης. Το σύνθημά του «Σοσιαλισμός ή Θάνατος» παρέμεινε στο στόμα του,
ακόμη και σε εποχές όπου ο σοσιαλισμός έπνεε τα λοίσθια, η δυτικού τύπου
κοινοβουλευτική δημοκρατία επικρατούσε παντού, η ΕΣΣΔ κατέρρεε, και ο
καπιταλισμός κυριαρχούσε σε χώρες όπως το Βιετνάμ και η Κίνα…
Το αποτέλεσμα της παντοδυναμίας του ήταν η
Κούβα, των 11 εκατομμυρίων κατοίκων, να ζει επί δεκαετίες σε μια παράλυτη
οικονομικά μαρξιστική ιδιαιτερότητα, απομονωμένη και ρημαγμένη από την ανέχεια
(κάτι σαν το όραμα του Αλέξη για εμάς, αλλά στο πιο εξωτικό, αφού εμείς ούτε
καν ζάχαρη δεν παράγουμε).
S.A.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου