Στον δρόμο που χάραξε ο Ιερώνυμος…

Αν κάτι έμαθαν και οι πιο «γάτοι» της ελληνικής επικράτειας, αυτοί που επέζησαν απ’ όλες τις κυβερνήσεις και τις ταραγμένες περιόδους, ειδικά όσοι πλούτισαν εκμεταλλευόμενοι το κράτος, τους πολιτικούς και τις διασυνδέσεις τους, αυτό είναι ότι με τους Συριζαίους δεν βγάζεις άκρη! Αργησαν αλλά το κατάλαβαν! Δεν ήξεραν, δεν ρώταγαν τους Ευρωπαίους που προσπαθούν να συμφωνήσουν με τα συμφωνηθέντα και να ολοκληρώσουν τα υπογραφέντα, αλλά άκρη κι αυτοί δεν βρίσκουν; Και τούτο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα της κυβέρνησης Τσίπρα, που δεν ξέρω αν μπορεί να λυθεί με έναν απλό ανασχηματισμό ή αν είναι όλο το πολιτικό τους προσωπικό... «προβληματικό», όπως επιεικώς χαρακτήρισε τον... «εκλιπόντα» κ. Φίλη ο Αρχιεπίσκοπος!

Ο Ιερώνυμος είναι ένας νηφάλιος θρησκευτικός ηγέτης, ο οποίος μάλιστα δεχόταν επικρίσεις απ’ όσους θέλουν να εκμεταλλεύονται πολιτικά την Εκκλησία ότι δεν σήκωνε... μπαϊράκι κατά του ΣΥΡΙΖΑ. Ομως η δουλειά του Αρχιεπισκόπου και Προκαθήμενου της Ελλαδικής Εκκλησίας δεν είναι να στηρίζει ή να ρίχνει κυβερνήσεις, αλλά να υπερασπίζεται την Πίστη και την Πατρίδα, μια που, όπως τα ’φερε η Ιστορία μας, αυτά τα δύο πάνε μαζί...

Δυστυχώς τη σοβαρότητα και την υπευθυνότητα του Αρχιεπισκόπου δεν σεβάστηκε το νέο κυβερνών κόμμα και νόμισε ότι θα μπορούσε να κοροϊδεύει επ’ άπειρον. Καταρχάς, η επιλογή Φίλη από μόνη της ήταν, όπως έχουμε πει και ξαναπεί, προσβλητική και για τη Θρησκεία και για την Παιδεία, μια που οι απόψεις του ήταν πολύ ακραίες και ενάντιες στο αντικείμενο με το οποίο καλούνταν να ασχοληθεί. Επρεπε να κάνει πράγματα τα οποία δεν πίστευε, ή να υποκριθεί ότι τα πιστεύει ή, εν πάση περιπτώσει, να ζει έναν προσωπικό διπολισμό. Βεβαίως αυτό δεν συνέβη μόνο με τον Φίλη. Αν δεν μας κόστιζε κάποια εκατομμύρια την ημέρα, θα ήταν σχεδόν διασκεδαστική και η περίπτωση Τσακαλώτου, ο οποίος το πρωί υπογράφει ό,τι του φέρνει μπροστά του το κουαρτέτο και το απόγευμα πάει στους «53+» και καταγγέλλει τον... εαυτό του!!! Οπως όλοι τους σχεδόν!

Οι αρμόδιοι υπουργοί για την Ανάπτυξη ήταν εναντίον των επενδύσεων, οι περί την Υγεία... αρρωσταίνουν όλο τον κόσμο με τις ασχήμιες και τη ρύπανση που προκαλούν, και από την άλλη στον τομέα... Δικαιοσύνης του ΣΥΡΙΖΑ έχουν βάλει αρμόδιο τον συμπαθή σε όλο τον αναρχοαυτόνομο χώρο κ. Λάμπρου, γνωστό για την ενεργή ανάμειξή του στην υπεράσπιση ακραίων στοιχείων, ακόμη και ελεγχόμενων για τρομοκρατική δράση.
Ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφέρθηκε η Πρώτη φορά μαϊμού Αριστερά στην Εκκλησία είναι χαρακτηριστικότατος της αναξιοπιστίας της και του πόσο την πλήρωσε. Την ίδια ώρα που ο Αρχιεπίσκοπος συμφωνούσε με τον πρωθυπουργό, με εγγυητή τον Πάνο Καμμένο, ο οποίος δήλωσε δημόσια ότι θα έριχνε τον Τσίπρα αν του το ζητούσε ο Ιερώνυμος, ο υπουργός Παιδείας έκανε τάχα μου ότι συμφωνεί, αλλά ταυτόχρονα διέρρεε πως είναι άλλο τα βιβλία και... άλλο ο τρόπος διδασκαλίας (ενώ ολόκληρος πρωθυπουργός προσπαθούσε να δείξει ότι είναι ρεαλιστής, ο Φίλης του την έβγαινε από τα αριστερά με πονηριά). Κορόιδευε δηλαδή και τον ίδιο τον Ιερώνυμο και όλον τον κόσμο, κάπως σαν τον Κατρούγκαλο που έλεγε ότι άλλο πράγμα είναι η ανυποχώρητη δέσμευσή του να μη μειωθούν οι συντάξεις και άλλο το ότι κόπηκαν. Ενέπαιζε προκλητικά τους δυστυχείς συνταξιούχους πιστεύοντας ότι έχουν περιορισμένες δυνατότητες αντίδρασης, παρότι κανείς δεν θα έπρεπε να υποτιμά την οργή τους για τον επαναλαμβανόμενο εμπαιγμό, αφού με τη μαγκούρα γίνεσαι στο πι και φι Μαδούρο. Η Εκκλησία, όμως, είναι τελείως διαφορετική περίπτωση. Αποδείχτηκε ότι αρκεί να βήξει ο Αρχιεπίσκοπος για να πάθει πνευμονία το Μαξίμου, αν θέλει να απευθύνεται ακόμη σε ένα έστω 15%, και όχι στο 3% που είναι αρεστός ο Φίλης. Τι είπε ο Ιερώνυμος; ΤΕΡΜΑ Η ΚΟΡΟΪΔΙΑ! Καθαρά, δυνατά και αντρίκεια. 

Μακάρι να το είχαν πει κι άλλοι ταγοί της ελληνικής κοινωνίας, έκαστος στον χώρο του, όταν τέθηκε επί τάπητος το ζήτημα αν μπορούν ή όχι να εμπιστευτούν τον ΣΥΡΙΖΑ. Υπήρξαν οι καλοπροαίρετοι που προσέτρεξαν σε διάλογο με την ψευδαίσθηση ότι επιτέλους πολιτικοί είναι κι αυτοί, αλλά και οι πονηροί που θεώρησαν ότι αρκεί να εναγκαλιστούν μαζί τους, να τους κολακέψουν, ή ίσως ακόμη και να τους εξαγοράσουν. Και οι μεν και οι δε διαψεύστηκαν παταγωδώς, αλλά συνέβαλαν καθοριστικά στην από κάθε άποψη μεγάλη εκτροπή που ζούμε. Ούτε από εχθρούς, ούτε από φίλους καταλαβαίνει το περίεργο αυτό πολιτικά μπάσταρδο εξωνημένο κόμμα, τερατογέννημα θρέμμα του Μνημονίου.
Οχι γιατί δεν θέλει ή δεν μπορεί, αλλά γιατί είναι από τη φύση του έτσι. Οχι από χαζομάρα. Γενικώς δεν δύνανται να ξέρουν τι τους γίνεται διότι δεν έχουν πια ταυτότητα, στόχο και στρατηγικό σχεδιασμό πέρα από την εξουσία αυτή καθαυτή για την οποία, όπως αποδείχθηκε, πουλάνε ακόμα και τη μάνα τους. Επίσης, δεν ξέρουν πού τους παν τα τέσσερα σε βασικά αλλά κρίσιμα θέματα. Οχι... στα ισάριθμα κανάλια, αλλά συνολικά λόγω απειρίας, κοινωνικών συμπλεγμάτων, ιδεοληπτικής ημιμάθειας και εξυπνακισμού. Νομίζουν ότι μπορούν να παραμυθιάζουν και να κοροϊδεύουν τους πάντες για πάντα. Ε, δεν πάει έτσι. ΤΕΡΜΑ Η ΚΟΡΟΪΔΙΑ!
Τα ίδια έκαναν και με τους δικαστές. Τους πρόσβαλαν, τους έταξαν δημόσια (!)... χρήμα με ουρά πριν από κρίσιμες αποφάσεις, τους κατηγόρησαν αμέσως μετά -επειδή δεν υπέκυψαν- ότι είναι εχθροί του λαού και τέλος... τους εκδικήθηκαν παίρνοντας πίσω τα «δώρα» εξαγοράς συνειδήσεων που υποτίθεται ότι θα έδιναν. Να, όμως, που οι ίδιοι οι δικαστές είχαν αρνηθεί προκαταβολικά για λόγους αξιοπρέπειας αλλά και επειδή κατάλαβαν ότι κανείς δεν βγάζει άκρη με τον ΣΥΡΙΖΑ παρά μόνο οι εχθροί της Ελλάδας. Γι’ αυτούς, ναι, είναι λουκούμι! Τούρκοι, Αλβανοί, όλοι μύρισαν «πελάτη» και έχουν ξεσηκωθεί. Χτύπα ξύλο μη βρουν ή τους δοθεί καμιά ευκαιρία.

Θέμος Αναστασιάδης
Πρώτο Θέμα

ΥΓ.: Ας μην κοιτάει, λοιπόν, τα γκάλοπ-κατρακύλα το Μαξίμου με απορία. Πληρώνει και θα πληρώνει απλά τη συστηματική ΚΟΡΟΪΔΙΑ. Κι όσο συνεχίζει τις μπαρούφες (όπως με τα ΜΜΕ), αντί να κάνει καμιά σοβαρή δουλειά, τόσο πάει «καρφωτό» για μονοψήφιο ποσοστό... Επίσης, για να μην ξεχνιόμαστε... όσοι τα βάζουν με την Εκκλησία και την Ιστορία μας πάνε άπατοι. Το σενάριο Γιωργάκη επαναλαμβάνεται. Από το 44% στο 4%... Εκείνος! Κάντε την αναλογιστική μελέτη και θα δείτε ότι ο σημερινός «ξυρίζει πάτο»  - αν δεν το γυρίσει.