Μηδενική ανοχή στις τροχαίες παραβάσεις…

Εχθές είδαμε όλοι στις ειδήσεις, ένα ακόμη τραγικό τροχαίο ατύχημα. Αυτοκίνητο μάρκας Honda, στο οποίο επέβαινε μια οικογένεια, σταμάτησε σε πάρκιγκ στην εθνική οδό Αθηνών - Λαμίας. Ο οδηγός κατέβηκε από το όχημα για να πάει στην τουαλέτα, ενώ στο αμάξι παρέμεινε η έγκυος σύζυγός του με το μωρό τους. Λίγα λεπτά αργότερα ένα άλλο αυτοκίνητο μάρκας Porsche πέφτει με ιλιγγιώδη ταχύτητα πάνω στο σταματημένο όχημα.

Από την σφοδρότατη σύγκρουση αμέσως ξέσπασε φωτιά και στα δύο αυτοκίνητα. Ακούγοντας την έκρηξη ο 41χρονος άνδρας βγήκε από την τουαλέτα για να αντικρίσει το φρικτό θέαμα των τεσσάρων διαμελισμένων και απανθρακωμένων σορών των θυμάτων…

Η Ελλάδα σε 100 χρόνια στα πεδία των μαχών έχασε 70.000 κόσμο. Αντίστοιχα σε 50 χρόνια σε τροχαία έχουμε:
+ 140.000 θανάτους.
+ 150.000 ζωντανοί-νεκροί καθηλωμένοι στο σπίτι με οξυγόνο.
+ 200.000 παραπληγικοί.
+ 2.000.000 βαριά τραυματίες.
+ 600 δις κόστος (μελέτη επιτροπής της ΕΕ), το 330% του ΑΕΠ!

Το αυτοκίνητο έχει γίνει η πανοπλία, το προστατευτικό και επιθετικό κέλυφος του σύγχρονου Έλληνα. Μια προέκταση του πέους ή ένα ερωτικό βοήθημα του αιδοίου. Όποιος οδηγεί πιο αργά από μας είναι ηλίθιος και όποιος πάει πιο γρήγορα είναι τρελός. Και όπως βεβαιώνουν οι τροχονόμοι, τις πινακίδες STOP τις έχουμε μόνο και μόνο για να διαπιστώσουμε ποιος φταίει μετά το ατύχημα.

Πλέον τα τροχαία μαζί με το δημογραφικό και τις αμβλώσεις (300.000 το χρόνο) είναι τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ελλαδική κοινωνία, ένδειξη της πολύ βαθιάς ηθικής παρακμής που εκδηλώνεται με έντονη αντικοινωνική συμπεριφορά — και προφανώς όχι μόνο στον δρόμο. Κανείς δεν ασχολείται με αυτά, ούτε η πολιτεία ούτε τα ΜΜΕ. Και όμως, τα άλλα προβλήματα είναι αστεία μπροστά σε αυτά.

Η τροχαία ασχολείται εμμονικά με τις παράνομες σταθμεύσεις — δεν κινδυνεύουμε όμως από τα ακίνητα αυτοκίνητα. Το πρόβλημα δεν αντιμετωπίζεται μεμονωμένα, ανήκει στο ευρύτερο πλαίσιο της ανοχής στην ανομία και την ατιμωρησία των τελευταίων δεκαετιών. Όποιος νομίζει ότι θα αντιμετωπίσει με χαλαρότητα (μαθήματα κυκλοφοριακής αγωγής στα σχολεία και άλλες τέτοιες σάχλες) τον εθισμό στην παραβατικότητα κάνει λάθος. Το απέδειξε ο Rudolph Giuliani, όταν ανέλαβε δήμαρχος της Νέας Υόρκης το 1993, μιας πόλης που μαστιζόταν τότε από βαριά εγκληματικότητα. Εφάρμοσε την πολιτική της ΜΗΔΕΝΙΚΗΣ ΑΝΟΧΗΣ απέναντι στην παραβατικότητα, λ.χ. όταν κάποιος συλλαμβανόταν να πετάει γόπα στον δρόμο τιμωρούνταν με 30 μέρες φυλακή, χωρίς αναστολή ή εξαγορά. ΜΕΣΑ! Σε έξι μήνες μείωσε την εγκληματικότητα κατά 70% και η Νέα Υόρκη χαρακτηρίστηκε η ασφαλέστερη μεγάλη πόλη της Αμερικής.

Προτείνω: για τα επόμενα δύο χρόνια, για τις απλές τροχαίες παραβάσεις, όπως ζώνη ή κράνος ή κινητό, εξοντωτικά πρόστιμα ως ποσοστό επί του εισοδήματος ΚΑΙ της ακίνητης περιουσίας του παραβάτη. Επιπροσθέτως, σε σημαντικές παραβάσεις όπως κόκκινου σηματοδότη ή αναστροφή, προτείνω: αυτόφωρο με χειροπέδες, κρατητήριο και μετά το ακροατήριο στο ΚΑΤ και το Ασκληπιείο Βούλας για κοινωνική υπηρεσία έξι μηνών.

Dimitris Ziamparas

Facebook