«Να φέρουμε σχολικά γεύματα στο εστιατόριο της
Βουλής να δείτε ότι δεν είναι συσσίτια». Αυτό είπε η γνωστή σε όλους μας για τα
ευφυολογήματα, υφυπουργός Θεανώ Φωτίου θέλοντας να «ταπώσει» τους πολιτικούς
αντιπάλους τους ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν είναι τόσο η γελοιότητα των αναφορών αυτών,
άλλωστε είναι γνωστό ότι η εν λόγω κυρία φτιάχνει καλύτερο μουσακά και γεμιστά
απ' ότι προσφέρει στη θέση που την έβαλαν να υπηρετήσει. Είναι η γενικότερη
αίσθηση που έχει η αριστερά για τον κόσμο. Η ματιά τους για την Ελλάδα, πώς
βλέπουν δηλαδή να διαμορφώνεται το μέλλον των επόμενων γενεών, πώς θα ήθελαν να
ζουν τα παιδιά μας...
Το συσσίτιο είναι κάτι φυσιολογικό στον κόσμο
της αριστεράς. Μπορεί δε να είναι και... μετάλλιο τιμής, να είναι η επιβράβευση
για τις υπηρεσίες που προσφέρουν. Είναι η λογική την οποία έχουμε αναλύσει κατά
καιρούς. Ότι δηλαδή στο μυαλό του Τσίπρα και της παρέας τους σημασία δεν έχει
να πάει μπροστά ο τόπος. Δεν τους ενδιαφέρει να ανέβουν οι φτωχοί και να γίνουν
μεσαία ή ανώτερη αστική τάξη. Αυτό που τους νοιάζει είναι η εξομοίωση προς τα
κάτω. Η γενική ισοπέδωση που ξεκινά από την παιδεία, από την υγεία και φτάνει
στους χώρους εργασίας, στους μισθούς και τις συντάξεις.
Δεν έχει καμιά σημασία αν κάποιος είναι
καλύτερος, εξυπνότερος, πιο εργατικός, πιο... μάγκας. Για την αριστερά είναι
όλοι ίδιοι. Η αριστεία άλλωστε είναι ρετσινιά, οι Καρανίκες να παίρνουν τις
ευκαιρίες και τις δουλειές, ακόμη κι αν είναι άχρηστοι.
Το ίδιο συμβαίνει και με τα συσσίτια. Αν ήταν
δυνατόν να ταΐζουν όλα τα παιδιά, να μοιράζουν από ένα καζάνι φασολάδα όπως
στην κατοχή στους συνταξιούχους. Ιδανική εικόνα για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτή που
είναι βγαλμένη από παλιές σοσιαλιστικές ταινίες. Οι φτωχοί πλην τίμιοι πολίτες
και ο «Πατερούλης» να φροντίζει γι' αυτούς μοιράζοντάς τους από ένα κομμάτι
ψωμί για να είναι ευχαριστημένοι. Και πόσο πιο ιδανικό, δίπλα στα καζάνια των
συνταξιούχων να υπάρχουν κι άλλα για τους μετανάστες και πρόσφυγες όλης της
Γης. Και όλοι μαζί να περνάμε υπέροχα, όλοι ίσοι και χωρίς καμιά ευκαιρία να
γίνουμε καλύτεροι.
Αυτό είναι το νόημα του νέου μνημονίου που
ψηφίστηκε χθες. Εξαθλίωση της πλειοψηφίας, εξαφάνιση της εναπομείνασας μεσαίας
τάξης, άγριο κυνηγητό των... πορφυρογέννητων και των κολλεγιόπαιδων γιατί είναι
προνομιούχοι και στην Ελλάδα της αριστεράς δεν πρέπει να υπάρχουν τέτοιοι.
Ακόμη και τα αντίμετρα είναι ακριβώς το κομμάτι
ψωμί που έδινε ο Στάλιν στους υπηκόους του.
Η Ελλάδα, που έτσι κι αλλιώς ποτέ δεν έπαψε να
είναι οικονομία σοβιετικού τύπου, ουσιαστικά... αποσοβιετικοποιείται ακόμη
περισσότερο. Μοιάζει με τις χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ. Φτωχοί άνθρωποι,
φοβισμένοι, με σκυμμένο κεφάλι, ένα τεράστιο γραφειοκρατικό δημόσιο, γεμάτο με
κομματικό στρατό. Επιχειρήσεις εκβιαζόμενες και απόλυτα ελεγχόμενες από την
κεντρική εξουσία. Μέσα ενημέρωσης ελεγχόμενα από τον κομματικό κομισάριο.
Αυτή θα είναι η Ελλάδα αν τους επιτρέψουμε να
την μετατρέψουν σε ένα έκτρωμα σοβιετικού τύπου. Είτε με την πλήρη φτωχοποίηση
του κόσμου, είτε με μια χρεοκοπία που ποτέ δεν έχει φύγει από το μυαλό τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου