Τώρα που ο μερακλής Χέφνερ μας άφησε
χρόνους, πολλοί είναι εκείνοι τον περιγράφουν ως έναν «απελευθερωτή των
γυναικών», γράφει η Suzanne Moore στην εφημερίδα Guardian. Όμως η αλήθεια είναι, λέει, πως ο μακαρίτης απλά πουλούσε ελευθερία
αποκλειστικά στους άνδρες. Από την άλλη, οι γυναίκες που «απελευθέρωνε» έπρεπε
να είναι διαρκώς διαθέσιμες για την σωστή τιμή.
Αυτή η αισχρή συναλλαγή
δεν ίσχυε μόνο στο περιοδικό Playboy, αλλά και στην πραγματική ζωή, γράφει,
αναφέροντας εμπειρίες γυναικών που πέρασαν ή που έζησαν στο θρυλικό μέγαρο του
Χέφνερ, στο παλάτι των οργίων, και οι οποίες θεωρούσαν τον εαυτό τους φυλακισμένο…
Οι περιγραφές των λίγων
«προνομιούχων» γυναικών που κατάφεραν να μπουν στα ενδότερα του Playboy mansion,
είτε ως σύζυγοι, φιλενάδες, ερωμένες, κουνελάκια, κλπ είναι χαρακτηριστικές.
Μέσα σε αυτόν τον «ζωολογικό κήπο»- μπορδέλο, οι εναλλασσόμενες «γκόμενες»
ζούσαν υπό αυστηρό έλεγχο. Δεν τις επιτρέπονταν να δεχθούν φίλες και κυρίως φίλους.
Τις έδιναν όμως ένα χαρτζιλίκι.
Οι τεράστιες
σιδερένιες καγκελόπορτες, τις οποίες όλοι θεωρούσαν πως υπήρχαν για να μη
μπορούν να μπουν παρείσακτοι σε αυτόν τον επίγειο παράδεισο, στην
πραγματικότητα απλά φυλάκιζαν τις κοπέλες που ζούσαν εκεί μέσα το «όνειρο». Η Holly
Madison, η άλλοτε Νο1 γκόμενα του Χέφνερ, περιγράφει την εμπειρία της εκεί στην
αυτοβιογραφία που έγραψε, ως «φυλάκιση».
Το επιχειρηματικό
ταλέντο του Χέφνερ είχε να κάνει με το ότι κατάφερνε να κάνει αξιοσέβαστη την
πώληση γυναικείας σάρκας, και αποδεκτό το σοφτ πορνό. Όλοι οι άνδρες
ονειρεύονταν να ζήσουν τη δική του ζωή. Κάθε φωτογραφία του που κυκλοφόρησε,
ακόμη και στα τελευταία του, τον δείχνει να είναι σε μεταξωτές ρόμπες περικυκλωμένος
από ξανθούς κλώνους. Με αποτέλεσμα σήμερα ο κάθε ανισόρροπος να γράφει στο
τουίτερ πως ο Χέφνερ δεν χρειάζεται να πάει στον παράδεισο αφού ζούσε ήδη εκεί
από καιρό.
Τι συνέβαινε όμως μέσα
στο μέγαρο; Ο Χέφνερ, που πολλοί τον έχουν ως σύμβολο της σεξουαλικής
απελευθέρωσης, ξάπλωνε ολημερίς με μια «εικονική» στύση, γεμάτος με βιάγκρα
μέχρι τα μπούνια. Τότε, η Νο 1 γκόμενα του μήνα του πρόσφερε στοματικό σεξ,
χωρίς καμιά προστασία, και χωρίς καμιά πρότερη ιατρική εξέταση, αφού όπως περιέγραψε
κάποτε η Jill Ann Spaulding «αυτό δεν τον ένοιαζε καθόλου». Στη συνέχεια, μια
ολόκληρη σειρά από πανέμορφες μπίμπο θα ανέβαιναν επάνω του για δυο λεπτά η
καθεμία «εξυπηρετώντας» τον, ενώ οι υπόλοιπες στο φόντο θα ερωτοτροπούσαν
μεταξύ τους έτσι ώστε ο «μπαμπάκας» να μπορέσει να διατηρήσει το ερωτικό του «σφρίγος».
Για τέτοιο παράδεισο και για τέτοια απελευθέρωση μιλάμε.
Και όμως, αυτόν τον
σιχαμερό γερομπισμπίκη κάποιοι (ουκ ολίγοι) τον δοξάζουν. Αν όμως αφαιρέσεις το
μέγαρο, την γκλαμουριά, τα πλούτη, τις ζαρτιέρες, την «δημοσιογραφία», τα σιλικονούχα
στήθη, την συμβολή του στην σεξουαλική επανάσταση, τότε τι σου μένει; Ένα
αξιοθρήνητο ανθρωπάκι που αγόραζε και πουλούσε γυναίκες. Αυτός δεν είναι ο
ορισμός του νταβατζή; Του μαστρωπού; Ποιος ξέρει;
Όπως καταλήγει η Moore,
στην πραγματικότητα ο Χέφνερ ήταν ένας ποταπός και σιχαμερός γλίτσας, που προμηθεύονταν,
διέθετε, και εκμεταλλεύονταν για το χρηματικό κέρδος γυναίκες που πουλούσαν
σεξ. Και το έκανε πείθοντάς τις (και εμάς) ότι αυτές το θέλουν. Ότι κάποια
23χρονα κορίτσια σαν τα κρύα τα νερά, δεν ήθελαν τίποτα άλλο από τη ζωή τους παρά
να πηδιούνται με 80χρονους…
Απόδοση: S.A.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου