Πότε θα γίνουν εκλογές; Κάντε γαϊδουρινή υπομονή…

Διάβαζα στον κυριακάτικο τύπο ότι στη Νέα Δημοκρατία θεωρούν πολύ πιθανό να πάμε σε διπλές κάλπες τον Μάιο του 2019, δηλαδή εθνικές εκλογές μαζί με ευρωεκλογές. Κι αυτό διότι πιστεύουν ότι ο σύριζα δεν θέλει να έχουν προηγηθεί άλλες εκλογές (αυτοδιοικητικές, κλπ) πριν από τις εθνικές, έτσι ώστε να κινδυνεύει να χάσει το όποιο «επαναστατικό» μομέντουμ του. Θα έχει δηλαδή ο Αλέξης κι η παρέα του μια «σανίδα σωτηρίας» απέναντι στα νέα μέτρα που θα ψηφίσει και που θα ισχύουν τους αμέσως επόμενους μήνες.

Ένα άλλο σενάριο, λένε, είναι να πάμε σε εκλογές το φθινόπωρο του 2018, πριν δηλαδή αρχίσουν να ισχύουν τα σκληρά μέτρα το 2019. Οπότε, είτε χάσει είτε κερδίσει τις εκλογές ο Αλέξης, πάλι κερδισμένος θα είναι αφού στην πρώτη περίπτωση θα έχει μπόλικο υλικό να κατηγορεί τον Κυριάκο που θα εφαρμόζει τα συριζανέλικα μέτρα, στην δεύτερη θα είναι πάλι στο Μαξίμου, κυρίαρχος του παιχνιδιού, και  με άλλα τέσσερα χρόνια στη διάθεσή του για να αποδομήσει πλήρως τη χώρα. Με την ψήφο του λαού…

Ένα τρίτο σενάριο, που έθεσε σε πρόσφατη συνάντηση με φίλους του ο Άδωνις Γεωργιάδης, και αν το κατάλαβα καλά, είναι ότι οι εκλογές θα γίνουν τον Μάρτιο του 2018, κι αυτό διότι τα αποτελέσματα της αξιολόγησης καθώς και τα σκληρά προαπαιτούμενα που θα ψηφίσει ο σύριζας, μαζί με την οικονομική αδυναμία που θα προκύψει σε σχέση με τον δανεισμό της χώρας, αναγκάζουν τον Αλέξη να μην δεσμεύσει την επόμενη κυβέρνηση και να τα παίξει όλα για όλα την άνοιξη. Κάτι τέτοιο βέβαια προϋποθέτει ότι η παρούσα κυβέρνηση διαθέτει στοιχειώδη τσίπα, κάτι για το οποίο αμφιβάλλω.

Το τελευταίο σενάριο που ακούγεται επίσης  είναι να πάμε σε ξαφνικές εκλογές οποιαδήποτε στιγμή, ακόμη και τον επόμενο μήνα, λόγω κάποιου αστάθμητου παράγοντα, σκανδάλου, «ατυχήματος», κλπ. π.χ. αυτό με την κηλίδα.

Όλα τα παραπάνω σενάρια μπορεί να έχουν κάποια λογική, αλλά δυστυχώς η λογική δεν είναι κάτι που χαρακτηρίζει τους συριζανέλ. Οπότε μη φάτε… θα σφάξουμε γλάρο. Η δική μου προσωπική εκτίμηση είναι εδώ και πολύ καιρό, πως ότι και να γίνει, ότι δυσάρεστο για τη χώρα και να προκύψει, εκλογές θα γίνουν στο τέλος της κυβερνητικής θητείας του σύριζα, δηλαδή τον Σεπτέμβριο του 2019, και βάλε. Μάλιστα, είναι τόσο προσκολλημένοι οι κυβερνώντες μας στις καρέκλες και στα οφίτσιά τους, που προσωπικά πιστεύω ότι όλο και θα βρουν κάποιο συνταγματικό ή μη πρόσχημα για να παρατείνουν την κυβερνητική τους θητεία κατά μερικούς ακόμη μήνες. Τους έχω ικανούς.

Ο παραπάνω συλλογισμός δεν έχει να κάνει με οικονομικές αναλύσεις, πολιτικές παραμέτρους, διεθνείς συγκυρίες κλπ. Έχει να κάνει με την ανθρώπινη φύση και δη την ιδιάζουσα φύση των «νεόπλουτων» συριζανέλ. Διότι να μη ξεχνάμε ότι οι όποιοι ιδεολόγοι (ιδεοληπτικοί) του σύριζα την έκαναν μετά το δημοψήφισμα, και άφησαν πίσω τους μόνο συμβιβασμένους πρώην συντρόφους, και ρεαλιστές επιτήδειους πρώην πασόκους, με μεγάλη εμπειρία και knowhow στην αρπαχτή και στη ρεμούλα. Όσον αφορά στους ανελίτες, οι μισοί τουλάχιστον εκ των στελεχών τους είναι διορισμένοι από καιρό σε επιτροπές, οργανισμούς, κλπ οπότε όσο περισσότερο μείνουν στα πράγματα τόσο το καλύτερο για αυτούς. Άρα, δεν πα να καταστραφεί ο τόπος; Το παραδάκι να πέφτει κι όλα καλά. Υπογράφουν, υπερασπίζονται, και κάνουν τα πάντα για την καρέκλα και μόνο.

Πριν από μερικούς μήνες διάβασα σε κάποιο σάιτ τα πόθεν έσχες των 153 βουλευτών που απαρτίζουν την παρούσα συγκυβέρνηση, και όπου φαίνονταν τα δηλωμένα εισοδήματα τους το 2014, τότε που δεν ήταν κυβέρνηση. Ξέρετε ποιο ήταν το μέσο δηλωθέν εισόδημα; 4.000 ευρώ! Ετήσιο εισόδημα παρακαλώ. Ξέρετε πόσα παίρνουν τον μήνα σήμερα ως βουλευτές; Do the math… Άρα, για ποιο λόγο να χάσουν αυτά τα λεφτά; Για ποιο λόγο να χάσουν την εξουσία και τα προνόμιά τους; Για να επανέλθουν στην ανεργία και στις αφισοκολλήσεις; Καλά τα κινήματα,  ο ακτιβισμός, και το … πολ ντάνσινγκ,  αλλά δεν αποδίδουν οικονομικά. Το πολύ πολύ να οδηγήσουν σε κάποιο μελλοντικό διορισμό, ή σε βουλευτικό αξίωμα. Αυτό δηλαδή που κέρδισαν ήδη, άρα γιατί να ξαναπάνε στη λήθη και στην ανυποληψία; Ειδικά τώρα, που και 20% να πάρει ο σύριζα, οι μισοί και περισσότεροι θα μείνουν εκτός βουλής, και τα χιλιάδες «τσουτσέκια» τους που έχουν διοριστεί παντού ως μετακλητοί σύμβουλοι, μέλη Δ.Σ. Οργανισμών κλπ  θα μείνουν χωρίς μηνιάτικο.

Συνεπώς, ότι και να συμβεί, όποια καταστροφή και αν επέλθει στη χώρα, για τους 153 νομοθέτες μας πέρα βρέχει. Ο μισθός να πέφτει και ας κυματίζει η γερμανική σημαία στην Ακρόπολη… Σιγά μην ιδρώσει το αυτάκι τους. Και όταν με το καλό γίνουν εκλογές στα τέλη του 2019, και αναγκαστεί να παραλάβει χάος ο Κυριάκος, τότε όλοι αυτοί οι πούροι δημοκράτες θα είναι ξανά μανά στα  καλύτερά τους. Διότι, μπορεί να χάσουν το μπαγιόκο τους, αλλά θα ξαναθυμηθούν τον πραγματικό προορισμό τους στη ζωή, την άρνηση για την άρνηση. Και  από την πρώτη μέρα θα ανέβουν ξανά μανά στα κάγκελα, και θα πλημμυρίζουν τους δρόμους και τα πεζοδρόμια, διαμαρτυρόμενοι και καταγγέλλοντας  με ντουντούκες την ανάλγητη πολιτική του «Κούλη», ενώ οι θρυλικές μπουτούδες θα σέρνουν τον χορό το Σύνταγμα…  και μη νομίζετε πως ο πολύς κόσμος θα ξέρει ότι την πολιτική αυτή την ψήφισαν και την έφεραν οι συριζαίοι, αφήνοντάς την προίκα στην Νέα Δημοκρατία. Όχι… ο μέσος άνθρωπος έχει κοντή μνήμη, χρυσόψαρου, κι αμέσως θα συνταχθεί με τα σούργελα, κατηγορώντας την «κακιά δεξιά» που τα έχει κάνει πλακάκια με τους «κακοί ξένοι τοκογλύφοι» που θέλουν να μας γονατίσουν, μιας και μας ζηλεύουν αφού…

Εδώ θα ’μαστε και θα με θυμηθείτε… υπομονή.

Strange Attractor