Τρεις ήταν οι σημαντικότερες ειδήσεις το
τελευταίο δεκαήμερο, σύμφωνα πάντα με την δική μου (λειψή) αντίληψη. Η τραγική
οικογενειακή ιστορία, που η Εύα αποφάσισε να μοιραστεί μαζί μας, ο χωρισμός του
Νίνο Ξυπολητά, και η ίδρυση μουσείου φραπέ στη συμπρωτεύουσα.
Όσον αφορά στην πρώτη είδηση, απεδείχθη για μένα
τελεσίδικα η μεστότητα της όλης πολιτικής παρουσίας της Εύας, που χρόνια τώρα
έχει αφιερώσει το είναι της στην προκοπή του τόπου, άλλοτε από τα έδρανα του
κοινοβουλίου, άλλοτε από τα στούντιο του ΜΕΓΚΑ, άλλοτε από τα πρώτα τραπέζια
πίστα, και σήμερα από τις μακρινές Βρυξέλλες…
Ούτε εγώ, που χρόνια παρακολουθώ την πολιτική της
εξέλιξη από μια απλή μπίμπο σε μια εν δυνάμει ηγέτιδα της ελληνικής, και όχι
μόνο, κεντροαριστεράς, ούτε εγώ λοιπόν δεν γνώριζα τα οικογενειακά μυστικά… την
ανείπωτη τραγωδία που έκρυβε πίσω από το αστραφτερό της χαμόγελο. Οι
κομμουνιστές, είπε, σκότωσαν τον παππού της! Άκου να δεις.
Κι αντί σύσσωμος ο λαός να την αγκαλιάσει, να
της συμπαρασταθεί… τι κάνανε μερικοί κακότροποι; Ψάξανε στα κιτάπια τους,
χάλκευσαν τα αρχεία, και βγήκαν να μας πουν πως αυτό που λέει η καλλίπυγος
πολιτικός δεν ισχύει και πως είναι ψέμα. Διότι ο μπαμπάς της, λένε, γεννήθηκε το 55, και τα γεγονότα της Κωνσταντίας,
τότε που οι αδερφοφάδες έκαναν τα όργιά τους, εξελίχθηκαν το 47… Άρα; Τι άρα ρε
πολάκηδες; Δεν έχει μαμά η Εύα; Και εν πάση περιπτώσει η γιαγιά της δεν είχε
δικαίωμα στον έρωτα; Πρέπει δηλαδή σώνει και καλά η Εύα να μιλάει για τον
βιολογικό της παππού;
Αμ το άλλο; Που δήθεν οι κομμουνιστές σκοτώνανε
μόνο δοσίλογους και συνεργάτες των ναζί; Ιστορική ανακρίβεια. Σκοτώνανε και
μαυραγορίτες, σκοτώνανε και τζιτζιφιόγκους. Χώρια που σκοτώνανε κι άλλους κομμουνιστές
(τροτσκιστές, λικβινταριστές, αρχειομαρξιστές, κλπ). Αλλά που να τα ξέρουν αυτά
οι σημερινοί γιαλαντζί αριστεροί;
Αήθειες και ψέματα από πληρωμένους
κονδυλοφόρους. Τίποτα άλλο. Να μη δουν μια όμορφη γυναίκα να βάζει πλώρη να
σώσει την πατρίδα. Αμέσως να πέσουν τα όρνεα να την φάνε. Όπως φάγανε την
Κατάντια Βαλαβάναινα, κι όπως φάγανε και την Γαϊτάνη… Να με θυμηθείτε: αν κάνει
πως βάζει καμιά υποψηφιότητα κι η Μάρκου (από τα Λαγκαδίκια) για αρχηγός της ΔΗΣΥ,
θα την φάνε κι αυτήν. Τέτοιοι είμαστε. Ποταποί. Πετάμε πέτρες στα καρποφόρα
δένδρα. Μόνο Καστανίδηδες και Κατσανέβες ανεχόμαστε να νομοθετούν για πάρτη μας…
και όχι έξυπνες, μοντέρνες φτυχιούχες
και επιστημόνισσες … γι αυτό και δεν μας πρέπει λευτεριά.
Όσον αφορά στο δράμα του Νίνο τι να πω; Όχι μόνο
έχασε τον έρωτα της ζωής του, αλλά μούφα αποδείχτηκε τελικά το στεφάνι, αφού όπως
ακούγεται δεν δικαιούται διατροφή διότι τον είχαν πείσει τον καψερό να
υπογράψει προγαμιαίο συμβόλαιο, βάσει του οποίου δεν έχει λαμβάνειν τίποτα από τα
πεθερικά… κι έτσι ο νεαρός καλλιτέχνης, προκειμένου να επιστρέψει στην πενία,
αποφάσισε να κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα… να βγάλει δίσκο! Κι εκεί αρχίζει το
δικό μου δράμα… Εκτός κι αν το ξανασκεφτεί και επιλέξει τον δρόμο του ΣΑΡΒΑΙΒΑΛ
στο Ε. Όπως άκουσα ότι θα κάνει πάλι ο Χούτος ο σπινθηροβόλος (και αμετανόητος ).
Ποιος ξέρει; Η Τάμτα να τα βλέπει αυτά και να μην ξανοίγεται…
Τέλος, η ίδρυση μουσείου φραπέ στη Θεσσαλονίκη
ήταν κάτι που έπρεπε να γίνει εδώ και δεκαετίες. Νομοτελειακά. Δεν είναι
δυνατόν παντού στον κόσμο να υπάρχουν μουσεία για διάφορες δευτερεύουσες αηδίες
και εδώ στην φτωχομάνα, την πατρίδα του σύγχρονου νέκταρ των Θεών να μην τιμάμε
την πρωτοπορία μας. Και να χεις κάποιους χαμουτζήδες να αγνοούν το που και πως
εφευρέθηκε ο φραπέ… με κάποιους μάλιστα ανιστόρητους να επιμένουν ότι τον
εφηύρε ο μπαρμπα Αλέκος (ο φραπεδιάρης) στην Αίγινα το 1956… σαχλαμάρες. Τώρα
θα μπουν όλα στη θέση τους και τα σκυλιά δεμένα!
Αυτά…
Strange Attractor
ΥΓ- Κάποιος μου είπε, αλλά δεν το διασταύρωσα,
πως ο Βουσμάνος (συνάδελφος της Εύας στας Βρυξέλλας) θέλοντας να πικάρει την πενθούσα κοπέλα
δήλωσε πως και τον δικό του παππού τον «φόνευσαν» «μπαοκτζήδες» αλλά δεν το
κάνει θέμα. Αν είναι αλήθεια θα επανέλθω…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου