Ενας γνωστός δικηγόρος δολοφονείται απόγευμα μέσα στο γραφείο του. Οι
δράστες είναι αλλοδαποί και είτε βρίσκονται εκτός χώρας, είτε λουφάζουν κάπου
ασφαλείς μέχρι να κάτσει η σκόνη. Θα μπορούσε να συμβεί και αλλού στην Ευρώπη;
Θεωρητικά ναι, αλλά θα έχετε και εσείς την αίσθηση ότι κάτι τέτοιο γίνεται πιο
εύκολα στην Αθήνα παρά στο Παρίσι, στη Μαδρίτη ή στη Λισαβόνα.
Είναι τρομοκρατία ή κοινό έγκλημα; Η πρώτη εκδοχή ταυτίζεται με την
ελληνική ιδιαιτερότητα των ένοπλων οργανώσεων. Η δεύτερη -δηλαδή η πιο πιθανή-
με την ευελιξία που έχει το οργανωμένο έγκλημα στη χώρα. Οπως και να έχει, η
αίσθηση είναι κοινή: στην Ελλάδα αυτά τα πράγματα γίνονται με μεγαλύτερη
ευκολία…
Είμαστε η Κολομβία των Βαλκανίων; Εντάξει, δεν το λες και έτσι. Ομως αν
κάτσεις και κοιτάξεις λίγο πιο προσεκτικά, θα διαπιστώσεις ότι είναι πλέον
ανησυχητικά εύκολο να βρεις δύο κουμπούρια και τέσσερα πρόθυμα χέρια. Από το
παραλιακό μαγαζί της νύχτας μέχρι τη διακίνηση πρέζας στα δυτικά προάστια και
από τις συνοδείες επιφανών κυρίων μέχρι τους φουσκωτούς των νονών. Αν κάτσεις
και τους μαζέψεις όλους αυτούς, κάνεις στρατό από πιστολάδες έτοιμους για όλα.
Σλάβοι που μοιάζουν με ντουλάπες, Καυκάσιοι ικανοί να σε γδάρουν με το
νύχι, Βαλκάνιοι με αθλητική φόρμα και κοντοκουρεμένοι συμπαστριώτες μας,
κυκλοφορούν εκεί έξω έτοιμοι και διαθέσιμοι να κάνουν τη δουλειά. Επαγγελματικά, τίμια και αδίστακτα. Οι άλλοι
πήγαν στο Περιστέρι, μπήκαν στο σπίτι, σκότωσαν τον τύπο και έφαγαν μαζί και τη
γυναίκα του για να μην υπάρχουν μάρτυρες. Αυτές είναι εικόνες Ταραντίνο.
Φταίει για όλα αυτά η κυβέρνηση; Οχι. Αυτά έχουν χτιστεί με τον χρόνο,
όπως το μυικό σύστημα των αγοριών στα σιδεράδικα με τα βάρη. Μην είναι ευθύνη
της Αστυνομίας; Επιχειρησιακά είναι, αλλά κάτσε όμως να το συζητήσεις και με το
μεσαίο στέλεχος που παίρνει ένα χιλιάρικο και αγοράζει από την τσέπη του το
αλεξίσφαιρο.
Σε γενικές γραμμές είναι το τίμημα που πληρώνει μία χώρα ανέτοιμη να
συνειδητοποιήσει ότι μαζί με τους καιρούς, άλλαξε και η πληθυσμιακή σύνθεση και
ο τρόπος με τον οποίο γίνονται πλέον οι δουλειές.
Κώστας Γιαννακίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου