30.11.17

23 νεκροί και μια καρέκλα…

Πέρασε πάνω από μια εβδομάδα από τις πρωτοφανείς πλημμύρες στη Μάνδρα Αττικής και, αν δεν είχε βρεθεί ο τελευταίος νεκρός πριν από 48 ώρες, θα το είχαμε κιόλας ξεχάσει. Η ταχύτητα με την οποία καταναλώνουμε και μεταβολίζουμε κάθε τηλεοπτικό «προϊόν», μάς έχει κάνει πλέον να μην αντιλαμβανόμαστε τα μεγέθη. Να μην αντιλαμβανόμαστε πόσο μεγάλο ήταν το κακό που έγινε.




Δεν είναι όμως μόνο η αντιληπτική μας ικανότητα που φθίνει. Η απίστευτη χυδαιότητα με την οποία έχει εμποτιστεί η πολιτική ζωή, έχει πλέον αλλοιώσει και τον τρόπο που τα γεγονότα παρουσιάζονται από τους πολιτικούς, με αποτέλεσμα να επηρεάζεται και η δική μας αντίδραση, τώρα πλέον είναι όλα φυσιολογικά!

 
Γιατί πώς αλλιώς να αιτιολογηθεί η -σε κατάσταση ζεν-  στάση μας απέναντι στη χυδαία φράση του Χρήστου Σπίρτζη: «είμαστε ειλικρινά πολύ περήφανοι γι’ αυτά που έχουμε κάνει στην αντιπλημμυρική προστασία τα τελευταία τρία χρόνια. Και είναι τυχαίο γεγονός ότι μέχρι τώρα στις πλημμύρες δεν είχαμε και άλλα θύματα και άλλους νεκρούς»;
Πώς γίνεται όμως να έχουν γίνει -κατά Σπίρτζη- τόσα πολλά έργα αντιπλημμυρικής προστασίας τα τελευταία τρία χρόνια και, παράλληλα, από τύχη, να μην έχουμε κι άλλους νεκρούς μέχρι τώρα;
Είτε λοιπόν δεν έχει γίνει τίποτα και από τύχη δεν είχαμε νεκρούς, είτε έχουν γίνει πολλά και κακώς έχουμε νεκρούς. Ταυτοχρόνως όμως (και έργα και 23 νεκροί δηλαδή)  μόνο κατά τη σπίρτζιο λογική της παράνοιας και των αντιφάσεων μπορεί να συμβαίνουν!  
Διά στόματος Σπίρτζη λοιπόν, το ακούσαμε ΚΑΙ αυτό! Και, εφόσον δεν είμαι ούτε γνώστης ούτε οπαδός της συγκεκριμένης λογικής, το μόνο που έχω να του προσάψω είναι ένδεια αιδούς και έλλειμμα ενσυναίσθησης! Γιατί, πώς αλλιώς να εξηγήσω την αναισχυντιά με την οποία εκστομίστηκε η συγκεκριμένη φράση;
Βέβαια, υπάρχει μία κλιμάκωση στην αναισχυντία: Τράπεζα Αττικής, βοσκοτόπια Καλογρίτσα, 23 νεκροί... Δεν έφτασε ξαφνικά, ούτε τυχαία εκεί, ο κ. Σπίρτζης... 
Και, φυσικά, ούτε λόγος για ανάληψη ευθυνών και παραίτηση. Η παραίτηση προϋποθέτει παραδοχή του σφάλματος και, για τους ακραία αριστεροφασίστες ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, δεν υπάρχει κανένα λάθος  στο οποίο να υπέπεσαν κατά τη διάρκεια της θητείας τους. Δεν αυτοκτονεί κανένας πλέον, τα παιδάκια δεν λιποθυμούν στα σχολεία και τα μαγκάλια αποτελούν διακοσμητικά στοιχεία στο σπίτι στο χωριό... 
Αυτός είναι ο λόγος που δεν ενοχλούνται οι βουλευτές των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, ούτε φυσικά οι αρχηγοί τους Τσίπρας - Καμμένος, όταν χαρακτηρίζονται ευθέως ως ψεύτες και απατεώνες και -λίαν προσφάτως- ως δυνητικοί κλέφτες και λαθρέμποροι όπλων.  Μήπως ενοχλούνται τα γουρούνια από τη μυρωδιά των κοπράνων; Όλα είναι μία συνήθεια.
Δεν αισθάνεται κανένας ντροπή που ο πρωθυπουργός -θεέ μου το έζησα κι αυτό- Αλέξης Τσίπρας και ο συγκυβερνήτης Πάνος Καμμένος, δεν ευαρεστήθηκαν να εμφανιστούν έστω και τυπικά στη Μάνδρα. Δεν το χωράει το «εγώ» τους ότι θα υπήρχαν φωτογραφίες με τον κόσμο να διαμαρτύρεται. Μόνο φωτογραφίες με έναν παππού να σηκώνεται για να χαιρετήσει τον πρωθυπουργό επιτρέπεται να υπάρχουν... Τα άλλα είναι προπαγάνδα... 
Αν μπορούσαν, θα έλεγαν ότι και οι 23 νεκροί της Μάνδρας είναι προπαγάνδα της Ν.Δ., του «Κούλη» και του «τηλεβιβλιοπώλη».
Αν μπορούσαν, θα έλεγαν ότι τα νερά από το βουνό είναι από τα δάκρυα της αντιπολίτευσης γιατί δεν είναι πλέον στην κυβέρνηση.
Αν μπορούσαν, θα απαγόρευαν στους συγγενείς να κλάψουν για τους ανθρώπους τους...
Αν μπορούσαν, θα τα έκαναν όλα αυτά. 
Αυτό που μπορούν, αλλά δεν το κάνει κανείς τους, είναι να παραιτηθεί έστω και ένας, έστω για τα προσχήματα. Δυστυχώς όμως, σε περιόδους ακραιφνούς χυδαιότητας, 23 άνθρωποι δεν αξίζουν όσο μία καρέκλα.


Ηλίας Ψυχογιός

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου