Τι πάω και θυμάμαι ο ποταπός;

Είχα κάποτε έναν φίλο, που στα καλά χρόνια της επίπλαστης ευμάρειας διατηρούσε μαγαζί στο κέντρο της Θεσσαλονίκης και ζούσε το όνειρο.

Τζιπάρα, μπέμπα, σκούτερ, εξοχικό στην Χαλκιδική, ψαροταβέρνες τα μεσημέρια, ταξίδια κάθε τρεις και λίγο στο Μπαλί και στις Σεϋχέλλες, και 3-4 φορές την εβδομάδα πρώτο τραπέζι πίστα να ραίνει με μαραμένες πλην όμως πανάκριβες γαρδένιες την κάθε σκυλού.

 

Κερδάμε....

Βέβαια, μπορεί να πλήρωνε βαρβάτο νοίκι για το μαγαζί, και κάθε τόσο να έδινε «αέρα» για την ανανέωση του συμβολαίου, όμως αποδείξεις δεν έκοβε ποτέ, ούτε πλήρωνε εισφορές, ΙΚΑ, και άλλα τέτοια σαχλά και δευτερεύοντα, αφού δεν ήταν κορόιδο κανενός, όπως διατυμπάνιζε περήφανα…

Έλα όμως που ήρθε η κρίση, κι από μπρούκλης έγινε αγαναΧτιστής, και στη συνέχεια όταν επί Σαμαρά σφίξανε οι κώλοι κι ανακάλυψε κι αυτός τι εστί εφορία, το γύρισε στο κομμουνιστικό, προμοτάροντας τον Σύριζα όπου μπορούσε, αφού αν κέρδιζε τις εκλογές θα καταργούσε τους φόρους και τα χαράτσια. Βρίζοντας από το πρωί μέχρι το βράδυ τους σαμαροβενιζέλους που άλλη δουλειά δεν είχαν και κάθε πρωί που ξυπνούσαν κοιτούσαν πως θα ξεζουμίσουν τον απλό κοΖμάκη.

Με αυτά και με αυτά, ήρθε επιτέλους η πολυπόθητη μέρα που ο Αλέξης ανέλαβε τα ηνία της χώρας κι από κει πάν κι άλλοι. Για να μη τα πολυλογώ, ο φίλος μου έχασε το μαγαζί του, χώρισε (εικονικά) με την συμβία του για λόγους φορολογικούς, και σήμερα δηλώνει πένητας αφού χρωστάει τα μαλλιοκέφαλά του στα ταμεία και στο δημόσιο, από το οποίο επί δεκαετίες ολόκληρες μόνο επιστροφές είχε.

Τον είδα τις προάλλες να περπατάει στην παραλία μουρμουρίζοντας κάτι για μνημόνια, δραχμή και ΕΝΦΙΑ… ψάχνοντας στους κάδους. Έκανα πως δεν τον είδα κι έφυγα τρέχοντας, μη τυχόν και μου ζητήσει δανεικά. Εμένα που χρόνια ολόκληρα με κορόιδευε που δεν ήμουν πετυχημένος επιχειρηματίας σαν κι εκείνον…

Θυμήθηκα επίσης κι έναν άλλο γνωστό, υπάλληλο σε μια εταιρία στο αεροδρόμιο, ήσυχο και καλό παιδί, που κι αυτός επί Σαμαρά ανακάλυψε ότι κατά βάθος είναι κομμουνιστής, ότι δεν πάει άλλο με τους πουλημένους που μας κυβερνάνε και μας στραγγίζουν το αίμα. Γι’ αυτό θα ψήφιζε Αλέξη και Σκουρλέτη που υπόσχονταν να πάνε τον βασικό μισθό στα 751 ευρώ άμα τη αναλήψει της εξουσίας…

Εσύ είσαι που το λες; Πάρε να ‘χεις… Σήμερα ευτυχώς συνεχίζει να εργάζεται, μόνο που ο μισθός του έφτασε στα 400 ευρώ, με άλλα 100 σε είδος… σε κουπόνια τροφής δηλαδή, την νέα μόδα που λάνσαραν οι εργοδότες επί Σύριζα.

Με πέτυχε προχθές έξω από ένα φρουτάδικο στο οποίο συχνάζει και με ρωτούσε αν έχω κανένα κονέ στον Καναδά για να πάει να ζήσει «σαν άνθρωπος»…

Και τα θυμήθηκα όλα αυτά με αφορμή την περίπτωση εκείνης της δικηγόρου-εγκληματολόγου (δεν κατάλαβα καλά;) που δέχθηκε μια φωτοβολίδα ναυτικού τύπου στο πόδι από μπαχαλάκηδες, από εκείνες που δεν σβήνουν ούτε με νερό ούτε με τίποτα. Είδα και την φωτογραφία με τους άνδρες των ΜΑΤ (που ακόμη να καταργήσει ο Αλέξης) να προσπαθούν να την βοηθήσουν…

Και το κλου της υπόθεσης; Eίναι χρόνια γνωστή για την ακτιβιστική και επιστημονική της δράση υπέρ των… μπαχαλάκηδων! Τα σχόλια περιττά.

Πάντως μου θύμισε μια άλλη παρόμοια περίπτωση μιας γνωστής Αθηναίας, που δήλωνε αλληλέγγυα στους «πρόσφυγες πολέμου», στους αριστερούς καταληψίες, συμμετείχε σε ΜΚΟ, και γενικά στέκονταν δίπλα στον κάθε κατατρεγμένο συνάνθρωπό μας.

Μέχρι που κάποιοι «πρόσφυγες», υπό την καθοδήγηση κάποιων ΜΚΟ έκαναν κατάληψη στο δικό της «εγκαταλειμμένο» ξενοδοχείο για το οποίο πληρώνει βαρβάτο ΕΝΦΙΑ. Ποιος είδε τον Θεό και δεν φοβήθηκε… Μάλιστα στην αρχή, δεν είχε καταλάβει για ποιο ξενοδοχείο πρόκειται και τουιτάριζε μηνύματα συμπαράστασης στους καταληψίες!!!!!!

Ξαφνικά όμως ανακάλυψε κι αυτή τι εστί βερίκοκο, κι ακόμη τρέχει και δεν φτάνει για να διώξει τους καταληψίες από την «περιουσία» της, αλλά που να βρει το δίκιο της;

Τέλος, θυμήθηκα έναν συνάδελφο, που πριν από δύο χρόνια, παρασυρμένος από ανθρωπιστική αλληλεγγύη ή επειδή πίστεψε την κυρά Τασία ότι θα επιδοτηθεί από τον ΟΗΕ, έβαλε στο σπίτι του μια 6μελή οικογένεια «προσφύγων πολέμου» από το (εμπόλεμο;) Μπαγκλαντές…

Όλα καλά κι όλα ωραία μέχρι που ένας από αυτούς προσπάθησε να βιάσει την 16χρονη κόρη του! Και τα κλου αυτής της υπόθεσης; Δεν μπορεί να τους διώξει από το σπίτι του, καθώς ούτε ο εισαγγελέας, ούτε η αστυνομία (όπως μου λέει) αναλαμβάνει κάτι τέτοιο. Παράλληλα δέχεται απειλές από μέλη κάποιων ΜΚΟ, που τον έχουν στοχοποιήσει ως φασίστα, μπορεί και ρατσιστή, επειδή κάνει προσπάθειες να απαλλαγεί από την «δυστυχισμένη» αυτή οικογένεια (την κόρη του την έστειλε εδώ και καιρό στα πεθερικά του στο χωριό) που μόνος του φορτώθηκε... Όσο για την επιδότηση, ακόμη περιμένει.

Τι πάω και θυμάμαι ο ποταπός;

Strange Attractor

Antinews