Τα βάσανα της Βενεζουέλας συνεχίζονται…

Όλοι θυμόμαστε το πάθος των συριζαίων για τη χώρα «φάρο του σοσιαλισμού», όπως την έλεγαν, δηλαδή τη Βενεζουέλα.

Στην οποία έσπευδαν ομαδικά για προσκύνημα και για σέλφις με τον Τσάβεζ και αργότερα τον Μαδούρο, η Ρένα η Δούρου, ο Κουράκης, ο Παππάς, και λοιποί σαψάληδες.

Αυτά όλα πριν μας σώσουν. Τώρα που μας έσωσαν, ή μάλλον εδώ και 2-3 χρόνια, οι συριζαίοι τηρούν σιγήν ιχθύος όσον αφορά στο οικονομικό θαύμα της λατινοαμερικανικής αυτής χώρας, την οποία είχαν σαν πρότυπο.

Ούτε καν ο χέφε μας, ο Τσε Παπάρα, δεν την αναφέρει καν…

Κι αυτό γιατί; Διότι εδώ και πολύ καιρό, η περήφανη αυτή κομμουνιστική χώρα, που πνίγεται στο πετρέλαιο, είναι βουτηγμένη μέσα στη δυστυχία, την εγκληματικότητα, και τη γενικευμένη πείνα… με τους κατοίκους της, όσοι δεν είναι εξαρτώμενοι μισθολογικά από το καθεστώς, να ψάχνουν οδό διαφυγής για το εξωτερικό.

Και όσοι μένουν πίσω απλά πεινάνε. Μάλιστα, εδώ και πολύ καιρό δεν έχει μείνει γάτα για γάτα, σκύλος για σκύλος, και ποντίκι για ποντίκι. Μέχρι και τα ζώα του ζωολογικού κήπου του Καράκας έχουν σφάξει κι έχουν φάει οι πεινασμένοι κάτοικοι του σοσιαλιστικού αυτού (κατά Δούρου) παράδεισου…

Και να ήταν μόνο αυτά; Όπως προκύπτει, κάποιοι έσφαξαν και έφαγαν ακόμη και την Miss Congeniality… μια φοράδα της κτηνιατρικής σχολής Maracay του Καράκας, η οποία ήταν βασικό μέλος μιας ομάδας εθελοντών φοιτητών που βοηθούσε παιδάκια ΑΜΕΑ να προσαρμόζονται στο κοινωνικό τους περιβάλλον.

Προχθές το πρωί, ο φοιτητής Rafael Toro που την έψαξε ανακάλυψε απλά το «τομάρι» της, και κάποια κόκαλα πεταγμένα εδώ κι εκεί.

Κάποιοι πεινασμένοι συμπατριώτες του πήδηξαν τον φράχτη, έσφαξαν το άλογο, και πήραν μαζί τους το κρέας ή για να το φάνε με τις οικογένειές τους, ή  το πιο πιθανό για να το πουλήσουν στην μαύρη αγορά, που όπως σε κάθε σοσιαλιστικό παράδεισο, ανθεί και στη Βενεζουέλα.

Το συγκεκριμένο περιστατικό δεν είναι μια μεμονωμένη περίπτωση. Ανάλογες σφαγές οικόσιτων και μη ζώων συμβαίνουν καθημερινά σε ολόκληρη τη Βενεζουέλα, όπου ο θεόρατος πληθωρισμός οδηγεί τους απελπισμένους κατοίκους σε εγκλήματα… πείνας!

Το αλογίσιο κρέας αξίζει μέχρι και $1.500 (για ολόκληρο άλογο) στη μαύρη αγορά της χώρας, κάτι που οδηγεί πολλούς στο να ψάξουν να βρουν άλογα και να τα σφάξουν, ειδικά αν αναλογιστούμε ότι ένας μέσος μηνιαίος μισθός στη χώρα θαύμα του Μαδούρο είναι το πολύ $10.

Οι Βενεζολάνοι παραδοσιακά δεν έτρωγαν ποτέ αλογίσιο κρέας, πλην όμως η σοσιαλιστική πείνα μάλλον τους έκανε να αλλάξουν γούστα, εκτός κι αν όπως λένε κάποιοι το εν λόγω κρέας πλασάρεται και πουλιέται ως βοδινό από επιτήδειους κρεοπώλες.

Βέβαια να τα λέμε όλα. Δεν είναι μόνο η πείνα που μαστίζει τη χώρα.

Οι συριζαίοι μπορεί να κάνουν την πάπια, όμως στη Βενεζουέλα εκτός από το να τρώνε παγόνια, φλαμίνγκο, και άλογα, οι περήφανοι πολίτες της κάνουν τα πάντα για να έχουν πρόσβαση σε φάρμακα, τα οποία εδώ και χρόνια είναι δυσεύρετα και διαθέσιμα μόνο στη μαύρη αγορά που λέγαμε.

Με το μεγαλύτερο πρόβλημα να το αντιμετωπίζουν όσοι άτυχοι έχουν θέμα με τα νεφρά τους.

Σύμφωνα με την USA Today ο Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων της χώρας αναφέρει ελλείψεις σε απαραίτητα φάρμακα σε ποσοστό 86% (για το 2017).

Υπάρχουν κάπου 16.000 νεφροπαθείς, που χρειάζονται αιμοκάθαρση, αλλά δυστυχώς μόνο το μισό των απαραίτητων μηχανημάτων είναι σε λειτουργία κι αυτά με συχνές βλάβες και πολλά προβλήματα.

Όπως αναφέρει η ΜΚΟ Codevida, που ασχολείται με ζητήματα υγείας στην πολύπαθη αυτή χώρα, μόνο μέσα σε ένα μήνα, τον Φεβρουάριο του ‘18, σημειώθηκαν 7 θάνατοι λόγω αδυναμίας του κράτους να προσφέρει την σωστή αιμοκάθαρση σε όσους την έχουν ανάγκη.

Αλλά και όσοι τυχεροί έχουν καταφέρει και έχουν κάνει μεταμόσχευση νεφρού, τώρα κινδυνεύουν αφού δεν βρίσκουν τα απαραίτητα φάρμακα που πρέπει να παίρνουν μέχρι το τέλος της ζωής τους, για να μην απορριφτεί το μόσχευμα από τον οργανισμό.

Αλήθεια, τι λέει επ’ αυτού ο πολύς Πολάκης; Ποιος ξέρει;

Strange Attractor