Θα κάνουμε ΟΤΙ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ!

Οι πιο επιτυχημένες προεκλογικές εκστρατείες διεξάγονται με μια κεντρική φράση δύο-τριών λέξεων, που πιάνει το παλμό της κοινωνίας και δημιουργεί δυναμική παντού.

Σήμερα διαμορφώνεται ένα πολύ σοβαρό «πολιτικό κενό»: Ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας – της τάξης του 72%πλέον - σιχαίνεται το ΣΥΡΙΖΑ! Και δεν μειώνεται - αντίθετα αυξάνεται συνεχώς…

Αλλά από την άλλη πλευρά δεν υπάρχει ένα αίτημα ή ένα σύνθημα που να συμπυκνώνει και να πολιτικοποιεί την οργή του.

Εκτός ίσως από τη λέξη: «Φύγετε»!

  

Το σύνθημα «Φύγετε» είναι πολύ δυνατό. Αλλά είναι μόνο αρνητικό: Συμπυκνώνει την γενικευμένη λαϊκή οργή, αλλά δεν την «πολιτικοποιεί».

Όμως, η οργή πρέπει να «πολιτικοποιηθεί»! Αλλιώς δεν θα εκτονωθεί – και υπάρχει κίνδυνος να σαρώσει τα πάντα.

Η ΝΔ κάνει ένα σωστό κι ένα λάθος:

--Το σωστό που κάνει είναι ότι υπολογίζει πως, επειδή ο κόσμος θέλει να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ, κι επειδή η ψήφος στη ΝΔ είναι ο πιο σίγουρος τρόπος να φύγει – και η μεγαλύτερη εγγύηση ότι δεν θα επιστρέψει – αυτό της ανεβάζει τα εκλογικά ποσοστά…

Πράγματι, παρά την υπεροχή 10 μονάδων και πλέον της ΝΔ στην «εκτίμηση αποτελέσματος» για τις εθνικές εκλογές – που είναι ήδη «μεγάλη» - πολλοί υποθέτουν πως η διαφορά θα είναι μεγαλύτερη απ’ ό,τι αποκαλύπτουν οι ερωτώμενοι στις δημοσκοπήσεις.

Γιατί αρκετοί που δεν δηλώνουν ότι θα ψηφίσουν ΝΔ και ίσως εκφράζουν παράπονα σε βάρος της - οπότε καταγράφονται ως «αναποφάσιστοι» - θα την ψηφίσουν τελικά για να φύγει (και να μη ξανάλθει) ο ΣΥΡΙΖΑ.

Είναι η υπόθεση ότι η «αρνητική ψήφος» αποκτά δική της δυναμική, όταν υπάρχει γενικευμένη και συσσωρευμένη οργή στην κοινωνία.

Αυτή η υπόθεση είναι σωστή γενικά. Αλλά δεν αρκεί!

Κι εδώ γίνεται το λάθος: η ΝΔ παραμένει σε αυτό τον… εφησυχασμό!

Και έτσι απλώς μοιάζει να κερδίζει εκεί που θα έπρεπε πια να σαρώνει!

Μη ξεχνάμε πως η οργή που δεν «πολιτικοποιείται» (από την αντιπολίτευση), στη συνέχεια δεν «εκτονώνεται» στις κάλπες! Και μπορεί να εκφραστεί με «περίεργους» τρόπους μέσα στις κάλπες και με ακόμα πιο αποσταθεροποιητικούς τρόπους μετά τις κάλπες.

Η ΝΔ κάνει το λάθος να περιμένει να τη φέρει στη διακυβέρνηση το «κύμα», χωρίς η ίδια να πολιτικοποιήσει αυτό το κύμα λαϊκής οργής.

Το λάθος αυτό πρέπει να το διορθώσει. Και άμεσα μάλιστα…

Όταν τη ρωτάνε «τι θα κάνετε μετά» – σε οποιοδήποτε τομέα – απαντά με τρόπους που δεν κερδίζει. Ίσως χάνει κι όλα.

Τα «αναλυτικά προγράμματα» δεν τα καταλαβαίνουν πολλοί. Και δεν κερδίζουν την ψυχή του κόσμου – ιδιαίτερα όταν η συλλογική ψυχή φλέγεται από αίσθηση προδοσίας και οργής…

Τα λαϊκίστικα συνθήματα δεν τα πιστεύουν πια. Αλλά και οι διακηρύξεις «κατά του λαϊκισμού» δεν πείθουν κανένα.

Εντάξει, δεν θέλεις να υποσχεθεί «λαγούς με πετραχήλια» και να τα αθετήσεις όλα μετά, αλλά πες μας τουλάχιστον τι ακριβώς θα κάνεις, που να είναι πολύ διαφορετικό. Πείσε μας ότι εσύ θα είσαι διαφορετικός! Πές μας πώς θα διορθώσει τα παθήματα των τελευταίων ετών - και πώς θα μας δώσει Ελπίδα.

Σε αυτό πειστική απάντηση δεν έχει δοθεί. Ακόμα, τουλάχιστον…

Υπάρχει όμως απάντηση! Εύληπτη και ειλικρινής: Θα κάνω «ό,τι χρειαστεί»…

Whatever it takes, το λένε οι αγγλοσάξονες.

Για παράδειγμα:

·       --Θα κάνω ό,τι χρειαστεί για να μειώσω τους φόρους. Όλους τους φόρους σταδιακά και συστηματικά...

·       --Θα κάνω ό,τι χρειαστεί για να μειώσω τη γραφειοκρατία και να φέρω επενδύσεις…

·       --Θα κάνω ό,τι χρειαστεί για να καταλύσω τα «άβατα» των κουκουλοφόρων και το «Εξαρχειστάν».

·       -- Θα κάνω ό,τι χρειαστεί για να επιβάλω το νόμο και την τάξη.

·       --Θα κάνω ό,τι χρειαστεί για να κλείσω τα σύνορα και να επαναπατρίσω τους λαθρομετανάστες που δεν δικαιούνται άσυλο (γιατί δεν είναι «πρόσφυγες»), δηλαδή τη συντριπτική τους πλειονότητα.

·       --Θα κάνω ό,τι χρειαστεί για να καταργήσω οριστικά το άσυλο στα ΑΕΙ, και να διώξω την ανομία από τα Πανεπιστήμια.

·       --Θα κάνω ό,τι χρειαστεί για να εξυγιανθούν οι τράπεζες και να αρχίσουν και πάλι να δίνουν δάνεια στον κόσμο.

·       --Θα κάνω ό,τι χρειαστεί για να εξυγιανθεί το δημόσιο.

Άλλωστε, τα περισσότερα απ’ όλα αυτά τα έκανε ή τα ξεκίνησε η ΝΔ την περίοδο 2012-15.

Κι ακόμα:

·       --Θα κάνω ό,τι χρειαστεί για να εξουδετερωθούν όλες οι βλαπτικές συνέπειες της Συνθήκης των Πρεσπών.

·       --Θα κάνω ό,τι χρειαστεί για να ακυρωθεί η νομιμοποίηση του Σκοπιανού αλυτρωτισμού μέσα στην Ελλάδα.

·       --Θα κάνω ό,τι χρειαστεί για να ακυρωθεί ο Σκοπιανός αλυτρωτισμός και εκτός Ελλάδος.

·       --Θα κάνω ό,τι χρειαστεί για να προστατευθούν τα εμπορικά σήματα των ελληνικών προϊόντων, που πριν τη Συμφωνία των Πρεσπών δεν είχαν κανένα πρόβλημα στις ξένες αγορές και τώρα κινδυνεύουν να αποκλειστούν από τις διεθνείς αγορές.

·       --Θα κάνω ό,τι χρειαστεί για να ακυρωθούν όλα αυτά, χωρίς να θέσω σε μεγαλύτερο κίνδυνο τα εθνικά συμφέροντα.

·       --Θα κάνω ό,τι χρειαστεί για να προχωρήσουν οι αποκρατικοποιήσεις στο Ελληνικό, στα Αεροδρόμια, στα λιμάνια, και στις υποδομές, πράγμα που θα φέρει επενδύσεις, θέσεις εργασίας και ανάπτυξης.

·       --Θα κάνω ό,τι χρειαστεί, για να ανατραπεί όλη η διαλυτική νομοθεσία του ΣΥΡΙΖΑ (άνοιγμα φυλακών, άνοιγμα συνόρων, σκανδαλώδης χαλάρωση του ποινικού κώδικα) και να ξαναγίνουμε κράτος Δικαίου. Που εγγυάται την ασφάλεια του πολίτη.

·       --Θα κάνω ό,τι χρειαστεί για να εξαρθρωθεί οριστικά το «αριστερό παρακράτος» που έχει επιβάλει ο ΣΥΡΙΖΑ (κατά δήλωση και δικών του πρώην υπουργών).

·       --Θα κάνω ό,τι χρειαστεί για να επαναφέρω την κανονικότητα στην πολιτική ζωή του τόπου, δηλαδή να καταργήσω την ακυβερνησία που έφερε ο ΣΥΡΙΖΑ και την ατιμωρησία των ημετέρων που επέβαλε ο ΣΥΡΙΖΑ. Κι αυτό βέβαια περιλαμβάνει αλλαγή του εκλογικού νόμου και στις εθνικές εκλογές και στις αυτοδιοικητικές.

·       -- Θα κάνω ό,τι χρειαστεί για να διερευνηθούν όλα τα σκάνδαλα του ΣΥΡΙΖΑ και να τιμωρηθούν όσοι αποδεδειγμένα διέπραξαν παρανομίες. Αλλά με πραγματικά στοιχεία. Όχι με σκευωρίεςκατά πολιτικών αντιπάλων.

·       --Και βεβαίως θα κάνω ό,τι χρειαστεί για να διερευνηθεί η μεγάλη σκευωρία του ΣΥΡΙΖΑ για τη Novartis.

«Θα κάνω ό,τι χρειαστεί» σημαίνει: θα πάρω όλα τα απαραίτητα μέτρα, θα τα ξεδιπλώσω σε βάθος χρόνου, θα προχωρήσω σε όλες τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις, θα κάνω όλες τις αναγκαίες συμμαχίες εντός κι εκτός της χώρας, θα συνεργαστώ με όποιον χρειαστεί και θα συγκρουστώ με όποιον χρειαστεί…

Και θα το συνεχίσω για όσο χρόνο χρειαστεί…

Είναι αυτό που περιμένει να ακούσει ο κόσμος.

Σαφής δήλωση προθέσεων. Τουλάχιστον…

Και δέσμευση να το παλέψει σε όλα αυτά τα μέτωπα.

Δεν μπορεί να γίνει πιο συγκεκριμένη. Γιατί κανένας δεν ξέρει από τώρα τι θα αντιμετωπίσει η επόμενη κυβέρνηση.

·       --Άλλη δημοσιονομική πολιτική θα υπάρξει, αν η διεθνής συγκυρία είναι θετική τα επόμενα χρόνια, κι άλλη θα υπάρξει αν ο κόσμος ξαναβυθιστεί σε ύφεση (όπως προβλέπουν ή προειδοποιούν όλο και περισσότεροι). Το μόνο βέβαιο είναι ότι η νέα κυβέρνηση θα προχωρήσει σε μείωση δαπανών και μείωση φόρων. Κυρίως μείωση φόρων…

·       --Με άλλους ρυθμούς θα προχωρήσει το κλείσιμο των hot spots αν διεθνώς οι συγκυρίες είναι ευνοϊκές (όπως και το πιθανότερο) και με διαφορετικούς, αν το διεθνές περιβάλλον είναι αρνητικό. Πάντως τα σύνορα θα κλείσουν!

Με το σύνθημα «θα κάνω ό,τι χρειαστεί», με όποιον χρειαστεί για όσο χρειαστεί, ο κόσμος θα αποκτήσει εμπιστοσύνη ότι οι καινούργιοι θα το παλέψουν, αλλά και ο ίδιος θα πρέπει να δώσει πίστωση χρόνου.

Κι έτσι η οργή «πολιτικοποιείται» και μετατρέπεται σε αληθινή Ελπίδα. Και ο λαϊκισμός της παροχολογίας περιθωριοποιείται.

«Θα κάνω ό,τι χρειαστεί…» είναι αυτό ακριβώς: Το νέο «Συμβόλαιο με το λαό»!

«Συμβόλαιο» που χτίζει Εμπιστοσύνη (γιατί δεν στηρίζεται σε μεγαλόστομες υποσχέσεις) και παράγει Ελπίδα (γιατί δείχνει πρόθεση για σύγκρουση διαρκείας με τα «κακώς κείμενα»).

Πράγματι, αυτή τη στιγμή υπάρχει μια αμηχανία (από την πλευρά της ΝΔ) που οδηγεί σε καχυποψία (από μερίδα του κόσμου).

Όταν ρωτάνε τη ΝΔ πως και τι ακριβώς θα αλλάξει, αν πει πολύ αναλυτικά, την κοντράρουν ότι δεν είναι «εφικτά» – ή «δεν τα καταλαβαίνει ο κόσμος».

Κι όταν δεν λέει συγκεκριμένα – της λένε ότι δεν σκοπεύει να αλλάξει τίποτε.

·       --Δεν μπορείς να λες ότι θα μειώσω του φόρους (δραστικά), αλλά να μη λες κουβέντα για τη μείωση του πελατειακού κράτους, που διογκώθηκε ξανά επί ΣΥΡΙΖΑ.

·       --Δεν μπορείς να λες ότι θα φέρω επενδύσεις και να μη λες κουβέντα για την πάταξη της γραφειοκρατίας – που σημαίνει μεταξύ άλλων πολλών: ΚΑΙ μείωση του κράτους!

·       --Δεν μπορείς να λες ότι θα σταματήσω την ανομία και θα κυνηγήσω τους κουκουλοφόρους, χωρίς να λες πώς ακριβώς θα «καθαρίσεις» τα Εξάρχεια. Ή χωρίς να λες πως ακριβώς θα αλλάξεις τον Ποινικό Κώδικα (επί το αυστηρότερο πλέον) και το σωφρονιστικό σύστημα (όπου κυβερνάνε οι «νονοί»).

Σε κάποια μπορείς να γίνεις πιο συγκεκριμένος. Σε άλλα δεν μπορείς.

Αρκεί, ωστόσο να δεσμευτείς ότι θα κάνεις «ό,τι χρειαστεί» για να τα αλλάξεις όλα!

Και βεβαίως, να το πιστεύεις. Και να δείχνεις ότι το πιστεύεις.

Ναι, μπορούμε ακόμα να πολιτικοποιήσουμε την οργή του κόσμου και να την μετατρέψουμε σε Ελπίδα.

Όχι να… «εξορκίζουμε» την οργή του κόσμου. Να την πολιτικοποιήσουμε! Γιατί αν δεν την πολιτικοποιήσουμε, τότε δεν θα εκτονωθεί μετά.

Κι ίσως ξεσπάσει και πάνω μας…

Θανάσης Κ.

ΥΓ. Αν κάνουμε τέτοια καμπάνια με άξονες τις τρεις-τέσσερις αυτές λέξεις – «θα κάνω ό,τι χρειαστεί», whatever it takes – τότε απ’ όσα μας δίνουν οι δημοσκοπήσεις προσθέστε 6-10 μονάδες τουλάχιστον.

Αν δεν το κάνουμε, μη προσθέσετε τίποτε. Ίσως χρειαστεί να αφαιρέσετε…