Οι Μεταρρυθμίσεις προϋποθέτουν ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ!

Να θυμάστε:

Αν θέλουμε να αλλάξει το κράτος,

·       να γίνει ευέλικτο,

·       επιτελικό,

·       να μην ταλαιπωρεί τον πολίτη,

·       να δίνει προτεραιότητα στις ανάγκες του,

·       να υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον και να υπερασπίζεται το εθνικό συμφέρον,

·       αν αληθινά τα θέλουμε όλα αυτά, πρέπει να συγκρουστούμε με όλα εκείνα

·       τα συμφέροντα,

·       τα «κυκλώματα»,

·       τις κλίκες και τις μαφίες – του δημόσιου και του κρατικοδίαιτου ιδιωτικού τομέα -  που ΔΕΝ θέλουν με τίποτε τις μεταρρυθμίσεις!

Γιατί τα συμφέροντα αυτά υπάρχουν και επιβιώνουν από την παρασιτική γραφειοκρατία, από τα προνόμια που νέμονται τα κλειστά επαγγέλματα κι από τα «κλειστά» συστήματα αναθέσεων σε πάσης φύσεως – συνήθως διακομματικούς - «ημετέρους»…

Όλα αυτά τα κυκλώματα είναι πολύ καλά δικτυωμένα, στο ίδιο το δημόσιο, στα κόμματα, στον Τύπο - και μεταξύ τους.

Αν θελήσει κάποιος να τους αγγίξει αντιδρούν αμέσως.

Η ευρύτερη κοινωνία - η Κοινή Γνώμη - μπορεί να αργήσει να καταλάβει την αξία μας επιχειρούμενης μεταρρύθμισης.

Αλλά οι άμεσα θιγόμενοι (και οι έμμεσα απειλούμενοι) το καταλαβαίνουν αμέσως! Και σπεύδουν να αντιδράσουν λυσσαλέα.

Έτσι μια πραγματική μεταρρύθμιση θα προκαλέσει μεγάλες αντιστάσεις (από τους θιγόμενους), πολύ πριν υπάρξει πραγματική στήριξη από την ευρύτερη κοινωνία.

Αυτός που μπαίνει μπροστά στη μεταρρύθμιση θα χτυπηθεί, θα υπονομευθεί, θα συκοφαντηθεί αγρίως - απ’ όλες τις πλευρές και κατά κύματα.

Για να υπηρετήσει κανείς το Δημόσιο Συμφέρον – που είναι νομιμοποιητική βάση της αστικής δημοκρατίας - πρέπει να συγκρουστεί με τα ειδικά συμφέροντα!

Τα οποία στις μέρες μας εμφανίζονται με «προσωπείο προοδευτικότητας»!

Δεν ομολογούν την πραγματικότητα.

·       Δεν λένε: «εμείς κοιτάμε μόνο την πάρτη μας και πώς θα επιβιώνουμε σε βάρος όλων εσάς, των υπολοίπων».

·       Διακηρύσσουν το ακριβώς αντίθετο: «εμείς προασπιζόμαστε το δημόσιο χαρακτήρα» του κράτους, της Παιδείας, της Υγείας, των ΔΕΚΟ…

Κι όταν μιλάνε για το «δημόσιο χαρακτήρα» ενός Οργανισμού (π.χ. ΔΕΗ) ή μιας Κοινωνικής υπηρεσίας (π.χ. Παιδείας, Υγείας κλπ.) εννοούν το ακριβώς αντίθετο:

Να λειτουργούν τα υποτιθέμενα «δημόσια αγαθά», όχι υπό τον έλεγχο του Δημοσίου, αλλά από ανεξέλεγκτες κλίκες - που τα νέμονται με το αζημίωτο.

·       Η «Δημόσια Δωρεάν Παιδεία» στην Ελλάδα ΔΕΝ υπάρχει εδώ και χρόνια!

--Έχει πάψει να είναι «Παιδεία», αφού τα παιδιά μας μαθαίνουν όλο και λιγότερα.

--Κι έχει πάψει να είναι και «δωρεάν», αφού τα παιδιά μας, για να καλύψουν τα κενά τους, καταφεύγουν όλο και περισσότερο στα φροντιστήρια και στα ιδιαίτερα.

Μια προφανής φιλελεύθερη μεταρρύθμιση υπέρ του δημοσίου συμφέροντος, είναι η αξιολόγηση των διδασκόντων στη Μέση Εκπαίδευση.

Να δούμε επί τέλους – και να μετρήσουμε με τον πιο αδιάβλητο τρόπο – ποιοι καθηγητές μαθαίνουν γράμματα στα παιδιά μας και ποιοι βγάζουν… «τούβλα»!

Υπάρχει τρόπος τέτοιας αντικειμενικής αξιολόγησης: Να γίνονται κάθε χρόνο – μία ή δύο φορές – πανελλήνιες «πρόοδοι», δηλαδή εξετάσεις στα βασικά μαθήματα όλων των Σχολείων πάνω στη διδακτέα ύλη.

(Με σύστημα ταυτόχρονης εκφώνησης παντού, όπως και στις «Πανελλαδικές»!)

Τα γραπτά θα έχουν καλυμμένα τα ονόματα και θα βαθμολογούνται από εξεταστές εκτός συστήματος. Πλήρης διαφάνεια…

Όποιος δάσκαλος κατάφερε να ανεβάσει το μέσον όρο της τάξης του, θα παίρνει και επιμίσθιο.

Όποιος το κατέβασε ή το κρατάει πολύ χαμηλά, θα παίρνει «προειδοποίηση» -κι αν δεν βελτιωθεί, τελικά θα απολύεται.

Με ένα τέτοιο σύστημα:

·       Πρώτον, θα μαθαίναμε κάθε στιγμή που βρίσκονται οι μαθητές της χώρας – δηλαδή τα παιδιά μας.

·       Δεύτερον, πολύ σύντομα, οι καλοί δάσκαλοι θα επιβραβεύονται, οι κακοί ή οι τεμπέληδες θα απομακρύνονται και νέοι δάσκαλοι θα δοκιμάζονται συνεχώς «σπώντας» το κλειστό σύστημα της «ήσσονος προσπάθειας».

·       Τρίτον, το επίπεδο της γνώσης των μαθητών θα ανέβαινε συνεχώς σε όλες τις βαθμίδες. Αφού όλοι θα είχαν κίνητρο να δουλέψουν περισσότερο:

Οι καθηγητές για να αμειφθούν καλύτερα. Οι μαθητές για να αποφύγουν να τρέχουν σε φροντιστήρια. Και οι γονείς για να μην χαρατσώνονται συνεχώς.

·       Τέταρτον, όλες οι στρεβλώσεις της διδακτικής μεθόδου και της διδακτέας ύλης θα έρχονταν στην επιφάνεια και θα εκκαθαρίζονταν, αφού όλοι – και πρώτοι οι ίδιοι οι διδάσκοντες - θα είχαν κίνητρο να δείξουν αποτελέσματα.

(Αυτή τη στιγμή τα προγράμματα και οι «νέες παιδαγωγικές μέθοδοι» είναι λες και επιδιώκουν τα παιδιά να μισήσουν τη γνώση…)

Μόνο που αυτό το σύστημα δεν θα το επιτρέψουν ΠΟΤΕ οι καθηγητές Μέσης Εκπαίδευσης! Ποτέ…

Κι έτσι, για να κάνεις το πιο στοιχειώδες και λυτρωτικό για τα ίδια τα παιδιά μας, πρέπει να έρθεις σε μετωπική ρήξη με τις συνδικαλιστικές ενώσεις των «διδασκόντων» – που προασπίζονται, υποτίθεται, τη… «Δημόσια Παιδεία»!

Σήμερα σας μίλησα για τις «μαφίες» του Δημοσίου γενικότερα και της Μέσης Εκπαίδευσης ειδικότερα.

·       Θα μπορούσα να επεκταθώ και στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Εκεί να δείτε…

·       Προχθές σας μίλησα για τα σκουπίδια, που μαφίες μικρών, μεσαίων και μεγάλων εργολάβων, αλλά και κάποιων μεγαλο-κατασκευαστών, εμποδίζουν να κάνουμε αυτό που κάνουν πια όλες οι άλλες χώρες: να τα καίμε και να βγάζουμε φθηνή και καθαρή ενέργεια!

·       Θα μπορούσα να σας μιλήσω για τη ΔΕΗ, όπου εμπλέκονται και κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες, μαζί με τους συνδικαλιστές και διάφορους… «οικολόγους», προωθώντας μονάδες παραγωγής ρεύματος με υψηλό κόστος, το οποίο στη συνέχεια πουλιέται σε χαμηλότερη τιμή σε «ανταγωνιστές» της ΔΕΗ! Και με το οποίο οι ανταγωνιστές της ΔΕΗ αφαιρούν από τη ΔΕΗ πελάτες-καταναλωτές, προσφέροντας χαμηλότερη τιμή απ’ όσο πουλάει η ίδια η ΔΕΗ – η οποία χάνει από παντού: χάνει και από την παραγωγή, χάνει και από τη μεταπώληση κάτω του κόστους, χάνει επί πλέον και μερίδιο αγοράς.

Και μετά ρωτάτε, γιατί χρεοκοπεί η ΔΕΗ.

Άντε να το αλλάξεις αυτό, χωρίς συνολική σύγκρουση. Με πολλούς…

·       Θα μπορούσα να σας πω αντίστοιχα για τα Ναυπηγεία (που καρκινοβατούν εδώ και χρόνια)…

·       Ή για το σύστημα αδειοδότησης νέων επιχειρήσεων.

Εδώ είχε γίνει αληθινή επανάσταση τη τριετία 2012-15, όταν η Ελλάδα είχε ανέβει 111 θέσεις στη Διεθνή κατάταξη ανταγωνιστικότητας, σε ό,τι αφορά τον κρίσιμο τομέα έναρξης νέων επιχειρήσεων!

Μετά, όμως, ήλθε ο ΣΥΡΙΖΑ, ξήλωσε τις μεταρρυθμίσεις που είχαν μόλις γίνει, και η χώρα έχασε το μισό έδαφος που είχε κερδίσει τα προηγούμενα χρόνια…

·       Θα μπορούσα να σας πω, αντίστοιχα, για τη Δημόσια Υγεία. Όπου κι εδώ έγινε τεράστια μείωση της δημόσιας δαπάνης στο φάρμακο κατά 64% σε τρία χρόνια, ανάμεσα στο 2011 και το 2014!

Οι πολιτικοί που πρωτοστάτησαν σε αυτή τη μοναδική μεταρρυθμιστική ανατροπή, αντί να επιβραβευθούν… «παραπέμφθηκαν» όλοι αργότερα για το «σκάνδαλο Novartis», επί ΣΥΡΙΖΑ!

Όλως συμπτωματικώς, όταν επί κυβέρνησης Σαμαρά μειωνόταν το κόστος, ο ΣΥΡΙΖΑ τότε ταυτιζόταν με τις θέσεις της… Novartis! Η οποία τότε πάλευε λυσσαλέα να μη γίνουν περικοπές.

Και μετά, όσοι ταυτίστηκαν με τη Novartis – δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ – παρέπεμψαν για το σκάνδαλο Novartis, όσους… «έκοψαν τον κώλο» της Novartis: τον Σαμαρά, τον Άδωνι, τον Λοβέρδο, το Βενιζέλο, ακόμα και τον καημένο τον Πικραμένο.

Βλέπετε πως «εκδικείται» το σύστημα των νταβατζήδων;

·       Και στην Υγεία βέβαια, δεν είναι μόνο το κύκλωμα του φαρμάκου. Είναι και οι μαφίες των Δημόσιων Νοσοκομείων. Είναι και οι μαφίες και τα καρτέλ των διαγνωστικών κέντρων. Είναι η μαφία που εμποδίζει την Πρωτοβάθμια Περίθαλψη (γιατί θα είναι δύσκολο να την ελέγξει) και «στουμπώνει» τα Δημόσια Νοσοκομεία (που ήδη τα ελέγχει πλήρως).

Είναι και τα κυκλώματα των Πανεπιστημιακών γιατρών που νέμονται τα κονδύλια της έρευνας.

·       Θα μπορούσα ακόμα να σας πω για τα παραδικαστικά κυκλώματα, που εμποδίζουν οποιαδήποτε αναδιάρθρωση θα μπορούσε να επιταχύνει την απονομή δικαιοσύνης. Κι άντε να συγκρουστείς μαζί τους…

·       Θα προσθέσω μόνο μιαν αναφορά σε ένα κύκλωμα που ΔΕΝ υπήρχε πριν μερικά χρόνια – επί ΣΥΡΙΖΑ δημιουργήθηκε:

Το κύκλωμα των ΜΚΟ και των κονδυλίων που απορροφούν και διασπαθίζουν ώστε να φέρουν και να επιβάλλουν στην Ελλάδα ορδές λαθρομεταναστών! Τέτοιας έκτασης μαζική λαθρο-εισβολή δεν έχει γίνει ποτέ και πουθενά. Τους τελευταίους αιώνες τουλάχιστον.

Κι ενώ άπαντες γνωρίζουν ότι τα κυκλώματα των ΜΚΟ είναι όργανα των διακινητών, έχουν πια τόσο διεισδύσει που είναι δύσκολο να τα βάλει κανείς μαζί τους.

Συμπέρασμα: Για να κάνεις τις πιο στοιχειώδεις αλλαγές και τις πιο προφανείς μεταρρυθμίσεις σε οποιοδήποτε τομέα της δημόσιας σφαίρας, πρέπει να συγκρουστείς με αδίστακτα εδραιωμένα κυκλώματα, με αυθάδεις «νταβατζήδες», με αδυσώπητες εκδικητικές μαφίες.

Όλοι αυτοί μιλάνε για τη «δημοκρατία», για την «προοδευτικότητα», για την«αλληλεγγύη»!

Όλοι αυτοί κατηγορούν όποιον τα βάζει μαζί τους ως «ακροδεξιό», «ρατσιστή», ή «νεοφιλελεύθερο». Ή για όλα αυτά μαζί!

Επί Μεσαίωνα διεφθαρμένες κάστες κρατούσαν τον κόσμο στο σκοτάδι, εν ονόματι της «Θεοκρατίας»!

Σήμερα ιδιοτελείς συμμορίες διεκδικούν… «ηθικό πλεονέκτημα»!

·       Χωρίς ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ με όλους αυτούς, «Ανάσταση» δεν υπάρχει!

·       Χωρίς ΡΗΞΗ με όλους αυτούς, μεταρρυθμίσεις δεν προχωρούν!

Όσοι, σε τέτοιες συνθήκες, μιλάνε για… «συναίνεση», απλώς υπονομεύουν κάθε μεταρρυθμιστική προσπάθεια…

Θανάσης Κ.

ΥΓ.1 Για να ενώσεις μια κοινωνία, πρέπει πρώτα να συγκρουστείς με όσους την μπλοκάρουν, με όσους δεν την αφήνουν να προχωρήσει!

Όσοι ηγέτες ένωσαν τους λαούς τους πρώτα συγκρούστηκαν με τα κακώς κείμενα – και με όσους τα υποστήριζαν!

Ο Φραγκλίνος Ρούσβελτ, ο Κάρολος Ντε Γκωλ, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής υπήρξαν σύμβολα ενότητας των λαών τους, αφού προηγουμένως συγκρούστηκαν με όλους!

Ενότητα χωρίς σύγκρουση με τις στρεβλώσεις και τα κυκλώματα, υπηρετεί μόνο τη διαιώνιση της κρίσης!

ΥΓ.2 Αυτό που δίνει αληθινό νόημα στην Πολιτική (με Πι Κεφαλαίο) είναι οι Μεταρρυθμίσεις και η Σύγκρουση!

Αυτό που ονομάζουν «συναίνεση» στις μέρες μας, ακυρώνει και τις ίδιες τις μεταρρυθμίσεις και τη σύγκρουση - με όσους πολεμάνε λυσσαλέα τις μεταρρυθμίσεις.

Τελικά ακυρώνει και την ίδια την Πολιτική!