Στον «αέρα» η ασφάλεια πτήσεων και επιβατών;

 Λίγο μετά την ανείπωτη τραγωδία των Τεμπών, έβλεπα σε διάφορα ΜΜΜ προειδοποιήσεις και καταγγελίες εργαζομένων στην Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας για το ενδεχόμενο παρόμοιου (αεροπορικού αυτή τη φορά) ατυχήματος, εξαιτίας της απίστευτης  και αδιάλλακτης πολιτικής του παραιτηθέντος υπουργού Μεταφορών.

Ο οποίος εν μέσω πανδημίας και λοκντάουν, έφερε στη βουλή και ψηφίστηκε ο νόμος 4757/20, βάσει του οποίου καταργήθηκαν όλες οι κρατικές εποπτικές αρχές στα 40 και πλέον αεροδρόμια της χώρας.

Αεροδρόμια, πυλώνες του τουρισμού και της οικονομίας μας, τα 15 μεγαλύτερα εκ των οποίων τα διαχειρίζονται και τα εκμεταλλεύονται ιδιώτες.

 

Ιδιώτες, οι οποίοι όχι μόνο δεν έχουν καμιά αρμοδιότητα να ελέγξουν ή να εποπτεύσουν την εφαρμογή της διεθνούς και ελληνικής αεροπορικής νομοθεσίας, αλλά ούτε τους ενδιαφέρει.

Αποτέλεσμα είναι εδώ και τρία σχεδόν χρόνια τα αεροδρόμια της Ελλάδας να είναι ξέφραγα αμπέλια, με την ασφάλειά τους (safety) να επαφίεται στο φιλότιμο και στον πατριωτισμό των ιδιωτικών εταιριών που δραστηριοποιούνται σε αυτά…

Το μόνο που ελέγχεται και εφαρμόζεται αυστηρά από τους ιδιώτες στους οποίους έχουν παραχωρηθεί τα αεροδρόμια είναι τα ενοίκια, τα μισθώματα, τα τέλη, κλπ, από τα οποία πλουτίζουν. Από κει και πέρα το χάος.

Κάτι που η συντριπτική πλειοψηφία όσων εξ ημών ταξιδεύουν αμέριμνα το αγνοεί.

Με τον απλό κόσμο να βλέπει καινούργια κτίρια, καινούργια γκισέ, αστραφτερά καταστήματα, κλπ,  και να χαίρεται που επιτέλους τα αεροδρόμια «αναπτύσσονται» (άσχετα βέβαια, αν όλα αυτά χρηματοδοτήθηκαν από το ελληνικό δημόσιο) αγνοώντας όμως τι κρύβεται πίσω από την λαμπερή βιτρίνα.

Τώρα, αν ο πιλότος έχει πτυχίο εν ισχύ, αν είναι μεθυσμένος, αν το αεροσκάφος έχει ασφαλιστήριο, ή αν είναι πλώιμο, αν διαθέτει πιστοποιήσεις, και χίλια άλλα, ουδείς ενδιαφέρεται, και βέβαια ουδείς το ελέγχει.

Αυτορρύθμιση λοιπόν, και όπου βγει.

Στην Αμερική βέβαια, στο προπύργιο του «φιλελευθερισμού», το δοκίμασαν αυτό το μοντέλο στα ‘90ς, και γρήγορα κατάλαβαν ότι η απουσία κρατικών ελέγχων δεν τους βγαίνει, οπότε επανήλθαν με μια πολύ πιο ισχυρή και αυστηρή ΥΠΑ (FAA).

Κάτι ανάλογο έκαναν και μετά την 9/11 στον τομέα της ασφάλειας (security) των αεροδρομίων, όπου σύστησαν μια νέα πανίσχυρη κρατική υπηρεσία αρμόδια για τους ελέγχους επιβατών πριν την επιβίβαση. Σε εμάς αυτό το κάνουν ιδιωτικές εταιρίες σεκιούριτι.

Πιο πρόσφατα, και με αφορμή τη συντριβή αεροσκαφών Β737Max, τα «αμερικανάκια» ανακάλεσαν και άλλες πολιτικές απορρύθμισης και αυτορρύθμισης που είχαν εφαρμόσει στον τομέα ελέγχου και πιστοποίησης νέων αεροσκαφών. Έναν τομέα που είχαν αφήσει στους ίδιους τους κατασκευαστές (ιδιώτες), οι οποίοι όμως ως ιδιώτες που μόνο για το κέρδος ενδιαφέρονται έκαναν σοβαρές εκπτώσεις με αποτέλεσμα το θάνατο εκατοντάδων επιβατών.

Και εκεί ξαναμπήκε δυναμικά η κρατική FAA με εντατικούς ελέγχους.

Στα καθ’ ημάς όμως έχουμε το μοντέλο Καραμανλή. Βάσει του οποίου δεν χρειάζονται κρατικές αεροπορικές αρχές στα αεροδρόμια, άσχετα αν αυτές προβλέπονται ρητά στις Συμβάσεις του Ελληνικού Κράτους με τους ιδιώτες διαχειριστές τους (π.χ. FRAPORT -GREECE, παράγραφος  5 του άρθρου 229 Ν. 4389/2016, αλλά και στο μελλοντικό δεύτερο σε κυκλοφορία στην Ελλάδα ιδιωτικό αερολιμένα Ηρακλείου στο Καστέλι, παράγραφος 3.1.103Β , Σύμβαση Ηρακλείου, που κυρώθηκε με το πρώτο άρθρο του Ν. 4612/2019).

Να σημειωθεί ότι οι αρχές αυτές ήδη υπάρχουν, στελεχωμένες με 100 περίπου έμπειρους, εκπαιδευμένους (άπαντες πτυχιούχοι) υπαλλήλους της ΥΠΑ, που ασκούσαν αυτούς τους ελέγχους επί δεκαετίες.

Ποιος ασκεί ελέγχους σήμερα στα αεροδρόμια; Ουδείς.

Και όπως είπε κάποτε στη βουλή ο παραιτηθείς, οι έλεγχοι στα αεροδρόμια ασκούνται από την νέα «αρχή», την ΑΠΑ στην Αθήνα, μέσω ειδικών ραντάρ!!!!!!!!

Έτσι ακριβώς. Καπνίζει κάποιος ανεφοδιαστής καυσίμων δίπλα σε αεροσκάφος  πλήρες επιβατών, ή οδηγάει τρακτεράκι μεταφοράς αποσκευών κάποιος  παράτυπος μετανάστης χωρίς δίπλωμα, ή απογειώνεται ιδιωτικό αεροπλανάκι με πιλότο χωρίς δίπλωμα, κ.ο.κ., και όλα αυτά ελέγχονται από τα ειδικά ραντάρ του Καραμανλή στην Αθήνα. Από την ΑΠΑ του, που λειτουργεί μόνο 8ωρο, εργάσιμες μόνο μέρες, υποστελεχωμένη  και αποτελούμενη κυρίως από  κάποιους άσχετους φυτευτούς ευνοούμενους, προερχόμενους  από το ευρύτερο δημόσιο.

Αυτή η κατάσταση επικρατεί λοιπόν σήμερα στα 40 αεροδρόμια (και στα δεκάδες πεδία προσγείωσης) 24 ώρες το 24ωρο, 365 μέρες το χρόνο. Και εμείς ταξιδεύουμε αμέριμνοι…

Και αντί κάποιοι αρμόδιοι να βάλουν μυαλό και να διδαχτούν από την εκατόμβη των Τεμπών, τι κάνουν;

Σύμφωνα με ανακοίνωση του συλλόγου Αερολιμενικών Υπαλλήλων της ΥΠΑ «αντί, να εφαρμοστεί το αυτονόητο, που άλλωστε ζήταγε σύσσωμη, όλη η Αντιπολίτευση, δηλαδή, να στελεχωθεί η Αρχή Πολιτικής Αεροπορίας (ΑΠΑ) με το κατάλληλα εκπαιδευμένο και αρμόδιο προσωπικό που ήδη υπηρετεί στα αεροδρόμια στις υπό κατάργηση Αρχές, στο Νόμο 5039/23 για την στήριξη των Συγγενών και Θυμάτων των Τεμπών προβλέφθηκαν 25 προεκλογικές μετατάξεις ΑΣΧΕΤΩΝ στο άρθρο 72,  που ήρθαν να προστεθούν σε άλλο παλαιότερο άρθρο 51 του Ν. 4757/20 του Υπουργού Καραμανλή, που επίσης προέβλεπε πραγματοποίηση άλλων 25 μετατάξεων ΑΣΧΕΤΩΝ με την ασφάλεια των πτήσεων στην Αρχή Πολιτικής Αεροπορίας, παίζοντας με την ασφάλεια των Ελλήνων Πολιτών και της Πολιτικής Αεροπορίας, και στον απόηχο του Πορίσματος των Τεμπών που αναφέρεται σε έλλειψη προσωπικού ειδικών προσόντων καθώς και σε ελλιπή και ανεπαρκή εκπαίδευση, μεταξύ άλλων».

Θέλετε κι άλλα; Πάλι με βάση την ανακοίνωση των Αερολιμενικών «δεκαεπτά ημέρες μετά το δυστύχημα στα Τέμπη, ο Διοικητής της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας εκδίδει το υπ’ αριθμόν πρωτ. Κ.Γ./Δ/ΥΠΑ 5570/17-03-2023 έγγραφο που απαγορεύει οποιαδήποτε άσκηση εποπτικών και προανακριτικών αρμοδιοτήτων από τις Αεροπορικές Αρχές των Αεροδρομίων.

Ένα μήνα σχεδόν μετά το δυστύχημα στα Τέμπη, ο Διοικητής της Αρχής Πολιτικής Αεροπορίας εκδίδει το υπ’ αριθμόν πρωτ. ΑΠΑ/8523/07-04-2023 έγγραφο που απαγορεύει οποιαδήποτε άσκηση ελέγχου ιστορικού και ποινικού μητρώου για τους εργαζόμενους στους Αερολιμένες από τις Αεροπορικές Αρχές των Αεροδρομίων».

Έτσι λοιπόν έχει η κατάσταση, και μπαίνουμε στη θερινή τουριστική σεζόν, με τον πολλαπλασιασμό των πτήσεων, με τις αφίξεις εκατομμυρίων τουριστών, σε αεροδρόμια που είναι παντελώς ανεξέλεγκτα από πλευράς κράτους.

Ας ελπίσουμε πως όλα θα πάνε καλά.

S.A.

ΥΓ- Εδώ και 2-3 χρόνια, με την κατάργηση των αρμοδιοτήτων των κρατικών αερ. αρχών στα αεροδρόμια, έπαψαν να πέφτουν και πρόστιμα στους παραβάτες της αεροπορικής νομοθεσίας, με αποτέλεσμα οι ιδιώτες χρήστες στα αεροδρόμια να τρίβουν τα χέρια τους, αλλά και το κράτος να χάνει πάρα πολλά εκατομμύρια σε έσοδα.

Δείτε εδώ