Μαθητευόμενοι μάγοι και όχι παλαβοί…

Τον όρο «παλαβή αριστερά» –τον οποίο κατά κόρον χρησιμοποιούν εκλεκτοί, κατά τα άλλα, συνάδελφοι– δεν τον δέχομαι. Η αριστερά στην χώρα μας κάθε άλλο παρά παλαβή είναι. Γνωρίζει πολύ καλά τί θέλει και ξέρει τί πρέπει να κάνει για να πετύχει τους στόχους της. Και όταν βλέπει οι επιδιώξεις της να προσκρούουν στην αμείλικτη πραγματικότητα, είναι ικανή για όλα. Ιδιαίτερα δε η κομμουνιστογενής αριστερά, ο κήπος της οποίας είναι γεμάτος με κάποια εκατομμύρια νεκρούς.  Εξάλλου, παντού όπου κατέλαβε την εξουσία η αριστερά αυτή τί άλλο έχει να επιδείξει, πέρα από φυλακές, φτώχεια, εγκλήματα, στρατόπεδα, ψυχιατρεία, μετατοπίσεις πληθυσμών και απίστευτη βία σε όλα τα επίπεδα; 

Ας έλθουμε όμως στο σήμερα. Πιστεύει κανείς ότι ο ΣΥΡΙΖΑ του κ. Αλέξη Τσίπρα είναι μία ομάδα «παλαβών» ανθρώπων που δεν ήξερε τί έκανε; Κάθε άλλο. Οι κ.κ. Αλ. Τσίπρας, Παν. Λαφαζάνης και άλλοι τινες γνώριζαν πολύ καλά τί ήθελαν –ασχέτως αν συγκρούστηκαν μεταξύ τους όταν ανήλθαν στην εξουσία, για δικούς τους εσωτερικούς λόγους...

ΣΥΡΙΖΑ - κοινωνία. Mία ολέθρια σχέση...

Ένα αναπάντητο ερώτημα είναι τι θα γινόταν αν ο ΣΥΡΙΖΑ συναινούσε στην εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας και η συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου συνέχιζε απρόσκοπτα το έργο της. Παρ΄όλο που η συγγραφή υποθετικών σεναρίων ενέχει τον κίνδυνο της αυθαιρεσίας, στην προκειμένη περίπτωση μπορούμε να πούμε πως –κατά την συνήθη πορεία των πραγμάτων- η χώρα θα εισερχόταν σε φάση ανάπτυξης, με μικρή αλλά αισθητή πτώση της ανεργίας και με βελτίωση όλων των οικονομικών δεικτών.

Και επειδή ουδείς ψηφίζει για να επιβραβεύσει και να ευγνωμονήσει, ο ΣΥΡΙΖΑ θα συγκέντρωνε στις εκλογές του 2016, συντριπτικά ποσοστά για να μοιράσει τα πλεονάσματα που συγκέντρωσαν οι Σαμαροβενιζέλοι. Έτσι, θα εδραίωνε την κυριαρχία του για χρονικό διάστημα πολύ μεγαλύτερο από αυτό που έχει τώρα στην διάθεση του και υπό πολύ καλύτερες προϋποθέσεις…

Οδός Ελλάδος…

Βέβαια δεν είναι όλοι ίδιοι, αλλά εάν μπορούσαμε να ομαδοποιήσουμε τους Έλληνες, πώς θα τους περιγράφαμε;

Ο μέσος Έλλην, εκ γενετής συμφεροντολόγος, κουτοπόνηρος και άκρως ανήθικο ον με κραυγαλέο ηθικό μανδύα, θαυμάζει τις δυτικές χώρες και θα μεταναστεύσει μόνο εκεί: ΗΠΑ, Ηνωμένο Βασίλειο, Γερμανία, Ολλανδία, Γαλλία, Ελβετία. Γιατί; Επειδή είναι χώρες οργανωμένες, με πολύ καλά συστήματα υγείας, παιδείας, κοινωνικής πρόνοιας. Κράτη δικαίου, με σεβασμό στις ατομικές ελευθερίες και την αξιοπρέπεια του ανθρώπου.

Ταυτόχρονα τις μισεί και πιστεύει ότι είναι άδικες, κοινωνικά ανάλγητες, άκαρδες, απάνθρωπες. Γιατί; Επειδή όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια, ο Έλληνας που δημιούργησε ένα κράτος που δεν φτάνει ούτε την παρανυχίδα των κρατών αυτών, θεωρεί οτι έτσι υποβιβάζει τα επιτεύγματά τους…

«Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού»…

Παρά τα μηνύματα αισιοδοξίας που στέλνει καθημερινά η κυβέρνηση για το μέλλον των διαπραγματεύσεων και της αξιολόγησης, τα πράγματα δεν είναι απλά. Η εικόνα, όπως αποτυπώνεται στην πραγματική οικονομία, δείχνει πως η κατάσταση επιδεινώνεται  συνεχώς και  στο βάθος του δρόμου διακρίνεται ο εφιάλτης του περσινού καλοκαιριού.

«Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού», έλεγαν οι πρόγονοί μας. Η ρήση αυτή ταιριάζει στον πρωθυπουργό μας και τα στελέχη του, που φαίνεται πως δεν έβγαλαν τα απαραίτητα συμπεράσματα από την οδυνηρή περιπέτεια του καλοκαιριού του 2015, στην οποία οδηγήθηκαν με την δήθεν «σκληρή» διαπραγμάτευση και την θεωρία περί «πολιτικής» διαπραγμάτευσης. Ούτε διδάχθηκαν από την εμπειρία των καθυστερήσεων, που έδειξε πως ο χρόνος  είναι αντίπαλός μας και λειτουργεί σε βάρος μας, επιβαρύνοντας συνεχώς το οικονομικό κόστος και επιμηκύνει το πολιτικό κλίμα αστάθειας που είναι αποτρεπτικό για τους επενδυτές…

Είμαστε βαθιά νυχτωμένοι...

Με τον Καμμένο και τους ΑΝΕΛ να ορκίζονται "σφάξε με Αλέξη να αγιάσω" και τους "53" στο τσεπάκι του, ο Τσίπρας ετοιμάζει την σφαγή ΔΕΚΟ και κρατικών υπαλλήλων. Εξαιρούνται βεβαίως οι "Καρανίκας και αριστερή συντροφιά"... Τα μέτρα "κάβα" των 3,6 δισ. είναι πρόγευση εκείνων που έρχονται το Φθινόπωρο. Γιατί το ΔΝΤ τον Τσίπρα ξέρει, τον Τσίπρα εμπιστεύεται...

Αυτός είναι ο λόγος που κάνει τον πρωθυπουργό να αποκαλεί "βαθιά νυχτωμένους να ονειρεύονται..."  όσους ανησυχούν (δηλαδή τις επιχειρήσεις, την αγορά και τους εργαζόμενους) για επανάληψη της τραγωδίας του 2015. Με προσθήκη το κούρεμα των καταθέσεων.

The Caterpillar...

The Cure

Έρχεται ο «Τσιπρισμός»! Ο δικός μας «τσαβισμός»….

Πάει και το Πάσχα, πάει και η απεργία των δημοσιογράφων, και όλα επανέρχονται στους φυσιολογικούς τους ρυθμούς… στους ρυθμούς δηλαδή του Αλέξη, που εξελέγη πανηγυρικά υποσχόμενος να βαράει το ντέφι και να χορεύει η Μέρκελ, μόνο που αυτό δεν έγινε. Βέβαια, το ντέφι όντως το βαράει κανονικά, αλλά εμείς είμαστε που χορεύουμε στο ταψί και όχι η μαντάμ. Και το χειρότερο; Μας αρέσει! Τουλάχιστον σε ένα σημαντικό ποσοστό του περήφανου λαού, που δυστυχώς έχει δικαίωμα ψήφου.

Άκουγα λοιπόν  σήμερα το πρωί τα νέα μέτρα που έρχονται και ζαλίστηκα. Φόροι επί παντός επιστητού, και μειώσεις μισθών, συντάξεων, κλπ. Ενδεικτικά, αν άκουσα σωστά, έρχονται αυξήσεις φόρων στα τσιγάρα, στα ποτά, στα καύσιμα, στο αέριο, στις τραπεζικές συναλλαγές, στην συνδρομητική τηλεόραση, στις συνδέσεις ίντερνετ, στην κινητή τηλεφωνία, κλπ κλπ. Παράλληλα, έρχονται μειώσεις μισθών, συντάξεων, επιδομάτων, επικουρικών, αναπηρικών και μη, και πάγωμα προαγωγών στα ειδικά μισθολόγια, κλπ κλπ.

Πρώτη φορά αριστερά και έτσι δηλαδή…

My name is Tsipras, Alexis Tsipras…

Το λάθος που είχαν κάνει οι περισσότεροι αναλυτές το περσινό καλοκαίρι ήταν ότι αντιμετώπιζαν την κυβέρνηση με όρους πολιτικής. Για αυτό και δεν είχαν προβλέψει τη διακοπή της διαπραγμάτευσης, το δημοψήφισμα, το κλείσιμο των τραπεζών, τις εκλογές. Απλούστατα γιατί πολιτικά επρόκειτο για καταστροφικές επιλογές που δεν θα μπορούσαν να περιέχονται σε κανένα πολιτικό σχέδιο.

Η απλή ανάλυση μπορούσε να προβλέψει με ακρίβεια ότι ο δρόμος που τελικά ακολουθήθηκε θα κατάληγε εκεί που κατέληξε, δηλαδή στην άσκοπη απώλεια δεκάδων δισ ευρώ, άρα ουδείς εχέφρων θα τον ακολουθούσε. Αν σκεφτόταν με γνώμονα την πολιτική. Αλλά αυτοί σκέφτονται με όρους θεάματος...

9.298 περιττοί δημόσιοι υπάλληλοι…

Γράφω αυτό το αρθρίδιο υπό την επήρρεια της πασχαλινής τελετουργίας: μια αέναη επανάληψη, μια απαράλλακτη παράδοση που συμβαδίζει με βάρβαρα έθιμα, σφαγές ζώων, διατροφικές υπερβολές – και πολιτικές επεμβάσεις. Για τους πιστούς, αυτή η τελετουργία σημαίνει «κάτι» – σ’ εμάς τους υπολοίπους υπενθυμίζει τον ρόλο της Εκκλησίας στην Ελλάδα, που παρά το πρόσφατο φιλανθρωπικό της έργο, παραμένει θεσμός πολιτικής συντήρησης και πολιτιστικής καθήλωσης.

Στην Ελλάδα οι χριστιανοί ορθόδοξοι ιερείς πληρώνονται από το κράτος: οι μισθοί τους προβλέπονται από τον κρατικό προϋπολογισμό. Στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες οι ιερείς πληρώνονται από το ποίμνιό τους, δεν είναι δημόσιοι υπάλληλοι. Και επειδή το κράτος είναι διαχωρισμένο από την Εκκλησία, σπανίως μπερδεύεται στα πόδια των κυβερνώντων – εξάλλου, η δυτική Εκκλησία έχει αποδεχτεί τη νεοτερικότητα, δεν είναι απολίθωμα όπως η ορθόδοξη. Να λοιπόν μια μεταρρύθμιση –όχι ένα απλό δημοσιονομικό «μέτρο»– που αναβάλλεται ξανά και ξανά: ο διαχωρισμός της Εκκλησίας από το κράτος και η τροποποίηση του εργασιακού καθεστώτος των ιερέων…

Η αναξιοπιστία πληρώνεται αλλά όλα τα ίδια μένουν…

Πέρασε και το Πάσχα.

Ο πρωθυπουργός έλεγε ότι μαζί με την Ανάσταση του Χριστού θα σημάνει κι η Ανάσταση της ελληνικής οικονομίας.

Ο κυβερνητικός του εταίρος το είχε πάει ακόμη πιο μακριά.

Έλεγε ότι το Πάσχα θα τελειώσουν τα μνημόνια!

Οι γνωστές ανοησίες. Τα γνωστά φληναφήματα.

Την ώρα που εξακολουθητικά η ορατότης για τον τόπο και την Οικονομία παραμένει στο μηδέν.

Αυτή η κυβέρνηση συστηματικά και χωρίς όριο αποτελεί την κορωνίδα της ανευθυνότητας. Μήπως θυμόσαστε πού ήταν η Ελλάδα και τι προοπτικές σημείωνε στα τέλη του 2014; Με όλες τις παραλείψεις της τότε κυβέρνησης;

Μήπως θυμάστε τι συνέβη μετά και μήπως συνειδητοποιείτε πού είμαστε σήμερα;

Μήπως θυμάστε που πήγαινε ο καταστροφικός Βαρουφάκης στις συνόδους του Eurogroup με τα πουκάμισα έξω και χωρίς καμιά σημείωση, χωρίς κανέναν αριθμό στην ατζέντα του;