Θεματογραφια
Πολιτική
Πυρ κατά βούληση
Μουσικογραφίες
Οικονομία
Επικαιρότητα
Κόσμος
Ελλάδα
Άνθρωποι
Εξωτερικές Πηγές
Ιστορία
Επιστήμη
Νεολαία
Τεχνολογία
Βιβλιοφάγος
Αθλητισμός
Κινηματογράφος
Διαχείριση
Επιχειρηματικότητα
Εκλογές 2014
Ανεκδοτολογίες
Παράδοση
Διηγήματα
Καταγγελίες
Ορθομαγειρέματα
Ποίηση
Σύντομο ανέκδοτο
Εθελοντισμός
Racing
Αγροτική Ζωή
Videogames
Εκλογές 2019
6.10.16
Η λογοκρισία ενός βιασμού…
Και να που η Θεσσαλονίκη, ως ένας από τους
κατεξοχήν νομούς υποδοχής και φιλοξενίας των εγκλωβισμένων προσφύγων και
μεταναστών, «έγινε Ευρώπη» και από μια τραγική σκοπιά: Το πρώτο περιστατικό
βιασμού, με δράστες πρόσφυγες από την Συρία και μετανάστες από την Αλγερία, και
μάλιστα πού; Μέσα στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, εναντίον κοπέλας,
η οποία έφευγε με το αγόρι της από πάρτι που διοργανώθηκε το προηγούμενο
Σάββατο 2 Οκτωβρίου στο πανεπιστήμιο.
Τα χρόνια της αθωότητας φαίνεται πως τελείωσαν
οριστικά – και μαζί τους φαίνεται πως κλείνει τραγικά και μια περίοδος
αβάσταχτης ιδεολογικής ελαφρότητας της μεταπολίτευσης και για το ίδιο
πανεπιστήμιο: Που να είναι άραγε τώρα οι διαπρύσιοι υποστηρικτές των ιδεών περί
«ασύλου», «ισότητας των φύλων», ή η αιχμή του ευρύτερου «φοιτητικού
ριζοσπαστισμού» για να καταγγείλει αυτήν την αδιανόητη πράξη;
ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ αλλά… διορίζομαι!
Πανηγυρίζει η κυβέρνηση για την αύξηση των
εσόδων του Σεπτεμβρίου, στην οποία συνετέλεσε (και) η εφάπαξ καταβολή του ΕΝΦΙΑ
για αρκετά μικροποσά. Και μαζί με την κυβέρνηση πανηγυρίζουν και αρκετά στελέχη
της, αν και προεκλογικά καλούσαν τους πολίτες να μην πληρώσουν τον «παράλογο
φόρο, που δεν διορθώνεται, μόνο καταργείται».
Αυτή η κυβίστηση δεν χαρακτηρίζει μόνο υπουργούς και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και μέλη του, τα οποία πριν τις εκλογές του Ιανουαρίου 2015 έδιναν ακόμη και νομικές συμβουλές στον κόσμο για το πώς δεν θα πληρώσει τον ΕΝΦΙΑ. Οι ίδιοι άνθρωποι απολαμβάνουν σήμερα την εργασιακή ασφάλεια στο γραφείο κάποιου υπουργού ή σε μια ΔΕΚΟ - σε ορισμένες περιπτώσεις και στα δύο – ξεχνώντας όσα έλεγαν πριν από περίπου δύο χρόνια…
Ορθόδοξος... κομμουνισμός!
H κυβέρνηση χθες υπέστη οδυνηρή ήττα από την…
Δεξιά του Κυρίου. Λίγο φώναξε ο αρχιεπίσκοπος και οι ιεράρχες που ζήτησαν
εμμέσως μέχρι και δημοψήφισμα και ο Τσίπρας μόνο που δεν έτρεξε να κρυφτεί από
το φόβο του.
Έβαλε μπροστά τον Ελληναρά και πολύ χριστιανό
Καμμένο, μάζεψε και τον αμάζευτο Νίκο Φίλη, πήγαν όλοι μαζί στο Μαξίμου και
σήκωσαν τα χέρια ψηλά.
Από εκεί που έλεγαν ότι τα προγράμματα του
υπουργείου για τα Θρησκευτικά θα εφαρμοστούν ο κόσμος να χαλάσει, αποφάσισαν
τελικά να εφαρμοστούν αλλά με… τα παλιά βιβλία. Όπερ σημαίνει ότι φίλησαν το
χέρι του Ιερώνυμου, είπαν και καμιά δεκαριά «Πιστεύω» για τιμωρία και η ζωή
συνεχίζεται. Άλλωστε και οι δύο πλευρές για τον… σταυρό πολεμάνε. Ο Ιερώνυμος
για τον Σταυρό της Ορθοδοξίας, ο δε Τσίπρας για τον σταυρό της κάλπης. Γιατί
που να τολμήσει να πάει σε εκλογές με όλη την Εκκλησία εναντίον του. Ούτε τη
δική του ψήφο δεν θα έβρισκε…
5.10.16
Ο ανασχηματισμός φέρνει πονοκέφαλο…
Αν νομίζετε ότι ο πονοκέφαλος του Αλ. Τσίπρα)
είναι το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ κάνετε λάθος. Στο συνέδριο έχει εξασφαλισμένη την
απόλυτη πλειοψηφία. Ο πραγματικός πονοκέφαλος του Πρωθυπουργού δεν είναι άλλος
από τον ανασχηματισμό. Ιδίως τώρα που οι πιέσεις από κομματικά όργανα και
κυρίως από τα νεότερα μέλη της (πανίσχυρης κομματικά) Πολιτικής Γραμματείας
αυξάνονται μετά και τη δημοσκόπηση της κυριακάτικης «Αυγής» αλλά και τον
«ψεκασμό» των συνταξιούχων από τα ΜΑΤ.
Μέλη της Πολιτικής Γραμματείας διεμήνυσαν στο
Μέγαρο Μαξίμου ότι η κυβέρνηση με την πολιτική της βρίσκεται σε αδιέξοδο, ότι
λειτουργεί χωρίς ιδεολογική και πολιτική ταυτότητα και ότι μια πλειάδα
υπουργών, αναπληρωτών υπουργών και υφυπουργών πρέπει να απομακρυνθούν αφού δεν
έχουν ακόμη προσφέρει έργο. Οπως μαθαίνω, τα κομματικά αυτά στελέχη ζητούν από
τον Πρωθυπουργό και πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ να ξεκαθαρίσει πρώτα την ταυτότητα της
κυβέρνησης. Τι είδους κυβέρνηση, δηλαδή, είναι; Αριστερή; Κεντροαριστερή;
Σοσιαλδημοκρατική; Ή μια συστημική κυβέρνηση σαν τις προηγούμενες που πέρασαν
τα έξι τελευταία χρόνια και τις «κατάπιε» το Μνημόνιο...
Ο κομμουνιστικός εμφύλιος. Ας τον απολαύσουμε…
Ζούμε τις ανεπανάληπτες στιγμές που η μαρξιστική
Αριστερά σε όλες τις εκδοχές της επιτίθεται ανηλεώς στον ΣΥΡΙΖΑ, σε βαθμό που ο
τελευταίος «κινδυνεύει» να αποκτήσει την συμπάθεια μου. Άλλωστε είναι η
πιο μετριοπαθής έκφραση αυτού του χώρου.
Οι επιθέσεις του ΑΝΤΑΡΣΥΑ, της ΛΑΕ και των άλλων
μικρότερων ομάδων της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, αντιμετωπίζονται
σχετικά εύκολα από την συγκυβέρνηση, καθώς αυτά τα κόμματα και οι κινήσεις
διαθέτουν μικρό αριθμό οργανωμένων δυνάμεων και κυρίως την παραμικρή φαντασία
στις κινητοποιήσεις τους. Το μεγάλο πρόβλημα είναι το ΚΚΕ…
Ο Στηβ και το τραγούδι της χοντρής…
Οποιος γνωρίζει λίγο τον Στηβ Γιατζόγλου δεν
έπεσε από τα σύννεφα ούτε όταν διάβασε ότι πήγε σε εκδήλωση της Χρυσής Αυγής,
ούτε όταν τον άκουσε να εξηγεί τη θέση του μιλώντας στο Sport Fm. Όλα on
character
Ο Γιατζόγλου υπήρξε μεγάλος μπασκετμπολίστας και
είναι ένας καλός προπονητής, ένας από αυτούς που δεν φοβούνται ν αναλάβουν
αποστολές δύσκολες. Πιστεύει πως ότι κέρδισε στη ζωή του το πέτυχε παλεύοντας
και πιθανότατα να αισθάνεται και λίγη πίκρα γιατί ως προπονητής πήρε λιγότερες
ευκαιρίες από όσες άξιζε. Η κοινωνική του προέλευση, η επαγγελματική του
επιτυχία, η δεδομένη αγάπη του για την Ελλάδα και η ανησυχία του για την πορεία
της Αμερικής, αλλά και η ανάγκη του να βρει εύκολες απαντήσεις τον οδηγούν προς
τα δεξιά...
4.10.16
Μάθανε ότι μαμιόμαστε, πλακώσανε κι οι ….
Με τούτα και με τα άλλα, όπως λέει και ο σοφός
Λαός "μάθαν ότι... πλακώσανε κλπ". Σε απλά ελληνικά κερδάμε παντού
λέμε, και μέσα και όξω (απο εδώ). Πιτυχίες πιτυχίες παντού!
'Όξω από εδώ, ξύπνησαν και οι γείτονες
ζητούν κάτι νησιά. Θυμήθηκαν αυτό που είπε ο μορφωμένος ντε, ότι η θάλασσα δεν
έχει σύνορα, άρα σου λέει αφού οι απέναντι το λένε αυτό ας τους
ζητήσουμε-πάρουμε κανένα νησάκι. Τσουπ να και ζητούν κάτι βραχονησίδες. Το
φέρνουν σιγά σιγά, σου λέει ας αρπάξουμε τώρα τις βραχονησίδες και φτάνουμε
αργότερα μέχρι Μύκονο. Άλλωστε τι να φοβηθούν; από ποιους; από εκείνους που υποστηρίζουν
ότι η θάλασσα δεν έχει σύνορα; γάτα ο γείτονας, ο δικός μας είναι στην
καρακοσμάρα του.
ΣΣ τώρα που το σκέφτομαι σκέψου να έρθει ο
γείτονας να σου ζητά τη Λέσβο και ο δικός μας να του λέει "δεν στη δίνω,
πάρε τη Μυτιλήνη"...
Απλά λιάζονται, και που και που βιάζουν…
Με αφορμή τον βιασμό μιας 23χρονης φοιτήτριας
στο ΑΠΘ από «πρόσφυγες πολέμου, θυμήθηκα μια ανάλογη αποτρόπαια περίπτωση βιασμού, που συνέβη στα μέσα της δεκαετίας του ’90 στη
συμπρωτεύουσα.
Πρόκειται για τον ξυλοδαρμό και τον ομαδικό
βιασμό ενός ζευγαριού νέων, που ερωτοτροπούσαν νυχτιάτικα μέσα στο αυτοκίνητό τους
κάτω από μια γέφυρα στην οδό Λαγκαδά της Θεσσαλονίκης, από ομάδα «συμπαθών Ρομά»…
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)