Epitaph...

King Crimson

Ο καημός για την Υεμένη…

Υπό την προϋπόθεση ότι καταλαβαίνουμε την πραγματικότητα βάσει γλωσσικών και νοητικών τύπων που προϋπάρχουν, μπορούμε να πούμε ότι κάθε κόμμα έχει –και, αν δεν έχει, οφείλει να έχει– τον δικό του Πάγκαλο. Οπως η αφρικανική σαβάνα έχει τον ελέφαντα, με τον οποίο δεν τα βάζουν ούτε τα λιοντάρια. Ο ΣΥΡΙΖΑ τον έχει βρει στο πρόσωπο του Νίκου Φίλη.

Είναι ογκώδης ως σώμα και ως προσωπικότητα, είναι καλλιεργημένος εν σχέσει με το πολιτικό περιβάλλον του και εμφανώς εξυπνότερος των συναδέλφων του. Εκεί οι ομοιότητες τελειώνουν και όλα τα υπόλοιπα είναι διαφορές. Διότι ο Πάγκαλος έκανε ολόκληρη τη διαδρομή από την Αριστερά μέχρι τη Δεξιά (σήμερα δηλώνει ευθέως ότι θα ψηφίσει Ν.Δ.), ενώ ο Φίλης έμεινε κολλημένος στον μικρόκοσμο της Αριστεράς και μάλιστα της ελληνικής, που είναι ακόμη χειρότερη, καθώς εξιδανικεύει την αγραμματοσύνη...

Οι αριστεροί πλειστηριασμοί…

Άρχισαν λοιπόν και οι… «αριστεροί πλειστηριασμοί» ακόμη και πρώτης κατοικίας, που εκ πρώτης όψεως δεν φαίνονται να είναι καθόλου διαφορετικοί από τους κοινούς πλειστηριασμούς, ή τουλάχιστον από αυτούς που ο ΣΥΡΙΖΑ και οι συλλογικότητες του μας έλεγαν ότι τους φέρνουν οι κακές κυβερνήσεις…

Πολλοί συμπολίτες μας ζούνε σε εκείνη την αμήχανη στιγμή που συνειδητοποιούν ότι οι… «κακές» ή «δεξιές» κυβερνήσεις είχαν καταφέρει να προστατέψουν την πρώτη κατοικία με ειδικούς νόμους, που απαγόρευαν τους πλειστηριασμούς της και βάζοντας σοβαρές προϋποθέσεις προκειμένου αυτοί να εκτελεστούν ως το ακροτελεύτιο αναγκαστικό μέτρο…

Ο άνεργος πολιτευτής…

Μερικά χρόνια πριν, υπήρχε ένας πολιτευτής μεγάλου κόμματος εξουσίας. Σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, έβαζε υποψηφιότητα αναζητώντας μια θέση στη Βουλή. Το επιχείρησε πολλές φορές, το κατάφερε μόνο μια. Δεν είχε λόγους για ν' απογοητεύεται ωστόσο. Τα χρόνια που δεν εκλεγόταν-που ήταν και τα περισσότερα- αν το κόμμα του κέρδιζε την εξουσία, ο πολιτευτής διοριζόταν σε μια μεγάλη κρατική θέση, γενικός γραμματέας ενός υπουργείου ή πρόεδρος/διοικητής σε δημόσιο οργανισμό. Πάντα τα κατάφερνε. Στις μέρες μας, δεν θα είχε καλή τύχη, θα έμενε άνεργος.

Η τρόικα ζήτησε και η Ελληνική κυβέρνηση αποδέχτηκε (το τελευταίο περιττό ν' αναφερθεί, όλα τα αποδέχεται), πως για την κάλυψη μερικές δεκάδων ανώτερων δημόσιων θέσεων,  θα πρέπει να διενεργείται διαγωνισμός με διαδικασίες ΑΣΕΠ. Όσοι έχουν τα προσόντα και προϋποθέσεις θα παίρνουν τις θέσεις…

Αποπροσανατολισμός, σύγχυση κι εθισμός στην kolotoumpa…

Οι τακτικοί αναγνώστες αυτής της στήλης θα θυμούνται τις συνεχείς εκτιμήσεις που κάναμε αναφορικά με το πώς θα τελειώσει η συζήτηση για τα βλήματα του Καμμένου στη  Βουλή. Είχαμε γράψει επανειλημμένως ότι θα τελειώσει όπως τελείωσε η υπόθεση με τις συνομιλίες με τον ισοβίτη, η υπόθεση του καζίνο, με ότι τέλος πάντων έχει προκαλέσει ο συγκυβερνήτης.

Είχαμε γράψει ότι θ’ ανασυρθούν οι σκελετοί από τα ντουλάπια κι ο Τσίπρας με ύφος δανεισμένο από τον Ανδρέα Παπανδρέου της δεκαετίας του ογδόντα –αλλά χωρίς γραβάτα- θα επιχειρήσει τον  απόλυτο αποπροσανατολισμό. Δεν χρειαζόταν να έχει κάποιος μαντικές ικανότητες για να προβλέψει την εξέλιξη της προχθεσινής συζήτησης στη Βουλή πριν αυτή γίνει. Οι άνθρωποι –το έχουμε τονίσει επανειλημμένως-  μπορεί να έχουν απιτύχει παντού με ότι κι όσα καταπιάστηκαν αλλά αξίζουν βραβείο Νόμπελ στην προπαγάνδα, στην επικοινωνία και στον απόλυτο αποπροσανατολισμό της κοινωνίας…

Πληρώνουν τώρα το... δεν πληρώνω.

Αυτά που συμβαίνουν με τους πλειστηριασμούς δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Είναι συνέπειες μιας αδιέξοδης, δήθεν, επαναστατικής ρητορικής που καλλιεργήθηκε συστηματικά από τα στελέχη αυτής της κυβέρνησης. Από τον ίδιο το σημερινό πρωθυπουργό, τους υπουργούς και τους βουλευτές του, που ύψωναν τη σημαία του "δεν πληρώνω" σε κάθε ευκαιρία, με μόνο στόχο όπως αποδείχθηκε να παραπλανήσουν τους πολίτες και να καταλάβουν τους θώκους της εξουσίας.

Θυμόμαστε όλοι την επαναστατική γυμναστική στα διόδια των εθνικών δρόμων, τις δηλώσεις του ίδιου του κ.Τσίπρα ότι δεν πρόκειται να πληρώσει τον ΕΝΦΙΑ, και τα πάλαι ποτέ αντισυστημικά συνθήματα για "κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη". Δυστυχώς μαζί με τις αυταπάτες των σημερινών κυβερνώντων, τελείωσαν και οι αυταπάτες όσων τους εμπιστεύθηκαν...

Like Dylan in the Movies...

Belle and Sebastian

23 νεκροί και μια καρέκλα…

Πέρασε πάνω από μια εβδομάδα από τις πρωτοφανείς πλημμύρες στη Μάνδρα Αττικής και, αν δεν είχε βρεθεί ο τελευταίος νεκρός πριν από 48 ώρες, θα το είχαμε κιόλας ξεχάσει. Η ταχύτητα με την οποία καταναλώνουμε και μεταβολίζουμε κάθε τηλεοπτικό «προϊόν», μάς έχει κάνει πλέον να μην αντιλαμβανόμαστε τα μεγέθη. Να μην αντιλαμβανόμαστε πόσο μεγάλο ήταν το κακό που έγινε.

Δεν είναι όμως μόνο η αντιληπτική μας ικανότητα που φθίνει. Η απίστευτη χυδαιότητα με την οποία έχει εμποτιστεί η πολιτική ζωή, έχει πλέον αλλοιώσει και τον τρόπο που τα γεγονότα παρουσιάζονται από τους πολιτικούς, με αποτέλεσμα να επηρεάζεται και η δική μας αντίδραση, τώρα πλέον είναι όλα φυσιολογικά!

Εσύ δεν φταις ποτέ…

Το 1997 είχα δύο εκατομμύρια δραχμές στην τράπεζα και ένα φίλο δίπλα μου στο μπαρ. Οικονομικός συντάκτης, από τους καλούς. Έπινε malt και κάπνιζε Cohiba που, μεταξύ μας, δεν ήταν και εύκολο να τα βρεις εκείνη την εποχή. Οδηγούσε SAAB και χάριζε στην καλή του Σαββατοκύριακα στην Ευρώπη. Πρέπει να είσαι ζεν για να μη σου ανοίξει την όρεξη ή την περιέργεια.

Το παλικάρι αγόραζε συγκεκριμένα «χαρτιά» στο Χρηματιστήριο, αξιοποιώντας και την επικοινωνιακή προώθηση που απολάμβανε ο εκδότης των τίτλων. Και μετά άναβε το πούρο και παρακολουθούσε την κούρσα. Θυμάστε πόσο ήταν το limit up; Στο 8% τη μέρα. Ξέρεις τι είναι να βλέπεις τα λεφτά σου να αυξάνονται κατά 8% τη μέρα; Κακαρίζεις, όπως η κότα που κάνει τα χρυσά αυγά. Ας μη φλυαρώ. Δεν ντρέπομαι να σας πω ότι εκείνα τα δύο εκατομμύρια της τράπεζας, βγήκαν στο δρόμο, πάνω στα τέσσερα φαρδιά λάστιχα του αυτοκινήτου που με έκανε κάγκουρα...

Προσοχή όταν ταξιδεύετε στο εξωτερικό… όχι κώλους έξω!

Το τελευταίο διάστημα έχουμε γίνει μάρτυρες δυο διαφορετικών μεν, σχετιζόμενων όμως με μια κοινή συνιστώσα δε, γεγονότων και περιστατικών. Αναφέρομαι στην σύλληψη του 19χρονου «μοντέλου» από την Μυτιλήνη στο μακρινό Χόνγκ Κονγκ, για διακίνηση δυόμιση κιλών κοκαίνης, αλλά και στα διάφορα περιστατικά που συμβαίνουν καθημερινά στη χώρα μας με «πρόσφυγες πολέμου» να διαδηλώνουν, να καίνε, να συγκρούονται μεταξύ τους, αλλά και με παοκτσήδες, να αλληλομαχαιρώνονται, κλπ. Χώρια κάποιες φωτογραφίες που κάνουν κάθε τόσο την εμφάνισή τους στο διαδίκτυο απεικονίζοντας Αλβανούς να προσβάλλουν παντοιοτρόπως την ελληνική σημαία (ακόμη και φαντάρους στον ελληνικό στρατό).

Τα θυμήθηκα όλα αυτά διότι περιδιαβαίνοντας την διεθνή ειδησεογραφία το μάτι μου έπεσε σε μια νέα ταξιδιωτική οδηγία της κυβέρνησης των ΗΠΑ προς τους πολίτες τους, δια της οποίας τους συμβουλεύει να ενημερώνονται και να κατανοούν την νομοθεσία των κρατών τα οποία επισκέπτονται, προκειμένου να μην μπλέκουν σε περιπέτειες, όπως εκείνη του μοντέλου από την Μυτιλήνη, που λέγαμε…