Οι άθλιοι…

  

Κατά τις δημοσκοπήσεις (όλες τις σχετικές δημοσκοπήσεις) οι Έλληνες στη συντριπτική τους πλειονότητα, ΔΕΝ θέλουν να δοθεί στα Σκόπια το όνομα της Μακεδονίας, υπό οποιαδήποτε μορφή και πρόσχημα. Σε ποσοστό 66%-78% είναι κατηγορηματικά αντίθετοι!

Από τους υπόλοιπους, υπάρχει ένα 10% που «δεν γνωρίζει, δεν απαντά»…

Ενώ το ποσοστό όσων «δεν έχουν πρόβλημα» να δοθεί το όνομα της Μακεδονίας δεν ξεπερνά το 20%.

Κι από αυτούς, όμως, αρκετοί βάζουν περιορισμούς – να δοθεί το όνομα, αλλά να απαλειφθούν πλήρως οι αλυτρωτικές προβλέψεις από το Σύνταγμα των Σκοπίων, και βεβαίως, να μην αναγνωριστεί επισήμως από την Ελλάδα «μακεδονική εθνότητα»…

Η γενικευμένη ατιμωρησία και οι επαναστάτες της φακής…

Με αφορμή την τελευταία ακτιβιστική πράξη του Ρουβίκωνα, το ντου δηλαδή στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, θυμήθηκα κάτι που ανέκαθεν μου έκανε εντύπωση.

Επί χούντας ήμουν μικρός, αλλά λόγω επειδής να ‘ουμ έχω μνήμη ελέφαντα, κάποιες εικόνες και κάποιες παραστάσεις έχουν μείνει βαθιά χαραγμένες στη μνήμη μου.

Έτσι, εκτός από τις αφίσες παντού με το πουλί της χούντας, και τις πινακίδες του στυλ «Ο Κομμουνισμός Είναι Εχθρός της Πατρίδας», εκτός από τους φαντάρους σκοπούς στις γωνίες κάθε τετραγώνου (ειδικά στις αρχές), εκτός από τους αγριεμένους στρατιωτικούς, αστυνομικούς, ακόμη και εισπράκτορες στα λεωφορεία, εκτός από τις βέργες και τα σκαμπίλια των δασκάλων, επίσης θυμάμαι την γενικότερη απάθεια που χαρακτήριζε τους συμπατριώτες μας. Σαν να μην έτρεχε τίποτα... ειδικά σε δημόσιους χώρους, διότι μέσα στα σπίτια τους ήταν όλοι «αντιστασιακοί». Με κορυφαία αντιστασιακή πράξη το να ακούνε Ντόιτσε Βέλε στο ραδιόφωνο…

Ρήγμα στις σχέσεις Salvini με δημάρχους του Νότου…

Αγνοώντας τις εντολές της νέας κυβέρνησης, που «έκλεισε» τα ιταλικά λιμάνια για τους μετανάστες από τη Λιβύη, ο δήμαρχος του Παλέρμο Leoluca Orlando δήλωσε πως θα επιτραπεί σε πλοίο που μεταφέρει 629 μετανάστες να δέσει στο λιμάνι της σικελικής πρωτεύουσας.

Η δήλωσή του έρχεται ως συνέχεια της νέας σκληροπυρηνικής πολιτικής του υπουργού Εσωτερικών και ηγέτη της ακροδεξιάς Λέγκας Matteo Salvini, που μόλις χθες αποφάσισε να μην επιτρέπεται στο εξής η είσοδος τέτοιων πλοίων στα ιταλικά λιμάνια, ξεκινώντας από το σκάφος Aquarius, το οποίο ήδη αρνήθηκε να δεχτεί και η Μάλτα, ισχυριζόμενη πως βάσει του διεθνούς δικαίου θα πρέπει να το δεχτεί η Ιταλία...

Τραμπ εναντίον Τριντό (και όχι μόνο)…

Αποχωρώντας χθες από την συνάντηση των G-7 στον Καναδά, ο Ντόναλντ Τραμπ, με το γνωστό πομπώδες  ύφος του, απηύθυνε μια αυστηρή προειδοποίηση στους εμπορικούς εταίρους των ΗΠΑ, να μη τολμήσουν να επιβάλλουν αντίποινα μετά από την απόφασή του να επιβληθούν δασμοί στις εισαγωγές χάλυβα και αλουμινίου στη χώρα του.

 

Είναι λουλού...

Παρ’ όλες δε τις διαφορές με τους εταίρους του, δεν παρέλειψε να υπογραμμίσει πως «η Αμερική έχει καταπληκτικές σχέσεις μαζί τους»!

«Αν όμως τολμήσουν να αντιδράσουν, αυτό θα είναι μεγάλο λάθος», είπε.

Στη συνέχεια έφυγε με προορισμό τη Σιγκαπούρη, και με ενδιάμεση στάση στη Σούδα για ανεφοδιασμό, όπου θα συναντηθεί με τον Βορειοκορεάτη ηγέτη Κιμ Γιογκ Ουν…

Να ποιοι αλλάζουν την Ευρώπη…

Ο Σύριζα είναι αυτός που υποτίθεται πως θα άλλαζε την Ευρώπη, αλλά οι φανφαρόνικες υποσχέσεις του ήταν τζούφιες, κι αυτό γρήγορα βγήκε προς τα έξω, με αποτέλεσμα όχι μόνο να καταντήσει εγχώριο ανέκδοτο, αλλά σήμερα να του έχουν γυρίσει την πλάτη ακόμη κι όλοι εκείνοι οι Ευρωπαίοι περιθωριακοί, που μαζί με εμάς εδώ στο Ελάντα, του έδωσαν φτερά.

Αυτοί όμως που ήρθαν από το πουθενά, το είπαν και το έκαναν (ή μάλλον θα το κάνουν), είναι οι αντίστοιχοι «σαλεμένοι» της Ιταλίας, που μπορεί  στις μεγαλόστομες υποσχέσεις και στην φλογερή  ρητορική να μοιάζουν κάπως με τους συριζαίους, αλλά αυτοί προτείνουν λύσεις … προς το παρόν τουλάχιστον.

Έτσι, η νέα ιταλική (συγ)κυβέρνηση απειλεί όντως να αλλάξει την Ευρώπη όπως την ξέραμε, τουλάχιστον από το 1945 και μετά…

Ανοίξανε οι ουρανοί, χολή να ρίξουν οι λωλοί

Παιδιά, λίγο να το πιάσουμε αλλιώς. Δε γουστάρετε θρησκείες, χριστιανούς (κυρίως, γιατί αν είναι κάνας ταλιμπάν που εκσφενδονίζει γκέη από ταράτσες είναι τόσο γλυκούλης) κλπ., γιατί χαλάνε την πορεία σας στην γενική ενοποίηση των νόμων της φυσικής και το Νόμπελ, ασούμε, οκ.

Τώρα που βρήκαν τον παπά, να θάψουνε καμπόσους!

Μερικές απαντήσεις στα θέματα της επικαιρότητας:

Ερώτηση: Κάνουν καλό ή κακό στην Εξωτερική Πολιτική τα Συλλαλητήρια;

Απάντηση: Τα Συλλαλητήρια ούτε χαράζουν ούτε μπορούν να χαράξουν Εξωτερική πολιτική…

Σε ορισμένες περιπτώσεις, ωστόσο, στέλνουν «μηνύματα» που στέλνουν μπορούν να ενισχύσουν τις εθνικές θέσεις σε κρίσιμες διαπραγματεύσεις.

  

Τα Συλλαλητήρια δεν μπορούν να υπαγορεύσουν τι να κάνει μια εκλεγμένη κυβέρνηση. Μπορούν όμως να βροντοφωνάξουν τι να ΜΗ κάνει!

Να θέσουν και να διαμηνύσουν τα όρια των εθνικών υποχωρήσεων.

Για να μην μας ζητούνται περισσότερες από τους ξένους.

Ο διεθνής παράγοντας δεν αναζητά ποιο είναι το «δίκαιο» και ποιο είναι το «σωστό». Αν συνέβαινε αυτό, δεν θα υπήρχαν μεγάλα διεθνή προβλήματα άλυτα…

Ο Σαμαράς... απαντά στην «εφημερίδα των εθνομηδενιστών»!

Θέλει ο εθνομηδενιστής να κρυφτεί και η χαρά δεν τον αφήνει. Κάπως έτσι θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η νέα εκστρατεία λάσπης κατά του Σαμαρά από τη γνωστή εφημερίδα που έχει πάρει εργολαβία να πείσει τον κόσμο ποσό καλό είναι για τη χωρά το ξεπούλημα της Μακεδονίας.

Βλέπετε, η καθαρή στάση του Σαμαρά από το 90’ για το Σκοπιανό δυσκολεύει τον Τσίπρα και την παρέα του να ολοκληρώσουν την προδοσία τους και καταφεύγουν στα «δημοσιογραφικά τους πιστόλια» για να διαστρεβλώσουν την πραγματικότητα.

Μάταιες όμως οι προσπάθειές τους, καθώς καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται. Το μόνο που καταφέρνουν με τα βρώμικα χτυπήματα κατά του πρώην πρωθυπουργού είναι να ενισχύουν την πατριωτική πολιτική του που κράτησε και κρατά όρθια τη Μακεδονία.

Επειδή, αυτά που γράφουν τα διαβάζει ο κόσμος και γελά, αναδημοσιεύουμε άρθρο του Α. Σαμαρά στην Καθημερινή το 2008 με τίτλο «Τότε και έκτοτε» προς αποκατάσταση της αλήθειας…

Το πλεονέκτημα της ανηθικότητας…

«Γιατί, οι άλλοι καλύτεροι ήταν;». Αυτή ήταν η επωδός κάθε συζήτησης για τα πρώτα κρίματα των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στη διακυβέρνηση του τόπου, αμαρτήματα που ήταν ανησυχητικά πολλά για μια εξουσία λίγων μηνών.

Το ρητορικό αυτό ερώτημα ενσωμάτωνε μια μπαγαποντιά. Οι «άλλοι», δηλαδή το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ., μετρούσαν σαράντα χρόνια εξουσίας. Σε αυτή τη μακρά περίοδο πήραν τις μεγάλες στρατηγικές αποφάσεις, έβαλαν τη χώρα στον πυρήνα της Ευρώπης, άλλαξαν τη μοίρα των πολιτών προς το καλύτερο…

Ο Ντοστογιέφσκι, ο Πούσκιν, και οι Ευρωπαίοι λαϊκιστές…

Στην Ευρώπη ξανάρθε στη μόδα ο Ντοστογιέφσκι. Μπορεί και ο Πούσκιν. Κι αυτό διότι πρόσφατα ο Γάλλος πρόεδρος ανέφερε μια ομιλία του πρώτου για τον δεύτερο, στη διάρκεια μιας πρες κόνφερανς μαζί με τον Πούτιν στην Αγία Πετρούπολη, στις 24/5/18, στην οποία ομιλία  ο μεγάλος αυτός  Ρώσος συγγραφέας έκανε μια δραματική έκκληση για την καθολικότητα.

Λίγο αργότερα, ο νέος λαϊκιστής πρωθυπουργός της Ιταλίας Κόντε, παράφρασε (μάλλον λάθος έκανε) τον ίδιο λόγο του Ντοστογιέφσκι, στην πρώτη δική του ομιλία στην ιταλική Γερουσία.

Ο Ντοστογιέφσκι έβγαλε τον εμψυχωτικό του λόγο το 1880 στη διάρκεια επίσημης τελετής για την αποκάλυψη αγάλματος του Πούσκιν, του Ρώσου ποιητή που ήταν και ο νονός της ρωσικής λογοτεχνίας. Στον λόγο του, ο συγγραφέας ερμήνευσε το επικό ποίημα του Πούσκιν Eugene Onegin, προσαρμόζοντάς το στη δική του εκδοχή για τον κόσμο, θεωρώντας την ηρωίδα του Τατιάνα ως την αποθέωση της ρωσικής θηλυκότητας, και προσφέροντας ένα εκστατικό όραμα της ρωσικής ψυχής ως εργαλείο-φορέα της αλήθειας.

Τελείωσε δε με ένα ευρύ όραμα των σχέσεων της Ρωσίας με την Ευρώπη, που κολάκευε τόσο τους σλαβόφιλους όσο και τους φιλοδυτικούς, δυο ρωσικές σχολές σκέψεις που υπάρχουν ακόμη και σήμερα…