Πρόκειται περί… Μαραντόνα!

Χθες η Αργεντινή νίκησε με τα χίλια ζόρια, και με τη βοήθεια του Λιονέλ Μέσι, την Νιγηρία, με αποτέλεσμα να προκριθεί στον επόμενο γύρο. Αν δεν το πετύχαινε αυτό θα ήταν μια ύβρις… μια ιεροσυλία.

Μεγάλη εντύπωση όμως προκάλεσε η παρουσία του Μαραντόνα στις κερκίδες, με τον διάσημο αυτό «μάγο της μπάλας» τη μια να κοιμάται, και την άλλη να χτυπιέται σαν μαϊμού, δείχνοντας στους αντιπάλους τα μεσαία του δάχτυλα.

Όσοι δεν  ξέρουν περί τίνος πρόκειται, εξεπλάγησαν. Κάποιοι μάλιστα σοκαρίστηκαν. Τι είναι αυτά τα πράγματα; Ρωτούσαν…

Ο Μαδούρο, ο Ερντογάν, και ο… Αλέξης!

Πριν από ένα μήνα, ο «φάρος της ανθρωπότητας» (κατά τη Δούρου) Νικολά  Μαδούρο, κέρδισε τις προεδρικές εκλογές στη Βενεζουέλα, κάτι που σημαίνει ότι και για τα επόμενα έξι χρόνια η πετρελαιοπαραγωγός αυτή χώρα θα συνεχίσει να ζει το σοσιαλιστικό όραμα που της άφησε παρακαταθήκη ο Ούγκο Τσάβεζ, άλλο ένα ίνδαλμα των δικών μας κυβερνώντων, που όμως έφυγε νωρίς...

Και μπορεί ο λαός της περήφανης αυτής χώρας να ξημεροβραδιάζεται στις ουρές των ελάχιστων καταστημάτων που διαθέτουν κάποιο εμπόρευμα, ή μπορεί οι πολίτες να ξοδεύουν έως και δέκα μηνιάτικα για να αγοράσουν τέσσερα ρολά χαρτιού υγείας, όμως το γεγονός είναι ότι στις εκλογές που λέγαμε, ο Μαδούρο πήρε 5.8 εκατομμύρια ψήφους έναντι 1.8 εκατομμυρίων που πήρε ο αντίπαλός του Ανρί Φαλκόν...

Ο απόλυτος yesman… που όμως έχει άστρο!

Ξεκίνησε την πολιτική του καριέρα με σύνθημα την άρνηση. Ως κλασικός αριστερός της μπανανίας μας. Άρνηση για την άρνηση και στείρα αντιπολίτευση στα πάντα.

Γνωρίζοντας πολύ καλά ότι όπως έχουν τα πράγματα, αποκλείεται ποτέ η «ριζοσπαστική» αριστερά να αναλάβει ευθύνες εξουσίας, οπότε και αυτός έκανε επάγγελμα την «καταγγελία», όπως τόσοι άλλοι πριν απ αυτόν, ελπίζοντας πως θα περνάνε τα χρόνια, θα τον ακούνε ως «άφθαρτο» αριστερό τα χαϊβάνια «που ψηφάνε»,  και ο ίδιος θα συνεχίσει να σιτίζεται από τον κρατικό κορβανά, είτε ως βουλευτής, είτε ως κομματικό στέλεχος μέσω της κρατικής επιδότησης του κόμματός του, στηλιτεύοντας οποιαδήποτε πολιτική οποιουδήποτε κυβερνώντος, αφού ο ίδιος είναι αριστερός όπως είπαμε… και δεν έχει σχέση με το παλιό σαθρό πολιτικό σύστημα. Αρκούμενος σε ένα 3-6%, ίσα ίσα για να πέφτει ανελλιπώς η κρατική επιχορήγηση που λέγαμε.

Κούνια που τον κούναγε. Ήρθε η κρίση, και όλα τα συμπαρομαρτούντα της, ήρθαν όλα πάνω κάτω, και ο αγαναΧτισμός τον οποίο είχε σαν μόνιμη παντιέρα έγινε πλέον καθεστώς, με αποτέλεσμα τα γίδια που λέγαμε να τον στείλουν στο Μαξίμου για να μας σώσει.

Και κείνος πήγε, χωρίς να ξέρει και χωρίς να ρωτάει περί τίνος πρόκειται. Σαν το κουτάβι που βγαίνει πρώτη φορά χωρίς λουρί  στη πολύβουη λεωφόρο… αγνοώντας τους κινδύνους. Βυθισμένος μέσα στην άγνοιά του, και κυρίως μεθυσμένος από την λατρεία του ζαλισμένου πλήθους, που ανακάλυψε στο πρόσωπό του έναν νέο ηγέτη, έναν νέο μεσσία, και που πίστεψε τις σαχλαμάρες που υπόσχονταν για κατάργηση του μνημονίου, των ΜΑΤ, κλπ…

Η περιοχή με τους πιο πολλούς ψυχοπαθείς…

Δεν ξέρω αν υπάρχει ανάλογη έρευνα ή επιστημονική μελέτη για κράτη, αλλά αν υπήρχε η Ελλάδα θα ήταν σίγουρα ανάμεσα στα 5 πρώτα, όσον αφορά στους ψυχοπαθείς που κατοικούν σε αυτά.

Ειδικά επί Συριζανέλ… Εξάλλου μη ξεχνάμε το 64% του δημοψηφίσματος που από μόνο του αποτελεί μπούσουλα για το ποιόν μας.

Πάντως η μελέτη έγινε στην Αμερική, για τις 50 πολιτείες που απαρτίζουν την χώρα.

Η νικήτρια όμως δεν ήταν κάποια από αυτές αλλά η Washington DC, που δεν είναι πολιτεία, αλλά περιφέρεια. Λογικό πάντως το αποτέλεσμα, μιας κι εκεί κατοικοεδρεύουν κυρίως πολιτικοί και οι παρατρεχάμενοί τους…

Το ομορφότερο πλάσμα στον κόσμο…

Έγιναν πάλι φέτος, για 30^η φορά,  τα καθιερωμένα ετήσια καλλιστεία για τον πιο άσχημο σκύλο του κόσμου, και νικητής αυτή τη φορά αναδείχθηκε ένα αγγλικό μπουλντόγκ ονόματι Zsa Zsa.

Τα καλλιστεία έγιναν χθες Σάββατο στην πόλη Πεταλούμα της Καλιφόρνιας, και η 9χρονη πανάσχημη Zsa Zsa ανακηρύχθηκε επίσημα ως το πλέον κακάσχημο σκυλί του πλανήτη, με τον επικεφαλής των κριτών να αναρωτιέται αν «η γλώσσα της είναι αληθινή»…

ΜΥΘΟΙ ΚΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ: Η Παρθενογένεση!

Πως Μυρίζοντας το Κρίνο Γεννήθηκαν οι Συριζανέλ και οι Ψηφοφόροι τους. Και Όχι απ’ το Μοιραίο 1981-2010! 

Τρία παιχνίδια τη μέρα αδύνατο να δεις. Χτες βράδυ στο τρίτο με πήρε ο ύπνος τόσο βαθειά, που πέρασε όλη η μεταπολίτευση μπρος στα μάτια μου.
Όταν πιτσιρικάς στη Ρόδο έβλεπα Φιλανδούς τουρίστες πιο φτωχούς από μας και Σουηδούς-Νορβηγούς στο ίδιο οικονομικό επίπεδο με μία Ελλάδα ελάχιστα δανεισμένη και με μεγάλες προοπτικές.

Σαν σφαίρα πέρασε μπροστά μου όλη η περίοδος Αντρέα, Μένιου, Κοσκωτά, των πάμπερς, του υπερδιπλασιασμού του δημοσίου, της παρότρυνσης στους ΔΥ "είπαμε να κλέβετε αλλά όχι τόσα πολλά".
Των μαφιόζικων συνδικάτων των ΣταμουλοΚολάδων, του άκρατου δανεισμού, των υποτιμήσεων, των θαλασσοδανείων σε χρεοκοπημένες εταιρίες.
Κανονική Σοβιετία, όταν στη δύση ξεκινούσε η τεράστια τεχνολογική και ιατρική επανάσταση…

Σαν από καιρό σχεδιασμένα…

Κάποτε, πριν από πολλές δεκαετίες, στα πλαίσια κάποιων ερευνών που έκανα λόγω σπουδών (σε ξένο πανεπιστήμιο), είχαν πέσει στα χέρια μου παλιά απόρρητα διαβαθμισμένα έγγραφα του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, που είχαν «ανοίξει» πρόσφατα, και με βάση τα οποία υπήρχε από τη δεκαετία του ‘50 σχέδιο (επί χάρτου) των Αμερικανών για συνεκμετάλλευση του Αιγαίου, ανεξαρτητοποίηση της Δ. Θράκης, και πρόσβαση της Γιουγκοσλαβίας στον Θερμαϊκό, με κοινή χρήση του λιμανιού της Θεσσαλονίκης στο οποίο θα δημιουργούνταν μεγάλη ελεύθερη εμπορική ζώνη.

Η δε Θεσσαλονίκη προορίζονταν για μια πολυεθνική, πολυπολιτισμική, εμπορική (και όχι μόνο) πρωτεύουσα των κάτω Βαλκανίων.

Μιλάω για εποχή ψυχρού πολέμου, πολύ πιο πριν από την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, και πολύ πιο πριν από ΑΟΖ κλπ...

Αυτούς θέλαμε, αυτοί μας κυβερνούν…

Όταν ήταν στο 3% ήταν όλο μαγκιά. Ολημερίς ξημεροβραδιαζόντουσαν στις πλατείες, στα πεζοδρόμια, και στα τηλεοπτικά πάνελ, έχοντας ως «επάγγελμα» το να καταγγέλλουν, να λοιδορούν, να βρίζουν, να φτύνουν, και να απειλούν τους όποιους κυβερνώντες, οι οποίοι όλοι ανεξαιρέτως ήταν τσιράκια και ενεργούμενα των ξένων συμφερόντων, πουλώντας φύκια για μεταξωτές κορδέλες και μοιράζοντας άχυρο στον ζαλισμένο λαό.

Άρνηση για την άρνηση, και καταγγελία των πάντων. 

Αυτοί ήταν οι συριζαίοι, οι άδολοι αγωνιστές, που αν ποτέ κυβερνούσαν θα μας δίδασκαν δημοκρατία, ήθος,  και αξιοπρέπεια. Εξάλλου, όπως αποδείχθηκε ήξεραν πολύ καλά τι κάνουν. Όποιος ήταν τρόφιμος των «λαοδικείων» του Μάκη, του πολυπράγμονα Αυτιά, ή όποιος έστηνε μια πρόχειρη «επανάσταση» σε κάποια πλατεία, κατέληξε βουλευτής ή ακόμη και υπουργός. Τυχαίο;

Ο Ρωμανιάς, μου λένε, κοιμόνταν σε τροχόσπιτο στο πάρκινγκ του ΣΚΑΙ, για να είναι φρέσκος κάθε πρωί χαράματα να ξεδιπλώσει στον Αυτιά το όραμά του για πλέρια δημοκρατία και για αυξήσεις των συντάξεων.

Και μετά ήρθαν τα πάνω κάτω, κι από δω παν κι άλλοι…

Let Me Show You The World In My Eyes...

Depeche Mode

Αντί για λαό έχει τη Γερμανία…

Ο ίδιος φιλοδοξεί να τον κρίνει η ιστορία. Αν ήξερε πόσο αμείλικτη είναι ίσως το απευχόταν. Γιατί η ιστορία θα γράψει ότι δεν πέρασε από τη χώρα πρωθυπουργός πιο υποκριτής, πιο ψεύτης, πιο αμοραλιστής. Μπροστά στον οποίο ο Ανδρέας Παπανδρέου ωχριά ως λαοπλάνος. Με τη διαφορά ότι ο Ανδρέας δεν πούλησε την πατρίδα του.

  

Τον Ιανουάριο του 2015 πάνω από 2,5 εκατομμύρια ψηφοφόρων τον ψήφισαν για πρωθυπουργό. Όχι επειδή ήταν νέος και ωραίος, αλλά επειδή υποσχόταν να ορθώσει ανάστημα στους δανειστές που ταπείνωναν τη χώρα, σε αντίθεση με τις προηγούμενες κυβερνήσεις…