Μωρέ θα φύγουν και θα ‘ναι μέρα μεσημέρι…

Καμιά φορά σκέφτομαι ότι τρομαγμένοι από τις αναμνήσεις της περιόδου 2010-15 έχουμε υπερεκτιμήσει τις δυνατότητες των ΣΥΡΙΖΑίων και θεωρούμε ότι αυτοί οι τύποι είναι πολιτικά εφτάψυχοι. Ότι πάλι την τελευταία στιγμή κάτι θα βρουν να κάνουν ώστε να κατσικωθούν άλλη μια τετραετία στην εξουσία. Μπούρδες. Έχουμε καταντήσει όλοι φοβικοί άνευ λόγου και αιτίας.

Φίλοι και γνωστοί μου λένε τακτικότατα: «Αυτοί δεν θα φύγουν, άκου με που σου λέω. Δεν ξέρω τι θα κάνουν, αλλά δεν πρόκειται να φύγουν.» Κι όταν τους λέω ότι θα φύγουν ωραιότατα και κανονικότατα, ότι θα χάσουν τις εκλογές όποτε γίνουν και ότι τα απομεινάρια της κοινοβουλευτικής τους ομάδας θα σωριαστούν ξέπνοα και με κατεβασμένα αυτιά στα έδρανα της αντιπολίτευσης, με κοιτάζουν γεμάτοι δυσπιστία, σα να μου λένε πως είμαι αφελής που πιστεύω αυτά τα αυτονόητα…

Ξεδιάντροποι, θρασείς, και πάνω απ’ όλα αμετανόητοι…

Μπορεί εδώ και κάποια χρόνια να έχει γίνει μόδα η απαξίωση της μεταπολιτευτικής πολιτικής σκηνής στη χώρα μας, όμως υπάρχουν κάποια σημεία που θα πρέπει να διευκρινιστούν.

Η Ελλάδα, στον 20^ο αιώνα έζησε πολέμους, εμφύλιο, και πολλές δικτατορίες. Χώρια η γενικευμένη φτώχεια.

Η τελευταία δικτατορία έληξε το 1974… μόλις χθες… ένα πετάρισμα των ματιών δηλαδή, από ιστορικής πλευράς.

 Από το 1974 και μέχρι σήμερα η χώρα μας έζησε ίσως την μακροβιότερη περίοδο πολιτικής και δημοκρατικής ηρεμίας στην ιστορία της, με τις κυβερνήσεις διαφόρων κομμάτων να εναλλάσσονται ειρηνικά στην εξουσία.

Παράλληλα, τα τελευταία 45 περίπου αυτά χρόνια έφεραν στη χώρα μια πρωτοφανή οικονομική ανάπτυξη, με αποτέλεσμα να υπάρχουν μια δυο (και παραπάνω) γενιές που δεν έχουν γνωρίσει την πείνα, την στέρηση, και πάνω απ’ όλα την καταστολή του χωροφύλακα…

Το ιστορικό διάγγελμα ενός... ανιστόρητου δήθεν.

Σε ένα αλωνοχώραφο, που όπως λέγεται, επέλεξε ο εξ' απορρήτων κολλητός του και γνώστης της υπαίθρου, αναπλ. Υπουργός Υγείας, Παύλος Πολάκης, ο Πρωθυπουργός κρυμμένος και με ένα στρατό ολόκληρο, να τον προστατεύει από τους παραληρούντες οπαδούς του... που εν χορώ τον αποθέωναν, έκανε το επικολυρικό του διάγγελμα προς τον  ελληνικό λαό για την έναρξη της προεκλογικής περιόδου, όπου σε μια μοναδική στιγμή ειλικρίνειας, από κοινού με το επικοινωνιακό επιτελείο του ΣΥΡΙΖΑ, κατέφυγαν στον χώρο της μυθοπλασίας για να πλαισιώσουν συμβολικά το... παραμυθένιο τους αφήγημα... χωρίς δράκους και κόλλυβα... της Εξόδου της χώρας από το δικό του Μνημόνιο και την επονείδιστη Κρίση που ο ίδιος μας τράταρε...

  

Την εμμονή της παρούσας κυβέρνησης με την επικοινωνία ανέδειξε η επίσκεψη του πρωθυπουργού μας στην Ιθάκη. Ο Αλέξης Τσίπρας και σύσσωμο το Μαξίμου, δεν αντιστάθηκαν και ιδιαίτερα πολύ στον πειρασμό να στήσουν δακρύβρεχτο επικοινωνιακό πανηγυράκι, παρά τις νωπές μνήμες από την ανείπωτη τραγωδία στο Μάτι της Αττικής με την εκατόμβη των νεκρών, για την οποία, πάλι ο ίδιος και οι συνεργάτες του ευθύνονται... 

Dead man walking: Προσκλητήριο στα "ζόμπι"...

Απ' όλα τα "διαγγέλματα" του Τσίπρα μέχρι στιγμής, το χθεσινό επρόκειτο να είναι το πιο "θριαμβευτικό", το πιο "δοξαστικό", το πιο "πανηγυρικό"...

Για την "έξοδο" από το Μνημόνιο.

Και κατάντησε να είναι παγερά αδιάφορο (για την κοινή γνώμη), θλιβερό (για τον ίδιο) και μίζερο (για τους δικούς του που το ηθικό τους, βρίσκεται πια στο ναδίρ).

Στο διαδίκτυο έγινε "πάρτυ" - εναντίον του!

Η Αντιπολίτευση τον αντιμετώπισε με ομοβροντίες καταγγελιών. Με πλήρη απαξίωση. Αλλά δίχως πάθος. Σαν να αναθεμάτιζαν ένα φάντασμα από το παρελθόν. Όχι σαν να πολεμούσαν ένα "φοβερό" αντίπαλο... Ο ξένος τύπος τον αποδόμησε πλήρως.

Το πιο σημαντικό: οι αγορές τον... ξεπάτωσαν! Το Χρηματιστήριο πέφτει ξανά. Εν μέρει λόγω και διεθνών αναταραχών, βέβαια. Σε Τουρκία και Ιταλία...

Παρ' όλα αυτά, ενώ τελειώνει το Μνημόνιο της χώρας, θα έπρεπε το δικό μας να αντιστέκεται κάπως. Ή και να "τσιμπάει" ακόμα...

Κερδάμε… κι αυτό βγαίνει προς τα έξω!

Έζησα να το δω κι αυτό… θερμή και ιδιαίτερα ενθουσιώδη υποδοχή επεφύλαξαν στον πρωθυπουργό της καρδιάς μας οι κάτοικοι της ομηρικής Ιθάκης.

Οι οποίοι κάποτε, τα παλιά τα χρόνια, μπορεί να είχαν ξεχάσει τον βασιλιά τους, εκτός βέβαια από τον Άργο τον μούργο,  αλλά όπως φάνηκε χθες δεν ξέχασαν τον σύγχρονο Οδυσσέα, τον βασιλιά των προσδοκιών μας, τον  «πολυμήχανο» Αλέξη.

Τον οποίο περίμεναν πως και πως, με αγωνία και με αγωνιστικό παλμό στην προκυμαία του νησιού, μόνο που αυτός τους αιφνιδίασε καταφτάνοντας με ελικόπτερο!

Μικρή η ζημιά διότι ούτως ή άλλως οι περισσότεροι από εκείνους που τον περίμεναν με λαχτάρα ήταν ήδη ειδοποιημένοι και είχαν πάρει από νωρίς τις θέσεις τους δίπλα στο ελικοδρόμιο. Με τάπερ, νερά, και πλαστικές καρέκλες…

Έτσι θε να γίνει…

Επιτέλους! Ο Αλέξης το είπε και το έκανε… έστω λίγο καθυστερημένα.

Μας έβγαλε από το μισητό μνημόνιο, και μας έκανε και πάλι κύριους του εαυτού μας.

Χωρίς αλυσίδες και δεσμά, και χωρίς τον μπαμπούλα του Βερολίνου πάνω από το κεφάλι μας.

Μπορεί να μην το έσκισε μέσα σε μια νύχτα, όπως υπόσχονταν κάποτε, αλλά με μεθοδική δουλειά, με αίμα και ιδρώτα, παλεύοντας με τα θηρία εντός και εκτός της χώρας, κατάφερε τελικά να μας επαναφέρει στο κλαμπ των ισχυρών και κυρίαρχων κρατών.

Δεν ήταν όμως μόνος… είχε στιβαρή στήριξη… να τα λέμε αυτά.

Διότι θα ήταν άδικο να πιστώσουμε μόνο στον Αλέξη  αυτή την περήφανη νίκη του ελληνισμού.

Θα ήταν άδικο για όλους εκείνους τους αγωνιστές του φωτός, που στην πιο κρίσιμη στιγμή για τη χώρα, βάλανε πλάτη και όλοι μαζί βοήθησαν να γίνει το ακατόρθωτο: Να ανασάνουμε ξανά ελεύθεροι.

Αναφέρομαι σε βασικούς πρωταγωνιστές του σημερινού θριάμβου μας, όπως τον Δρα Μπαρουφάκη, τον Λαφαζάνη, τον Λαπαβίτσα, την Ζωζώκα, την Ραχήλ, την Βαλαβάνη, τον (σπινθηροβόλο) Στρατούλη, την Άντζι Σαμίου, και όλους εκείνους τους άφθαρτους αριστερούς δημοκράτες, που στην πρώιμη φάση της Πρώτης Φορά Αριστεράς, πάλεψαν με το τέρας και νίκησαν…

Whodunnit...

The Reindeer Section

Ο "ευλαβής" Βερύκιος ζητά συγγνώμη…

Με δήλωση του στο εκκλησιαστικό πρακτορείο «Romfea» ο Δήμος Βερύκιος ζήτησε συγγνώμη δημόσιως από τον Θεό, την Παναγία και τον λαό για την προκληκτική φωτογραφία που «ανέβασε» με την «Παναγιά την Αρουραία».

Ο γνωστός δημοσιογράφος και αντιπρόεδρος του τηλεοπτικού σταθμού Alpha στον προσωπικό του λογαριασμό στα social media χρησιμοποίησε μία εικόνα που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο, προσβλητική για την Παναγία από την οποία έβγαιναν τρωκτικά... Μετά τον σάλο που προκάλεσε, αφαίρεσε την προσβλητική εικόνα και με δήλωσή του ζητά συντετριμμένος συγνώμη για αυτό το σφάλμα τονίζοντας ότι παραπλανήθηκε επειδή έψαχνε γρήγορα μια φωτογραφία στο διαδίκτυο. 

Ολόκληρη η δήλωση του κ. Δ. Βερύκιου είναι η ακόλουθη:

«Με πόνο ψυχής και πραγματικη συντριβή αισθάνομαι την ανάγκη να ζητήσω συγνώμη πρώτα και πάνω από όλους, από τον Τριαδικό Θεό και την Υπεραγία Θεοτόκο, που κατ' επανάληψη και οπότε αυτό χρειάστηκε, αποτέλεσαν στήριγμα και παρηγοριά στη ζωή μου…

Άλλοι γιορτάζουν και άλλοι κλαίνε…

Εδώ και πολλά χρόνια, από τότε δηλαδή που μπήκαμε σε κρίση κι ακόμη να σηκώσουμε κεφάλι, έχω πέσει μέσα σε αρκετές προβλέψεις μου σχετικά με τις πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις.

Κάτι που δεν απαιτεί ούτε ειδικά πτυχία, ούτε ιδιαίτερη απόρρητη πληροφόρηση, ούτε επικοινωνία με πρεσβείες, ή ακόμη και με το σύμπαν (αλά Κονιόρδου).

Απαιτεί απλά κοινό νου, και στοιχειώδη αντίληψη των τεκταινομένων.

Κάτι που λείπει από τον περισσότερο κόσμο, ο  οποίος (να τα λέμε αυτά) μέχρι πρόσφατα δεν ασχολούνταν ούτε με την πολιτική, ούτε με την οικονομία, και περιορίζονταν στην ενημέρωση του από το ΝΤΑΟΥΝ ΤΑΟΥΝ, τις άπειρες αθλητικές εφημερίδες, και την … Ρούλα Κορομηλά, με τους πιο ψαγμένους να ακούνε Τράγκα και να διαβάζουν Χίο…

Γλεντάμε μεν, φοβόμαστε δε…

Σήμερα, μια ιστορική μέρα… μια μέρα για πανηγυρισμούς… αφού επιτέλους ο Αλέξης μας έβγαλε από τα μνημόνια στα οποία μας είχαν ρίξει οι πουλημένοι προηγούμενοι, εγώ ο ποταπός όχι μόνο δεν χαίρομαι, όχι μόνο δεν συμμετέχω στα αυθόρμητα γλέντια που στήνονται απ’ άκρη σε άκρη της επικράτειας, αλλά γκρινιάζω.

Και δεν γκρινιάζω επειδή πιστεύω ακράδαντα ότι σε μερικούς μήνες θα  παρακαλάμε τους «κσαίνοι τοκογλύφοι» να μας δανείσουν και πάλι, ούτε επειδή υπολογίζω πως κατά τα Χριστούγεννα οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι θα πληρωθούν, αν πληρωθούν, με φασόλια εισαγωγής…

Όχι… γκρινιάζω για την εγκληματικότητα. Αυτήν που έχει χτυπήσει κόκκινο επί Σύριζα, και για την οποία η κοινωνία μοιάζει να έχει πάθει ανοσία…