Γράψτε τις 17 μονάδες (...και βλέπουμε)…

Ένα σχόλιο για τις δημοσκοπήσεις που άρχισαν ήδη να βγαίνουν εν όψει των βουλευτικών εκλογών – τρεις εβδομάδες έμειναν πια, και ίσως είναι οι πιο κρίσιμες εκλογές που έχουν γίνει τις τελευταίες δεκαετίες.

Τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων, όπως δημοσιεύονται, πρώτον ίσως μπερδεύουν πολλούς από σας και δεύτερον, είναι – ξανά – κάπως «πειραγμένα»!

Υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ, εννοείται…

Το είδαμε και πριν τις πρόσφατες ευρωεκλογές: μέχρι και το πρώτο κύμα των exit polls ήταν τέτοιο το bulling του ΣΥΡΙΖΑ, που οι δημοσκόποι έβγαζαν αποτελέσματα τα οποία υπερτιμούσαν συστηματικά τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ - και υποτιμούσαν συστηματικά τη διαφορά από την – πρώτη – ΝΔ.

Τώρα έχουμε ξανά… τα ίδια!

·       Πρώτη παρατήρηση: Όλες οι δημοσκοπήσεις λένε ότι η «ψαλίδα ανοίγει», υπέρ της πρώτης ΝΔ βέβαια. Και λένε την αλήθεια.

Αλλά όταν δίνουν αναλυτικά ποσοστά για κάθε κόμμα, δείχνουν διαφορά γύρω στο 8-8,5%, ενώ η διαφορά στις ευρωεκλογές ήταν 9,3…

Ένας είναι ο Γραμματικάκης…

Κανονικά θα έπρεπε να περιμένω την επίσημη ανακοίνωση του ψηφοδελτίου Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ, όμως δεν μπορώ να συγκρατήσω τον ενθουσιασμό μου. Φοβάμαι, εξάλλου, μήπως την τελευταία στιγμή κατά λάθος την πρώτη θέση την καταλάβει ο Μπίστης αντί για τον Γραμματικάκη.

Αν η συνεδρίαση τραβήξει έως αργά την νύχτα, τα ποτά έχουν κάνει τη δουλειά τους, η νύστα τη δική της και ο Φλαμπουράρης ζητήσει για δέκατη φορά τον λόγο, τα λάθη παραμονεύουν.

Ακόμη και τα καλύτερα μυαλά έχουν τα όριά τους…

Εδώ δεν συμμετέχει στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας ένας Θεοχαρόπουλος, ο οποίος δεν είναι μόνον κοτζάμ πρόεδρος, είναι και υπουργός Τουρισμού.

Δεν έχω τίποτε εναντίον του Μπίστη και το βάθος της πολιτικής του σκέψης. Τέτοιο βάθος που δεν της επιτρέπει να φανεί, με αποτέλεσμα πολλοί να τον αποκαλούν γυρολόγο. Ομως ο Γραμματικάκης είναι άλλο πράγμα…

Άσε τους νεκρούς να προχωρούν…

Προσοχή, ακολουθεί παραλήρημα.

Για μένα είναι σαν χθες, αλλά για κάποιους αρκετούς συνέλληνες, που ήδη ψηφίζουν, πρόκειται για αρχαία ιστορία.

Για να καταλάβετε τι εννοώ, ένας 17αρης που τον άλλο μήνα θα ψηφίσει για το μέλλον του (και το δικό μας) το 2011 ήταν δεν ήταν 8-9 χρονώ παιδάκι.

Τι έγινε λοιπόν τότε;

Μετά από μια ανούσια πλην όμως (όπως αποδείχτηκε) κοστοβόρα κυβέρνηση του ΚΚ, τότε που καίγονταν η Αθήνα και τα ΜΑΤ του Προκόπη ήταν «ακούνητα στρατιωτάκια», συν διάφορα άλλα που δεν είναι του παρόντος (για την οικονομία της συζήτησης),  ήρθε στα πράγματα ο ΓΑΠ.

Ο οποίος αν και εξελέγη με 44% (απίστευτο ακούγεται σήμερα αυτό το ποσοστό) με κάποιες άστοχες κινήσεις και τοποθετήσεις κατάφερε ώστε να μας πάρουν χαμπάρι (και επίσημα) οι «κσαίνοι τοκογλύφοι» και να μας κόψουν τα δανεικά κι αγύριστα με τα οποία διαπρέπαμε επί δεκαετίες, διοργανώνοντας φαντεζί ολυμπιάδες, κερδίζοντας το ευρωπαϊκό κύπελο, κλπ κλπ.

«Κλιματική αλλαγή» και… ο κακός μας ο καιρός!

Κάτι εκτός επικαιρότητας, για να χαλαρώσετε κάπως το τριήμερο του ακολουθεί.

(Ίσως, τελικά αποδειχθεί πως όσα διαβάσετε παρακάτω δεν είναι εντελώς ανεπίκαιρα. Μάλλον σας προετοιμάζουν για την επικαιρότητα που έρχεται…)

Υπάρχει, λοιπόν, μια πολύ διαδεδομένη θεωρία πλέον, που προωθείται από διάφορα διεθνή κέντρα «πολιτικής ορθότητας» και υποστηρίζει ότι αυτό που ονομάζεται «κλιματική αλλαγή» θα προκαλέσει μεγάλες μεταναστεύσεις πληθυσμών από τον Τρίτο Κόσμο βορειότερα: δηλαδή στην Ευρώπη (από Αφρική και Μέση Ανατολή) και σε ΗΠΑ-Καναδά (από Μεξικό και Κεντρική Αμερική).

Ταυτόχρονα θα ανέβει, λέει, απότομα η στάθμη της θάλασσας, διάφορες παραθαλάσσιες περιοχές θα βυθιστούν και αυτό θα σπρώξει ακόμα περισσότερους πληθυσμούς να «μεταναστεύσουν» από τον Μεσογειακό νότο στην ηπειρωτική κεντρική και βόρεια Ευρώπη…

Τύμπανα πολέμου, και το εμπάργκο στη Κύπρο…

Ο Τούρκος πρόεδρος Recep Tayyip Erdogan αντιμετωπίζει όλο και μεγαλύτερη αντίσταση από τους ψηφοφόρους της χώρας του όσον αφορά στις δικτατορικές του βλέψεις.

Υπάρχει λοιπόν ένας αυξανόμενος φόβος ότι ίσως επιχειρήσει να αναλάβει στρατιωτική δράση με σκοπό να συσπειρώσει τους εθνικιστές.

Παρ’ όλα αυτά η Άγκυρα συνεχίζει να αγοράζει αμερικανικά οπλικά συστήματα, την ώρα που η Ουάσιγκτον έχει επιβάλλει εμπάργκο όπλων στην κυπριακή δημοκρατία, τον πιο προφανή δηλαδή στόχο της κακοπροαίρετης πολιτικής του Erdogan…

Βγείτε, επί τέλους, από τη «θερμοκοιτίδα»!

Τι είναι εξωτερική πολιτική;

Το ερώτημα μοιάζει κάπως παράδοξο, αλλά είναι ιδιαίτερα επίκαιρο.

Γιατί η Ελλάδα αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή μείζονες απειλές και ανακαλύπτει έκπληκτη πως ουσιαστικά… δεν έχει εξωτερική πολιτική!

Υπήρξαν δύο μεγάλες στρεβλώσεις τις οποίες σήμερα πληρώνουμε:

1.       Πρώτον, η «αριστερή στρέβλωση» - παράγωγο των αριστερών ιδεολογικών εμμονών: βαθιά «αντιπάθεια» προς τον παγκόσμιο καπιταλισμό και εχθρότητα προς κάθε έννοια συμμετοχής της Ελλάδας σε Συμμαχίες (ΝΑΤΟ) και Ενώσεις (ΕΕ) με άλλα δυτικά κράτη.

Πολιτικό της πρόταγμα μία μόνο λέξη: «Έξω»!

·       «Έξω από το ιμπεριαλιστικό ΝΑΤΟ»,

·       «έξω από τον ΕΟΚ των μονοπωλίων»,

·       «έξω οι βάσεις», «έξω οι Αμερικάνοι»…

κι ο τελευταίος να κλείσει την πόρτα!

Η… «γεωπολιτική έκλειψη» της Ελλάδας…

Από τα μέσα της δεκαετίας του ’90 – από την περίοδο Σημίτη, ακριβέστερα – μια άποψη επικράτησε πλήρως στην Ελληνική εξωτερική πολιτική.

Στην πολύ απλουστευτική εκδοχή της υποστήριζε ένα πράγμα:

Ότι την εθνική μας ασφάλεια και τα κυριαρχικά μας δικαιώματα τα κατοχύρωναν δύο πράγματα: Η ένταξή μας ως πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (και του ΝΑΤΟ, βεβαίως, και του ευρώ αργότερα) και το Διεθνές Δίκαιο.

·       Πρώτη απόρροια αυτού του δόγματος ήταν πως η Ελλάδα θα στήριζε την Ευρωπαϊκή ένταξη της Τουρκίας. Γιατί όσο η Τουρκία προσπαθούσε να μπει στην Ευρώπη, οι Βρυξέλλες θα «συγκρατούσαν» - υποτίθεται - την προκλητικότητά της έναντι της Ελλάδος. Κι όταν έμπαινε η Τουρκία στην Ευρώπη, τότε η συμπεριφορά της Τουρκίας – και έναντι της Ελλάδος, αλλά και έναντι της Κύπρου – θα ελεγχόταν και «θεσμικά» πλέον.

·       Δεύτερη απόρροια αυτού του δόγματος ήταν και η στρατηγική για την Κυπριακή ένταξη στην ΕΕ. Εν όψει ένταξης και της Κύπρου (και της Τουρκίας) το Κυπριακό θα έμπαινε σε φάση σταδιακής «εξομάλυνσης» και «πολιτικής λύσης». Χωρίς κινδύνους και χωρίς κραδασμούς.

Υποτίθεται, πάντα…

Αντίο Αλέξη…

Ηττημένος, κουρασμένος, ψαλιδισμένος ως προς τον πολιτικό του εγωισμό, χθες ο Αλέξης Τσιπρας παρέδωσε ουσιαστικά την εξουσία του. Αυτή την πολυπόθητη εξουσία για την οποία διψούσε και αποδείχθηκε πως δεν είχε κανένα φραγμό και μέτρο για να τη διατηρήσει.

Φεύγοντας από το προεδρικό Μέγαρο, μαζί έφυγε και η χειρότερη και πιο διχαστική κυβέρνηση της μεταπολίτευσης. Αν κι απομένουν μολις 20 ημερες , η χθεσινή ολιγόλεπτη τελετή αποτέλεσε προπομπό του τί θα γίνει στις 7 Ιουλίου…

Το φαινόμενο Βελόπουλος…

Είχε τα αποκλειστικά δικαιώματα διανομής και πώλησης των χειρόγραφων επιστολών του Ιησού.

Μοσχοπούλησε -χωρίς να χρησιμοποιήσει ο ίδιος- θαυματουργό φάρμακο για τη φαλάκρα.

Συνέστησε στο Ελληνικό Δημόσιο να πάρει το ομόλογο των 680 δισ. της οικογένειας Σώρρα.

Και στις ευρωεκλογές, το κόμμα του, η Ελληνική Λύση, πήρε το εισιτήριο για τις Βρυξέλλες, με 237.000 ψήφους.

Ο Κυριάκος Βελόπουλος είναι το πολιτικό φαινόμενο του 2019 – παίρνοντας τη θέση του κ. Βασίλη Λεβέντη, αλλά και του Πάνου Καμμένου: Αλλωστε, είναι οι ψηφοφόροι τους που κατά κύριο λόγο τροφοδότησαν το κόμμα του γνωστού τηλεπωλητή – και πρώην βουλευτή με το ΛΑΟΣ του Γιώργου Καρατζαφέρη…

Όλος ο θίασος επί σκηνής…

Λίγο πριν πέσει η αυλαία να θυμηθούμε τον θίασο των ανίατων ημίτρελων που κόντεψαν να μας κάνουν Σομαλία.

Η σειρά είναι τυχαία.

Δρ Μπαρουφάκης ο γκουρού της χρεοκοπίας

Παλαβίτσας

Τσαλακώτος

Δραχμαζάνης

Κατάντια Βαλαβάναινα

Ραχήλ,  η ζαβή καγκελάριος

Η ζουρλή Ζωζώ

Πάντζας…