4.2.20

Δίνουν «εξετάσεις» σε ...ξένα «ιερατεία»!


Μερικές επίκαιρες παρατηρήσεις για να μη σας μπερδεύουν διάφοροι και διάφορες με διάφορα (και… α-διάφορα).
Ξεκίνησε, εν όψει νέας σφοδρής όξυνσης των Ελληνοτουρκικών, κάποια φιλολογία με δύο αιχμές:
1.       Πρώτον, την «προσφυγή στη Χάγη»
2.      Δεύτερον, τη «συνεκμετάλλευση» στο Αιγαίο.
Ηττήθηκαν ως προπαγανδιστικές εκστρατείες και τα δύο.
Ηττήθηκαν κυρίως γιατί παρά το βομβαρδισμό από σχετικές ομιλίες, δημοσιεύσεις και τηλεοπτικά λογύδρια, τελικώς στην κοινή γνώμη απομονώθηκαν.





Αυτό δεν σημαίνει ότι το «ξέχασαν» και δεν θα επανέλθουν αργότερα.
Σημαίνει απλώς ότι ΔΕΝ έπεισαν. Κάποιοι, μάλιστα, ενόχλησαν σφόδρα την κοινή γνώμη.
Ας δούμε τι εννοούσαν. Για να καταλάβουμε που το πάνε.
Όπως έχουμε γράψει, η προσφυγή στη Χάγη είναι πάγια θέση της Ελληνικής διπλωματίας (από το 1976).
Όμως αυτό δεν το δέχεται η Τουρκία!


Χρονικό μιας προαναγγελθείσας εξέγερσης…


Το είδαμε κι αυτό, και οσονούπω θα δούμε ακόμη περισσότερα.
Για την «αυθόρμητη» εξέγερση των ικετών της Μόριας λέω, που χθες έθεσαν το νησί της Λέσβου σε κατάσταση συναγερμού και επί ποδός πολέμου.
Μέχρι και στρατιωτικό ελικόπτερο σηκώθηκε, με τους υπεύθυνους της αστυνομίας να επιτηρούν από ψηλά τις «μεθοδευμένες» και κατευθυνόμενες κινήσεις των οργισμένων διαδηλωτών.
Με τα ΜΜΕ (όσα ασχολήθηκαν) να πέφτουν από τα σύννεφα. Κανείς δεν το περίμενε… χα χα χα.



Και με τους κατοίκους του νησιού να χτυπάνε τις καμπάνες, να ζητούν αστυνομική προστασία και επέμβαση, και γενικώς να είναι σε κατάσταση «αμόκ».  Κάποιοι μάλιστα ζήτησαν και την επέμβαση του στρατού!
Αλήθεια όμως, τι να κάνει ο στρατός; Εδώ τα ΜΑΤ κι απαγορεύεται να χρησιμοποιήσουν τα κλομπς τους ή να ασκήσουν οποιαδήποτε μορφή βίας… οι στρατιώτες τι θα κάνουν;
Θα απωθήσουν τους εξοργισμένους «πρόσφυγες» με τις φωνές τους; Θα τους κάνουν κινήσεις αϊκίντο;


3.2.20

Όλα θολά κι απαίσια…


Δεν είχε χθες My Style Sucks, οπότε έβλεπα  στις ειδήσεις το περιστατικό με τον τζιχαντιστή στην Αγγλία, που μαχαίρωσε δυο ανυποψίαστους πολίτες, αλλά στη συνέχεια έσπευσε η αστυνομία η οποία και τον σκότωσε σε χρόνο ντε τε πυροβολώντας τον.
Και πολύ καλά έκανε.
Και δυστυχώς θυμήθηκα τα δικά μας… όπου αν τυχόν συνέβαινε κάτι παρόμοιο, ούτε ψύλλος στον κόρφο των αστυνομικών.

Σύντομα κοντά σας...

Θα τους είχαν μπουζουριάσει ήδη, ενώ όλα τα ΜΜΕ και μεγάλο μέρος της κοινωνίας θα τους σταύρωνε ως ανάλγητους, μπορεί και φασίστες.
Ξέρετε στην μπανανία μας απαγορεύεται η χρήση όπλου ακόμη κι από αστυνομικούς αν προηγουμένως δεν έχουν δεχτεί πυροβολισμό.
Άρα το να σφάζει κάποιος μέσα στο δρόμο αθώους πολίτες δεν δικαιολογεί την χρήση όπλου από την αστυνομία...

16.1.20

Οι χαλεποί καιροί και οι άκαιρες επιλογές…


Πάει κι αυτό.
Στην «προεδρολογία» και στην «ονοματολογία» αναφέρομαι, στις οποίες έβαλε αιφνιδιαστικό τέλος χθες βράδυ ο Κυριάκος, προτείνοντας μια γυναίκα για το ανώτατο αξίωμα της χώρας.
Μια καλή επιλογή θα έλεγα, αν οι καιροί ήταν διαφορετικοί.
Μια επιλογή που ίσως θα ταίριαζε σε άλλες εποχές, ανώδυνες, όπως τότε που η Ελλάδα προχωρούσε μπροστά, με το ευρωκύπελλο, τους Ολυμπιακούς, τα άπειρα δάνεια, τις Καγιέν, τα Κοχίμπας, την ανάπτυξη, κλπ. κλπ.




Τότε που οι ουρανοί φαίνονταν δικοί μας, το χρήμα (μαύρο και μη) έρρεε ανεξέλεγκτα, και που ο τελευταίος Μήτσος από τον Δενδροπόταμο είχε καινούργια μπέμπα (με 72 δόσεις), και «πάγαινε» ταξίδι του μέλιτος στο Μπαλί…
Τότε που όλα ήταν μερβεγιέ.
Σήμερα όμως, με όλους τους κινδύνους που περάσαμε, με όλα τα χαστούκια που φάγαμε,  και με όλες τις απειλές που δεχόμαστε από παντού, η εν λόγω επιλογή μοιάζει άκαιρη.
Μοιάζει εκτός τόπου και χρόνου… τζούφια…


14.1.20

Η (ενδεικτική) ιστορία της … κυρά Σούλας.


Έχω μια συνάδελφο έξω καρδιά και φουλ εργατική. Την Χρυσούλα.
Όλοι τη φωνάζουμε κυρά Σούλα.
Δημοκράτισσα και πασοκτσού από τα γεννοφάσκια της. 



Έχει να λέει, πως το 1977 έχασε τον γάμο της αδελφής της διότι μιλούσε ο Ανδρέας στην Πλ. Αριστοτέλους.
Έμεινε μάλιστα ελεύθερη, διότι δεν είχε χρόνο για  «γαμπρίσματα»… προείχε η προκοπή του τόπου (χώρια που ήταν ερωτευμένη με τον μονίμως παντρεμένο  Άκη Τσοχατζόπουλο), οπότε και έμεινε στο ράφι.
Για τέτοια σοσιαλίστρια μιλάμε…


19.12.19

Έχουμε χούντα αφού…


«Έχουμε χούντα!» φωνάζουν δεξιά κι αριστερά οι κάθε είδους μπαχαλάκηδες και οι διάφοροι επαγγελματίες αλληλέγγυοί τους…
Γιατί; Διότι όταν η αστυνομία προσπαθεί που και που να επιβάλλει τον νόμο, κι υπάρχει αντίσταση, τότε πέφτουν μερικές φάπες. 



Αυτές όμως οι φάπες της αστυνομίας συνιστούν χούντα κατά τους επαγγελματίες «αντιεξουσιαστές».
Οι οποίοι έχουν σταθερή πολιτική, και όχι μόνο, στήριξη από τους διάφορους βολεμένους «επαναστάτες» δικηγόρους, αΧτιβιστές, πολιτικάντηδες, και κυρίως τον Σύριζα, ο οποίος μπορεί να έγινε κυβερνητικό κόμμα, αλλά ακόμη πάσχει από τις εγγενείς παιδικές του ασθένειες. Από το σύνδρομο των συνιστωσών του… Από «λαφαζανισμό»…

16.12.19

Συνηθίσαμε το τέρας…


Εδώ και πάρα πολλά χρόνια η Ελλάδα έχει γίνει χειρότερη από το Σικάγο της ποτοαπαγόρευσης. Και εκεί τουλάχιστον υπήρχαν «κανόνες», και τα όποια θύματα δεν ήταν ούτε τυχαία, ούτε απλοί φιλήσυχοι πολίτες, ούτε αθώοι…
Στα καθ’ ημάς όμως, η  εγκληματικότητα και η κάθε είδους παραβατικότητα έχουν χτυπήσει κόκκινο, με τον καθένα από εμάς εν δυνάμει στόχο ή θύμα του κάθε κακοποιού, που ζει το όνειρο.



Κι αυτό διότι η χώρα μας, συρόμενη πάντα πίσω από τις (διεθνείς) εξελίξεις, αποφάσισε πριν από κάποιες δεκαετίες να προσαρμόσει την ποινική νομοθεσία και το σωφρονιστικό της σύστημα με τις πιο φιλελεύθερες και «ανθρωπιστικές» κυρίαρχες διεθνείς τάσεις…


12.12.19

Soothsayer...

Buckethead




Tο ψυχογράφημα του 31% του ΣΥΡΙΖΑ…


Κατά καιρούς, μετά από εκλογικά αποτελέσματα, δημοψηφίσματα, δημοσκοπήσεις, έχει γίνει αναφορά στην «σοφία» του Ελληνικού λαού.
Πέραν του φιλοφρονητικού χαρακτήρα της εκτίμησης αυτής από πολιτικούς, θα πρέπει να κρύβεται και κάποια δόση αλήθειας σε αυτό. 



Έτσι σαν έκπληξη για πολλούς αποτελεί το γεγονός της υποστήριξης του ΣΥΡΙΖΑ, τόσο κατά τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές, όσο και πέντε μήνες μετά, από ένα ποσοστό του 31% του λαού αυτού.
Κάποιοι θα περίμεναν ίσως,ότι το κόμμα αυτό μετά από μια επιεικώς χαρακτηριζόμενη, ως αποτυχημένη, στα όρια του καταστροφικού, πορεία,θα διαλυόταν στην κυριολεξία στα «εξ ων συνετέθη», επανερχόμενο στο 4%. Σε κάθε περίπτωση ότι το ποσοστό του θα ήταν πολύ χαμηλότερο από αυτό…