Όταν οι αλήθειες ακούγονται από τα λάθος στόματα

 

Απέδειξε σήμερα η Χρυσή Αυγή γιατί έχει γίνει μόδα. Γιατί σε ορισμένα θέματα δεν είναι "κότες" σαν  εμάς τους παραδοσιακούς δεξιούς, που έχουμε κάτσει όλη τη μεταπολίτευση να τρώμε σφαλιάρες για τις μαλακίες άλλων (εκτός αν ο επί συμμοριτοπόλεμου πρωθυπουργός ήταν ο μετέπειτα αρχηγός της... Ένωσης Δεξιάς και ο Καραμανλής δεν έφυγε εξ' αιτίας της προβοκάτσιας του ΙΔΕΑ).

Προκαλεί, κατά την άποψη μέρους της μπλογκόσφαιρας, η Χρυσή Αυγή επειδή στην Τ.Ο. Αγρινίου απεφάνθησαν πως το όλο θέμα με τους νεκρούς του Πολυτεχνείου είναι μια μούφα.
Για νέο μας το λέτε?

Αλλά ξέχασα, δεν κάνει να ακουμπάμε το ιερό τέρας της μεταπολιτευτικής μας κατάντιας, τη νύχτα δηλαδή που προδιεγράφη το τέλος της ενιαίας Κύπρου. Όταν έπεσε ο "ενοχλητικός" Παπαδόπουλος για να έρθει ο "βολικός" Ιωαννίδης, και το επόμενο καλοκαίρι να θρηνούμε τη μισή Κύπρο. Κάνει τζιζ. Και δώσε τάισμα με το κουτάλι την προπαγάνδα στα παιδάκια για τη γιορτή της Διαμαντοπούλου, του Παπουτσή και των άλλων καλόπαιδων που μας "έσωσαν" από τη Χούντα. Άσχετα αν η Χούντα έπεσε μετά από 9 περίπου μήνες... μόνη της! και άσχετα αν ανταμοίφθηκαν πλουσιοπάροχα για την... προσφορά τους.

Θα κάνουμε μια μικρή αναφορά σε ορισμένα στοιχεία που πιστοποιούν το παραπάνω, πιο αναλυτικά θα τα πούμε σε 10 μέρες. Επιγραμματικά:

-Πόρισμα Σαμπάνη, επί Α. Παπανδρέου: Δεν υπάρχουν νεκροί εντός πολυτεχνείου. Το ίδιο με το πόρισμα Τσεβά επί Καραμανλή. Οι περίπου 20 νεκροί εκείνης της νύκτας ήταν εκτός Πολυτεχνείου, με τους μισούς περίπου να είναι άτομα μεγάλης ηλικίας που πέθαναν από ανακοπή καρδιάς

-Και ο Πρύτανης, μετά την καταμέτρηση των φοιτητών εκδίδει πόρισμα περί του μη θανάτου φοιτητών.

-Ο Σκευοφύλαξ, οδηγός του άρματος, είναι κατηγορηματικός πως δεν υπήρχαν άτομα στην πύλη και ο μόνος τραυματισμός, στο πόδι από θραύσματα, υπήρξε της μετέπειτα καθηγήτριας στο Πολυτεχνείο Ρηγοπούλου.

-Υπάρχει φυσικά η "δακρύβρεχτη" ιστορία με την Ηλένια, που αποδείχτηκε γνωστό μοντέλο από τη Νέα Ζηλανδία ονόματι Νάνσυ Κρίντλαντ.

Αυτά για λίγη τροφή για σκέψη προς το παρόν.

Στα δικά μας τώρα. Ο λαός της πρωτεύουσας κατέβηκε στους δρόμους εκείνη τη μέρα. Ασχέτως αν δεν ήξερε τι θα επακολουθήσει στη μεταπολίτευση και εμείς καθόμαστε και λέμε τώρα εκ του ασφαλούς ότι και η Χούντα μια χαρά ήταν, μην ξεχνάμε ότι ήταν Χούντα! Και φυσικά και πρέπει να εορτάζεται η αντίσταση του ΛΑΟΥ σε όσους κατέλυσαν τη Δημοκρατία. Αλλά όχι να γίνεται αυτό το αριστερίζον πανηγυράκι φόρου τιμής στο κάθε λαμόγιο της μεταπολίτευσης.

Καιρός είναι να ξυπνήσουμε στη "δεξιά" και να τιμήσουμε τους Δημοκρατικούς μας αγώνες όπως μας αξίζει, και να μην περιμένουμε να βγάλουν το φίδι από την τρύπα τα... ορφανά του Χίτλερ.

TopGunZ