Οι πρόστυχες συκοφαντίες καταρρέουν!

Σε αυτή τη χώρα τσίρκο που ζούμε, επόμενο είναι να κυριαρχούν οι τσιρκολάνοι.

Τα καρακατσουλιά. Και  σε όλους σχεδόν τους τομείς.

Και όλοι οι υπόλοιποι να τους χαζεύουμε, και πολλοί μάλιστα να τους χειροκροτούμε κιόλας.

Έχουμε, λέει, δημοκρατία, και άρα και ισονομία.

Όλοι είμαστε ίσοι απέναντι στο κράτος, τόσο στα δικαιώματα, όσο και στις υποχρεώσεις.

Αυτό είναι ένα από τα κλισέ, που χρησιμοποιούνται ευρύτατα για να δικαιολογηθεί το μπάχαλο που ισχύει στην πραγματικότητα, και για να ξεγελιούνται οι ιθαγενείς με λαμπερά μπιζού και καθρεφτάκια.

Διότι, όπως είχε πει ο μεγάλος Ανατόλ Φρανς (αν δεν κάνω λάθος), το μεγαλείο της ισονομίας στην δημοκρατία έγκειται στο ότι οι νόμοι απαγορεύουν εξίσου στον ζάπλουτο, και στον άστεγο, να κλέβει ψωμί, και να κοιμάται κάτω από τις γέφυρες…

Και πουθενά δεν φαίνεται καλύτερα η εγγενής ανισότητα του κατά βάσει πλουτοκρατικού μας συστήματος, από ότι στην υποχρέωση όλων των Ελλήνων (αρρένων) για στρατιωτική θητεία.

Και όπως σε κάθε πλουτοκρατικό σύστημα, έτσι και στο δικό μας, εκτός από τους κεφαλαιοκράτες (που κάνουν κουμάντο), χρειάζονται και οι γελωτοποιοί, για να διασκεδάζουν τους αφέντηδες μας.

Για αυτό, όπως οι γόνοι πλούσιων επιχειρηματιών, εφοπλιστών, και άλλων πυλώνων του κράτους μας δεν πάνε φαντάροι, ή αν πάνε αυτό γίνεται σε καμιά πρεσβεία του εξωτερικού,  σε κανένα γραφείο υπουργού, ή το πολύ πολύ σε κανένα πολεμικό μουσείο της Αθήνας, έτσι και οι «καραγκιόζηδες» που τους διασκεδάζουν, σπάνια εκτελούν το πατριωτικό τους καθήκον.

Ξέρετε πολλούς λαμπερούς νέους μας, μέλη του σταρ σύστεμ,  που να πήγανε φαντάροι;

Εδώ, μέχρι και ο σιτεμένος γκόμενος ενός θηλυκού καραγκιόζη της τιβί, γλιτώνει την (45ημερη!!!) θητεία του, εξ αντανακλάσεως!

Χάρη στο ότι είναι ερωτικός σύντροφος μιας μπίμπο, που όμως μπορεί να σηκώνει το τηλέφωνο και να μιλάει με υπουργούς!

Αυτή είναι η Ελλάδα… Τι να κάνουμε;

Σήμερα όμως συγχύστηκα ιδιαίτερα, διότι όπως διάβασα σε εφημερίδα, ο μεγάλος αοιδός Νίκος Οικονομόπουλος, αυτός ο πολλά υποσχόμενος καλλιτέχνης με το βαμμένο ξανθό μαλλί, λοιδορείται από τις παλιοφυλλάδες επειδή πήρε απαλλαγή (Ι5) από το πολεμικό ναυτικό λόγω «χρόνιων νευρωσικών εκδηλώσεων».

Και μάλιστα, τον εγκαλούν οι παλιολινάτσες δημοσιογράφοι, αυτοί οι μίσθαρνοι κονδυλοφόροι, επειδή, λέει, κάθε φορά που ο νεαρός περνούσε από τις αδιάβλητες ψυχιατρικές εξετάσεις του ναυτικού, και απαλλάσσονταν (λόγω βλακείας ή τρέλας, δεν έχει σημασία), αυτός αμέσως μετά ή έβγαζε πετυχημένο δίσκο, ή έκανε πετυχημένες εμφανίσεις στις πίστες των νυχτερινών κέντρων, εκεί που πάλλεται η πραγματική καρδιά της Ελλάδας (ολέ).

Κάποιοι μάλιστα, τον ειρωνεύονται ακόμη και για τον τίτλο του magnum opus του, τον δίσκο «Π…….α στην Ψυχή» δηλαδή, που ο προβληματισμένος (ή προβληματικός) νέος έβγαλε στην αρχή της καριέρας του.

Όλα όμως εδώ πληρώνονται.

Ακόμη και οι αήθεις συκοφαντίες.

Για αυτό λοιπόν, ήρθε ο ίδιος ο (θρησκόληπτος και ευλαβής λένε) καλλιτέχνης, και με δυο τρία απλά και σταράτα λόγια έβαλε τα πράγματα στη θέση τους, υπογραμμίζοντας πως τα όποια ψυχολογικά του προβλήματα όντως ισχύουν και δεν είναι παραμύθι.

Επί πλέον, όπως λέει, δεν οφείλονται στο ενδεχόμενο στράτευσής του, και άλλες τέτοιες σαχλαμάρες που επαναλαμβάνουν τα σιχαμερά φερέφωνα του εγκάθετου τύπου, αλλά πηγάζουν από την μεγάλη του ανησυχία για την Ελλάδα!

Η κατάθλιψή του, λέει, οφείλεται στη δύσκολη περίοδο που περνάει η χώρα μας!

Και που εξαιτίας της οποίας «βγαίνει έξω, και δεν βλέπει χαρούμενα πρόσωπα».

Και ποιος ξέρει, αν δεν ήταν η κρίση, που τον γονάτισε ψυχολογικά, ίσως να κατατάσσονταν και στους τσολιάδες…

Ελπίζω λοιπόν τώρα να βγάλουν τον σκασμό όλοι οι δόλιοι συκοφάντες του, και να μετανιώσουν για τις άκαρδες και αβάσιμες κριτικές τους.

Όσο για μένα, το μόνο  για το οποίο μετανιώνω είναι που δεν σκέφτηκα μια παρόμοια δικαιολογία πριν από 25 περίπου χρόνια, με αποτέλεσμα να με φάνε οι σκοπιές στα βουνά και στα λαγκάδια για 23 ολάκερους μήνες.

Και τότε η Ελλάδα υπέφερε, και τότε υπήρχαν κρεμασμένα μούτρα.

Εγώ ο βλάκας δεν τα έβλεπα, για να καταρρεύσω ψυχολογικά, και ίσως να την βγάλω στη πούδρα;

Strange Attractor