Τζίφος η (πράσινη) δουλειά…

Θυμόσαστε τα μεγαλεπήβολα σχέδια του ΓΑΠ και της τότε κυβέρνησής του για «πράσινη ανάπτυξη», για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, για μεγαλειώδεις επενδύσεις, και άλλα τέτοια φληναφήματα;

Όπως και σε κάθε άλλο τομέα, έτσι και σ’ αυτόν, το Πασόκ αποδείχτηκε ολίγιστο.

Και ερχόμαστε σήμερα, που καιγόμαστε για επενδύσεις και ανάπτυξη, να διαχειριστούμε τα απόνερα του πράσινου  μπάχαλου, που άφησε πίσω του το χάος.

Δείτε ένα παράδειγμα: Στις αρχές του 2011, η τότε κυβέρνηση είχε προαναγγείλει ένα επενδυτικό σχέδιο που θα έκανε την διαφορά.

Πιο συγκεκριμένα, στα πλαίσια της μοδάτης τότε πράσινης ανάπτυξης, θα δημιουργούνταν ένα πάρκο έκτασης 6.000 στρεμμάτων της ΔΕΗ, που θα αποτελούσε το μεγαλύτερο φωτοβολταϊκό πάρκο του πλανήτη!

Η ίδια η ΔΕΗ θα συμμετείχε με ποσοστό 51%, ενώ θα προκηρύσσονταν διαγωνισμοί πρόσκλησης ενδιαφέροντος, μέσω των οποίων θα βρίσκονταν ιδιώτες επενδυτές που θα αναλάμβαναν το υπόλοιπο 49%.

Το όλο έργο θα ήταν ένα τεράστιο βήμα για την είσοδο της ΔΕΗ στην νέα εποχή, και την μετάβαση της από τον λιγνίτη στην «πράσινη» και οικολογικά πιο φιλική παραγωγή ενέργειας.

Παράλληλα, θα δημιουργούνταν και ένα νέο εξελιγμένο εργοστάσιο, που θα κατασκεύαζε φωτοβολταϊκά πάνελ (ναι, στην Ελλάδα!).

Οι θέσεις εργασίας που θα δημιουργούνταν θα ήταν χιλιάδες, και όλα θα ήταν ονειρικά και ζαχαροζυμωμένα…

Ναι αλλά…

Το έργο τελικά προκηρύχτηκε τον Ιανουάριο του 2012, και μέχρι τον Μάρτιο που έληγε η προθεσμία εκδήλωσης ενδιαφέροντος, δεν προσήλθε κανένας ιδιώτης επενδυτής!

Στη συνέχεια δόθηκε μια μικρή παράταση, αλλά και πάλι … τζίφος η δουλειά.

Μετά και από δυο ακόμη παρατάσεις, και μηδενικό ενδιαφέρον, η υπόθεση πάει κι αυτή για αρχειοθέτηση, στον μεγάλο κάλαθο απορριμμάτων της νεοελληνικής επιχειρηματικής πραγματικότητας.

Από σχέδια, έργα, projects, και μεγάλα λόγια, συνήθως πάμε καλά.

Στο αποτέλεσμα είναι που χωλαίνουμε…

(Αλήθεια, τι απέγινε εκείνο το μετρό της συμπρωτεύουσας;).

Strange Attractor