Παλιοί εχθροί - Σημερινοί φίλοι!

Όσο προχωρούν τα σχέδια των ΗΠΑ και του Ισραήλ στην περιοχή της Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής, δρομολογούνται εξελίξεις που οδηγούν σε μεγάλες ανατροπές. Είναι αυτό που γράψαμε προχθές, κλείνοντας το άρθρο μας: «Τα πράγματα αλλάζουν στην περιοχή και οι χθεσινοί εχθροί γίνονται σημερινοί φίλοι».

Ανάμεσα στις ανατροπές μπορούμε να πούμε ότι συγκαταλέγεται το ζήτημα των σχέσεων Ισραήλ - Τουρκίας που, έπειτα από μία 60ετή ισχυρότατη φιλία, έφθασαν στο σημείο να βάζει βέτο η Τουρκία στο ΝΑΤΟ για τη συμμετοχή του Ισραήλ σε νατοϊκές ασκήσεις, αλλά και οι σχέσεις Τουρκίας - Καντάφι, που, ενώ ήδη είχε ληφθεί η απόφαση για αεροπορική επέμβαση του ΝΑΤΟ στη Λιβύη, ο Ερντογάν δήλωνε «τι δουλειά έχει το ΝΑΤΟ στη Λιβύη;», για να φθάσει στο σημείο έπειτα από λίγες ημέρες όχι μόνο να διαθέτει πολεμικά πλοία στο ΝΑΤΟ, αλλά να στέλνει και 200.000.000 δολάρια στους «εξεγερμένους», για να ανατρέψουν τον μέχρι χθες φίλο Μουαμάρ Καντάφι.

Μία άλλη ανατροπή ήταν η στάση της Τουρκίας στο ζήτημα της Συρίας, όπου από αδελφικός φίλος του Μπασάρ αλ Ασαντ, με τον οποίο είχε συναντήσεις περίπου κάθε εβδομάδα, ακόμα και σε οικογενειακό επίπεδο, σε διάστημα λίγων ημερών ο Ερντογάν μετατράπηκε σε υβριστής και φανατικός εχθρός του. 

Ένας άλλος εχθρός που έγινε φίλος είναι ο πρόεδρος της Περιφερειακής Διοίκησης του Κουρδιστάν Μεσούτ Μπαρζανί, ενώ ο χθεσινός φίλος της Άγκυρας και του Ερντογάν Νουρί αλ Μαλίκι είναι σήμερα ο φανατικότερος εχθρός, ο οποίος μάλιστα έφθασε στο σημείο να διώξει κακήν κακώς τις τουρκικές πετρελαϊκές, κατασκευαστικές και άλλες εταιρίες από το Ιράκ, με κόστος πολλές δεκάδες δισεκατομμύρια για την Αγκυρα.

Όλα τα παραπάνω τα είδαμε να γίνονται και μπορούμε να ισχυριστούμε ότι έχει διαγραφεί και η πορεία των εξελίξεων στους αντίστοιχους τομείς και ζητήματα. 

Αυτό που δεν έχουμε δει είναι πώς ακριβώς θα αλλάξουν τα πρόσημα από την προοπτική «ειρήνευσης» και διευθέτησης του Κουρδικού σε Ιράκ, Συρία και Τουρκία, που κατά πάσα πιθανότητα θα φέρει πιο κοντά μια «Κουρδική Άνοιξη» στο Ιράν, που είναι ίσως ο πιο ασφαλής τρόπος για να δημιουργηθούν συνθήκες αποσταθεροποίησης και επέμβασης στο Ιράν. 

Η συνεχιζόμενη επιχείρηση ανατροπής του Άσαντ στη Συρία, το άνοιγμα της Αιγύπτου στη Χαμάς και τη Λωρίδα της Γάζας, και η προοπτική ανεξαρτητοποίησης του Νοτίου Κουρδιστάν από το Ιράκ του σιίτη Νουρί αλ Μαλίκι δημιουργούν σοβαρά προβλήματα στο σύστημα εγκατάστασης και άσκησης επιρροής του Ιράν στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, γεγονός που προκαλεί ήδη την αντίδραση της Τεχεράνης σε διάφορους τομείς.

Αυτό όμως που επιδεινώνει την κατάσταση για την Τεχεράνη είναι όλες εκείνες οι κινήσεις που κατατείνουν στο να καταστεί το ΝΔ Ιράν, δηλαδή το Ανατολικό Κουρδιστάν, μια «μαύρη τρύπα», που θα δώσει τη δυνατότητα σε ΗΠΑ και Ισραήλ να επέμβουν στο Ιράν με αφορμή μια «Κουρδική Άνοιξη». 

Μέχρι στιγμής το ισλαμικό καθεστώς, με το τραπεζικό του σύστημα αποκλεισμένο από τις διεθνείς αγορές, είναι αναγκασμένο να συνεργάζεται με το καθεστώς του Ταγίπ Ερντογάν και το τουρκικό τραπεζικό σύστημα, κάνοντας bypass το χρηματοπιστωτικό εμπάργκο που ισχύει εις βάρος του Ιράν.

Η κατάσταση αυτή -για ευνόητους λόγους- είναι σανίδα σωτηρίας για το Ιράν, αλλά και για την Τουρκία, η οποία εξασφαλίζει τεράστια κέρδη από το ιδιότυπο αυτό «λαθρεμπόριο» χρυσού και χρήματος που γίνεται μεταξύ Αγκυρας και Τεχεράνης. 

Το γεγονός αυτό δεν επιτρέπει στο ισλαμικό καθεστώς της Τεχεράνης να δείξει τις πραγματικές του προθέσεις και την οργή του εναντίον της Τουρκίας, που συντάσσεται με το σχέδιο της δημιουργίας «μαύρης τρύπας» στο ΝΔ Ιράν.

Γι’ αυτό συνεχίζεται η λυκοφιλία μεταξύ της σουνιτικής Τουρκίας και του σιιτικού Ιράν, το οποίο όμως δεν έχει κανένα πρόβλημα να εκδηλώσει την οργή του εναντίον του άλλοτε φίλου Μπαρζανί, προέδρου του Δημοκρατικού Κόμματος του Κουρδιστάν, τα γραφεία του οποίου δέχτηκαν αλλεπάλληλες και πολύνεκρες βομβιστικές επιθέσεις τις τελευταίες ημέρες στην περιοχή του Κιρκούκ. 

Μπορεί τα προαναφερθέντα να συνιστούν ανατροπές, η μείζων ανατροπή όμως θα είναι μια συμμαχία Ιράν - κεμαλιστών, που είναι ορκισμένοι εχθροί.

Και το Ιράν και οι κεμαλιστές, το παλιό βαθύ κράτος της Τουρκίας, ενοχλούνται τα μάλα από την προοπτική διευθέτησης του Κουρδικού στην Τουρκία, μέσω των διαπραγματεύσεων με το ΡΚΚ και τον Απο.

Γι’ αυτό οι έρευνες για τη δολοφονία των τριών γυναικών, στελεχών του Κουρδικού Απελευθερωτικού Κινήματος στο Παρίσι, επικεντρώνονται σε αυτό το ενδεχόμενο. 

Αυτό θα συνιστά τη μεγαλύτερη ανατροπή στην ιστορία αυτής της περιοχής!

Σάββας Καλεντερίδης

Δημοκρατία