Η επανάσταση μπορεί να περιμένει.

Σε γενικές γραμμές, καταλαβαίνω την οργή και την αγανάκτηση πολλών συμπατριωτών μας, που εκτόξευσαν τα εκλογικά ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ στο 15-17%, από το παραδοσιακό 3-4% στο οποίο ήταν συνηθισμένος ο εν λόγω πολιτικός συνασπισμός.

 

Καταλαβαίνω επίσης την πικρία και τον φόβο όλων αυτών των ανέργων, των υποαπασχολούμενων, αλλά και των ανασφαλών πλέον δημοσίων υπαλλήλων, κλπ που του δίνουν δημοσκοπικά ένα 30%.

Κοινή συνισταμένη όλων αυτών που ψήφισαν αλλά και που στηρίζουν  ΣΥΡΙΖΑ είναι η επικρότηση της αντιμνημονιακής του στάσης, η οποία εν μέσω λιτότητας και κρίσης προσελκύει πολλούς.
Από κει και πέρα όμως, είμαι πεπεισμένος πως είναι πάρα πολλοί οι όψιμοι οπαδοί και ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ, που αγνοούν το εξής βασικό:
Ότι τον συναποτελούν διάφορες συνιστώσες, μερικές με διαμετρικά αντίθετες μεταξύ τους απόψεις, και μερικές με απόψεις διαμετρικά αντίθετες με αυτές του … μέσου Έλληνα.
Ακόμη και μέσα σε συγκεκριμένες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχουν διαφοροποιήσεις, διαφωνίες, και διασπάσεις.
Όλες αυτές οι διαφορές, και οι εσωκομματικές (ιδεολογικές) διαφωνίες, που ιστορικά ταλανίζουν την αριστερά, εκφράζονται προς τα έξω μέσα από τις αλληλοσυγκρουόμενες απόψεις που ακούμε κάθε μέρα στα ΜΜΕ, με το ένα στέλεχος του κόμματος να λέει το ένα, και το άλλο κάτι το εντελώς διαφορετικό.

Εν ολίγοις, οι άνθρωποι αυτοί δεν μπορούν να τα βρουν μεταξύ τους, άρα πως θα κυβερνήσουν;
Και τι δεν έχω ακούσει όλο αυτό το διάστημα;
Βασικό μισθό στα €1.300, πρόσληψη 100.000 δημοσίων υπαλλήλων, πρόσληψη στο δημόσιο όλων των απολυμένων του ιδιωτικού τομέα, επανακρατικοποίηση της Ολυμπιακής, επιστροφή του ΕΤΑΚ, κατάργηση των χαρατσιών, δέσμευση των καταθέσεων, παρακράτηση €100 τον μήνα από τον καθένα μας, αφοπλισμό της αστυνομίας, διακοπή των αμυντικών δαπανών, νομιμοποίηση όλων των λαθρομεταναστών, χρηματικό επίδομα στον καθένα από αυτούς ίσο με το 80% του βασικού μισθού, πρόσκληση στις οικογένειές τους, κατάργηση του ευρώ, και άλλα πολλά, που αν τα βάλουμε κάτω και τα πιστέψουμε, τότε το 16% των Ελλήνων που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ, μάλλον τάχει χαμένα, αλλιώς σίγουρα δεν θα το έκανε.

Για μα μη μιλήσω και για το περίφημο: Θα καταργήσουμε το μνημόνιο με ένα μόνο άρθρο, ενός μόνο νομοσχεδίου.
Πόσοι άραγε συμπατριώτες μας, που τον ψήφισαν, γνωρίζουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εμπεριέχει μαοϊκούς, τροτσκιστές, ευρωκομουνιστές, αναρχικούς, αρχειομαρξιστές, οικολόγους, ανένταχτους αριστερούς, οπαδούς του ένοπλου αγώνα, και γενικά κάθε καρυδιάς (αριστερό) καρύδι, οι απόψεις και η ιδεολογία των οποίων ουδεμία σχέση έχει με την έννοια του έθνους κράτους, που γνωρίζουμε, αλλά και με την έννοια της σύγχρονης ευρωπαϊκής λογικής, που υποτίθεται ότι στηρίζουμε;

Πόσοι συνειδητοποίησαν τι σημαίνουν όλα αυτά που πιστεύει ο εκλεγμένος με τον Σύριζα κος Διαμαντόπουλος;

Πόσοι συμφωνούν ότι κάθε ελληνικό σπίτι διαθέτει στυλιάρια, μολότοφ, και … βαζελίνες;

Πόσοι στηρίζουν τις καταλήψεις κτιρίων, την εγκληματικότητα, την ανεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση, και γενικά το μπάχαλο;

Όλα αυτά δηλαδή που αν δεν υποκινεί, σίγουρα υποστηρίζει ο Σύριζα;
Η όλη λογική της πολιτικής ιδεολογίας του ΣΥΡΙΖΑ κινείται προς εντελώς διαφορετική κατεύθυνση από αυτήν που κινείται (όπως θέλω να πιστεύω) τόσο η χώρα μας, όσο και η σύγχρονη Ευρώπη.
Η κοινή συνισταμένη των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ είναι ανατρεπτική στην ιδεολογία της, αμφισβητεί το ισχύον πολιτικό σύστημα, και έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την αστική δημοκρατία, με τον κοινοβουλευτισμό, και με την ελεύθερη οικονομία, όπως την βιώνουμε στην Δύση εδώ και αιώνες, με τα όποια προβλήματα.
Σε καμία περίπτωση δεν θεωρώ πως η ιδεολογική αυτή θέση της «αριστεράς» είναι λάθος, ή άδικη. Ίσα ίσα.
Δεν μπορεί όμως να εφαρμοσθεί μέσα στα πλαίσια της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, που μάλλον όλοι θέλουμε, και σίγουρα όχι σε αυτό το κρίσιμο σταυροδρόμι στο οποίο βρίσκεται η χώρα μας.

Μάλιστα, οι πρόσφατες κινήσεις του Τσίπρα μας δείχνουν ότι κατά βάθος και αυτός γνωρίζει πολύ καλά όλα τα παραπάνω, και τώρα που ίσως χρειαστεί από την ανέξοδη ρητορική να περάσει στην πράξη…  κάνει μια μεγαλειώδη κυβίστηση, αφήνοντας Σκουρλέτηδες, Διαμαντόπουλους, Στρατούληδες και σια  να γαβγίζουν το φεγγάρι, την ώρα που ο ίδιος εκφωνεί συναινετικούς λόγους, και δηλώνει υποταγή σε διεθνή κέντρα λήψης αποφάσεων.

Καλή η επανάσταση, δεν λέω, αλλά μπορεί να περιμένει….

Ε, Αλέξη;

Strange Attractor