Τι σου είναι τα γονίδια;

Αν και γενικά μου αρέσει να παρακολουθώ την επικαιρότητα και να την σχολιάζω,

δεν ασχολήθηκα και δεν ασχολούμαι καθόλου με το «μεγάλο» ζήτημα της λίστας Λαγκάρντ, που κατά πολλούς κλυδωνίζει το σύστημα….

Και όχι διότι δεν είναι όντως σοβαρό ως ζήτημα, αλλά διότι προσωπικά το θεωρώ ανούσιο.

Ανέκαθεν οι μεγαλόσχημοι, οι πλούσιοι, και οι έχοντες τα μέσα φυγάδευαν τα χρήματά τους (νόμιμα και μη)  στο εξωτερικό.

Ανέκαθεν οι ίδιοι, φοροδιέφευγαν συστηματικά.

Και ανέκαθεν το πολιτικό μας σύστημα τους χάιδευε, αφού τα εν λόγω «λαμόγια» είναι σαρξ εκ της σαρκός του, τρέφεται από αυτά,  ενώ την ίδια ώρα ξεζούμιζε και συνεχίζει να ξεζουμίζει τους «μικρούς».

That’s life, που λένε και οι Ιάπωνες….

Η μόνη ειδοποιός διαφορά της διαχρονικής αυτής πραγματικότητας με το σήμερα είναι ότι επειδή έχουμε κρίση, υπάρχει μια ελπίδα κάποια πράγματα να αλλάξουν, και η χώρα μας να γίνει επιτέλους συντεταγμένη και ευνομούμενη (λέμε τώρα…).

Στα παραπάνω να προσθέσω επίσης, ότι ανέκαθεν οι υπουργοί, εκλεγμένοι και μη, αισθάνονταν άτρωτοι, και άρα έκαναν τα ρουσφετάκια τους, ειδικά αν επρόκειτο για στενούς τους συγγενείς (βλ. ξαδέλφες).

Οπότε, δεν είναι δα και σαν να ανακαλύψαμε ξαφνικά την πυρίτιδα…

Απλά ντόρος να γίνεται.

Συνεπώς, η όλη υπόθεση της λίστας μου μοιάζει σαν μάχη με ανεμόμυλους, και μάλιστα απλά για το θεαθήναι.

Ο Δον Κιχώτης εφορμούσε εναντίον τους, αλλά μέσα στην θολούρα του το πίστευε…

Η πολιτική μας τάξη όμως απλά το κάνει για να το κάνει, χωρίς κανένας να πιστεύει ότι θα βγει κάτι στο τέλος.

Εκτός κι αν βγάλει λαβράκι η Ζωζώ, που το έχει πάρει πατριωτικά.

Το πολύ πολύ όμως που φαντάζομαι, είναι να την πληρώσει στο τέλος κάποιος αποδιοπομπαίος τράγος, που όλοι υποψιαζόμαστε ποιος είναι.

Από κει και πέρα το ζήτημα της προανακριτικής επιτροπής που συστάθηκε για να ερευνήσει τα τεκταινόμενα έχει πλάκα.

Πολύ πλάκα.

Προσωπικά μου θυμίζει αμερικάνικο B movie, πλην όμως σκηνοθετημένο αριστοτεχνικά από κάποιον του στυλ Ταραντίνο….

Τα έχει όλα.

Είναι όλα μαζί και ανάκατα δικαστικό θρίλερ, κατασκοπικό θρίλερ, αστυνομική περιπέτεια, και διαθέτει  οικονομικές απάτες, πολιτική ίντριγκα, κομπιουτεράδες, χάκερς, φαρσοκωμωδία, κλπ.

Τύφλα να’ χει ο Φώσκολος!

Το μόνο που του λείπει είναι το σεξ και ο έρωτας, αλλά που ξέρεις; Ακόμη είναι νωρίς.

Ο Άδωνις εξάλλου άφησε κάποια υπονοούμενα μιλώντας για … κορμιά (δεν διευκρίνισε όμως αν πρόκειται για γυμνά ή μη, κολασμένα ή όχι).

Μέχρι και ύποπτους τραυματισμούς είχαμε, σε στυλ μαφιόζικων ταινιών, όπου αν δεν συμφωνεί κάποιος με τον «μεγάλο», του σπάζουν κι από ένα δάκτυλο….

«We have ways of making you talk…», ή και το άλλο: «we’ll make you an offer you can’t refuse»!

Για να μην μιλήσω και για υπόγειες απειλές εναντίον της  σωματικής ακεραιότητας  και της ζωής κάποιων εκ των εθνοπατέρων (ή μητέρων)!

Με αυτά και με αυτά το έργο της προανακριτικής συνεχίζεται, και για αυτό έχω παραγγείλει άφθονο ποπ κορν, προκειμένου να βγάλω το χειμώνα.

Ποια Νόβα και ποιες σαχλαμάρες….

Όπως είχα βγάλει έναν άλλο χειμώνα κάποτε, με το ειδικό δικαστήριο της υπόθεσης Κοσκωτά. Εκεί κι αν δεν είχε σασπένς!

Το οποίο παρεμπιπτόντως είχε πρωταγωνιστή του έναν σκληρό και αδιάφθορο ανακριτή, που υπό άλλες συνθήκες θα μπορούσε να διαπρέψει στα υπόγεια της ΕΑΤ/ΕΣΑ (αν δεν δήλωνε κομμουνιστής).

Και να λοιπόν που η σημερινή κατάσταση αποδεικνύει ότι όλα τελικά στη ζωή και στη προσωπικότητα κάποιου είναι βιολογία!

Είναι απλά … γονίδια.

Το «εγωιστικό γονίδιο» δηλαδή που κυριαρχεί, και που κάνει την κόρη να έχει έμφυτο κληρονομικό χάρισμα το ταλέντο της … ανάκρισης.

Καλημέρα της λες, «να γίνουν ανακρίσεις» σου απαντάει.

Καληνύχτα της λες «ομολόγησε» σου απαντά!

Μιλάμε για ψύχωση.

Την φαντάζεστε με μαύρα δερμάτινα, και με μαστίγια, και λάμπες φθορίου στα μάτια, σε κάποιο σκοτεινό υπόγειο να ανακρίνει υπόπτους;

Η καλύτερή της!

Μέχρι και την επίθεση στους δίδυμους πύργους θα ομολογούσε ο οποιοσδήποτε έρημος θα βρισκόταν στη διάθεσή της….

Ποιοι εικονικοί πνιγμοί, ποιο Γκουαντάναμο, και ποιες παπάρες;

Ας ήταν η Ζωζώ στην «εταιρία», και μόνο με το μπλα μπλα της θα είχε εξαρθρωθεί προ πολλού η Αλ Κάιντα, ενώ και ο ίδιος ο Μπιν Λάντεν θα είχε αλλαξοπιστήσει προ πολλού, και θα κατέληγε δόκιμος μοναχός στο Βατοπαίδι….

Ζωζώ δηλαδή, όπως λέμε Γκας Αβράκωτος, ή Φράου Χίμλερ….

Strange Attractor