Να σοβαρευτούμε επιτέλους.

Η αυτολογοκρισία μίας κορυφαίας εφημερίδας της Ισπανίας με την απόσυρση άρθρου υβριστικού στην Μέρκελ είναι  μεν  αντιδεοντολογική αλλά  περνάει  ένα μήνυμα.

Οι Νότιοι πρέπει να περιφρουρήσουν αξίες και εθνική κυριαρχία μόνο με σοβαρότητα. Τα καραγκιοζιλίκια της Ιταλίας και οι ελληνοκυπριακοί  πολιτικοί αλαλαγμοί «Ζήτω το όχι» μαζί με κομματικές κουτοπονηριές δεν προσφέρουν τίποτε.

Και η επιστροφή στην σοβαρότητα πρέπει να ξεκινήσει εδώ και τώρα.

Γιατί η προοπτική μεγάλων μεταβολών στην Ευρώπη φάνηκε  και από τις εξελίξεις των τελευταίων ωρών στις Βρυξέλλες αφού έγινε περισσότερο από σαφές  ότι η οικονομική κρίση στην ευρωζώνη με τις προεκτάσεις της στην συνοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι δύσκολο να λυθεί από τους σημερινούς πολιτικούς.

Αλλά είναι αδύνατον να μην λυθεί από την πολιτική.
Η ευρωζώνη είναι σε μονόδρομο που οδηγεί σε πολιτικές και μόνο πολιτικές αποφάσεις  για την  ενοποίηση.

Και οι μόνοι που δουλεύουν ήδη με τρόπο ώστε να ευνοηθούν από τις αποφάσεις αυτές είναι οι Γερμανοί με τις αμετακίνητες βλέψεις κυριαρχίας έχοντας στο πλευρό τους γνωστούς δορυφόρους γείτονες τους και τους Σκανδιναβούς που θα επιδιώξουν να παίξουν άλλο ρόλο στην πολιτικά  Ενωμένη Ευρώπη.
Οι Γερμανοί  είναι σκληροί, άκαμπτοι, αλλά μεθοδικοί, και θεωρούν ότι πρέπει να επιβάλλουν σε ολόκληρη την Ευρώπη αυτό το  «νοικοκυριό» που πιστεύουν αυτοί και εκτιμούν ότι οι πάντες πρέπει να το ασπασθούν αν δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να φτιάξουν το δικό τους νοικοκυριό. 
Αυτά είναι που αγνόησαν οι Κύπριοι και «πήγαν αδιάβαστοι και χωρίς σχέδιο στις Βρυξέλλες» όπως πολύ σωστά σχολίασε  ο  Αρχιεπίσκοπός τους Χρυσόστομος και «έβγαλαν όπλο στο τραπέζι χωρίς σφαίρα  στην θαλάμη του» όπως επίσης εύστοχα παρατήρησε  και ο πρώην πρόεδρος τους κ. Γ. Βασιλείου.
Με «κρυφό χαρτί», λοιπόν, τους Ρώσους που δεν χαρίζονται ούτε στην δική τους πατρίδα όταν πρόκειται για χοντρό οικονομικό παιχνίδι οι Κύπριοι είχαν χάσει την παρτίδα πριν μοιραστούν τα χαρτιά...
Το άλλο δε «χαρτί» που νομίζουν ότι  μπορούν να το θεωρούν ξεχωριστή σημασίας, το φυσικό αέριο, έχει ακόμη τόση σκληρή διαδρομή μέχρι να εξαργυρωθεί στο καζίνο που το θυσίασαν... που το πιθανότερο είναι ότι θα το κάψουν χωρίς τα  πραγματικά κέρδη που υπόσχεται.
Οι Τούρκοι που θα χτυπήσουν την κατάλληλη στιγμή και θα ανακατέψουν την τράπουλα σε σημείο που να μην γνωρίζει κανείς τι έχει συμφωνηθεί και τι όχι στο... παιχνίδι είναι ο ένας απρόβλεπτος παράγοντας.
Ο δεύτερος είναι ότι το 2019 που θα αρχίσει (αν όλα πάνε σύμφωνα με το πρόγραμμα) η εκμετάλλευση του φυσικού αερίου οι παίκτες και το τραπεζικό σύστημα στην Ευρώπη θα είναι αγνώριστα.
Το θέμα λοιπόν για την Ελλάδα και την Κύπρο ή τους Νότιους (για όσους τους αρέσει να φαντάζονται συνωμοσίες  και εμφυλίους  ώστε να δικαιολογούν τις  πολιτικές ανοησίες τόσο των κομμάτων της χώρας μας όσο και της Μεγαλονήσου) δεν είναι οι κυριαρχικές επιδιώξεις των Γερμανών.
Ας βάλουμε λοιπόν κάποια τελεία... στο κλαψούρισμα ότι οι Γερμανοί  μας θεωρούν  φυλές κατώτερης ποιότητας και να τους βρίζουμε ασταμάτητα δίδοντας κάθε ευκαιρία για ένταση και διάσταση στο πρόβλημα.
Ας οδηγηθούμε, μετά την αναμφίβολα ορθή αυτή διαπίστωση περί των βλέψεων των Γερμανών, και σε κάποιο... δια ταύτα.
Είμαστε λοιπόν σε θέση να αντικρούσουμε το κυριαρχικό παιχνίδι των Γερμανών και τις τάσεις εξουσίας των Βορείων προς του Νότιους;
Αυτό είναι και το ερώτημα και το ζητούμενο πέραν των διαπιστώσεων.
Μια απάντηση είναι να κάνουμε αυτά τα κωμικά που έκανε η αντιπολίτευση θυμίζοντας  μαθητικά συλλαλητήρια της δεκαετίας του 1960 υπέρ των Κυπρίων αδελφών...
Άλλη απάντηση είναι  οι γνωστές γελοίες αντιδράσεις με το εμπάργκο αγοράς γερμανικών προϊόντων και τα συνθήματα στους τοίχους.
Υπάρχει όμως και  η λύση της «αντεπίθεσης» ως ίσος προς ίσον μέσα στην Ευρώπη προσδιορίζοντας ορίζοντες στην ελληνική οικονομία και χαράζοντας τα επίπεδα συνεργασίας με τα κράτη - μέλη.
Εάν σοβαρευτούμε λοιπόν ως χώρα γενικά στον τομέα της ενέργειας και ξεπεράσουμε τις  καταστροφικές σοβιετικές αντιλήψεις για τον κυρίαρχο ρόλο του κράτους έχουμε περιθώρια να βάλουμε στο τραπέζι και τους Γερμανούς  και τους Ρώσους αλλά με τους δικούς μας όρους.

Μπορούμε να το κάνουμε αυτό γιατί έχουμε να προσφέρουμε πολλά.

Η ενέργεια είναι ό,τι μας μένει πλέον για ανάπτυξη ουσίας.

Η Ελλάδα, επίσης, ως κέντρο σύνδεσης με την Ευρώπη προσφέρει πολύ μεγαλύτερα πλεονεκτήματα από οποιαδήποτε  άλλη γειτονική χώρα των Βαλκανίων.

Αρκεί να αξιοποιήσουμε σωστά  τα οδικά, τα σιδηροδρομικά, τα λιμενικά και τα αερολιμενικά δίκτυα που διαθέτουμε και μπορούμε να δημιουργήσουμε.
Είναι δύο από τους πολλούς δρόμους  που μπορούν να μας βάλουν στο παιχνίδι των πολιτικών αποφάσεων και πολιτικών ανακατατάξεων της  Ευρώπης που μοιραίως θα στηρίξουν τις προσπάθειες επίλυσης της οικονομικής κρίσης.
Ο αντίθετος δρόμος είναι το θέατρο του πικραμένου κράτους - μέλους της Ευρωπαικής Ένωσης  που στενάζει κάτω από την μπότα του κατακτητή γιατί δεν του δίνει τα δανεικά και δεν βλέπει, όπως θα έπρεπε, την φτώχια και την ανικανότητα του.

Γιώργος Κράλογλου

Capital.gr