Ο Ανδρέας ήθελε να ζει ως έφηβος…

Στο νέο του βιβλίο με τίτλο «Η αλλαγή τελείωσε νωρίς» ο πρώην υπουργός Παρασκευάς Αυγερινός, επιχειρώντας να εξηγήσει τις οβιδιακές μεταπτώσεις του ΠΑΣΟΚ, αποδίδει πολύ μεγάλη σημασία στην «παθολογική ανασφάλεια» του ιδρυτή του Ανδρέα Παπανδρέου.

Ο κ. Αυγερινός κάνει για πρώτη φορά γνωστό με το βιβλίο του ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου έπασχε από εγνωσμένη κατάθλιψη, και ότι ήδη το 1979 είχε ένα σοβαρότατο επεισόδιο.

«Με πήρε στο τηλέφωνο η Μαργαρίτα και μου ζήτησε να ανέβω στο Καστρί γιατί ο Ανδρέας δεν είναι καλά. Τον βρήκα αμίλητο σε μια πολυθρόνα, με τη ρόμπα του. Τον συνόδεψα στον ψυχίατρο και η διάγνωση ήταν βαριάς μορφής κατάθλιψη. (...) Ιατρικά αυτή η κρίση αναφέρεται ως "διπολική διαταραχή"».

 

Ο Παρασκευάς Αυγερινός μάλιστα, μιλώντας στον Κωνσταντίνο Ζούλα της Καθημερινής, αποκάλυψε πως όταν ο Ανδρέας άκουσε τη διάγνωση δεν εξεπλάγη, γεγονός που τον έκανε να πιστεύει ότι ήξερε από παλιά την ασθένειά του.

Το δε περιβάλλον του στο Καστρί προσπαθούσε επί μήνες να αποκρύψει ότι έχρηζε βοηθείας.

«Τον έβαζαν να παίζει μαζί τους χαρτιά για να τον απαλλάξουν από τη στενοχώρια του», γράφει, ενώ μου αποκάλυψε ότι για τουλάχιστον έξι μήνες πήγαινε κάθε μέρα στο Καστρί για να του χορηγεί τη φαρμακευτική αγωγή και ο Κώστας Στεφανής για ψυχιατρική υποστήριξη».

Η λεπτομερής αυτή περιγραφή του καταθλιπτικού επεισοδίου του '79, που ο Αυγερινός αποδίδει στον εξαναγκασμό του Ανδρέα να εγκαταλείψει –λόγω της επερχόμενης εξουσίας– μια θυελλώδη εξωσυζυγική του σχέση, είναι λάθος να εκληφθεί ως παραπολιτική λεπτομέρεια.

Ο Αυγερινός, καίτοι δεν αμφισβητεί το πολιτικό μέγεθος του ανδρός, περιγράφει τον Ανδρέα ως άνθρωπο με «στερητικά πλέγματα», που μέχρι το τέλος του αρνούνταν να μεγαλώσει.

«Ηθελε να ζει ως έφηβος με ωραίες γυναίκες, ίσως γιατί τις στερήθηκε μικρός». Πιστεύει δε ότι αυτά τα χαρακτηριστικά συνδέονται άρρηκτα με την ασθένεια του Ανδρέα, που ήταν η αιτία των τόσο ξαφνικών πολιτικών μεταλλάξεών του σε όλη τη διαδρομή του.

«Είναι χαρακτηριστικό των καταθλιπτικών ανθρώπων να υπερβάλλουν, αλλά και να αποζητούν διαρκώς την επιβεβαίωση. Είχε ανάγκη να έχει πάντα δίπλα του ανθρώπους για να τον υμνούν, πρόσωπα πολιτικώς ανεπαρκή, χωρίς κοινωνική αποδοχή και αποστρεφόταν όσους του ασκούσαν κριτική».

Στη συζήτηση με την Καθημερινή ο κ. Αυγερινός αποκάλεσε τον Μένιο Κουτσόγιωργα «ό,τι αθλιότερο έχει υπάρξει στην πολιτική ζωή» και, σχεδόν μονολογώντας, αναρωτήθηκε «πώς άντεξε το ΠΑΣΟΚ όταν το παιχνίδι το όριζε ο Μένιος ή ο Ακης; Χτίσαμε αυτό που γκρεμίζεται σήμερα», είπε.

Στο δε βιβλίο του, με λεπτομέρειες αναφέρει πόσο το ΕΣΥ –του οποίου εκείνος είχε την ευθύνη– πολεμήθηκε εκ των έσω του ΠΑΣΟΚ με πρωταγωνιστή τον Μένιο Κουτσόγιωργα, ο οποίος διέβαλε τον Αυγερινό μέσω της «Αυριανής», όπως και την καταστροφική επιλογή να καταλυθεί η ιεραρχία στο Δημόσιο με την αντικατάσταση των γενικών διευθυντών από τους λεγόμενους πρασινοφρουρούς.

«Ποτέ δεν συζητήσαμε σοβαρά στα όργανα του Κινήματος για τις διαφορές μας από τον νεοφιλελευθερισμό, αφήναμε να πιστεύει ο καθένας ό,τι θέλει και αρκούμασταν να δηλώνουμε σοσιαλιστές», γράφει με αφοπλιστική ειλικρίνεια, και καταλογίζει στον Παπανδρέου ότι χρησιμοποιούσε τα όργανα ως άλλοθι τάχα δημοκρατικής λειτουργίας.

«Αν τα τελευταία χρόνια της ζωής του σεβόταν περισσότερο τον εαυτό του, θα είχε καταγραφεί στους μεγάλους πολιτικούς του περασμένου αιώνα», είπε αναφερόμενος στη «δραματική περίοδο» της... Μιμής, ενώ απρόσμενα απαξιωτική ήταν και η απάντησή του όταν ήρθε η συζήτηση στον Γιώργο Παπανδρέου. «Ο Γιώργος πήρε το όνομα Παπανδρέου, αλλά το μυαλό της μητέρας του. Εκείνη τον επέβαλε ως υπουργό, έγινε και πρωθυπουργός, και τελείωσε έτσι άδοξα η ιστορία αυτής της δυναστείας. Κρίμα».

Για το σημερινό ΠΑΣΟΚ λέει: «Δεν βλέπω να έχει μέλλον το ΠΑΣΟΚ. Ο Βενιζέλος μοιάζει να θέλει να απαλλαγεί ακόμη και από το υγιές εκσυγχρονιστικό του τμήμα. Έχω την εντύπωση ότι δεν έχει γύρω του ανθρώπους να τον συμβουλέψουν.

Ίσως επειδή έχει μια αίσθηση υπερεπάρκειας των δυνατοτήτων του, θεωρεί ότι δεν τους χρειάζεται.

Είναι λάθος και θα το πληρώσει και ο ίδιος και το ΠΑΣΟΚ».

iefimerida