Είχα γνωρίσει έναν συμπαθητικό άνθρωπο που ήταν μέλος
χορευτικού ομίλου και έτρεχε παντού όπου νόμιζε ότι η παρουσία του θα βοηθούσε
σε αυτό το θολό κατασκεύασμα που λέγεται ακόμη «ελληνική παράδοση κατά τη
σύγχρονη εποχή». Έπαιρνε άδεια από τη δουλειά του, έχανε μεροκάματα, κουβαλούσε
στολές, λαϊκά όργανα, χόρευε και αισθανόταν πως εκπληρώνει ένα εθνικό καθήκον.
Μου γνωστοποίησε λοιπόν την εμπειρία του μια φορά που
φορτώθηκαν σε αυτοκίνητα και μικρά λεωφορεία για να κάνουν ένα εξωτερικό
τηλεοπτικό γύρισμα, όπου θα χόρευαν χορούς του τόπου τους.
Αυτό θα γινόταν για λογαριασμό της Ε.Ρ.Τ. και τη λήψη θα
την πραγματοποιούσαν σκηνοθέτες, οι βοηθοί τους, τεχνικοί, φροντιστές του
κρατικού τηλεοπτικού σταθμού.
Μόλις λοιπόν έφθασαν σε ένα μέρος κοντά στο Σούνιο, σε
ένα ξέφωτο όπου θα γινόταν το γύρισμα οι άνθρωποι της Ε.Ρ.Τ. τους είπαν (μας
διέταξαν μου είπε εκείνος, επί λέξει), να κατεβούμε και να περιμένουμε.
Εκείνοι εξαφανίστηκαν, τους κατάπιε η γη, κυριολεκτικά.
Μετά από δυο-τριών τουλάχιστον ωρών αναμονή εμφανίστηκαν
πάλι.
Δεν ήταν μόνον το ότι είχαν πάει σε κάποια ταβέρνα και
καλόφαγαν αφήνοντας τους άλλους ντυμένους με τις παραδοσιακές στολές, να
περιφέρονται κάτω από τον ήλιο (σκεφθείτε τη σκηνή), αλλά όπως κατάλαβαν η όλη
αυτή συμπεριφορά είχε και μια ακόμη πιο απεχθή ουρά.
Διότι οι μάγκες(;) κατά πάγια τακτική το έκαναν αυτό για
να αργοπορεί αρκετά το γύρισμα και να γράφουν μέσα στην ημέρα αδρά αμειβόμενες
υπερωρίες.
Άντεξα για μερικές ώρες μετά την ανακοίνωση Κεδίκογλου να
βλέπω την εκπομπή από την Ε.Ρ.Τ., τι να έκανα άλλωστε;
Η Ε.Σ.Η.Ε.Α. αυτό το σωματείο που με τις ενέργειές της
έχει καταφέρει να φέρει σε ακόμη πιο δεινή θέση τον Τύπο, γραπτό, τηλεοπτικό,
ραδιοφωνικό, ιντερνετικό, επέβαλε σε όλα τα άλλα ηλεκτρονικά Μέσα επτάωρη σιγή
(αδιαφορώντας αν κάποιοι είχαν ξενυχτήσει για να ετοιμάσουν εκπομπές,
συνεντεύξεις, αν είχαν παραγγελθεί διαφημίσεις που παίχθηκαν στο βρόντο).
Μόνον η Ε.Ρ.Τ. είχε εικόνα σχετική με τα όσα συνέβαιναν
στην Αγία Παρασκευή. Τζάμπα πανελλήνια δημοσιότητα και όπως καταλαβαίνει ο
αναγνώστης σαν τις μύγες μαζεύτηκαν μόλις το πήραν είδηση, σχετικοί και άσχετοι
και όλοι έλεγαν από μια σαχλαμάρα, συμπαράστασης βέβαια, αφού ήταν τζάμπα και
καλοδεχούμενη.
Στο προαύλιο της Ε.Ρ.Τ. ήλθαν από διάφορους «συνδικάλες»
που έκαναν ανέξοδη και ανώδυνη περαντζάδα μέχρι και κάτι τύποι από το Ελληνικό
Πατριωτικό Μέτωπο με τις σημαίες τους καθώς και από άλλα κόμματα.
Ναι, μέχρι και από το Κ.Κ.Ε. εκπρόσωπος.
Και βγήκε και ο κυρ-Κουτσούμπας να πει ότι δεν είναι
σωστό να κλείσουν το σταθμό. Μίλησε δηλαδή το κόμμα που με τον πιο στυγνό τρόπο
πριν λίγο μόλις είχε κάνει ακριβώς το ίδιο συν τις εκκαθαρίσεις στο Ριζοσπάστη.
Ακούσαμε από πολλούς ότι κινδυνεύει η Δημοκρατία.
Ακούσαμε ότι ανησυχεί το BBC και κάποιος Αντώνης Τάδε
προφανώς εξέχων συντάκτης, (δεν τους ξέρω κιόλας καλά γιατί δεν διανοήθηκα εδώ
και χρόνια να βλέπω ειδήσεις σερβιρισμένες από την Ε.Ρ.Τ.), είχε πιάσει στασίδι
και μας βομβάρδιζε με εξυπνάδες βάζοντας ιδέες και στους δύσπιστους για το
ορθόν του όλου εγχειρήματος.
Βέβαια αυτό που πάνε να κάνουν Σαμαράς-Κεδίκογλου δεν
πείθει και πολύ.
Ακόμη περισσότερο όταν αυτό γίνεται μόλις ένα 24ωρο μετά
το μεγαλοπρεπές γκολ που ο κυρ-Αντωνάκης έφαγε στον αγώνα για το ξεπούλημα της
Δ.Ε.Π.Α. και πιο πολύ φέρει τα χαρακτηριστικά του αντιπερισπασμού.
Τη μάνικα όμως για το καθάρισμα της βρωμιάς που έχει
μαζευτεί σε κάθε τι σχετικό με την Ε.Ρ.Τ. έπρεπε να την κρατούν άλλα χέρια.
Δικαστές ίσως, που θα ερευνούσαν και τις καταγγελίες του
αφεντικού έως τώρα, Κεδίκογλου, για το δικό του μαγαζί(!), λες και αυτός ήταν
σε διακοπές.
Δυστυχώς για όσους εργάζονται στην Ε.Ρ.Τ. φιλότιμους και
μη, πρόκειται για πολύ αμαρτωλό και βρώμικο μαγαζί και δύσκολα θα βρουν από τον
πολύ και ανένταχτο κόσμο συμπαράσταση.
Ο καθένας σχεδόν έχει και από μιαν απορία στο μυαλό του:
Για ποια Δημοκρατία που κινδυνεύει κάνουν λόγο οι
διάφοροι προστρέξαντες;
Το Δελτίο Ειδήσεων της Ε.Ρ.Τ. δεν ήταν το κουρελόπανο που
σφούγγιζε τον κάθε Υπουργό και Πρωθυπουργό; Πότε η Ε.Ρ.Τ. έκανε κάτι ανεξάρτητο
από την Κυβέρνηση;
Δεν έχουμε τίποτα να θυμόμαστε και τίποτα να χάσουμε από
το δελτίο τους.
Στην Ε.Ρ.Τ. δεν βρήκαν στέγη κατά καιρούς όλα τα λαμπερά
αστέρια της ελληνικής Δημοσιογραφίας;
Πόσο πίσω να πάω; Στην εποχή του Σπύρου Χατζάρα;
Να θυμηθώ ότι
η κα Παναγιωταρέα, από απλή γραμματεύς της Ε.Ρ.Τ., έγινε τελικά δημοσιογράφος
(έφθασε να γίνει και καθηγήτρια σε έδρα που βγάζει νέους δημοσιογράφους);
Να μνημονεύσω την πάντα καλά πληροφορημένη στα
καλλιτεχνικά Μπίλιω Τσουκαλά, την αδάμαστη Έλλη Στάη με τις τρομακτικές
συνεντεύξεις (τον Ευάγγελο Βενιζέλο πριν λίγο καιρό τον απέσπασαν καθημαγμένο
από τα νύχια της και τις αιχμηρές ερωτήσεις της και τον έτρεχαν στα
νοσοκομεία), τον Κώστα Αρβανίτη που υπέστη δεινή ήττα κάποτε από τον κύριο Νίκο
Αλέφαντο, και τον σκληρό σαν να βγήκε χθες από τα Ο.Υ.Κ. Αιμίλιο Λιάτσο;
Και όλους αυτούς τους πληρώσαμε, μην το ξεχνάμε, με το
λουρί στο σβέρκο.
Ακούστηκε χθες κάτι και για τα αρχεία της Ε.Ρ.Τ. που
υπεξαιρέθηκαν και κατέληξαν σε ιδιωτικά κανάλια.
Όποιος το λέει αυτό μπορεί να μου δώσει μια πειστική
εξήγηση για το πώς μπορεί να συνέβη κάτι τέτοιο χωρίς τη συνέργια κάποιων μέσα
από την Ε.Ρ.Τ.; Ήταν αυτοί και χθες εκεί στην αυλή του Ραδιομεγάρου;
Όταν είχαμε
όλον αυτό τον οργασμό για να μάθουν στην κα Ανθή Σαλαγκούδη ανάγνωση (ειδήσεων)
πού ήταν οι εργαζόμενοι στην Ε.Ρ.Τ. και η Ε.Σ.Η.Ε.Α.;
Στην Ε.Ρ.Τ. είδαμε υπέροχες ταινίες και κάποιες εκπομπές
όπως το Παρασκήνιο. Μέχρις εκεί όμως.
Τα Αθλητικά είναι άλλη μια τιμημένη ιστορία που έχει
γραφτεί στην Ε.Ρ.Τ.
Άθλια παρουσίαση, μηδαμινές έως και θλιβερές γνώσεις,
κτηνώδης αυτοπεποίθηση, ιδιαίτερα στα γύρω από το ποδόσφαιρο.
Και ασύστολη οικονομική αιμορραγία.
Πριν λίγο καιρό μας έδειχναν αγώνες κολύμβησης σε πισίνα 25 μέτρων, στο εξωτερικό,
όπου δεν συμμετείχε έστω ένας Έλληνας αθλητής.
Πόσο να μας κόστισε αυτό το τίποτα;
Επίσης ήθελα να ρωτήσω όλους αυτούς τους «αυθόρμητους»
συμπαραστάτες και τους δημοσιογράφους της Ε.Ρ.Τ. όταν έκλεισαν το Indy Media
πόσοι ένιωσαν την ανάγκη να συμπαρασταθούν;
Αυτοί που εργαζόταν στην Ε.Ρ.Τ. ένιωσαν ότι τους αφορούσε
αυτή η ενέργεια;
Δεν νομίζω, μάλλον το κορόιδο έκαναν, γιατί εκεί τα νέα
που διακινούνται είναι επικίνδυνα.
Πότε ανήγγειλαν κάποια εκδήλωση που ερχόταν από χώρο της
πιο σκληρής πλευράς της Αριστεράς;
Για να μην πω και για τον αντιεξουσιαστικό χώρο;
Πότε έψαξαν ένα θέμα βρώμικο;
Για μετανάστες που τους έφαγε το σκοτάδι;
Για τα όργια που γινόταν στην Μανωλάδα εδώ και χρόνια,
όχι μόνον το 2013.
Ο Αλέξης Τσίπρας λέει θα πάει στον Παπούλια.
Σωθήκαμε δηλαδή και από τους δυο.
Αντί να επιδιώξουν όλοι αυτοί οι ανέξοδα συμπαραστάτες, η
Ε.Ρ.Τ. να αποκτήσει καθεστώς Ανεξάρτητης Αρχής, να μπαίνουν εκεί με διαγωνισμό
όπου η αυστηρότητα και το αδιάβλητο να είναι στο ίδιο επίπεδο με τις
Πανελλήνιες Εξετάσεις, τα βιογραφικά του καθενός υποψηφίου να υπάρχουν στο
Διαδίκτυο, να υπάρχει στο τέλος της χρονιάς αξιολόγηση (βολικό είναι να κάνετε
ρεπορτάζ για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών αλλά όχι για τους εαυτούς σας),
κλαψουρίζουν για τη Δημοκρατία που κινδυνεύει χωρίς τις ειδήσεις της Ε.Ρ.Τ. και
το έριξαν στις καταγγελίες, δηλαδή στα λόγια.
Είπαμε, ακατάλληλοι άνθρωποι αποφάσισαν για δικούς τους
λόγους αυτή την κίνηση, αλλά και όσοι είναι μέσα στην αυλή της Αγίας
Παρασκευής, από τον καιρό των γυρισμάτων με τις ανεξέλεγκτες υπερωρίες μέχρι
σήμερα, δεν κάνουν έναν περισσότερο αξιόπιστο αγώνα. (Διαβάστε και το άρθρο του
Ν. Καρελιά στο protagon, πριν λίγες εβδομάδες για το πώς έμπαινες στην Ε.Ρ.Τ.).
*Λίγο πριν τα μεσάνυχτα τραγουδούσαν λέει το «Πότε θα κάνει ξαστεριά».
Άσχετο; Τι να πω;
Αν σκεφθείς ότι αυτό το τραγούδι έχει να κάνει με τη
ζωοκλοπή και αυτός που τραγουδάει υποτίθεται θα κατέβει να καθαρίσει όποιους
του έκλεψαν τα ζώα!
Άλκης Γαλδαδάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου