Και όλα τα ίδια μένουν…

To  Σαββατοκύριακο που μας πέρασε τρία περιστατικά μου επιβεβαίωσαν ότι τίποτε απολύτως δεν μας δίδαξε η κρίση, πως μεγαλύτερη παπαριά από τον εκσυγχρονισμό του κράτους και την απαλλαγή του από τον εναγκαλισμό των κομμάτων και των διαπλοκών δεν έχει ακουστεί και πως αν κάποτε η κρίση αρχίζει να περνά η κατάσταση θα επιστρέψει στο γνωστό πρότερο βίο.

Περιστατικό πρώτο: Πριν λίγες μέρες τελείωσαν οι αιτήσεις για τη Δημόσια Τηλεόραση. Αυτή που διαδέχθηκε την κομματική αμαρτωλή άρρωστη ΕΡΤ.  Αυτή που θα αποτελούσε το απαύγασμα της εγκυρότητας, της ανεξαρτησίας και της διαφάνειας. Κομματικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ εξομολογήθηκε εντός του Σαββατοκύριακου ότι έκανε αίτηση για το νέο φορέα.

Μπροστά στα έκπληκτα αυτιά των ακροατών του και στην ερώτηση μα εσύ δεν ήσουν που βγήκες από τα ρούχα σου όταν έκλεισαν την ΕΡΤ απάντησε.

Αυτό δεν αλλάζει, αλλά με πίεσαν πολύ από το κόμμα διότι πάνε να μπούνε μόνο οι νεοδημοκράτες και πρέπει να υπάρχει ισορροπία!

Περιστατικό δεύτερο: Εξομολόγηση υπαλλήλου εφορίας. Πήγαμε μετά από καταγγελία που ήρθε στο γραφείο να κάνουμε εσπευσμένα έλεγχο σε εταιρία.

Η ιδιοκτήτρια άρχισε να ουρλιάζει πως θα μας πάρει και θα μας σηκώσει.

Σε λίγο χτύπησε το κινητό μου, προϊστάμενος μας διέταξε να επιστρέψουμε πίσω κλείνοντας το θέμα.

Η διαταγή είχε έρθει κατευθείαν από το υπουργείο.
Περιστατικό τρίτο: Σε παραλία οικογενειακή που δεκαετίες καυχιόταν πως φυλάσσονταν σαν κόρη οφθαλμού από τους κατοίκους της άνοιξε ξαφνικά μπιτσόμπαρο.

Πώς συνέβη;

Μεγαλοστέλεχος του Δήμου μου είπαν, έδωσε την άδεια με την ανοχή του δημάρχου καθώς το μπαρ ανήκει σε δυο μεγαλοπαράγοντες της περιοχής που απλά ζήτησαν και το πήραν.
Το καλοκαίρι τελειώνει αμέριμνο στην Ελλάδα.

Η Τρόικα σε λίγες μέρες θα είναι εδώ και θα προσπαθήσει να καταλάβει τι έφταιξε πάλι και τίποτε δεν άλλαξε.

 Θα κλείσουν άρον άρον κανένα δημόσιο οργανισμό, θα σφάξουν καμιά σύνταξη, θα υποσχεθούν πολλά, θα πάρουν το νέο πακέτο, του νέο κούρεμα, θα πάμε σε εκλογές, θα κάνουν τις καμπάνιες τους και η ζωή στη μπανανία θα συνεχιστεί και αυτό το χειμώνα με ένα τόνο δραματικότητας.

Εξάλλου ποιος πίστεψε ποτέ στα αλήθεια πως η Κρίση είναι ευκαιρία για αλλαγή;

Γιώργος Τούλας

Παράλλαξη