Κατάθεση ψυχής...

Πήραμε, και αισθανθήκαμε την ανάγκη να δημοσιεύσουμε μια συγκινητική επιστολή (κατάθεση ψυχής) από την πρόεδρο του συλλόγου αγάμων θυγατέρων νομού Γρεβενών.

Ας ελπίσουμε ότι θα την διαβάσουν εκεί στο Μαξίμου…

Αυτές τις τελευταίες ημέρες έζησα έναν εφιάλτη.

Είδα τη ζωή μου να κρέμεται σε ψηφιακά μανταλάκια.

Αισθάνθηκα ένα σκουπίδι.

Προδομένη από το κράτος, και ντροπιασμένη από τους συνανθρώπους μου…

Γιατί;

Τι έκανα;

Επειδή έζησα με αξιοπρέπεια τη ζωή μου, αρνούμενη να παντρευτώ τον πρώτο τυχαίο, λόγω του ότι ήθελα να τιμήσω την μνήμη του ήρωα πατέρα μου;

Ο οποίος μεγάλωσε μια οικογένεια, παλεύοντας ολημερίς με τα στοιχεία της φύσης, ως ανώτατος αξιωματικός της αγροφυλακής, και αργότερα πολιτευτής του ΚΟΔΗΣΟ στον Νομό Γρεβενών; (πιο παλιά υπηρετούσε στο Τσοτύλι).

Γιατί θα πρέπει να απολογηθώ;

Και σε ποιους;

Στα μνημονιακά παπαγαλάκια, που σιτίζονται στο πρυτανείο ξένων συμφερόντων;

Είμαι από αυτές που πίστεψαν στην έννοια πατρίδα, έχοντας την τιμή να φιλήσω το χέρι της Φρειδερίκης κάποτε ως κοριτσάκι, πιστεύοντας ότι ποτέ δεν θα προδοθώ.

Και όμως προδόθηκα.

Ταπεινώθηκα.

Και όχι από κάποιους κομμουνιστές Πασόκους παπανδρεϊκούς, που στα χρόνια της δικής τους χούντας μέχρι και αυξήσεις έκαναν στην σύνταξη αγάμου θυγατρός που ελάμβανα… και ας τους κατηγορούσαμε τότε ότι θα μας πάρουν και τα σπίτια.

Ε, όχι. Δεν μας τα πήραν αυτοί, αλλά έρχεται τώρα η δήθεν δεξιά κυβέρνηση, αυτή την οποία σύσσωμος ο σύλλογός μας στήριξε με τις ψήφους του, πιστεύοντας πως θα μας δώσει και επίδομα χαμένης προικός, ή και παρθενίας, και όχι μόνο μας παίρνει τα σπίτια μέσα από χαράτσια και φόρους, όχι μόνο δεν προχωρά σε χορήγηση επιδομάτων, αλλά μας στερεί και την πενιχρή τιμητική σύνταξη που λαμβάναμε επί δεκαετίες, ως ανύπαντρες κόρες ηρωικών δημοσίων υπαλλήλων.

Πολλοί εκ των οποίων έπεσαν εν ώρα υπηρεσίας.

Λες και δεν την δικαιούμασταν.

Λες και δεν μείναμε στο ράφι για χάρη της.

Λες και δεν μείναμε πιστές στον όρκο παρθενίας που δώσαμε στο νεκροκρέβατο των προγόνων μας…

Και όλα αυτά  για να τιμήσουμε τους γονείς μας.

Και τώρα;

Τι θα κάνω εγώ;

Ποιος θα με πάρει;

Μήπως ο Στουρνάρας;

Πως θα ζήσω κε Σαμαρά, μου λέτε;

Θα μου βρείτε εσείς γαμπρό (κι αν δεν μου αρέσει);

Τι θα τρώω; Βελανίδια; Ή φρόζεν γιαούρτια;

Καυτά ερωτήματα, που μάλλον δεν μπορούν να απαντηθούν.

Τουλάχιστον όχι απ αυτούς που μας έστησαν στον τοίχο.

Που μας γδέρνουν τα όνειρα.

Καλά λοιπόν τα λέει ο Τράγκας.

Καλά τα διαβάζω στο Χωνί.

Καλά τα παρακολουθώ στο ΜΑΚΕΛΕΙΟ.

Έχουμε χούντα αληθινή. Και όχι σαν εκείνη που τίμησε και τιμήθηκε από τον μπαμπά μου.

Αλλά θα τα πούμε στις κάλπες.

Μπορεί και στην ίδια τη Βουλή μέσα.

Και τότε θα δείτε τι εστί Ελληνίς βασιλόφρων παρθένα, θυγάτηρ υποστράτηγου της αγροφυλακής!

Μια οργισμένη, πλην όμως περήφανη και  ανύμφευτη κόρη της Ελλάδας

Γιούλα Μπουρδόλη

Πρόεδρος ΣΑΘΝΓ

ΥΓ- Μέσα από αυτό το βήμα που δίνεται, θέλω να προειδοποιήσω την «συνάδελφο» Σούλα Καραμπούτσογλου πως έχει λερωμένη τη φωλιά της και να προσέχει.

Γιατί θα της τα βγάλω τρίχα τρίχα της προκομένης.

Εγώ είμαι ανύπαντρη, αλλά δεν είμαι γεροντοκόρη.

Και να πάψει να διαδίδει για δήθεν παράνομη μετάβασή μου στο εξωτερικό για λεύκανση πρωκτού, που πλήρωσε το ΙΚΑ.

Έχω όλα τα παραστατικά, και είμαι νόμιμη.

Ακούς μωρή καλτάκα;

Αυτή όμως να προσέχει, μη τυχόν και βγάλω στη δημοσιότητα κάτι επιστολές της με τον Κατσανέβα και τον Γιακουμάτο, και δεν ξέρει μετά που να πάει να κρυφτεί.

Το παλιοτσόκαρο…

ΥΓ2- Και τώρα που το θυμήθηκα: Ναι κε Σαμαρά. Αν δεν αλλάξετε ρότα, από μένα και τις φίλες μου θα την βρείτε.

Δεν σας έριξε ο Κουβέλης, αλλά θα σας ρίξει η Μπουρδόλη.

Για αυτό να είστε σίγουρος.

ΥΓ3-Ζητώ συγγνώμη για την φωτογραφία, αλλά δεν είχα άλλη. 

Όλες τις έστειλα στον κο Σειρηνάκη, που θέλει να με προσλάβει (για διοικητική θέση).