Η πολιτική ορθότητα, και οι Ρομά!

Η απίστευτη ιστορία με το ξανθό, γαλανομάτικο, τετράχρονο κοριτσάκι έχει συγκινήσει το πανελλήνιο, και όχι μόνο.

Οι φωτογραφίες του που κυκλοφορούν σε ξεσκίζουν (ναι, σε ξεσκίζουν) με τον φόβο και τη θλίψη που εκφράζουν τα αθώα ματάκια του.

Πολλά θα γραφτούν και άλλα τόσα θα ειπωθούν τις μέρες που έρχονται.

Η ελπίδα όλων είναι βέβαια να δοθεί ένα αίσιο τέλος στην περιπέτεια της μικρής και να της δοθεί η δυνατότητα, μέσα από την αγάπη που όλοι ευχόμαστε να βρει, να επουλώσει τα, τόσο εμφανή, ψυχικά της τραύματα.

Τα συγχαρητήρια, ναι συγχαρητήρια, πάνε στους αστυνομικούς που την είδαν τυχαία σε κάποιον έλεγχο στον καταυλισμό όπου βρίσκεται (για την ακρίβεια, κρατείται) και που αμέσως αντιλήφθηκαν, όχι τυχαία, ότι κάποιον λάκκο έχει η φάβα…

Το ανάθεμα πηγαίνει στη θετή της μάνα που από ευσπλαχνία και ανθρωπισμό (εδώ βέβαια γελάνε…) την συμπεριέλαβε στην οικογένειά της, μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά της που απέκτησε σε χρόνο ρεκόρ (ρεκόρ Γκίνες για την ακρίβεια).

Το ανάθεμα πηγαίνει και σε όλο τον καταυλισμό όπου όλοι, μα όλοι, ήξεραν ότι το κοριτσάκι αυτό ήταν ξένο, ότι το κοριτσάκι αυτό ήταν εκεί μέσα από κάποια άθλια συναλλαγή με σκοπό το χρήμα, και κανείς μα κανείς για τρία ολόκληρα χρόνια δεν είπε κουβέντα.

Εμείς όμως να προσέξουμε σε όσα πούμε και γράψουμε για την υπόθεση αυτή, να είμαστε πολιτικά ορθοί, όπως ήδη, ευτυχώς, κάνουν τα έντυπα και ηλεκτρονικά μίντια που μιλούν για καταυλισμό “ρομά”, για γυναίκα “ρομά” που δήλωσε το κοριτσάκι στον Δήμο Αθηναίων, κλπ.

Ελπίζω κανείς να μη διανοηθεί να πει τη λέξη “τσιγγάνοι”, γιατί αυτό θεωρείται (και είναι) αγένεια και προσβολή! Για αιώνες ολόκληρους λέγαμε “αθίγγανοι” και  “τσιγγάνοι”, χωρίς πρόβλημα και χωρίς προσβολή. Χρειάστηκε να έρθει η Ε.Ε. και να μας πει ότι αυτό είναι προσβλητικό και ότι από δω και εμπρός θα πρέπει να λέμε Ρομά, και αμέσως ανταποκριθήκαμε στο κάλεσμα του πολιτισμού.

Ευτυχώς που δεν είμαι πια στη Γαλλία όπου κάπνιζα τα τσιγάρα Gitanes, γιατί τώρα θα είχα πρόβλημα.

Τι θα έπρεπε να πω; Ότι καπνίζω Romanes;

Ελπίζω δε, σύντομα να φτάσουμε στο επίπεδο των Καναδών που τα κατοικίδια ζώα (animal pets) πολλοί τα αποκαλούν non human friends (μη ανθρώπινους φίλους), επειδή λέει το animal είναι προσβλητικό!

Προχθές που ήταν η γιορτή των ζώων είπα στη γατούλα μου, που λατρεύω, “χρόνια πολλά Τάρα μου”, Με κοίταξε ερωτηματικά. Της διευκρίνισα “σήμερα γιορτάζεις γιατί γιορτάζουν τα ζώα!”. Με κοίταξε, και συνέχισε αδιάφορα το δρόμο της.

Δεν νομίζω πάντως να προσβλήθηκε…

Έχω ένα ζευγάρι γνωστών μου που υιοθέτησαν πριν από χρόνια ένα αγοράκι σε ηλικία, τότε, μηνών.

Το μεγαλώνουν με άπειρη αγάπη και φροντίδα. Κάνει δε μπάμ ότι δεν είναι οι βιολογικοί του γονείς.

Σε όσους ρωτήσουν, απαντούν με περισσή αγάπη και καμάρι, ότι ο γιός τους είναι τσιγγανάκι.

Ελπίζω να μου συγχωρέσετε το ξέσπασμά μου κατά του “πολιτικά ορθού” αλλά βγάζω σπυράκια όταν βλέπω το “περιτύλιγμα” να κυριαρχεί της ουσίας, το σημαίνον να υπερισχύει του σημαινόμενου.

Όσο για το κοριτσάκι, ξανθό ή μελαχρινό, και τα τόσα άλλα θύματα παρόμοιων καταστάσεων, εύχομαι να βρουν τη λύτρωση που κάθε παιδί δικαιούται, είτε είναι τσιγγανάκι ή ρομά ή ό,τι άλλο, από τους εγκληματίες που έχουν φυλακίσει το σώμα και την ψυχή τους.

Αλέκος Λασκαράτος

Protagon