Το 2007 η κρίση μας χτύπαγε την πόρτα αλλά η κυβέρνηση
Καραμανλή, οι πρυτάνεις και οι κομματικοί βόλευαν ορδές φίλων και συγγενών στα
αχούρια και τους τεκέδες που οι φορολογούμενοι τα πληρώνουν για Πανεπιστήμια.
Τώρα μαζί με τα σόγια τους πετάνε στον δρόμο και αυτούς
που δεν φταίνε.
Τραβάτε τώρα και μαζέψτε τους...
Αν μπορείτε βέβαια γιατί η «ηρωική εξέγερση πρυτάνεων και
απασχολούμενων στα ΑΕΙ» μαζί με τις πιέσεις της Τρόικα και των δανειστών
επαναφέρει, το τελευταίο δίμηνο, το γνωστό «αντίσταση και πάλη...» της
μεταπολίτευσης αλλά από την ανάποδη.
Αντίσταση για να μην μας πάρουν το κράτος και την λαμογιά μέσα από τα χέρια μας...
Αντίσταση για να μην μας πάρουν το κράτος και την λαμογιά μέσα από τα χέρια μας...
Και όσο για τα 2.000.000 ανέργων του ιδιωτικού τομέα και
τις 50.000 επιχειρήσεις που θα φύγουν από το παιχνίδι και θα φέρουν ακόμη
500.000 άνεργους μέσα στο 2014 πρόβλημά τους...
Άλλωστε πρόκειται για «λιποτάκτες» των κρατικών
στρατευμάτων κατοχής της μεταπολίτευσης...
Συνεπώς καλά να πάθουν...
Ας δούμε όμως τώρα πως η «νέα αντίσταση» στα αχούρια που λέγονται και Πανεπιστήμια συνδέεται και με τις διαφαινόμενες πολιτικές εξελίξεις που μπορεί να έχουν ως επίκεντρο το δεύτερο και το αμφιλεγόμενο τρίτο μνημόνιο αλλά επεκτείνονται μέχρι τους εκλογικούς σχεδιασμούς της γνωστής (τεσσαρακονταετούς) πολιτικής σκακιέρας του δικομματισμού.
Ανεξάρτητα λοιπόν από το εάν ο κ. Σαμαράς προκαλέσει πρόωρες εκλογές ή οδηγήσει την χώρα σε εκλογική αναμέτρηση προς το τέλος της τετραετίας, η κυβέρνησή του δεν έχει πλέον τον χρόνο να προσφέρει κάτι θεαματικό ώστε να προβληματίσει το εκλογικό σώμα και να αποσβέσει έτσι την φθορά της Νέας Δημοκρατίας αλλά και ό,τι μπορεί από την σχεδόν βεβαία συντριβή του ΠΑΣΟΚ.
Ακόμη και αν στην διαπραγμάτευση με την Τρόικα επιτύχει, ο κ. Σαμαράς, να αναγνωρισθεί ότι το δημοσιονομικό κενό δεν είναι 2 δισ. αλλά 500-600 εκατ. ευρώ και άρα δεν χρειάζονται οριζόντια μέτρα τα πολιτικά του οφέλη είναι ήδη μετρημένα και εξοφλημένα από σήμερα καθώς κανείς δεν δικαιολογεί ήδη οποιοδήποτε οριζόντιο μέτρο.
Η κυβέρνηση Σαμαρά έχει ήδη προεξοφλήσει τα κέρδη της είτε προκαλέσει σύντομα εκλογές για να κερδίσει τα οφέλη της λίστας είτε συμπληρώσει την τετραετία.
Η προσοχή λοιπόν, είτε γίνουν είτε δεν γίνουν, πρόωρες εκλογές επικεντρώνεται εκ των πραγμάτων στην επόμενη κυβέρνηση και την κληρονομιά της ακόμη και στην περίπτωση που ο κ. Σαμαράς κατορθώσει να πρωταγωνιστήσει στην αναμέτρηση.
Όμως μιας και (αυτή την στιγμή) όλα δείχνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι ο κερδισμένος των εκλογών και ο πιθανότερος υποψήφιος για την εξουσία, φρόνιμο είναι να δει κανείς τι θα παραλάβει και τι πιθανά βάρη μπορεί να αποφύγει.
Τα Πανεπιστήμια και η παιδεία είναι και θα παραμείνουν στο επίκεντρο (να είστε βέβαιοι γι΄ αυτό) των προβλημάτων οπότε ο κ. Τσίπρας ως πρωθυπουργός θα πρέπει να δώσει λύση.
Δηλαδή, στην ουσία, θα πρέπει να κρατήσει στην θέση του όλο το πελατειακό σύστημα που τακτοποίησε στο κράτος η Νέα Δημοκρατία από το 2005 μέχρι και το 2013.
Εάν δεν το κάνει θα έχει θεμελιώσει το νέο αντιστασιακό μέτωπο απέναντι στην κυβέρνηση του αλλά με κομματικό στρατό που τότε (ως κυβέρνηση) δεν θα ελέγχει...
Στο νέο μέτωπο της αντίστασης θα προσχωρήσουν οι κρατικές συντεχνίες των κρατικών υπαλλήλων των υπουργείων αλλά και το «ιππικό» των συντεχνιών των ΔΕΚΟ στο οποίο έχει στρατολογηθεί ό,τι πιο εκλεκτό τριτοκοσμικού σοσιαλισμού διέθετε το ΠΑΣΟΚ.
Σημαίες του «ιππικού» των συντεχνιών ΠΑΣΟΚ είναι να διατηρήσει το κράτος τον έλεγχο του 70-80% της οικονομίας μέσα από τα «στρατηγικής σημασίας» Πασοκικά στρατόπεδα της ενέργειας (ΔΕΗ, ΔΕΠΑ), των νερών (ΕΥΔΑΠ), των μεταφορών (λεωφορεία, τρένα, μετρό και αν είναι δυνατόν αεροδρόμια και λιμάνια), των ταχυδρομείων (ΕΛΤΑ) και των 20.000 και πλέον υπηρεσιών και Ιδρυμάτων αγνώστου έργου και διευθύνσεων...
Στο ίδιο μέτωπο της νέας αντίστασης θα ενταχθούν αμέσως και οι κρατικοί υπάλληλοι υπουργείων, περιφερειών, Δήμων και ΔΕΚΟ που μάχονται την ιδιωτική πρωτοβουλία και κάθε «επένδυση» που ξεφεύγει από το επίπεδο του ψιλικατζίδικου ή του σουβλατζίδικου...
Σημαία και αυτών των «δυνάμεων» θα είναι οι δηλώσεις Τσίπρα για τους κατεργάρηδες επενδυτές που θα τους στείλει φυλακή...
Όλες αυτές οι «δυνάμεις κατοχής» που σχηματίσθηκαν στην μεταπολίτευση μπορεί να έχουν στήριξη και από ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ αλλά έχουν εκπαιδευθεί, στα στρατόπεδα του δικομματισμού και είναι «πρυτάνεις» στην τεχνική της μετακίνησης από ιδεολογία σε ιδεολογία και από κόμμα σε κόμμα.
Δεν έχουν καμία σχέση με τους μονολιθικούς κομμουνιστές και τους «αρχαίους» της ΕΔΑ.
Πως και κυρίως με ποιους θα ελέγξει το... νέο αντιστασιακό μέτωπο ο κ. Τσίπρας όταν στον ΣΥΡΙΖΑ οι συνιστώσες μιλώντας «άλλη γλώσσα» θα του λένε ότι δεν μπορεί μια κυβέρνηση αριστερών να βολεύει τα υπολείμματα του δικομματισμού της μεταπολίτευσης έστω και αν μας παρέδωσαν την κυβέρνηση;
Ας δούμε όμως τώρα πως η «νέα αντίσταση» στα αχούρια που λέγονται και Πανεπιστήμια συνδέεται και με τις διαφαινόμενες πολιτικές εξελίξεις που μπορεί να έχουν ως επίκεντρο το δεύτερο και το αμφιλεγόμενο τρίτο μνημόνιο αλλά επεκτείνονται μέχρι τους εκλογικούς σχεδιασμούς της γνωστής (τεσσαρακονταετούς) πολιτικής σκακιέρας του δικομματισμού.
Ανεξάρτητα λοιπόν από το εάν ο κ. Σαμαράς προκαλέσει πρόωρες εκλογές ή οδηγήσει την χώρα σε εκλογική αναμέτρηση προς το τέλος της τετραετίας, η κυβέρνησή του δεν έχει πλέον τον χρόνο να προσφέρει κάτι θεαματικό ώστε να προβληματίσει το εκλογικό σώμα και να αποσβέσει έτσι την φθορά της Νέας Δημοκρατίας αλλά και ό,τι μπορεί από την σχεδόν βεβαία συντριβή του ΠΑΣΟΚ.
Ακόμη και αν στην διαπραγμάτευση με την Τρόικα επιτύχει, ο κ. Σαμαράς, να αναγνωρισθεί ότι το δημοσιονομικό κενό δεν είναι 2 δισ. αλλά 500-600 εκατ. ευρώ και άρα δεν χρειάζονται οριζόντια μέτρα τα πολιτικά του οφέλη είναι ήδη μετρημένα και εξοφλημένα από σήμερα καθώς κανείς δεν δικαιολογεί ήδη οποιοδήποτε οριζόντιο μέτρο.
Η κυβέρνηση Σαμαρά έχει ήδη προεξοφλήσει τα κέρδη της είτε προκαλέσει σύντομα εκλογές για να κερδίσει τα οφέλη της λίστας είτε συμπληρώσει την τετραετία.
Η προσοχή λοιπόν, είτε γίνουν είτε δεν γίνουν, πρόωρες εκλογές επικεντρώνεται εκ των πραγμάτων στην επόμενη κυβέρνηση και την κληρονομιά της ακόμη και στην περίπτωση που ο κ. Σαμαράς κατορθώσει να πρωταγωνιστήσει στην αναμέτρηση.
Όμως μιας και (αυτή την στιγμή) όλα δείχνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι ο κερδισμένος των εκλογών και ο πιθανότερος υποψήφιος για την εξουσία, φρόνιμο είναι να δει κανείς τι θα παραλάβει και τι πιθανά βάρη μπορεί να αποφύγει.
Τα Πανεπιστήμια και η παιδεία είναι και θα παραμείνουν στο επίκεντρο (να είστε βέβαιοι γι΄ αυτό) των προβλημάτων οπότε ο κ. Τσίπρας ως πρωθυπουργός θα πρέπει να δώσει λύση.
Δηλαδή, στην ουσία, θα πρέπει να κρατήσει στην θέση του όλο το πελατειακό σύστημα που τακτοποίησε στο κράτος η Νέα Δημοκρατία από το 2005 μέχρι και το 2013.
Εάν δεν το κάνει θα έχει θεμελιώσει το νέο αντιστασιακό μέτωπο απέναντι στην κυβέρνηση του αλλά με κομματικό στρατό που τότε (ως κυβέρνηση) δεν θα ελέγχει...
Στο νέο μέτωπο της αντίστασης θα προσχωρήσουν οι κρατικές συντεχνίες των κρατικών υπαλλήλων των υπουργείων αλλά και το «ιππικό» των συντεχνιών των ΔΕΚΟ στο οποίο έχει στρατολογηθεί ό,τι πιο εκλεκτό τριτοκοσμικού σοσιαλισμού διέθετε το ΠΑΣΟΚ.
Σημαίες του «ιππικού» των συντεχνιών ΠΑΣΟΚ είναι να διατηρήσει το κράτος τον έλεγχο του 70-80% της οικονομίας μέσα από τα «στρατηγικής σημασίας» Πασοκικά στρατόπεδα της ενέργειας (ΔΕΗ, ΔΕΠΑ), των νερών (ΕΥΔΑΠ), των μεταφορών (λεωφορεία, τρένα, μετρό και αν είναι δυνατόν αεροδρόμια και λιμάνια), των ταχυδρομείων (ΕΛΤΑ) και των 20.000 και πλέον υπηρεσιών και Ιδρυμάτων αγνώστου έργου και διευθύνσεων...
Στο ίδιο μέτωπο της νέας αντίστασης θα ενταχθούν αμέσως και οι κρατικοί υπάλληλοι υπουργείων, περιφερειών, Δήμων και ΔΕΚΟ που μάχονται την ιδιωτική πρωτοβουλία και κάθε «επένδυση» που ξεφεύγει από το επίπεδο του ψιλικατζίδικου ή του σουβλατζίδικου...
Σημαία και αυτών των «δυνάμεων» θα είναι οι δηλώσεις Τσίπρα για τους κατεργάρηδες επενδυτές που θα τους στείλει φυλακή...
Όλες αυτές οι «δυνάμεις κατοχής» που σχηματίσθηκαν στην μεταπολίτευση μπορεί να έχουν στήριξη και από ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ αλλά έχουν εκπαιδευθεί, στα στρατόπεδα του δικομματισμού και είναι «πρυτάνεις» στην τεχνική της μετακίνησης από ιδεολογία σε ιδεολογία και από κόμμα σε κόμμα.
Δεν έχουν καμία σχέση με τους μονολιθικούς κομμουνιστές και τους «αρχαίους» της ΕΔΑ.
Πως και κυρίως με ποιους θα ελέγξει το... νέο αντιστασιακό μέτωπο ο κ. Τσίπρας όταν στον ΣΥΡΙΖΑ οι συνιστώσες μιλώντας «άλλη γλώσσα» θα του λένε ότι δεν μπορεί μια κυβέρνηση αριστερών να βολεύει τα υπολείμματα του δικομματισμού της μεταπολίτευσης έστω και αν μας παρέδωσαν την κυβέρνηση;
Γιώργος Κράλογλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου