Κλαυσίγελος…

Ένα είναι σίγουρο: Ότι στην Ελλάδα ποτέ δεν πλήττεις.

Είμαστε χώρα χαβαλέ στα πάντα  όλα μας.

Μουσικά έχουμε τους Λεπάδες και τους Βέρτηδες, κινηματογραφικά γαλουχηθήκαμε με Ψάλτη και Γαρδέλη,  τηλεοπτικά με ερωτοδικεία και χρυσά κουφέτα, ενώ δημοσιογραφικά έχουμε αναγάγει σε μέγιστο opinion maker τον Τράγκα!

Α, να μη το ξεχάσω: Λογοτεχνικά έχουμε τον Ιούδα που… Φιλούσε Υπέροχα!

Ακόμη και σε επίπεδο πολιτικής, που όσο να’ ναι θα έπρεπε να είμαστε πιο σοβαροί, εκπροσωπούμαστε κυρίως από καραγκιόζηδες.

Ή έστω από σοβαροφανείς… παλιάτσους (θυμήθηκα τώρα τον Βύρωνα, και τον αγώνα που κάνει για τις άγαμες θυγατέρες).

Αλλά επειδή η σοβαροφάνεια (κατά τον Όσκαρ Γουάιλντ) είναι το τελευταίο καταφύγιο όσων δεν έχουν φαντασία, όλοι  οι υπόλοιποι του δίνουμε να καταλάβει…

Αφού από φαντασία να φάνε κι οι κότες!

Οι εξελίξεις της τελευταίας εβδομάδας, εκτός από ιδιαίτερα κρίσιμες, ήταν και αστείες.

Slap stick comedy δηλαδή, ειδικά αν σκεφτούμε τα πλάνα που παίζουν ολημερίς στη τηλεόραση, με τις  καρικατούρες των ντόπιων Άριων στραβοχυμένων και μαυριδερών λουκουμάδων να παρελαύνουν με τις χειροπέδες.

Φτάσαμε σε σημείο, ακόμη και ο πεντάχρονος γιος μου να μάθει τον Κασιδιάρη και τον Μιχαλολιάκο, και να γελάει μαζί τους κάθε φορά που τους βλέπει, αφού όπως λέει ο δεύτερος είναι σαν σφιγμένο στρουμφάκι.

Τον πρώτο τον μπερδεύει συνεχώς με τον Ομπάμα…  ένα περίεργο πράγμα.

Και επειδή τα παιδάκια έχουν αλάνθαστο ένστικτο και αισθητήριο, μου έκανε εντύπωση η χθεσινοβραδινή  παρατήρηση του πιτσιρικά μου εν ώρα ειδήσεων, όταν βλέποντας τον Αλέξη να μιλάει σε κάποια «παλλαϊκή» συγκέντρωση, μου είπε πως «άλλαξε πολύ ο Τσίπρας … γέρασε»!!!!

Και πώς να μη γεράσει με όλο αυτό το στραπάτσο που παθαίνει κάθε μέρα που περνάει.

Σε μια εποχή κρίσης, όπου κανονικά η ιδιότητα του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης αποτελεί το εισιτήριο για την απόλυτη δημοφιλία και επιτυχία, ο Αλέξης έχει βαλτώσει.

Δεν του βγαίνει τίποτα του Τσε Παπάρα.

Ούτε καν οι απεργίες των εκπαιδευτικών στις οποίες πόνταρε εδώ και μήνες, απειλώντας, με το στραβό του το στόμα, πως ο Σεπτέμβρης θα είναι καυτός, και θα σηματοδοτήσει την ανατροπή της κυβέρνησης, και μπλα μπλα!

Κούνια που τον κούναγε.

Ο Σεπτέμβρης πάει… να’ταν κι άλλος.

Ο κάθε κατεργάρης βρίσκεται στον πάγκο του, οι τραμπούκοι στα κελιά τους, και ο Αλέξης ενώπιον κάποιων ζαλισμένων υπόσχεται προσλήψεις, αυξήσεις στις συντάξεις, και δωρεάν ρεύμα!

Έχοντας οσμιστεί το πολιτικό μέλλον του, που μάλλον θα είναι ανάλογο με αυτό του κυρ Φώτη… που αυτοθυσιάστηκε για την Μπίλιω!

Την ίδια ώρα που ο Σαμαράς «κεντάει» παντού, ακόμη και στην Αμερική.

Από κει και πέρα, το θέατρο του παραλόγου συνεχίζεται.

Τα σχολεία υπολειτουργούν αφού οι δάσκαλοι αρνούνται να δουλέψουν εξάωρα αντί για τετράωρα, το ίδιο και τα ΑΕΙ, ενώ στα λύκεια όπου υπάρχουν καταλήψεις, οι γείτονες έχουν ζαλιστεί να ακούνε από τα μεγάφωνα την επαναστατική μουσική του Κιάμου και του Ρουβά, με την οποία εκτονώνονται οι σημερινοί έφηβοι, που κατά τα άλλα θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο!

Όσον αφορά στη πολιτική επικαιρότητα, και βλέποντας την παρέλαση των αγράμματων μπρατσωμένων με τα τατουάζ και τις χειροπέδες, αναρωτιέμαι: Πως είναι δυνατόν να εξελέγη ο Μιχαλολιάκος στη Βουλή, έχοντας (όπως διάβασα) πλούσιο ποινικό παρελθόν με καταδίκες;

Εδώ, για να διοριστείς κλητήρας στο δημόσιο χρειάζεται καθαρό ποινικό μητρώο, εκτός κι αν στο «καθαρίσουν» κάποιοι υπουργοί διότι είσαι δικό τους παιδί.

Για να εκλεγείς βουλευτής όμως, δεν παίζει κανένα ρόλο μάλλον.

Και βέβαια, θα μου πείτε: Τι ψάχνεις;

Εδώ έχουμε βουλευτές ηλίθιους… τα ποινικά μητρώα μας μάραναν;

Σε μια χώρα όπου στείλαμε κάποτε πρώτη πρώτη στην Ευρωβουλή την Μαίρη Ματσούκα, ή τον διανοητή Κρίτωνα… και όπου έχουμε στο εθνικό μας κοινοβούλιο την Ραχήλ, τον Πάντζα, την Κουντουρά, τον Καπερνάρο, και λοιπούς στοχαστές…

Και για να μην τρέφουμε ψευδαισθήσεις για το πώς εκπροσωπούμαστε στο κοινοβούλιο, παραθέτω την δήλωση στο Πρώτο Θέμα της διάσημης τηλεπερσόνας Μαρίας Μπεκατώρου, του άλλοτε πουλέν του Καρατζαφέρη, ο οποίος ήθελε και να μας κυβερνήσει!

Όπως αναφέρει λοιπόν σε συνέντευξή της η δημοφιλής  Μαρία «… κάποια στιγμή κατέβηκα και υποψήφια σε κάποιες εκλογές, επειδή ο ΛΑΟΣ δεν είχε υποψήφιο στην Κεφαλλονιά, ο Καρατζαφέρης μου ζήτησε να μπω στο ψηφοδέλτιο του για να τον διευκολύνω. Έτσι βρέθηκα να διεκδικώ θέση στη βουλή. Ήταν όμως κάτι το τυπικό, αφού η πολιτική δεν με ενδιέφερε ποτέ…».

Μάλιστα! Τόσο καλά!

Βέβαια, αν έβγαινε, τώρα θα ήταν κι αυτή βουλευτής-νομοθέτης, συνεχίζοντας την λαμπρή παράδοση της Καϊλή, της Ράπτη, και της … Σελήνης, που είδαν φως και μπήκαν.

Εκπροσωπώντας μας!!!!!!

Αμ το άλλο;

Που ο Παππάς καταγγέλλει την κατοχική κυβέρνηση, όντας λάτρης των ναζί, που αν δεν κάνω λάθος μας επέβαλλαν την … κατοχή;

Ή που μιλάει για πολιτικά δικαιώματα, αν και δηλωμένος φιλοχουντικός;

Ή που στέλνει μηνύματα και αναρτήσεις στα social media (κρατούμενος παρακαλώ);

Αναρωτιέμαι: Είχαν άραγε οι Παναγούλης, και Μουστακλής (και άλλοι πολλοί) πρόσβαση σε τηλέφωνα και ΜΜΕ, όταν τους είχε μπουζουριασμένους στα πλυσταριά του ΕΑΤ/ΕΣΑ η χούντα που τόσο πολύ λατρεύει ο Παππάς;

Μάλλον θα μείνω με την απορία…

Τι άλλο λοιπόν να πει κανείς;

Για αυτό, διασκεδάστε  το όσο μπορείτε φίλοι μου, αφού  η ζωή είναι σκληρή και μετά πεθαίνεις…

Ή αλλιώς, η ζωή είναι αυτό που σου συμβαίνει, όταν είσαι απασχολημένος με το να κάνεις άλλα σχέδια!

Και μη ξεχνάτε: Βάλτε Ρέμο στα μεγάφωνα, και Τράγκα στα ραδιόφωνα, και αναθαρρήστε….

Έχουμε χούντα αφού… (το λέει και το Χωνί).

Strange Attractor